Frjáls verslun - 01.09.1961, Blaðsíða 11

Bakkevig 200 mál
Evanger .500 —
Söbstad 200 —
Goos 250 —
Bræðslurnar réðu til sín, auk eigin skipa, síldar-
báta til löndunar, og voru skuldbundnar að taka
alla síld af bátunum á vertíðinni, og verðið var í
byrjun 4 krónur málið (eitt mál — G/2 uppmæld
tunna).
Verksmiðjurnar fóru því verr út úr þessum við-
skiptum, þess meira sem fiskaðist, sökum t.akmark-
aðra afkasta, því hráefnið rýrnar mikið við geymslu.
Norðlenzka síldin er oftast mjög fcit og geymslu-
þoli hennar takmörk sett, einkum í sumarhitum,
er oft verða miklir í Siglufirði, og því fór svo að
þrær tylltust og stórir bingir af síhl hlóðust upp
á lóðum bræðslnanna, þar sem rými fékkst, og þar
varð síldin að bíða vinnslu, oft vikum saman, og
þá stórskenimdist nokkuð af henni og varð ekki
hæft sem hráefni, en bræðslurnar báru einar tjónið.
Þetta vandamál, of lítil afköst, bagaði oftast
þennan rekstur og hefir rýrt hráefnið til stórra
muna, því síldin var árviss og óð á grunnmiðum
miðsvæðis fyrir Norðurlandi, venjulega frá því laust
fyrir miðjan júlí til miðs september.
Ný, stórvirk tækni fer að ryðja sér til rúms í
Siglufirði á miðjum þriðja tug aldarinnar. Goos fær
snigilpressur og Dr. Paul sömuleiðis, og íslenzka
ríkið tekur svo við með stórum, nýjum bræðslum.
Hér skal látið staðar numið um siglfirzku bræðsl-
urnar. Þær urðu að nútíma stórrekstri, sumar hinna
eldri stækkaðar og endurbættar, og nýjar risu á
grunni hinna gömlu. Þetta var eðlileg þróun. En
einkennilegt cr það að um það leyti, sem afköst
síldarbræðslna voru orðin afar stórvirk og vélvæð-
ing fullkomin, þá breyttust síldargöngur, sjálf síldin
fjarlægðist frá hinum gömlu grunnmiðum, cn það
er önnur saga. (Eftirprentun bönnuð.)
PÓLAR HF.
10 ÁRA
1. októbcr fyrir 10 árum komu 5 ungir verzlunar-
menn saraan og stofnuðu hlutafélag, sem fram-
leiða skyldi rafgeyma. Þessir ungu menn voru Ól-
afur Finsen, Runólfur Sæmundsson, (nú í Argen-
tínu), Börge Petersen, Jörgen Hansen og Júlíus M.
Magnús.
Fyrst var verksmiðjan staðsett í bakhúsi við
Hverfisgötu 89 í tveimur herbergjum. Tveir hlut-
hafanna, þeir Runólfur og Börge, störfuðu að fram-
leiðslunni fyrstu tvö árin. Miklir erfiðleikar steðj-
uðu að þessu unga fyrirtæki fyrstu árin, lítill véla-
kostur, féleysi og margvíslegir byrjunarörðugleikar.
Seint á árinu 1953 fékk verksmiðjan aðcins
rýmra húsnæði í kjallara í Borgartúni 1. Vélakostur
var aukinn nokkuð og erlendur sérfræðingur starf-
aði að framleiðslunni. Fór fyrirtækið þá smám sam-
an að rétta úr kútnum. A þessu ári hætti Runólfur
Sæmundsson störfum sem framkvæmdastjóri og
tók Magnús Valdimarsson við því starfi.
Árið 1957 komst verksmiðjan í stórt og rúmgott
húsnæði að Einholti (i, sem fyrirtækið hefur nú
eignazt. Er þetta framtíðar húsnæði með töluverð-
um stækkunarmöguleikum. Framleiðslan tvöfald-
aðist, eftir að verksmiðjan komst í hið nýja liús-
næði.
Á ])essu 10 ára tímabili liafa verið framleiddir
yfir 00 þús. rafgeymar. Úr G40 tonnum af blýi og
blýdufti hefur verksmiðjan unnið. 2*4 milljón ein-
angrunarplötur hafa verið notaðar og 360 tonn af
brennisteinssýru.
Með núverandi framleiðslu sparar verksmiðjan
um 3 milljónir króna í erlendum gjaldeyri á ári.
Yfir 40% af öllum framleiddum Pólar rafgeymum
hefur farið í íslenzka vélbátaflotann. Með sífcllt
aukinni vélvæðingu landsmanna, eykst að sama
skapi rafgeymanotkunin.
Frjáls Verzlun árnar þessu merka fyrirtæki allra
heilla í framtíðinni.
FRJÁLS VERZLUN
11