Alþýðublaðið - 17.09.1970, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 17. septembex:' 1970 7
Q „Feitt fó'lk er giaðlynt og
góðlynt,. ánægt með sjálft sig
og lífið í heild, jaifnvæg't og ró-
legt. Það iþjáist iekki af tauga-
spennu eða óróa, he'Miur lifir
áihyggjutaust og ;s'ke'm'mtileiga.í‘
Þetta er 'hin almenna skoðun,
en samkvæmt nið'urstöff'.'im
rannsókna seim tveir þýrkir sál-
fræðingar 'hö'fðu yifirumsjón
mieð, dr. S. Weidflitíh og G. Hedd
erich við há'Sikó'lann í Ulm, er
sanníleikurinn annar.
Það er til f'eitt fó'lk sem svar-
ar til iiinmar aim'en'nu hugmynd
ar, en það er í áberandi mjnni-
hlu'ta. Langiflest fó'lk setn þjá-
ist af dfifitu, er vansæl't og ó-
ánægt með lí'fið, þrúgað af van-
m'áttarkennd; öry'ggisfeysi og
hvers kyns sálrænuim hömlum.
í stóru.m hópi offit.usjúklinga
á aldrinum 18 ára ti’l fimmtugs
íþá var offitan talin 'sjúkdórnur,
en annars var þetta tiltölulega
heilb'rig't fólk) reyndu íangfiest-
ir að dyl'ia vansæ’u sina undir
fj'örúgu cg kiátu yfinhorði. en
sálfræðilsgar prciSanir sýntlu
mjög ólfka útkorriu.
Þeir vildiu ekki viðurkcr.ra
öryggkleysi sitt cg svör.uðu bein
uim spurninguma vffiandi. En í
sálfræðiprófun.'m er einimitt
gert ráð fyrir v'Tsri sjálfsbliskk-
ingu ög aðriar óbeinni og ísmeygi
Iiegri afflferðir -notaðar ti'l að
iteiða ha.na í fliós. Munurinn á
meðvitniffum og ómeffvituðum
viðbrögðum var óv.enju mikiU
hjá offitusjúklingunuim yfirhöf-
uð.
Þeir voru flsstir rclegir og
glaðlegir í ffiamkomu. en sjálfs-
öryggið átti sér ekki djúp'as- ræt-
tur. Við aukið taiU'gia'á’.iag komu
efasemdir þeirra fðrjótt fram, og
iþe.ir voru mjöig iháði'r óliti ann-
arra, „hvað fr/.k myndi segja“
og „hvað allir hlióta að hugS'a
í stað alúðil'egrar glaðværðar
urð.u þeir tortryggnir þegar þeir
Feitt
fólk
er
ekki
eins
- segja þýzkir
sálfræðingar
misstu af sér grímuna, og spé-
hræðsla þeirra sýndi sig á marg
vísilegan hátt. Þeir 'héldu, að ail-
ir væru að gera gys að þeim
eða taHa illa urn 'þá, og sérstak-
fega þótti þeim sárt að vera
dregnir í dil'k með ö'Hlu öðr.u
feitu Ifólki án þess að te'kið
væri tillit til, að heir hefðú sín
sérkenni eins og hver annar.
Þeir tóku e'kki Iþátt í neins
konrr fþróttuim eins og skíða-
ferðum, skaratahiiaupi, tennis og
hlEupaleikijum, jafnveil sjaldan
saxnkvæmisdiönisuim, og það var
af ótta við að „verða að athilægi“.
Kannski höfðu þeiir reynt ein-
hvern tíma og þótt broslegir, og
þá 'gáfust þeir U'PP.
U.ndir .niðri 'höfðu þeir á-
hyggjur af heilsuifari sínu. F.eitt
ifólk lifir skemur og á frekar á
hættu að 'M hjartatrufl'anir,
hæk'kaðan 'blóðþrýsting og ým-
iss konar aðra sjúkdóma.
Við'brögð þeirra gaignvart um-
heiminum voriui tvenns konar:
annars vegar ’VO'ru þeir siem
drógu si'g í hilé og gerðust imanna
fælur, 'hinis vegar heir sem urðu
„lirókar alflis fagnaðar“ á manna
métí'Jim’. Hvort tveigsia er vörn
hyggð á öryggisleysi og vanmátt
arkennd. .
Þeir þjáðust flestir af sjálfs-
fyrirlitningu eða jafnvel sjálfs-
hatri. Þeir töldu offituna ekki
sjúkdöm, heldur sína 'eigim s'ök,
töldu sig skorta viljaþrek til að
fara á stranga magrunarkúra, og
margir þeirra borðuðlj í óhó'fi
sér ti'l „huggunar“.
