Alþýðublaðið - 06.05.1970, Blaðsíða 2

2 Miðvifkudagur 6. naaí 1970

□ Lukta-Gvendufr skjótur til svars. :
Q Auglýsingar auka vöruvöndun og ýta undir
frumieik og nýjungar.
Q Þú kaupir ekki vonda sápu nema einu sinni
□ Auglýsingastarfsemi sem gtírir fólk
óhamingjusamara. )
O Margar Iúðir og mörg opin svæði til skammar
Q Einmanaleg hús.
' QLUKTA-GVENDUR sem iðu
' lega hefur sent mér línu var
fljötur til að stinga niður
penna sínum af því tilefni er
' ég éæddi um auglýsingar sjón-
* varpsins í gær. Það er þörf á
aff velta þessum hlutum fyrir
( sér því í dag eru auglýsingar
1 og 1 sjóbissniss öllu að ríða á
slig og bezt er að reyna að sjá
hvaðeina í réttu ljósi, bæði þá
hlutí sem auglýstir eni og eins
1 þá starfsemi að auglýsa. En svo
farast Lukta-Gvendi orð:
' „KÆRI Götu Gvendur. Þú
var.-t a-5 ræða um augtýsingar í
sjónvarpi fyrir skömmu og
bentir réttilega á að þær verði
hviinieiðar til lenlgdár. Á mírau
heimili eru þær orðnar hrein
plága í augum allra nema barn
anna sem ennþá hafa gaman af
að horfa á þær — þó virðist
áhugi þeirra vera farinn að
minnka töluvert. Erlemdis hafa
mörg stórfyrirtæki snúið baki
við sj ónvarpinu þarsem dag-
ski-áin er viðast hvar orðin svo
léleg og andlaus áð athafna-
samt fólk nennir álfs eklti leng-
ur að horfa á sjónvarp nema
það flytji sérstaklega vandað
og gott efni. Þannig hafa tais-
menn Ford verksmiðjanna sagt
að þeir hafi aðrar leiðir nær-
tækari en sjónvarp til að koma
sínum skilaboðum á framfæri
við væntaailega kaupendur. —
Eftir eitt, tvö ár býst ég við að
hér á landi enn, en bannski
blöðin þurfi engu að kvíða á
Siasnkeþpninni við sjónvairpið
hyað snartir auglýEÍngaimaTÍkað-
inn..
EN ÞÚ MINNTIST á annað
sem ég vii aðeins fetta fingur
útí. Þú lætur að því li’ggja ,að
auglýsimgar geri lítið ar.'nað en
að æsa upp í mönnum löngun
til að kaupa það sem þeir hafa
í r£un''nni ekki þörf fyrir. Það
er ma'rgt til í þessu, en kunnur
‘Sérfræðinigur á þessu sviði hef-
ur bent á að auglýsingar ei'gi
mjög mikinn þátt í vöruvönd-
un og nýjungum, þar sem einn
aðili hvetur annan til að gera
betur í kapphlaupinu um við-
skiptavinima.
SUMIR HALDA að þeir geti
selt hvað sem er ef s’krumið er
nógu mikið. Þetita er alraugt.
Hvox'ki þú né annar kaupir
vonda sápu nema e'nu sinni,
alveg samia þótt auglýsin'gin
segi að þessi sápa sé heims-
þekkt og albezt. — Auglýs-
ingar og áhrif þeirra getia ver-
ið skemmtilegt athugunairefni',
t.d. er athyglisvert að nannsaka
af hverju Camel selzt betur en
Chesterfield eða öfugt, af
hverju Kent selzt betur en
Viceroy, eða öfugt. í þessu til-
felli er lítill „gæðamunur“, em
sölumu.nurinn getur legið í
umbúðum og í hvaða tón er
auglýFt; hvorf það er „fín)t“,
„karlmannlegt" eða „hippa-
legt“ að reykja eina tegund
umfnaim aðra. — Það er vanda-
laust að semja slæmair auglys-
ingar en vandi að semja góðar
auglýsingar. — Lukta-Gvend-
ur“.
ÞAÐ ER RÉTT hjá Lukta-
Gvendi að vonda sápu kaupi
ég ékki nerna einu sinni hvað
Lúpulegur hjallur vestur
sem líður auglýsingunnd. Þó
vil ég ekki fortaka að ekki
þekkist þau tilvik er fól'k gei’-
ir sér að góðu vonda vöru vegna
góðra EUglýsimiga. En hitt er
ærin ástæða til gaignrýni á
augiýsingar hve þeim er beitt
til að fá fólk til að kaupa ó-
þ'airfa — sem efcki einasta garir
íþiað ek.kea.t (harn/Ing'j us atn ara,
heldur beinlínis óánægðrsira
með lifið bæði með ílöngun
sem e'k'ki er alltaf hægt að
uppfylla og eins auknu erf-
iði og penimgaiþörf. Ég er sann-
færður um að auglýsilngiast'anf-
semi getur gengi'ð svo liangt í
framtíðinni að nauðsjrnlegt
verði að rei'sia henni rsammar
skorður. Svo er að vísu ekki
á Nesi.
MÉR TIÍ. mikili'ar ánægju
sá ég í gær á Suðurlands-
braut nokkia menn vera að
vinna við reitina milli' akbraut
lanna, siem bendi'r til að við eig-
um að fá þarna gracílöt strax
í vor. Ailur þessi sandur, möl
og mold, upprót og moldarbörð
eru vottur um sóðas'kap og
hafa áreiSanlega vond áhrif á
fól'k. Menn hrækja ekki á gólf-
teppi og þeir veigra sér við að
fl'sygja rusli á slétta vel hirta
grasflöt. En þeir henda hverju
sem er hvar sem er ef allt um-
hverfið er illla kembt og þveg-
ið. Brýnt er fyrir okikuír að
ganga vel um borgina, en það
Fram'h. á bls. 15

Fjórar nýjar
□ 1. mai ihófust í Gamla bíói skáld, er 20 mínútna mynd. —
sýnp’gar á f'ói' im .nýj-uim lit-
kviuimynduim CcvaMs Knúdsán':
Mey svig.a lævi, Báll ísólfsson
tóncká’.d, Ein er upp tiil fjair.a
dg Hey.ri ð verf'a á iheiðum hveri.
Myndir 'þ&ssar eru gerðar á
'árunum 1967—1970, þótt hluti
Uiyndarinnar um Pál ísólfsson
Isé tekin á lengra tímatoili, en
ölztu hi utar tþeirrar myndar eru
lð ára gaimlir.
Með sviga lævi er ný Surts-
'eyiarkvikmynd, 18 mínútur að
'löngd, gerð árið 1967. Dr. Sig-
urður Þórarinsson, jarðfi-æðing
<l't gerði texta myndarin'nar og
tfiytur toan'n, Páll ísólfsson tór. >
Krf'stján Eidjárn samdi texta og
•f'lytur 'hann. Ein 'er upp fil
'fja'óa, er mynd um íslenzka
rjúpuna, tekin, víða u'm land,
en m.'est þó í Hrísey og lýsir
im. a. rannséknuim dr. Finns
Guðmúndseonar, fu'glafræð ings
á rjúpunni, >en hann heíur gert
texta og f’.ytur hann. Heyrið
vella á heiðum hveri, er sem
tmafnið toer með sér um hyeri
'á íslar.di, Kún er 14 mínútur
og hefur dr. Sigurður Þórar-
iusáon gert texta myndarinnar
iog Eytur 'hann.
Tón’ist við myndimar er eft
ir Magnús Bl. Jcfiannsson. —