Dagblaðið - 27.08.1981, Blaðsíða 4

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 27. ÁGUST 1981.
Rækta flesta fískana siálfír
— Litið inn íDýraríkið á Hverfisgötunni
„Það var eiginlega sameiginlegt
áhugamál okkar um fiskeldi sem
lejddi okkur félaga saman í upphafi
og varð til þess að við stofnuðum
fyrirtækið sem nú er orðið að einni af
þremur verzlunum í höfuðstaðnum,
Smurbrauðstofan
BJORNINN
Njáisgötu 49 — Simi 15105
sem verzlar eingöngu með bað sem
þarf til gæludýrahalds auk nokkurra
dýrategunda,” sagði Gunnar
Vilhelmsson er neytendasíðan leit inn
hjá þeim í Dýraríkinu aö Hverfisgötu
52 á dögunum. Eigendurnir eru þrir
talsins; auk Gunnars Jón Agnar
Sverrisson og Hallgrimur P. Helga-
son.
„Fiskarnir sem eru á boðstólum
hjá okkur eru svo til allir ræktaðir af
okkur sjálfum. Þar að auki höfum
við á boðstólum nagdýr og margar
fuglategundir,” sagði Gunnar.
Það voru orð að sönnu . Því Það yar
sannarlega eins og í „fuglabjargi”
hávaðinn í Dýrarikinu. Hver fugl
söng með sínu nefi. Fuglarnir
kostuðu frá 70 kr. upp í 300 kr. þeir
dýrustu. Eru það svokallaðar
skottemlur, sem eru mjög sjald-
gæfar, afar fagrar með eldrautt
nef og hvítan blett framan á
hálsinum. Þarna voru einnig ris-
fuglar, sem voru eins og þeir hefðu
hvít eyrnaskjól. — Litlir- páfagaukar
í mörgum litum voru til. Við
spurðum hvort þeir hefðu ekki einn
sem talaði. Jú, mikið rétt. Þarna var
páfagaukurinn Tommí
(kvenkenning) en hann var ekki til
sölu.
Þarna var til mjög gott úrval af
gæludýrafóðri, ólar á hunda og ketti
yfir hundrað tegundir, dælur í fiska-
búr og gott úrval af bókum um
gæludýr á enskri tungu. Þarna voru
einnig til skrautspennur í hunda og
litlar blúndubuxur fyrir kjölturakka.
„Það er hægt að standa að
gæludýrarækt á ýmsa vegu,” sagði
Jón. „Hægt er að sjá þeim aðeins
fyrir því alla nauðsynlegasta og þá er
það ekKi dýr útgerð. En það er einnig
hægt að kaupa ýmislegt fyrir dýrin
sín, sem er bæði gott og gagnlegt
fyrir þau og kannski ekki síður fyrir
eigandann.” -A.Bj.
Er mengaður
jarðvegur ástæðan
fyrir lélegum
kartöflum?
Sigurður Einarsson hringdi:
„Ég var að enda við að þvo nýjar
kartöflur úr Þykkvabænum. Þetta er
ekkert nema bannsett drasl. Ég tel að
þetta sé ræktað í svo menguðum
jarðvegi að það getur ekkert þrifizt
þar.
Þessar kartöflur eru áreiðanlega
ræktaðar við útlendan áburð
eingöngu og ekki verið sinnt um
skiptiræktun, eins og brýnt er- fyrir
fólki. Ég veit hvað ég er að tala um,
því hef ég sjálfur ræktað kartöfiur.”
MALARAKONUNNAR
— „Himnaríkismunnfylli”
Einföld matreiðsla
Allan glænýjan og gómsætan fisk
ber að matreiða á sem allra einfald-
astan hátt, segir í matreiðslubókum.
Það er óþarfi að fela fyrsta flokks
hráefni í sterku kryddi eða
bragðmiklu meðlæti.
Þetta hefur malarakonan vitað,
því hún veltir sólkolaflökunum
aðeins upp úr hveiti, sem kryddað
hefur verið með salti og pipar. En
fiskurinn er steiktur í smjöri. Ekkert
minna dugar tii. Og það krefst
nokkurs undirbúnings, því venjulegt
'smjör vill gjarnan brenna vegna
sorans sem í því er. Ekki má fara svo
illa með litlu sólkolaflökin.
Fyrst verður að bræða smjörið,
sjóða aðeins upp á því og sigta það
síðan í gegnum fínt sigti (í mat-
reiðslubókinni stóð að fóðra ætti
sigtið með músselini), eða láta það
kólna og skafa þá syrjuna neðan af.
Þá fyrst er smjörið tilbúið til þess að
steikja i glænýjan sólkola eða annan
fisk.
Notið ekki allt smjörið í fyrstu,
geymið svolítið af því og hitið fatið
sem bera á fiskinn fram á. Þegar
hann er orðinn gullbrúnn er honum
raðað á heitt fatið og afgangurinn af
smjörinu er brúnaður á pönnunni.
Því er svo hellt yfir fiskinn á fatinu.
Skreytt með sítrónusneiðum og
niðurklipptu persille eða steinselju.
Þetta er „himanríkis munnfylli”
eins og þeir eiga til að segja í
Danmörku þegar eitthvert lostæti er
borið fyrir þá. Auðvitað spillti ekki
réttinum að borða með honum ný-
uppteknar kartöflur (en endilega ekki
nema úr einkagarði).
Verði ykkur að góðu.
A.Bj.
Það var alveg eins og I „fuglabjargi” hávaðinn f Dýrarfkinu.
PáfagaukurinnTommi (kvenkenning) var ekki til sölu. Hann tók sér strax blýant i
hönd og fór i „blaðamannaleik”, en i stað þess að skrifa niður eitthvað
skynsamlegt, beit hann og nagaði blýantinn. Þarna situr fröken Tommi á öxlinni á
Jóni Arnari Sverrissyni. DB-myndir Bjarnleifur.
Óhætt er að fullyrða að sólkoli
„að hætti malarakonunnar” er 1.
flokks matur. Við reyndum þennan
einfalda rétt, en flöskuðum á að
biðja ekki fisksalann að fiaka fiskinn
fyrir okkur. Meistarakokkar hefðu
sennilega grátið ef þeir hefðu séð
klaufalegar aðfarir blm. í glímunni
við sólkolann. Þar að auki kostaði
þessi glíma tvær neglur. — Við
ætlum að hafa þennan rétt aftur í
kvöld og biðja þá fisksalann ásjár.
Sólkolinn er mjög likur venjulegum kola i útliti. Hann kostar 15 kr. kg. en
flakaður um 30 kr. Hins vegar er hann mjög sjaldgæfur að sögn Jóns Péturssonar
i fiskbúðinni Hafrúnu i Skipholti. Sagði Jón að sólkolinn slæddist svona með
öðrum fiski. En það voru til mjög girniieg smálúðuflök á 35 kr. kg, glæný lúða á
35 kr. kg, rauðsprettuflök á 30 kr. kg og glænýr skötuselur á 30 kr. kg.
DB-mynd Bjarnleifur.
SÓLK0LIAÐ HÆTTI