Dagblaðið - 23.05.1981, Page 16

16
DAGBLAÐIÐ. LAUGARDAGUR 23. MAÍ1981.
Það er ekki amalegt að dansa polka og ræla þegar svo fríöur flokkur sór
um tónlistarframleiðsluna. Sitjandi eru frá vinstri: Jakob Yngvason,
Guðrún Guðnadóttir og Eisa Krístjónsdóttir. Standandi frá vinstri: Eyþór
Guðmundsson, Sigurður Atfonsson, Bjarni Marteinsson, Þórir Magnús-
son Itrommari), Ágúst Pótursson, Hartmann Guðmundsson, Ásgeir
Þorleifsson, Herbert Jónsson, Kristin Kalmannsdóttir, Guðfinnur Þórðar-
son, Gunnar Auðunn Ásgeirsson og Róbert Bjarnason.
DB-myndír: Bjarnierfur.
Arnþór og Gísli senda frá
sér tólf laga hljómplötu
„Það er einskær tilviljun aö þessi
plata kemur út á ári fatlaðra. Við
höfðum ekkert slikt í huga þegar við
réðumst í gerð hennar,” sagði Arn-
þór Helgason í samtali við blaða-
mann DB. Nú í vikunni kom út tólf
laga hljómplata með honum og Gisla
bróður hans. Á plötunni njóta þeir
aðstoðar ýmissa hljóðfæraleikara og
söngvara.
Plata Arnþórs og Gísla nefnist í
bróðerni. Að sögn Arnþór^ru lögin
tólf frá ýmsum tímum. Hið elzta er
orðið fimmtán ára gamalt og þau
nýjustu samin fyrir nokkrum mánuð-
um.
„Elzta lag plötunnar er sennilega
jafnframt það sem flestir kannast
við,” sagði Arnþór. „Þetta er lagið
Vestmannaeyjar. Við lékum það inn
á litla plötu með Eyjaliðinu árið
1973. Hér er það þó í gjörbreyttri út-
setningu.”
Það má með sanni segja að útsetn-
ingin sé breytt. Á kafla er lagið meira
að segja leikið aftur á bak. Á umslagi
plötunnar segir að þegar laginu sé
snúið við nefnist það Hin leiðin.
Auk Arnþórs og Gísla Helgasona
koma fram á plötunni I bróðerni þeir
Guðmundur Benediktsson og Ólafur
Þórðarson sem hvor um sig syngur
tvö lög. Einnig koma fram þeir Árni
Áskelsson trommuleikari, Helgi E.
Kristjánsson leikur á bassa og gítar
auk þess sem hann útsetur níu lög
plötunnar. Sigurður Rúnar Jónsson
hljóðritaði plötuna, lék á fiðlu og
stappaði í gólf þar sem við átti. Arn-
þór lék á hljómborð og Gísli á flautu.
Upptakan fór fram í Stemmu á tíma-
bilinu 17. febrúar til 16. marz í vetur.
Fram á plötuumslagi kemur einmitt
að unnið hafi verið að plötunni þegar
óveðrið mikla gekk yfir Suðurland í
vetur. Verið var að leggja lokahönd á
útsetningar lagsins Heim eftir Gísla
þegar rafmagnið fór. Útsetningunni
var því lokið við kertaljós auk þess
sem Gísli samdi forspil þess.
-ÁT.
Leiftursókn nikkunn-
arverður ekki stöðvuð
i
Nikkuspilarar voru ómissandi
menn á böllunum í gamla daga. Þeir
fóru jafnvel sveit úr sveit yfir fjall-
garða og fljót með hljóðfærin sín á
bakinu og spiluðu næturlangt fyrir
dansi — án þess að blása úr nös. Svo
komu „biggböndin” og síðar popp-
hljómsveitir til sögunnar. Nikkan fór
halloka í þeirri samkeppni. Ákafir
stuðningsmenn hennar héldu þó
áfram tryggð við hana. Nú er sýni-
lega að hefjast nýtt blómaskeið nikk-
unnar hérlendis: Félag harmóníku-
unnenda var stofnað í Reykjavik árið
1977 og í maímánuði sl. var stofnað á
Akureyri landssamband félaga har-
móníkuunnenda. Leiftursókn maga-
orgelsins verður því tæpast stöðvuð
og vegur þess vex stöðugt. Bæði hjá
þeim er læra að leika á hljóðfærið og
þeim er ánægju hafa af harmóníku-
leik.
Harmónikuunnendur á Reykja-
vikursvæðinu héldu uppskeruhátíð
vetrarins i Félagsheimili Seltjarnar-
ness um síðustu helgi. Þar var fjöldi
manna mættur með hljóðfæri og tók
lagið. Húsið var fullt af fólki sem
dansaði og trallaði baki brotnu fram
á rauða nótt.
Bjarni Marteinsson arkitekt var
nýlega endurkjörinn formaður í Fé-
lagi harmóníkuunnenda.
„Vetrarstarfið hjá okkur hefur
aldrei verið eins llflegt og í vetur,”
sagöi hann við blaðamann DB.
„Allt að 30 félagar hittust reglu-
lega i hverri viku til æfinga. Þá
vorum við með mánaðarlegar sam-
komur á Borginni og fengum ágæta
aðsókn. Auk þess efndum við til fá-
einna dansleikja í vetur.”
Harmóníkuunnendur gáfu út hæg-
genga hljómplötu fyrir jólin. Ekki
þurfti að kvarta yfir viðtökunum.
