Helgarpósturinn - 02.03.1995, Blaðsíða 28

28
MORGUNPÓSTURINN LÍFIÐ EFTIR VINNU
FIMMTUDAGUR 2. MARS 1995
Meiri hasar, hraði og harka eftir brotthvarf Karls ■Utvarpskíkir með heyrnartólum
Söngleikurinn Sögur úr
Vesturbænum hefur að
sögn innanbúðar-
manna í Þjóðleikhúsinu
tekið töluverðum
stakkaskiptum frá því
að leikstjórinn Karl Ág-
úst Úlfsson hætti vinnu
við sýninguna og dansstjórn-
andinn Ken Oldfield tók við
stjórninni. Undir stjórn Oldfi-
elds hefur meiri áhersla
verið lögð á hasarinn og
fjörið í sýningunni; hún orð-
ið hraðari og aukin harka
færst í bardagaatriðin. Þetta
sýta menn síður en svo innan
Þjóðleikhússins og binda mikl-
ar vonir við að uppfærslan slái í
gegn.
Hvert tækniundrið á
fætur öðru lítur nú
dagsins Ijós til að gera
manni lífið léttara. Þessi
útvarpskíkir sem kemur
með heyrnartólum er
mikið þarfaþing og erf-
itt að ímynda sér af
hverju enginn hefur fengið þá hug
mynd að markaðssetja svona
græju áður. Það kemur sér
til dæmis vel að vera með
k útvarpskíkinn á HM-keppn-
|\ inni í vor og hlusta á Bjarna
og félaga í beinni og fá leik-
..JP mennina í nærmynd þó
maður sitji lengst uppi í
stúku. í sumar verður út-
varpskíkirinn síðan ómissandi félagi
£sundlaucjarnar^^^^^^
Léon **** Glæpasagan er hæpin, en
samleikur hins hæruskotna Jean Reno og
smástúlkunnar Natalie Portman er glæsi-
legur.
Viðtal við Vampíruna Interview with the
Vampire ® Mikið raus um vanda þess að
vera vampíra.
Konungur Ijónanna The Lion King
★ ★★★
Leifturhraði Speed *★*
B í Ó H Ö L L I N
Afhjúpun Disclosure **
Konungur Ijónanna *★**
Junior *
Banvænn fallhraði Terminal Velocity
*★ Ekki fyrir lofthrædda.
Haskolabío
Ekkjuhæð Widow’s Peak ** Irar eru
skritnir og konurnar leika vel. Mestanpart
getur maður þó séð þetta allt fyrir.
Hálendingurinn 3 Highlander 3 0
Klippt og skorið Short Cuts *****
Altman lætur margar sögur flækjast
sundur og saman með léttri snertingu,
sögur um skrítið fólk og venjulegt fólk
sem lendir í skrítnum málum.
Nostradamus **
Skuggalendur Shadowlands *** Ant-
hony Hopkins veitist það furðu létt að
vera frábærasti leikari heims og Debra
Winger er honum samboðin.
Ógnarfljótið River Wild **
Þrír litir: Rauður Trois Couleurs: Rouge
***** Kieslowski kann að segja sögur
sem enginn annar kann að segja.
Priscilla **★ Einföld mynd en nóg af
ómótstæðilegri kátínu.
Forrest Gump *****
Laugarásbíó
Timecop ** Van Damme er mikilfengil-
egt eintak af homo sapiens.
Skógarlíf The Jungle Book **
Gríman The Mask ***
Regnboginn
Barcelona ★*** Ungir Ameríkumenn
skilja ekki hversu erfitt Evrópumenn eiga
með að skilja Ameríku.
Litbrigði næturinnar Color of Night ★ Ef
Jane March á framtíð í kvikmyndum, þá
hlýtur það að vera í „fullorðinsmyndum".
Stjömuhliðið Stargate ***
Reyfari Pulp Fiction *****
S A G A B í Ó
Léon **** Þegar smástelpan bendirá
magann á sér og segist finna fiðring en
leigumorðinginn gónir á eins og þurs —
það er næstum virði heillar Lolitu.
Stjörnubíó
Á köldum klaka * Það vantar sál,
kannski vegna þess að myndin er ætluð
fyrir markhópinn „útlendinga”.
Frankenstein ® Branagh er fáránlega til-
gerðarlegur en de Niro er svo mikill
brandari að hann kallar fram hlátur hve-
nær sem hann birtist.
Aðeins þú Only You *** Ástsjúkir fá
nóg að moða úr.
Stjörnur
***** Rouge, Pulp Fiction, Short
Cuts, Forrest Gump
**** Barcelona, Léon, The Lion
King
*** Only You, Priscilla, Shadow-
lands, Stargate, Speed, The Mask
** Widow's Peak, Disclosure, River
Wild, Terminal Velocity, Timecop,
Nostradamus, The Jungle Book
* Á köldum klaka, Junior,
Color of Night
0 Highlander 3
® Frankenstein, Interview with the
Vampire
Sötraö í sveitinni
Feiti dvergurinn
Höfðabakka 1
★★★
Á barnum
Andrés Magnússon
Kannski er það vegna þess hvað
drykkjumaður Morgunpóstsins er
mikill Vesturbæingur, en þegar ég leit
yfir farinn veg áttaði ég mig á því að
ég hef eiginlega bara þrætt barina í
miðbænum. Ef ég tengdist Kaffibarn-
um ekki sérstökum böndum færi ég
sennilegast aldrei austur yfir Læk,
hvað þá lengra. En ég áttaði mig sum-
sé á því að við svo búið mætti ekki
standa og lagði því land undir fót og
það alla leið inn í Grafarvog til þess að
kynna mér áfengismenninguna þar,
nánar tiltekið á Feita dvergnum. Ég
verð reyndar að játa það, að mig hafði
lengi langað þangað, þó ekki væri
nema vegna nafnsins á stassjóninni,
sem er öldungis brillíant. Öfgasinnaðir
KR-ingar eins og ég erum vanir að
tala um allt fyrir innan Barónsstíg sem
landsbyggð, en mig hafði hreint aldrei
grunað það hvers konar sveit væri inni
í Grafarvogi. Fyrst tók ég eftir veðrinu,
sem var allt öðru vísi en í siðmenning-
unni niðri í bæ. Niðri í bæ var milt og
þægilegt veður, en þarna upp frá
gekk á með éljum. En sveitabragurinn
kom nú samt fyrst í Ijós, þegar ég
steig inn í herlegheitin. Það að hrein-
dýrshorn hanga á veggjum hefði vita-
skuld átt að segja mér allt sem þurfti.
