Alþýðublaðið - 10.06.1969, Qupperneq 4

4 Alþýðublaðið 10. júní 1969
Bílaumboðin sum eru svo
'hress í dag að sumir bílar
istoppa alveg af því það er ekki
ftil ein skrúfa á imikilvægan
sfað. Ég er búinn að ráða ból
lá þessu og fékk mér reiðh.iól.
Ég hjóla fleiri kílómietra á dag
uneð keilinguna og krakkana á
Ibögglaberanum. Þess vegna gæti
ég leyft mér að smyrja örlítið
(þykkra smjörlagi á rúgbrauðið
imítt á morgnana, en smijörið
er orðið svo dýrt að það fellur
um sjálft sig. Bílaumboðin og
iverðið á landþúnaðarvöriunum
tmega því teljast jákvæð í bar-
(áttunni gegn hjartasjúkdómun
ura um þessar mundir.
Hófun Alberls
Alþýðumaðurinn ræðir hó.tun
Alberts Guðmundssonar um að
•seg’a af sér formennsku KSÍ.
Blaðið .segir:
,,Allir sem fylgzt hafa með
knattspyrnumálum síðan Albert
tók við formennsku KSÍ vita
að hann hefur gent geysilegt
átak í þessum málum og mun
gera enn meira ef Ihann heldiur
'áfram. En ef Albert hættir, á
hverjum mundi það helzt bitna?
Það mundi að mínum dómi
ekki lenda harðast niður á Geir
borgarstjóra Reykjavíkur, held-
'ur íslenzkri knattspyrnu og
knattspyrnumönnum fyrst og
fremst.
Það em því knattspyrnúmenn
urn land allt sem imest miundu
sjá eftir Albert ef hann hætti,
en ekki opinberir starfsmenn
Reykjavíkurborgar.
Þar af leiðandi tel ég að hót
uninni aim að segja af sér
mundi lenda niður á röngum
aðila, sem sé íslenzkri knatt-
spyrnu og knatfspyrnumönnum,
ilm áhrif vín-
veiíingahúsa
„Það er fcill ástæða fyrir þá, sem
um þessi máj fjalla áð gera sér grun
fj'rir Mutunum. Og þá va'kna spurn-
ingar cins og þessar: Hr-ersVegna
eru 17—18 sinnurn fleiri fangdsan-
ir í Rey'kjavfk vegna ölvunar he'd-
ur en i Hafnarfirði, þegar Rsvk-
Vfkingar eru ekki nema um 9 sinn-
um fleiri en Hafnfirðingar? Og
'hvere vegna eru 14—15 sinnurn
fleiri töknir ölvaðir við akstur í
Reyikjavík en í Haifnárifirði. V.'r,-
veitingaluís eru í Rvík en ekki í
Háfnarfiri^'. kþ- oreakarinnar að
lleita þar?“
(Morgunblaðið).
Járnsmiðir líka
Járnsmiðir munu nú hafa fullan
hug á að fara að fordæmi trésmiða
og- leita atvinnu í Svíþjóð, en ekki
var Mbl. í gær kunnugt um að
noinir væru farnir utan í því skyni.
(Morgunblaðið),
Athugasemd frá
Sjúkrasamlagi
Reykjavíkur
T blaði yðar hinn 30. fyrra miínað-
ar birtist smágrein um kostnað á
einkasjúkraliúsum, sem til þess er
fa'llin að valda misákilnirtgi. Vitnað
er til ummæla undirritaðs og ósika
ég að koma á framfæri eftirfarandi
athugasemdum:
Daggjöld sjúkralhúsa eru, frá síð-
astliðnum áramótum, ákvörðuð af
stjórnskipaðri ncfnd og eru gjöldin
ákveðin í einu lagi fyrir sjúkrahús-
vist og Iséknisþjónustu. Sjúkrahús
ríkis og bæjar- eða sveitarfélaga eru
við ákvarðanir nefixlarinnar bund-
in, en einkasjúkraihúsu'm er óskylt
að h'líta þeirn.
