Frjáls verslun - 01.10.1968, Blaðsíða 17

FRJÁLS. VERZLUN
IV
breytingar, sem þá var gerð.
Þegar augljóst var orðið fyrir
nýgerða gengisbreytingu, að
hverju stefndi, töldu innflytjend-
ur sig, að fenginni biturri reynslu,
til þess neydda að draga úr og
jafnvel stöðva vörusölu, þar sem
augljóst var, að um nokkurt skeið
var þá þegar búið að selja allmik-
ið vörumagn langt undir því verði,
sem greiða yrði fyrir vöruna á
gjalddaga. Áframhaldandi sölu
með þessu móti gat því skapað
óyfirstíganlega rekstrarörðugleika
og yrði að teljast ábyrgðarleysi.
Úrbóta er leitað til að ekki þurfi
að koma til sölustöðvunar, en slík
ráð finnast ekki. Salan er því að
lokum stöðvuð.
Stjórnvöldin grípa þá inn í og
gefa þá yfirlýsingu. að haldi við-
komandi áfram að selja vöru sína
á óbreyttu verði, muni það tjón,
sem af kynni að hljótast frá degi
þeirrar ákvörðunar, verða bætt.
Hins vegar verði innflytjandinn
að bera sjálfur hugsanlegt tjón af
sölu fram að stöðvunardegi. Ætti
hér að liggja fyrir næg skýring
á því atviki, sem þeir Þjóðvilja-
menn kalla „heildsalaverkfall“, og
þess vænzt. að vefur sá, sem hér
að framan er getið um, megi nú
teljast niður skorinn.
Því skal svo við bætt og skýrt
fram tekið að þeir, sem að þess-
um málum vinna, og skulu þar
nefndir starfsmenn stjórnvalda,
banka, auk starfsmanna innflytj-
enda sjálfra, vita, að innflytjend-
ur hafa nú aftur orðið fyrir tjóni,
sem nemur milljónum króna þrátt
fyrir vörustöðvun. Skýrist þetta
af því, að áður en til slíkrar stöðv-
unar kom, hafði verið selt veru-
legt vörumagn langt undir því
verði, sem innflytjendur verða að
greiða, þegar að greiðsludegi kem-
ur. samkvæmt hinu nýja gengi.
Mætti ekki með sanngirni vænta
þess, að þeir Þjóðviljamenn og
aðrir þeir, sem byggja málflutning
sinn á upplýsingum þeirra, vildu
ræða um þessi mál af meira raun-
sæi hér eftir en hingað til. Eða er
þar til of mikils mælzt?
„Gróði“ á sölu vörubirgða
Einnig mætti geta enn annarr-
ar rangtúlkunar staðreyndar, sem
mjög hefur borið á hjá þeim Þjóð-
viljamönnum að undanförnu.
Varðar hún það, að stjórnvöldin
heimila innflytjendum að um-
reikna á gengisbreytingardegi verð
óseldra birgða, sem greiðast verð-
ur erlendis á hinu nýja gengi-
Þetta heitir á máli Þjóðvilja-
manna, að heildsalar fái að velta
gengistapi yfir á neytendur, og
séu heildsalar þeir einu, sem njóti
þeirra réttinda. Tekið er dæmi um
útgerðarmann sem keypt hefur
bát fyrir 20 milljónir og skuldar
andvirði hans, hann fái engar bæt-
ur.
í fljótu bragði kynni ókunnug-
um að virðast, að hér hafi þeir
Þjóðviljamenn lög að mæla, en
því fer þó víðs fjarri. Það kemur
nefnilega í ljós, ef betur er að gáð,
að báðum er gert jafnhátt undir
höfði.
Báðum er heimilað að selja
hana, á því verði, sem greitt er
fyrir hana. Skal þetta skýrt nán-
ar.
Eigandi vörunnar reynist vegna
gengisbreytingarinnar þurfa að
greiða fyrir vöru sína kr. 140 en
ekki 100, og er honum því leyft
að selja vöruna á kr. 140. Eigandi
bátsins þarf að greiða fyrir bát-
inn með sömu hlutföllum 28 millj-
ónir króna en ekki 20 milljónir
króna, enda væri honum heimilt,
ef hann óskaði, að selja bátinn á
28 milljónir. Með öðrum orðum:
Hvorugur er neyddur til að selja
vöru sína, ef um sölu yrði að ræða,
fyrir lægra verð heldur en hann
reynist þurfa að greiða fyrir hana.
Og aftur skal spurt: Væri sann-
gjarnt að neyða útgerðarmanninn
til að selja bát sinn fyrir 20 millj-
ónir, þegar verð hans er orðið 28
milljónir? Væri sanngjarnt að
neyða vörueigandann til að selja
vöru sína fyrir kr. 100, þegar verð
hennar er orðið kr. 140?
Vonandi þarf nú ekki að ræða
þessi mál frekar.
AUGLÝSINGAR :
B23G1
RITSTJGRN :
B23G2
FRJALS
VIERZLUIM
Vörurnar eyðileggjast og rýrna oft vegna slæmrar meðferðar.