Helgarpósturinn - 22.12.1994, Síða 22

22
MORGUNPÓSTURINN BÆKUR
FIMMTUDAGUR 22. DESEMBER 1994
Stiörnuaiöf
Guðbergur Bergsson
Ævinlega
★★★
„/ heildina erþetta gott og
skemmtilegt verk enjafn
hœfHeikamikill höfundur og
Guðbergur á að geta beitt sér
afmeiri krafti.“
Silja Aðalsteinsdóttir
Skáldið sem sólin kyssti
★★★
„Vel unnin, lœsilegen var-
fœrin œvisaga Guðmundar
Böðvarssonar. Persóna
skáldsins verður ekki athygl-
isverð, konurnar í lífi hans
verða öllu forvitnilegri.
Skáldskapurinn fœr góða
meðhöndlun. Áhugi á bók-
inni mun líkast til einskorð-
ast við aðdáendur skáldsins.“
Að elska er að lifa
Hans Kristján Árnason ræðir
vid Gunnar Dal
★★★
„Sérlega aðgengileg og um
margtfróðleg bók sem geymir
lífsuppjgör Gunnars Dal.
Skoðanir Gunnars og lesenda
fara kannski ekki œtíð samati
en það kemur ekki t vegfyrir
að tnargs má njóta í þessari
bók sem virðist œtla að verða
tneð þeim vinsœlustu þetta
árið.“
Þóra KristIn Ásgeirsdóttir
Herbrúðir
★★★
„Góð bók sem segir sögu níu
íslenskra kvenna sem giftust
erlendum hermönnum. Bókin
einkennist afhressilegum og
skemmtilegum stíl en megin-
galli hennar liggur í bygging-
untii sem er heldur brota-
kenndur og virkar truflandi.“
í ÞJÓNUSTU forseta og ráðherra
Birgir Thorlacius
★★★
„Þegar Birgir Thorlacius seg-
ir sögur affólki eru endur-
minningar hans úrStjórnar-
ráðinu oft glettilega
skemmtileg lesning. í heild-
itta erþetta verk satniðfyrir
aristókratíska lesendur og
þeir munu njóta bókarinnar
ogdrekka ísigfróðleikinn.“
Hafliði Vilhelmsson
Heiða fremur sjálfsmorð
____________★★
„Óhefðbundin og áhugaverð
unglingabók sem líðurfyrir
afar slakan lokakafla."
Árni Bergmann
Þorvaldur VlÐFÖRLI
______ ; r ★★______________
,y/Evintýrabók fyrir stóra
stráka ogstelpursem hafa
strák í sér. Skemmti- og has-
arsaga sem er alls ekki slœm
en höfundur missir stundum
þráðinn og er of orðtnargur.“
VOR I DAL
ÖRSÖGUR Friðriks Þórs Frið-
RIKSSONAR. ÁRNI ÓSKARSSON
SKRÁÐI
_____________® ____________
„Sjálfhvetf og hrapallega
misheppnuð bók.“
Tundur dufl
ErótIskar SMÁSÖGUR
*★
„Þeir sem œtla að orna sér
við þessa lesningu á drunga-
legutn haustkvöldum ttiunu
trúlega komast að því að
þessi bók reynist ekki sú upp-
lyfting sem búast hefði mátt
við. Erótíkin er annars staðar
— það sama á við um bók-
menntagildið.“
„Á prenti einkennast þessar sögur því miður um of af sjálfhverfu og grobbi. Stundum
finnst manni Friðrik komast nálægt því að slá met í sjáífhælni. Líkast til stafar það af
athugunarleysi.cc
Dansað kringum
naflastrenginn
VóR I DAL - ÖRSÖGUR FlUÐRIKS ÞÓRS
Friðrikssönar. Árni ÓSKARSSON
SKRÁÐI
171 HLS.
Mál og menning 1994
®
Ég verð að viðurkenna að þessi
bók gerir mig hvumsa. Ég kem ekki
auga á tilganginn með útgáfu henn-
ar þótt vafalaust ntuni hún vekja
einhverja lukku í vinahópi Friðriks
Þórs Friðrikssonar. En nær ein-
göngu þar.
Þetta eru sögur sem ég efast ekki
um að megi hlusta á í fjölmennum
samkvæmum þar sem menn grípa
oft til þess ráðs að halda uppi fjöri
með því að segja sögur af sjálfum
sér. Á prenti einkennast þessar sög-
ur því miður urn of af sjálfhverfu og
grobbi. Stundum finnst manni
Friðrik komast nálægt því að slá
met í sjálfhælni. Líkast til stafar það
af athugunarleysi.
Það má merkja á frásögnum að
þeim hafi verið ætlað að vera
fyndnar. Lesandinn gerir sér grein
fyrir þessari ætlan en hætt er við að
stirðnað bros leiki um varir hans
eins og oft vill koma fyrir áhorfend-
ur sem verða vitni að því að lista-
manni bregðist bogalistin.
Sigríður Albertsdóttir, gagn-
rýnandi Dagblaðsins, notaði orðið
karlagrobb um þessar sögur og er
það engin furða því bókin á inni-
stæðu fyrir þeirri einkunn, þess má
víða fmna dæmi. í einni sögunni
svarar Friðrik kennara sínum í
brandarastíl. Svar hans virðist hafa
vakið mikla kátínu því Friðrik bæt-
ir við: „Þá hlógu meira að segja
stelpurnar."
