Alþýðublaðið - 09.06.1969, Blaðsíða 4

4 Alþýðublaðið 9- júní 1969
a
NÝILÖGREGLUBÍLLINN
Silfurbíllinn er fyrirtaks farartæki
og fallega gerður með búnaði margvíslegum,
miðaður sjálfsagt við alls konar ökuklæki
og eltingaleik við þrjótana á misjöfnum vegum.
Það ökutæki er fundið í fyrsta sinni,
sem fram úr skarar og mölur og ryð ekki granda,
og vel mun hann sóma sér í umferðinni,
því silfrið er dýr og virðuleg efnablanda.
Og bifreiðin er ekki síðri en silfurhrossið:
hin sígilda mýkt og hreyfing í forminu og stílnum.
Við óskum þeim lukkunnar pamfíl, sem hreppti hnossið,
ti! hamingju og góðrar ökuferðar í bílnum.
Orð í tíma töluð!
Vaktavinna reynd
í frystihúsi
Húsavík 29. maí GH
Um þessi mánaðamót verður
tekin upp til reynsLU um hálfs
mánaðarskeið, vaktavinna við
hraðfrystihúsið hér. Bf vakta
vinna verður upp tekrn, skap-
ar það að sjálfsögðu fleirum
vinniu. Afli hefur verið fremnur
daufur og er alveg dautt á línu.
(Alþýðu'jnaðurinn)
,,í vor hefur þó nokkuð brydd
að á því að auglýsendur hafa
Qiátið í !það skína, að eina blað
ið sem borgaði sig að auglýsa
í væri Sjónvarpsdagskráin. Þótt
ég bendi á þetta, felst í því eng
in andúð til útgefenda Sjón-
varpsdagskrárinnar. Hins vegar
tel ég það enga ósvinnu, þótt
óg hendi auglýsendium í höfuð
stað Norðurlands á það, að
Iþeiira er valdið og mátturinn
— þeir hafa það í hendi sér að
í riáinni framtíð komi aðeins
út eitt vikuhlað á Akureyri, þ.
le. Sjónvarpsdagskráin, því að
fleiri bliöðum er hætt en AM,
ief auglýsendur snúa við þeim
baki. ,Það verður líka dauðadóm
ur Dags- Verkamannsins og ef-
laust líka stóra blaðsins íslend
íngs-ísafoldar, þrátt fyrir stuðn
ing frá Mogganum. ÖH viku-
blöðin á Akureyri má eflaust
daema lóttvæg fundin hvað
andlegheit snertir, en þó vil ég
fullyrða að bærinn okkar setti
nökkuð ofan, ef raddir þeirra
Iþögnuðu og Sjónvarpsdagskráin
yrði eina vikublaðið, sem gefið
væri út í höfuðstað Norðurlands
eða hvert er þitt álit lesandi
>góður?“
Hefði ríkissjóður
græil 5 þúsund
Ég varð talsvert undrandi þsg
ar ég sá að skatitamir minir
og útsvör höfðu hækkað u-m 5
þúsund krónur án þess að tekj
ur mínar frá árinu áður hefðu
hækkað að sama skapi. Ég fór
á Skattstofuna 'til að skoða
framtalið og fá skýringu á hækk
uninni, og kom þá í ljós að
óg hefði sett sparifjáreign í
skakka línu, þannig að lagður
var eignarskatkir á þá upp-
Ihæð. Venjuiliegium starfs-manni
hefði átt að vera ijóst að hér
var um sparifjáreign að ræða.
Nú langar mig til að vita hvort
slíkir hlutir komi oft fyrir og
hvor-t Skattstofan hefði leiðrétt
þessi mistök, ef ég hefði ekki
-sj álfru-r komið á skrifstofuna til
að sýna fram á handvöm-m
þeirra.
Áður isvaf fólk í rúmunium
eínum á kvöldin. Nú sefur það í
tstóiunu-m sínum, því nú hefur
það sjónvarp.
„Maður verður að geta svik
ið einhverjar upphæðir undan
ska-tti. Þó ekki væri nema til
að borga skattinn sinn m?ð
þeim“, sagði kallinn í gaer þeg
ar hann fékk álagningarseðil-
inn.
Hvort skyldi kommunum vera
meira í mun: Að fá ísland úr
Nato, eða fá Nató úr íslandi?
London 69
m Amta órabelgur
London ‘69
Þessi skógerðihefur vákið feikna
athýgli og telja tízkusérfræðing
ar Jang-t í land að vinsældir
Ihennar dvíni, þar >sem jkórnir
eómj sér jafn-t vel við st-utt pils
Bem síðbuxur.
Þú sagðir mér að koma með gest» var það ekki?
Nú var afmæ-lisdagurinn hans Villa litla að koma.
Já, á morgun. Og það má -nærri geta, hvort Viili (hlakk-
aði ekki til.
Daníel frændi hans bað hann að koma með sér í
leikfangabúðina. Haoxn ætlaði að kaupa handa honum
fallega afmælisgjöf.
— Þú átt ekki Örkina hans Nóa Villi, sagði Daníel
frændi. — Þú veizt, örkina, með öllum dýrunum í.
Ég er að hugsa um að gefa þér eina slíka. Lizt þér
ekki vel á það?
í rauninni langaði Villa ekkert til að eignast örk-
ina. Hann átti mörg dýra-leikföng, tréhesta, bein-
fugla, bangsa og margt fleira. Honum fannst hann
eiga nógu mörg dýr. Og þar að auki langaði hann til
að eignast ýmis'legt annað.
En hann kom sér alls ekki að því að segja frænda
sínurn frá því, hvað hann langaði í. Hann lét sér því
nægja að segja: — Jú, frændi.
— Þú virðist ekkert vera hrifinn af því að fá örk-
ina hans Nóa, sagði tfrændi hans. — Ég hélt, að þér
þætti svo gaman að dýrum.