Þannig hef.ur komið í Ijós, að
feitt fólk er ekki eins Jiamingju
ss.Tnt og lialdið hefur verið. Og
ef til vill eru orsakir cffitunn-
ar að einhvieriu eða verulegu
leyti sálrænar í eðlli sinu, segja
þsssir þýzku öáflfræðin'gar að lok
inni hóprannsókn sinni. *
Vírþræðir í stað
skaddaðra tauga
□ í Moskvudag'bl'aðinu „Sovét-
Rússl'and“ var nýlega frá því
skýrt, að rússneskum iæknum
undir stjórn prófessors B. V.
Ognevs h'efði tekizt að gefa
fóiiki sem misst hefur röddima
aftur málið með því að setja
örmjóa vírþræði í stiað S'kadd-
aðra hálstauga. Sama aðferðin
hefur verið .notuð í 40 aðgerð-
urn á sjúklingum með lamaðar
eða skaddaðar taugar í and-
liti.
Sé þetta rétt með farið, hlýt-
ur það að teljaist stórt skref
fram á við í taugasku rð 1 ækn-
ingum. Það vekur vonir unH
bat'a hjá þúsundum lömun'ar-
sjúklinga með sk'addaða mænu.
í Moskvuskýrslunni ier sagt, að
reynt hafi verið að setja vír-
þræði í s'tað skadd'aðra mænu-
tauga og sjóntaug'a, en þess er
ekki getið hver árangur hafi
orðið.
Áður en aðferðin var notuð
við menn, höfðu tilraunir verið
gerðar á hundum með 'jákvæð-
um árangri. ★
.1
Fita, sem safnast hefur í mannhjarta minnkar ])rótt
þess.
::i:s
igum
Hjálp, mamma! Ég hata þig,
ég hata þig!“ eða eittihvað þar
fram eftir götunum. Og síðan
öskrar hann og æpir alla da'ga
þangað til þrjár vifcurnar eru
á enda, en þá er hann úr-
skurðaður faar um að taka þátt
í h'óplæltnin'gum sem geta var-
að afl'lt upp í hei'lt ár. Sjúk-
lingarnir hft'test tvisvar í vi'ku
undir eftirliti geðlækniis, og
venjulega liiggja þeir á gólfinu
mestallan tímann, sjö-átfe í
einu, engjast eing og ormair og
reka upp frumöskuir i öllum
tóntegundum.
Læ'knisaðstoðin kot'tar um
það bil 150 þúsund ís'l'enzk'ar
krónur fyrir þess'ar þrjár vikur,
en hóplælcnin'gairnar eru
greiddar aúkal'ega. Og dr.
Janov gerir gér góðar vonir um,
.að áður en langt iíður endur-
ómi gervöll Biand'aa'íkin af
frumöskrinu hans. ★
Brezk fæðmgaheimili finna lausn á vanda
ENGIN HÆTTA Á BARNARUGLINGI
urnar geii verið vissar
□ Það verður ekki litlum á-
hyggjum létt af mæðrum sem
ala börn sín á risasfórum spít-
ölum þegar þær geta haft lal-
gera fullvissu um, að enginn
í'ugflingur muni eiga sér stað.
Að vísu hefur það isárasjaldan
komið fyrir, að börn lentu ek'ki
hjá sínum réttu mæðrum, en
það h e f u r gerzt og valdið
hö'rmulegum sorgum og erfið-
l'eiikum þegar það uppgötvaðist
síðar.
Nú á þetta að vera gers'am-
fliega útilokað. Á brezkum
fæðingardei'ldum er farið að
t'atoa fljósmyndir af börnunum
um leið og búið er að 'þvo þeim
eftir fæðinguna, þannig að
mæðurnar viti með vissu, að
það séu þeii'ra eigin börn sem
þær fá í faðm sér þegar þær
eru farnar að jatfna sig eftii’
barnsburðinn og igeta skoð'að
afkvæmið almennile’ga.
Þetta hefur tíð'k'ast alllengi
í Bandaríkjunum og gefið góð'a
raun. Bæði hafla forie'ldr'ar
barnanna gaman laf að geta
sent öfum og ömmum mynd
af litlu öngunum nýfæddum,
□ Þetta er Ernma litla Lee
sem fyrsta Ijósmyndin var tek-
in af þegar hún var nákvæm-
lega 20 mínútna gömul. —
og svo er þarna horfið eitt
stærst'a ábyggjuefni mæðr'á
siarn leru hræddar við að tfá
önnuir börn en sín eigin í
Elkiiptum þar sem svo geysilegá
mörg börn fæðast þvínær’
hverja stund á stærstu ispítöl-
unum, að hugsanleg mistö'k getal
all'taf átt sér stað, séu ekki
gerffar mjög í'ækilegar vai'úð-
arráðstafanir. ★