Frjáls verslun - 01.04.1942, Blaðsíða 47

Ellefsen (rh. af bls. 27
þjófóttir með afbrigðum. Skartmenn eru þeir
miklir. Hottintottar eru minni vexti en Kaffar.
Þeir eru ljótir og er einkum hörundið bólótt og
sundursoðið.
Af hvítum íbúum landsins unnu einnig með
okkur nokkrir Búar, en þeir voru af lakari end-
anum, og máttu teljast ónýtir til vinnu.
Aðbúnaður og mataræði var ekki hentugt í
því loftslagi sem þarna var. Við borðuðum alltaf
mikið af kjöti en lítið var af fiski. Sumir Is-
lendinganna þoldu þetta ekki og ég varð t. d.
fárveikur í hálft ár og var þá um tíma á sjúkra-
húsi í Höfðaborg. Þetta varð til þess að ég fór
heim í árslok 1912.
Kaup var hátt eftir því sem þá gerðist eða
fyrst 50 kr. á mánuði og allt frítt. Auk þess
fengum við premíu af hverri lýsistunnu en hún
var sáralítil. Seinna árið fengum við 60 kr. á
mánuði og 2 aura í premíu af hverju lýsisfati
auk eftirvinnu, sem var kr. 1,40 á tímann eftir
þáverandi gengi.
Ellefsen gamli var ekki hár maður vexti en
þrekinn á vöxt. Hann var afskapiega bráðlynd-
ur en rann þó reiðin fljótt. Einu sinni man ég
eftir að við vorum að laga til katla og var Ellef-
sen nærstaddur. Rak hann sig þá í járnöxul og
fékk af því dálítið höfuðhögg. Varð gamli mað-
urinn þá svo reiður að hann barði öxulinn góða
stund, en snéri sér svo að okkur á eftir, bros-
andi og hristi höfuðið og sagði: Det var dumt!
Det var dumt!
Ellefsen hélt strangri reglu á stöðunni og
mátti ekki fara þar með vín og ekki heldur
máttu konur koma þar. Bær sá er Laangebon
heitir var rétt hjá og voru Norðmenn illa kynt-
ir þar og í fleiri bæjum, því þeir þóttu róstu-
samir og djarftækir. 1 Laangebon urðu Norð-
menn að einskonar „ástandi“. Þeir trúlofuðust
eða giftust kynblendingastúlkum og komu yfir-
leitt hinu mesta róti á kvenþjóðina á þessum
slóðum.
Ellefsen var oft spaugsamur og vel lá honum
orð til íslendinga. Ég man eftir að hann fór
einu sinni að tala við okkur íslendingana um
hvalveiðistöðina í Reykjavík. Enginn okkar
kannaðist við að nokkur hvalveiðistöð væri til
í Reykjavík og kom þá upp að hann átti við
ráðherrabústaðinn í Tjarnargötu, en það hús
sagði hann að byggt væri úr pakkhúsi, sem
hann hefði látið rífa og selt Hannesi Hafstein.
Þegar ég fór úr Saldanha Bay voru þar eftir
þrír íslendingar, þeir Óskar Einarsson, Jón Jóns-
son ættaður úr Önundarfirði, nú búsettur í
Durban á austurströnd Afríku og svo Franklín
Guðmundsson, sem rekið hefir vélaverkstæði
í Höfðaborg.
Ég kom heim til íslands á jóladagskvöld 1912
og hefi ekki síðan séð Saldanha Bay. Ég fór
síðar í siglingar og kom þá til Afríku aftur en
fór aldrei svo sunnarlega enda býst ég við að
hvalveiðistöðin sé nú öll horfin og allir þeir,
sem þar störfuðu með mér eru nú annaðhvort
dauðir eða tvistraðir út í veður og vind.
Nemendasamband VerzlunarsUólans
Nemendasamband Verzlunarskólans hélt árs-
hátíð sína í Oddfellowhúsinu 80. apríl síðastl.
Nálægt 200 gamlir nemendur komu þarna saman
til að endurnýja fornan kunningskap. Undir
borðum söng Ólafur Magnússon frá Mosfelli
nokkur lög með undirleik frk. Guðríðar Guð-
mundsdóttir. Ragnar Jónsson flutti ræðu fyrir
minni verzlunarstéttarinnar. Gísli Sigurbjörns-
son forstjóri flutti ávarp til skólans frá árgangi
1927, sem hélt þarna upp á 15 ára afmæli sitt.
Afhenti hann skólastjóra peningagjöf frá af-
mælisbörnunum til styrktar byggingu hins fyr-
irhugaða leikfimis og samkomuhúss skólans.
Fyrir 10 ára gamla nemendur flutti Hans A.
Hjartarson ávarp til skólans og skólastjóra.
Þessi árgangur frá 1932 var sá fyrsti, sem nú-
verandi skólastjóri, Vilhj. Þ. Gíslason útskrif-
aði. Guðmundur Jónsson flutti kveðju frá 5 ára
gömlum nemendum. Auk þess töluðu skólastjóri,
Konráð Gíslason o. fl. Guðjón Einarsson stýrði
hófinu undir borðum.
Klukkan hálf tólf voru borð rudd og dans
stiginn til kl. 4. Voru menn mjög sammála um
það, að kvöldið hefði í alla staði verið hið á-
nægjulegasta. S.
Viðskiftaskráin 1942.
Viðskiftaskráin 1942, útgefandi Steindórsprent h.f.,
er fyrir nokkru komin út og er nú enn stærri og
efnismeiri en nokkru sinni fyrr.
Viðskiftaskráin er sú bók, sem nú veitir beztar
upplýsingar um íslenzkar stofnanir, bæði opinberar
og einstaklingsfyrirtæki og er áreiðanleg og glögg
heimild.
Til þess að sýna bve bókin nær yfir mikið svið má
geta þess, að bún veitir upplýsingar um 1582 félög
og stofnanir víðsvegar á landinu og 3779 fyrirtæki og
einstaklinga, víðsvegar á landinu, sem koma á ein-
hvern bátt við viðskifti. í bókinni eru 87G0 nöfn með
heimilisfangi og símanúmeri. Einnig er þar skrá yfir
skipastól landsins.
Viðskiftaskráin er vönduð að frágangi og hin að-
gengilegasta handbók, sem er ómissandi hverjum
kaupsýslumanni.
PRJÁLS VERZLUN
47