Það er rétt eftir mér haft, að öll
eihkasjúkrahúsin hafa til þessa far-
ið eftir daggjaldaáki-örðirn nefndar-
innar„ með einni undantekningu.
Hins vegar verður vart annað .ákil-
ið af framhaldinu, en að þessi und-
an'tekning sé St. Jásepsspítalinn í
Landakoti. Svo er þó ekki, heldur
cr þar um St. Jásephsspítal.inn í
Hafnarfirði að ræða. Þar þurfa
■sjúklingar sjálfir að bera hlufa kostn-
aðarins, sjaldan þó rnjög verulegan.
Um Landa'kot gat ég þess, að
spítalinn hefði um s.h áramót til-
kynnt, að sjúkilingar myndu sjálfir
verða iátnir greiða aliar atikavaktir,
en spítalinn virtist hafa fallið frá
þessu, á.Tn,k. hefði S.R. ekki orðið
þess vart að þetta væri framkvæmt.
Gtinnar J. Möllcr.
Lögreglumaður gekk að drukknum manni, sem var að
bjástra með lykil utan í Ijósastaur- „Ég er viss um að
það er engin heima“, sagði lögreglumaðurinn. „Jú,
áreiðanlega, sagði sá drukkni, „ég sé að það er ljós
uppi á lofti“.
Hvað eru þsir eiginlega n3
vilja til tun'glsins? Skattyfir
ýöldin finna þá áreiðanlega
þar.
Ég held þessi útienzkú fátboita
lið ættu að bjóða í þig til að
öskra á völlun'um, sagði kelling
in við kallinn þegar hann kom
fuli'UT hejm um helgina. Já,
sagði kallinn strax og í þig lil
að fylla út í mörkin.
A áttihagaimótinlu okkar um dag
inn ætlaði einn ræðumannanna
að segja nokkur ógleyman'leg
orð í lokin því miður hafði
liann bara gleymt þeim.
■ Anna órabegglir
— Já, mér þykir gaman að dýrum, sagði Vil'Ii. —
En mér þykir miklu meira gaman að lifaindi dýrum
en leikföngum.

* u..i*xx.Ui á þér
þremur pundum of þungur.
í London er komin fram ný
igerð af tö. kum fyrir ungu stúlk
urnar. í staðinn fyrir að hafa
töskuna hangandi í ól um öxliria
er hún fest um mittið. Þægilegt
ckki satt?
Forlsgalrú...
Og svo var það grísin i sem sagði við hinn grísinn:
„Trúir þú á líf eftir jólin“.
— Jæja. við skulum líta á vörurnar hérna' í leik-
fangabúðinni sagði frændi. — Þú vilt ef til vill heldur
fá járnbraut en örkina?
Þeir fóru nú inn í búðina. Satt var það, þama var
margt ósköp fall'egt. Alls staðar héngu loftbel'gir, þar
voru bílar og járnbrautir, ’brúður og bangsar, en hvað
haldið þið, aðhafi staðið ámiðju búðarborðinu? Örkin
hans Nóa — og það s'tórefli^ Örk-
— Hana nú, sagði Daniel frændi og gekk að örk-
inni. — Það var einmitt svona örk, sem ég átti við.
Líttu nú á all'ar skepnurnar í henni.
Villi ætlaði einmitt að fara að skoða örkina, þegar
hann fann að einhver var að sleikja fótinn á honum.
Hann leit niður og sá ljómandi fa'llegan — brúnan
hvolp, faliegasta hvolpinn, sem hann hafði nokkru
sinni laugum litið. Hvolpurinn hafði séð Villa uridir
eins og 'hann hafði komið inn í búðina, og leizt strax
vel á hann. Svo hljóp bann til litla drengsins í þeirri
von að hann mundi 'klappa sér.