Upplagið rauk út á augabragði og
gripu margir i tómt í búðum fyrir
jólin sem ætluðu að eignast skifuna
góðu. Nú er væntanlegt nýtt upplag
af skífunni einhvern næstu daga.
Ágúst Pétursson, gamalkunnur
nikkari, var fulltrúi reykvískra
harmóníkuunnenda á stofnfundi
landssambandsins á Akureyri 3ja maí
sl.
„Auk Reykvíkinga stofnuðu það
fulltrúar félaga á Vesturlandi,
Blönduósi, Akureyri, Þingeyjarsýsl-
um og Norðfirði,” sagði Ágúst í
samtali við DB.
„Víðar er verið að stofna sams
konar félög, meðal annars á Suður-
landi. Ráðgert er að efna til lands-
móts harmóníkuunnenda í Reykjavík
í júnímánuði 1982. Þá verður mikið
um dýrðir í borginni. ” -ARH.!
Þau tróðu upp i fimm manna nikkuhljómsveit á uppskeruhátiðinni. Frá
vinstri: Ágúst Pótursson, Kristin Kalmannsdóttir, Bjarni Marteinsson,
Ásgeir Þorteifsson og Eyþór Guðmundsson.
Þeir sem mest mæddiá við gerð plötunnar i bróðerni. Frá vinstri eru Ólafur Þórarinsson, Guðmundur Benedikts-
son, Gisli Helgason, Helgi E. Kristjánsson, Arnþór Helgason og Árni Áskelsson.
Myndlistarmenn halda málþing
Fleslir aðrir iistamannahópar eru
þekktari fyrir málgleði og fundarhölcl
en myndlislarmenn. En nú slendur lil
að halda mikið þing myndlistarmanna
um helgina 30.—31. mai og i lilefni af
þvi hittum við að máli blaðafulltrúa og
áróðursmeistara þessa fyrirtœkis.
Gylfa Gíslason myndlistarmann og
Sigriði Jóhannsdóttur vefara.
Hvert er tilefni þessa þings?
„Yfirskrift þess er reyndar Staöa
myndlistar i dag," sagði Gylfi. „Við
sem störfum í hinum og þessum félög-
um myndlistarmanna, okkur
finnst löngu tímabært að setjast niður
og ræða sameiginleg hagsmunamál
okkar, mál eins og aðstöðu og félags-
mál, hlutverk myndlistar i samfélag-
inu o.s.frv. Þetta hefur verið gert á
hinum Norðurlöndunum til stórra
hagsbóta fyrir myndlistarmenn, auk
þess sem þetta hefur haft i för með sér
aukinn skilning almennings á mál-
efnum myndlistarfólks."
Hvernig verður þetta þing upp
byggt?
„Það verður haldið að Hótel Sögu,"
sagði Sigriður, „og þótt breytingar
gætu orðið á einstökum liðum i fram-
kvæmd þá er megindagskráin þegar
mótuð. Forseti Íslands, Vigdis Finn-
bogadóttir, var svo elskuleg að gerast
verndari þingsins og ávarpar það i
upphafi. Síðan verða haldin þrjú fram-
söguerindi, Þorsteinn Jónsson, for-
stöðumaður Listasafns alþýðu, fjallar
um listmiðlun, markað og tengsl milli
listamanna og almennings, Gylfi ætlar
sjálfur að fjalla um starf listamannsins
og loks flytur Ragnar Aðalsteinsson
hæstaréttarlögmaður erindi um höf-
undarétt, einkum með tilliti til mynd-
listar, — en hann er manna fróðastur
um þá hluti.”
Hvernig fer svo myndlistarþingið
fram að öðru leyti?
„Við skipum í umræðuhópa," svar-
aði Gylfi, „sem taka til meðferðar
ýmislegt það sem ofarlega er á baugi i
myndlistinni. Hóparnir verða fimm að
tölu og fjalla um íslensk listasöfn og
starfsemi þeirra, hlutverk fjölmiðl-
anna, félagsmál myndlistarmanna,
sjóði og opinber verkefni og loks sam-
vinnu viðerlenda aðila.”
Á bak við svona þing hlýtur að
liggja gífurleg vinna.
„Það er víst óhætt að segja,” svara
þau Gylfi og Sigriður að bragði og
dæsa mikinn. „Undirbúningurinn
hefur staðið í marga mánuði, m.a.
með því að afla upplýsinga frá þeim
aðilum sem hafa með íslenska mynd-
list að gera: söfnum, Sambandi is-
lenskra sveitarfélaga, menntamála-
ráðuneytinu og stjórnum myndlistar-
félaga. Þessar upplýsingar munu þátt-
takendur svo fá i hendur við upphaf
þings.”
Hvað kom aðstandendum þingsins ■
mesl á óvart við þennan undirbúning?
„Það sem kom mér mest á óvart."
ságði Gylfi, „var samstarfsvilji og
áhugi hinna ýmsu félaga sem ekki
hafa alltaf verið í kallfæri hvert við
annað. Mönnum finnst tími til
kominn að grafa stríðsöxina og standa
saman um þau mál sem varða lifsaf-
komu þeirra. Gangi þetta þing vel
'sjáum við ekkert því til fyrirstöðu að
gera það að reglulegum viðburði.”
-Al.
Gylfi Gíslason og Sigríður Jóhannsdóttir: „Ekkert hrædd um að
myndlistarfólk verði tregt tilmáls." IDB-mynd Sig. Þorri)