Við stelpurnar í gagnrýnenda-
stétt virðumst ekki hafa hlegið yfir
þessari bók en annað virðist eiga
við um strákana, þeim þykir hún
hin skemmtilegasta og hafa gefið
henni ágæta dóma. Hinn nostalgíu-
kenndi, sjálfliverfi strákaheimur
heillar okkur greinilega ekki en þeir
virðast hins vegar eiga þar athvarf.
Nú er það vitanlega svo að ungir
menn geta vissulega haft frá mörgu
skemmtilegu og athyglisverðu að
segja um sjálfan sig. Én þá verða
þeir að gera slíkt af einhverri sjálfs-
gagnrýni og lágmarksáhuga á um-
hvérfi og öðrum manneskjum. Hér
rekur hver sagan aðra þar sem sagt
er frá strákapörum Friðriks, orð-
heppni hans, dulrænum skynjun-
um og djamrni. En svo vitnað sé í
orð Nóbelsskáldsins, það hefði
þurft að lyft því öllu á hærra plan.
Það tekst ekki og því fer svo að í
þessari bók er Friðrik Þór einfald-
lega að snúast í kringum nafla-
streng sinn. Það er ógn langur
hringdans. Og það er vissulega
miður um svo röskan og hæfileika-
mikinn mann.
Árni Óskarsson, annar hæfi-
leikamaður, skráir sögurnar, setur
þær í knappan stíl sem hefði átt að
duga vel væru sögurnar innihalds-
ríkar að efni en í stað þess opinber-
ast rækilega í stílnum hversu inni-
haldssnauðar þessar endurminn-
ingar eru.
Sjálfhverf og hrapallega mis-
heppnuð bók.
■ Kolbrún Bergþórsdóttir
Sigríöur Amardóttir
dagskrárgerðarmaður og þula
„Þetta eru mikil lúxusjól hjá mér, því ég er í miklu og góðu fríi núna. Jólahaldið verður mjög rólegt hjá
okkur og hefðbundið á flestan hátt. Jólin byrja á því að við röltum yfir í næsta hús, til þeirra Jóns Hjart-
arsonar og Ragnheiðar til að borða skötu á Þorláksmessu. Við pössum okkur alltaf á því að
eiga eftir að kaupa eina gjöf, og að skötuveislunni lokinni röltum við saman niður Laugaveg-
inn í kuldanum og rokinu. Þegar okkur er orðið nógu kalt finnum við okkur eitthvað huggu-
legt kaffihús þar sem við setjumst inn og þá kemst maður endanlega í jólastemmning-
una. Það verður hins vegar mun minna um að vera hjá okkur á aðfangadag en venju-
lega, og því má kannski segja að þetta séu óhefðbundin jól fyrir okkur. Hingað til höf-
um við haft fjölskyldur okkar beggja hjá okkur, svona 10-12 manns, og þá hefur verið
kalkúnn á borðum. Núna ætlum við að fresta stóra matarboðinu fram að áramótum
og höfum gæs á aðfangadag í staðinn. Þetta snýst fyrst og fremst um strákinn okkar
núna, hann er orðinn þriggja og hálfs og er ógurlega spenntur. Honum finnst jólatréð
okkar óskaplega merkilegt og voðalega stórt af því það er stærra en hann, og við
komum til með að dansa í kringum það með honum. Á jóladag förum við upp í kirkju-
garð að vitja leiða afa og ömmu, og á annan er frumsýning hjá manninum mínum í
Þjóðleikhúsinu, svo sá dagur verður með rólegra móti. Nú, svo röltum við um
bæinn og gefum öndunum og dúllum og skemmtum okkur saman í fríinu. Á
gamlárskvöld verður svo stóra matarboðið og það er afskaplega gaman
hérna í hverfinu okkar, litla Skerjafirðinum, þetta kvöld. Mikil brenna og
sameiginleg blysför með nágrönnunum, þar sem mikið er sungið.“
TVyggvi Hansen
hotgerðarmaður
„Aðal hátíðarstund okkar
ásatrúarmanna er við sól-
stöður 22. desember. í
mínum huga eru jólin forn
frjósemishátíð og fögnuður
yfir því að daginn fer að
lengja aftur. Jólatréð er
frjósemistákn og jólasvein-
arnir eiga uppruna sinn í
heiðnum sið. Við sólstöður
förum við upp í Heiðmörk en þar er borghús sem
er hringlaga byrgi hlaðið úr grjóti. Við ætlum að
grilla lamb þar inni og dansa hringdansa og
drekka mjöð. Ég bý til mitt jólatré sjálfur úr ýmsu
dóti og hef logandi kerti í staðinn fyrir Ijósaseríu.
Ég er nefnilega svolítið viðkvæmur fyrir því að
höggva tré. Á aðfangadagskvöld verð ég með vin-
konu minni hjá foreldrum hennar en þau búa rétt
hjá Þingvöllum og á jóladag reikna ég með að
heimsækja ættingja og vini.“