Frjáls verslun - 01.12.1952, Blaðsíða 3

w'
f'
S' V f-T
> > v. ..;r

:•

■■'■■• ■' '

'
.

^ vV,«í
fgSM
Frá Hafnarstræti um 1870, en það var þá helzta verzlunargata bæjarins.
um og handalögmáli, sem búðarþjónarnir höfðu gam-
an af og reru því oft undir. Búðirnar voru ] annig
aðalsamkomustaður og skemmtistaður hæjarmanna, og
því dróst lokun búðanna lengur en skyldi. Stundum
gat líka verið samvizkuspurning að loka, ef kalt og
fjúk var úti, því að margir höfðu þá að litlu að
hverfa, öðru en drykkjukránni.
Hún var þá aðallega ein, Jörgensensknæpan (þar
sem Hótel Island var). Knæpan lá út að Aðalstræti,
og voru inngöngudyr norðarlega á hliðinni. Til vinstri,
þegar inn var gengið, var lítið herbergi, á sjálfu
horninu á Aðal- og Austurstræti. I þessari stofu sátu
höfðingjar bæjarins og drukku, þegar þeir á annað
borð koniu þangað. Síðar, þegar útbyggingin kom,
var þessi stofa aðeins fyrir „stofnana". Til hægri úr
forstofunni var „Slyngelstofan,“ það var alþýðustofan.
Var þar einatl skarkali og ryskingar á kvöldin, og
með því að stutt var út á götuna, bárust þær einatt
þangað út, og var þá oft fjölmennt af áhorfendum
þar á götunni. Inn af „Slyngelstofunni“ var billarðs-
stofa. Þar héldu yngri menn, búðarþjónar og stúdent-
ar, til á kvöldin. Nokkru eftir 1870 byggði Jörgensen
skúr, austur af þessari stol’u, inn að garðinum, og var
hún ætluð hinum betri mönnum. Einn vordag sátu 4
eða 5 Frakkar inn í þessu hú?i við drykkju. Þangað
komu líka tveir prestaskólastúdentar, sem voru ann-
álaðir kraftamenn. Eigi leið á löngu áður en til rysk-
inga kom, og er þar stutt frá að segja: stúdentarnir
brutu gluggana, hentu Frökkum út, og svo var víga-
hugurinn mikill, að þeir tóku seinast ofninn, og þótti
þetta þrekvirki mikið.
Önnur knæpa var þá í litlu húsi, svonefndu Eyþórs-
húsi í Austurstræti. Þangað sóttu aðallega útlendir
sjómenn, og var það almennt talað, að í því húsi ætti
siðferði ekki upp á háborðið.
Á einum tíma ársins var þó lokunartími búða nokk-
urn veginn viss, og það var frá veturnóttum til nýárs.
Þá var sjaldan lokað síðar en kl. 6, og settust þá allir
búðarþjónarnir inn á skrifstofu til þess að skrifa
viðskiptareikninga manna út úr höfuðbókunum. Var
það afarmikið verk við hinar stærri verzlanir, því að
allir höfðu reikninga þá, og þótti nauðsynlegt að hafa
reikningana tilbúna strax upp úr nýárinu. Öll bók-
færsla fór þá fram á dönsku, og áttu margir því erfitt
með að skilja reikningana sem vona var. Man ég eftir
því, að einn viðskiptamaður gerði mikla rekistefnu út
FRJÁ'LS VERZLUN
115