Dagblaðið - 08.09.1981, Qupperneq 9

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 8. SEPTEMBER 1981.
9
„en verð í þessu á meðan ég hef
gaman af sundi.” „Ég er harðákveð-
inn í því að taka að mér sundþjálfun
eftir að ég hætti sem keppnissund-
maður og ég hef reyndar verið að
fikta við þjálfun hjá UMSB,” sagði
Ingi Þór, en Ingólfur kvaðst ekki
hafa neinar slikar hugmyndir fast-
mótaðar. ,,Ég ætla bara að bíða og
sjáhvað verður.”
Aðstaða sundmanna á Akranesi er
framúrskarandi slök og hefur verið
svo alla tíð frá því sundlaugin þar í
bæ var byggð árið 1948. Hún er
aðeins 12,5 metrar á lengd og líkast
til búa engir sundmenn — hvað þá
heldur afreksmenn á við þá félaga —
við eins bágborna aðstöðu. Um
þessar mundir er hart lagt að bæjar-
stjórn á Akranesi að hraða sem mest
má verða byggingu nýrrar sundlaugar
en málið virðist ætla að stranda í
kerfinu og er orðið að pólitísku bit-
beini.
„Það er eiginlega synd, þó e.t.v. sé
rangt að orða það þannig, að við
eigum jafngott sundiólk >graun ber
vitni,” sagði Ingi Þór. „Forráða-
menn bæjarins hunza þá fram-
kvæmdir við nýja sundlaug í skjóli
þess að við höfum ekkert við hana að
„Ég stefni ótrauður á
ólympíuleikana I Bandaríkj-
unum 1984, " segir Ingi Þór
Jónsson.
„ Værum ekki á
Akranesi ef
gera úr því, að við náum hvort eð er
svo góðum árangri í litlu lauginni.
Árangurinn má hins vegar fyrst og
fremst þakka stórkostlega ötulum
þjálfurum sem leggja sig fram af lífi
og sál. Má þar nefna Helga Hannes-
son, sem er frábær, svo og Snorra
Magnússon sem hefur allt til að bera
sem góður þjálfari, þótt ungur sé.
Það kemur vel í ljós,” sagði Ingi Þór,
,,að við á Akranesi eigum eingöngu
sprettsundsfólk. Við eigum enga sém
eru sterkir á lengri vegalengdunum.
Okkar fólk hefur yfirleitt meiri tækni
í snúningunum við bakkana en hinir
og það er mikilvægt en þar sem
laugin er svo lítil hjá okkur eru þetta
eiginlega ekkert nema snúningar og
spyrnur. Maður er orðinn ruglaður í
kollinum eftir 5—700 metra á sama
tíma og maður endist hæglega 2,5—3
kílómetra, t.d. í Laugardalnum.”
„Vœrum f Reykjavík
ef Guðmundur Harðar-
son vœri á landinu"
Eruð þið þi á leið úr bænum?
„Ég veit það nú ekki,” segir Ingi
Þór, ,,en það er öruggt að við værum
í Reykjavík við æfingar nyti Guð-
mundar Harðarsonar ennþá við.
Hann er geysilega fær þjálfari. Það
má í raun segja að brottför hans af
landinu hafi gert það að verkum að
við æfum enn á Akranesi og á meðan
við erum enn þar og látum okkur
nægja þessa aðstöðu sem þar er er
síður við því að búast að bæjaryfir-
völd hraði framkvæmdum”.
Betri aðstaða
Borgfirðinga
Það er í raun hlálegt að hugsa til
þess en spölkorn frá Akranesi nánar
tiltekið í Borgarfirðinum, er að finna
tvær 25 metra sundlaugar. Sund-
fólkið í Borgarfirði hefur því mun
betri aðstöðu en sundfólk Skaga-
manna. , ,Það er svo þröngt í lauginni
heima,” segja þeir félagar, „að það
er eins og að horfa á mauraþúfu
þegar litlu krakkarnir eru að busla í
henni, oft 30—40 talsins. Það er
ekkert tiltökumál að koma upp
þessari sundlaug og það mætti hæg-
lega koma henni upp áður en heita
vatninu verður hleypt á í vetur ef vilji
er fyrir hendi”.
Framtíðin hjá sundfólki á Akra-
nesi er björt þrátt fyrir aðstöðuleysið.
Mikill fjöldi unglinga æfir af krafti
undir leiðsögn mikilhæfra þjálfara
og vonandi sjá bæjaryfirvöld að sér
áður en langt um líður og hefja
framkvæmdir við laugina, sem allir
hafa beðið eftir alltof lengi.
„Stefnum að
bættum árangri"
Hvaða vonir getið þið gert ykkur
um árangur i Split?
„Ég held að það eina rökrétta sé að
fara með þvi hugarfari að bæta eigin
Guðmundar
Harðarsonar
nyti enn við”
—segja sundkappamir Ingi Þór
Jónsson og Ingólfur Gissurarson,
sem eru nú að keppa
á Evrópumeistaramótinu í Split,
i viötali við Dagblaðið
■ „Okkur var fyrst tilkynnt í júlí af
Sundsambandinu að við ættum að
fara á Evrópumeistaramótið í sundi í
Split í Júgóslavíu. Síðan var hætt við
allt saman og það kom flatt upp á
okkur og fór illa með einbeitinguna.
