Alþýðublaðið - 31.03.1970, Side 9

BLAÐINIJ barst fyrir páska
yfirlýsing frá Súgandafirði fyr-
ir milligöngu Sölumiðstöðvar
hraðfrystihúsanna. Fjalla yfir-
Iýsingarnar um samskipti fisk-
kaupenda og fiskseljenda á
Súgandafirði, en Alþýðublaðið
hefur skrifað nokkuð um þau
efni upp á síðkastið. Fer yfir-
lýsingin hér á eftir:
Undirritaðir bátaei'gendur,
sem hafa á síðastliðnu sumri
selt Fiskiðjunni' Freyju h.f.,
Súgandafi'rði, fis’kafla simg
vilja hér með mótmæia harð-
lega blaðaskri'fum ATþýðu-
blaðsins frá 17. miarz sl. þar
sem því er meðal annars hald-
ið fram, að Fiskiðjan hafi ekki
graitt það verð fyrir1 aflann,
sem Verðlagsráð sjávarút-
vegsins hafði ákveðið. O’kkur
var það kunnugt fyrirfram,
að fiskur undir 50 om. yrði'
ekki keyptur. Samt sem áður
keypti Fiskáðjan Freyja alLan
smáfisk niður í 40 cm. til 19.
júlí 1969, en þá hófst maðka-
tímabilið og eftir það var ekkii
mögulegt að 'koma smáfiski'
undir 50 cm. í verð. Þá bauð
Fiskiðjan okkur hús og írítt
salit, ef við vildum hagnýta
okkur smáfisikinn á eirihverni
hátt. Mun Fiskiðjan hafa verið
ei-ni fiskkaupandinn á norðan-
verðum Vestfjörðum sem
keypti svo lengi smáfisk und-
rr 50 cm. Við getum þvi ekki'
skilið hvaða tilgangi það
þjónar að ráðast á fiskkaup-
anda, sem í alla staði hefur
veuið til fyrirmyndar í við-
skiptum sínum við hráefnis-
seljendur.
Súgandafirði, 21.3. 1970.
Mb. Einar,
Egiil Kristjánsson.
Mb. Sigurfari,
Jón Snorri Jónasson.
Mb. Sif,
Gestur Kristinsson.
Mb. Valur,
Guðm. J. Gissurarson.
Mb. Stefnir,
Guðbjörn Kristriiannsson.
Mb. Vonin,
Eiríkur Sigurðsson.
Mb. Bergleifur
Guðmundur Guðmundsson.
Mb. Bli'ki,
Jóhann Bj'arnason.
Mb. Friðbert Guðmundsson
Einar Guðnason.
Mb. Hersir,
Árni Sigmundsson.
Mb. Ól. Friðbertsson,
Ólafur Friðbertsson.
Við undirritaðir starfsmenn
á S'krifstofu Fiski'ðjunnar
Freyju h.f. Súgandafirði, stað
festum hér með að vi'ktar-
nótur fyrir inniagðan fils'k
sumai'ið 1969 eru í fullu sam-
ræmi við nótur ferskfisks-
matsmannsi'ns á Suðureyri og
er fiskurinn greiddur sam-
kvæmt því. Eftir 19. júlí 1969
var fiskur undir 50 cm. ekki
keyptur til vinhslu og var öll-
um sjómönnum kunnugt um
það, enda komu þeir með
fiskinn undir 50 cm. óblóðg-
.aðan og óslægðan 'að landi til
iimleggs í fiskimjöisverk-
smiöju. Var sá fiskur ekki
metinn iaf ferskíisksmats-
manni eins og auðs'ki'lið er.
Þessar r'eglur giltu að sjáif-
sögðu fyrir Mb. Svan, sem
Bjarni G. Friðbertsson og
Eyjólfur , sonur hans, eru ei'g-
endur að.
Súgandafirði, 21. 3. 1970.
Ós.kar Kristjánsson.
Marías Þórðarson.
.1
Gögn þau, sem biaðið hefur
undir höndum í þessu máli,
eru frá því í ágústmánuði
1969. Þar er um að ræða ann-
ars vegar vigtarskýrslu og
uppgjör fyrir mánuðinn af
háifu fiskkaupanda, Fiskiðj-
unnar Freyju, og hins vegar
matsseðla yfir afla bátsins
þennan mánuð frá fiskimats-
manni.
Það mun rétt, sem segir í
athugasemdunum hér að ofan,
að Fiskiðjan hafi keypt smá-
fisk frá 40 til 57 cm. á því
verði, sem ákvæffi verðlags-
Framhald á bls. 11.
Lil Diamond
komin aftur
DIAMOND LIL, sem um
þessar mundir skemmtir gestum
á Hótel Lo'ftleiðum, er enginin
nýgræðingur á íslandi. Hún,
skemmti á sama stað fyrir u.
þ. b. ári og margir munu ef til
vi'1'1 minnast þess, er hún kom
hér fram í sjónvarpinu.
Við hittum li’stakonuna stutt
lega að máli eftir æfingu með
hljómsveit Karls Li'lliíendahls
og inntum hana fyrst eftir hvað
drægi hana hingað á hjara ver-
aldar aftur.
— Ég var beðin að koma aft-
ur og mér var ljúft að verða
við því, vegna þess að héðan
á ég ágætar minni'ngar frá fyrri
dvöl. Hingað kom ég svo beina
leið frá Guam, en ég hef að
undanförnu skemmt í banda-
rískum herstöðvum á Kyrra-
hafi og Suðaustur-Asíu.
Segja má, að ég hafi verið
verið skemmtikraftur allt mitt
líf. É'g fæddi'st í Suður-Karó-
línariki í Bandarikjunum, en
fluttrst þaðan til Norðrirríkj-
anna upp úr 1950 og þar hef
ég átt heimili síðan. Siðustu 4
árin hef ég verið á þveitingi
heimshornanna á milli. Héðan
fer ég t. d. beinustu leið til
Kanada, þar sem ég á að koma
fram á árlegri hátíð hestamanna
(Rodeo) og er það orðinn eins
konar fastur liður hjá mér.
Þú spyrð hvort ég eigi ekki
einhverjar uppáhaldsstjörnur á
mínu sviði og er mér þá efst í
huga nafnið Sophie Tucker, en
því hefur einmitt aíltaf verið
ha'ldið fram, að rödd mín og
söngstíll minni mjög á hennar,
þótt ég hafi aldrei reynt að
stæla hana. Annars væri hægt
að nefna ótal nöfn, því að ég
hef yndi af allri tónlist. Pop-
músik gæti' meira að segja ver-
ið nokkuð góð, ef hún væri ekki
svona skolli hávær.
Annars syng ég einkum Dixie
land, Ragti’me og Blues tónlist
og þar að auki kem ég oftlaga
fram sem gamanleikari. Mála-
múrinrt kemur samt i veg fyrir
að ég geti notað brandarana
Framh. á bls. 4