Það var síðan fyrir tilstuðlan Sund-
félagsins á Akranesi og þeirra dugnað
að það fékkst í gegn að við yrðum
sendir en það var ekki tryggt fyrr en
Akranessbær var svo vinsamlegur að
styrkja okkur myndarlega til farar-
innar. Þó við keppum undir merki
Sundsambandsins erum við ekki á
þess vegum á einn eða annan hátt og
svo er heldur ekki um Guðrúnu Femu
sem fer út á vegum síns félags,
Ægis”.
Sundmenn
í sérflokki
Viðmælendur Dagblaðsins eru
þeir sundkappar af Akranesi Ingi Þór
Jónsson og Ingólfur Gissurarson sem
vel á annað ár hafa einokað fyrsta
sætið í sínum greinum. Ingi Þór er
flugsunds-, skriðsunds- og baksunds-
maður en Ingólfur leggur aðaláherzl-
una á bringusundið en er að auki
sterkur í fjórsundi. Hafa þeir verið
iðnir í meira lagi við metaslátt og það
var því tilvalið að ræða við þá félaga
áður en þeir héldu til Split.
„ Já, það var slæmt að fá þessi tíð-
indi að við ættum ekki að fara út eftir
að við höfðum gert ráð fyrir þessu
móti í okkar æfingaprógrammi. Við
misstum dálítið niður „tempóið” og
þetta hafði slæm áhrif sálfræðilega.
Við höfum vanalega tekið okkur
hvíld eftir íslandsmótið en nú not-
uðum við það sem hluta uppbygg-
ingar fyrir Evrópumótið. Við fáum
því vart nema 7—10 daga fri frá
æfingum í ár í stað 3—4 vikna venju-
lega.”
árangur,” sagði Ingi Þór sem varð
fyrri til að svara. „Við eigum mun
lakari tíma en flestir þeir sem eru
þarna á mótinu þannig að við verðum
bara að stefna að því að bæta okkur.
Svo færir þetta okk'ur dýrmæta
reynslu i keppni á stórmótum.”
Þeir félagar eru báðir 18 ára
gamlir, aðeins mánuður á milli þeirra
í árinu. Ingólfur tók þegar að
stunda sundlaugina 6 ára gamall og
hefur æft nær óslitið síðan. Ingi Þór
tók hins vegar ekki við sér fyrr en
hann var 10 ára og það var þá með
harmkvælum að hægt var að koma
honum niður í Iaugina. „Ég var svo
rosalega vatnshræddur,” sagði hann.
Venjulega ganga karlmenn úr sér í
kringum 20 ára aldur í sundinu,
stundum fyrr, og konur eru yfirleitt
ekki mikið lengur en til 16—17 ára
aldurs i sundi með keppni fyrir
augum. Gífurlegar æfingar liggja að
baki hjá keppnissundfólki og þeir
félagar sögðust æfa 14 sinnum í viku
þegarbezt léti.
Verðið þið aldrei leiðir á þessum
gifurlegu æfingum?
„Ja, stundum kemur upp leiði hjá
manni,” segir Ingólfur, „ogstundum
leiðist okkur báðum í einu en við
æfum mikið saman. Þegar annar
byrjar hins vegar að kvarta eitthvað
er það yfirleitt þannig að hinn lætur
sem allt sé í himnalagi. „Hvaða
vitleysa, þú ert ekkert leiður á þessu”
og eitthvað í þeim dúr látum við þá
flakka, jafnvel þó maður sé eitthvað
ekki nógu vel innstilltur.”
„Fólk er aö
vorkenna okkur"
„Annars er þetta dálitið skrýtið
með fólk,” grípur Ingi Þór fram
„Það er eins og það haldi að við
séum að æfa svona stíft af einhverri
skyldurækni en ég segi fyrir mitt leyti
að ég væri ekki að þessu ef ég hefði
ekki gaman af því. Fólk er að vor-
kenna okkur en þetta er það sem ég
vil sjálfur. Ég verð meira að segja
pirraður ef ég kemst ekki í laugina i 2
eða 3 daga. Fólki finnst þetta vera
svo geysilega mikil fórn og e.t.v. er
það svo, en sundið er orðinn órjúfan-
legur hlud af mínu lífsmunstri.”
Ingi Þór:
1984"
,Stefni á ÖL
Hvað haldið þið að þið komið til
með að æfa í mörg ár til viðbótar?
„Ég er harðákveðinn að taka þátt
á ólympíuleikunum 1984 og ætla að
æfa stíft þangað til,” sagði Ingi Þór
einbeittur. „Ég hef hins vegar engar
sérstakar áætlanir,” sagði Ingólfur,
„Sækir stundum að manni
ieiði við æfingar," segir
ingóifur Gissurarson.
DB-myndir
Sig. Þorri.
Sigurður
Sverrisson
LJÓSMYNDIR:
SIGUROUR ÞORRI
SIGURDSSON