Ég veit svo sem ekkert um það, en
mér kæmi ekkert á óvart þó hreinarnir
hafi verið skotnir þarna á bílastæðinu
fyrir utan. Innréttingin er bara svona
og svona, en miðað við það að barinn
er í tiltölulega nýju og
sviplausu verslunar-
húsnæði hefur bara
vel tekist til við að
búa til fína pöbb-
stemmningu inni. Á
barnum hanga uppi myndir, fánar og
annað, sem gefur til kynna að staður-
inn eigi tryggan kúnnahóp. Það segir
kannski sína sögu um sveitastemmn-
inguna í Grafarvogi að íþróttafélagið
þar er Ungmennafélagið Fjölnir. Vínúr-
valið er ekki verra eða betra en gerist í
Egilsbúð í Norðfirði og ekki undan
neinu að kvarta í þeim efnum. Gest-
irnir eru allir að minnsta kosti komnir á
fertugsaldur og flestir lausir og liðugir.
Að minnsta kosti man drykkjumaður-
inn ekki eftir jafnaugljósum pikköpp-
bar í borginni. Á móti kemur að þarna
sá ég mest einmana mann í heimi. Á
gólfinu voru svona sex manns — flest
konur — í hringdansi, þar sem hver
hélt um háls annars. Fyrir utan hring-
inn stóð svo þessi afskaplega ein-
mana maður og reyndi án árangurs
að dansa sig inn í hringinn í tvö lög.
Þeir sem ekki fíluðu hálfkántríbandið
Útlaga (hvað annað?) gátu tyllt sér í
innri salinn og rætt málin í básunum.
Ég held að ég geri Feita dverginn
kannski ekki að mínum aðalstað, en
heimsóknin var eiturskemmtileg.
Þangað ætla ég aftur. ■
Frumstæðar teikningar sem
fundist hafa á hellisveggjum
víða um heim eftir fyrstu
Veggjakrot er ekki bara veggja-
krot. Innvígðir veggjakrotarar
lesa auðveldle
sem líta eins og
um al
merkjum
Þessi graffari hefur skilið sitt
„tag“ eða merki eftir á vegg við
Laugaveg 7, örugglega við litla
hrifningu eigenda hússins. Með
hjálp innvígðra má lesa úr því
skammstöfunina AGZ. Það er
m.a. að finna á þremur stöðum á
litlu svæði við Laugaveg.
West Side Story Þjóðleikhúsið, föstu-
og laugardagskvöld. Frumsýning! Ein-
hver þekktasti söngleikur allra tíma.
Gauragangur Þjóðleikhúsið, fimmtu-
dagskvöld. Rúmlega árs gömul sýn-
ing og gengur og gengur og...
Fávitinn *** Þjóðleikhúsið, laugar-
dagskvöld. Uppselt.
Snædrottningin ***★ Þjóðleikhúsið,
sunnudag kl. 14. Uppselt: Byggt á
ævintýri H.C. Andersen. Upplögð
leikhúsreynsla fyrir yngstu kynslóð-
ina þó að þau allra yngstu gætu orð-
ið svolítið hrædd við púðurskotin.
Taktu lagið, Lóa! **** Þjóðleikhús-
ið, föstu-, laugar- og sunnudagskvöld.
Uppselt, uppselt, uppselt út mánuð-
inn, takk fyrir. Leikrit sem vekur til
umhugsunar.
Oleanna Þjóðleikhúsið, föstudagskvöld
Leikrit eftir David Mamet um áreitni,
valdbeitingu og sexisma í nýju Ijósi.
Fáar sýningar eftir þannig að þetta
flokkast væntanlega undir fallstykki.
Dóttirinn, bóndinn og siaghörpuleik-
arinn, Listaklúbburinn í Leikhúskjallar-
anum, sunnudagskvöld. Einþáttungur
eftir Ingibjörgu Hjartardóttur Hug-
leiksdrottningu sem greinilega er að
færa sig upp á skaftið.
Kabarett **★* Borgarleikhúsið,
föstudagskvöld. Enn einn stórsigur
leikarans Ingvars E. Sigurðssonar og
leikstjórans Guðjóns Pedersen.
Dökku fiðrildin Borgarleikhúsið, laug-
ar- og sunnudagskvöld. Frumsýning.
Spennandi verkefni þar sem finnskur
kvenmaður heldur um leikstjórnar-
taumana.
Sirkusinn guðdómlegi Borgarleikhús-
ið, fimmtudagskvöld. Sýning á vegum
norrænu menningarhátíðarinnar.
Framtíðardraugar ** Borgarleikhúsið
fim., lau., og sunnudagskvöld. Nýtt
leikrit eftir Þór Tulinius. Uppselt langt
út mánuðinn. Allt prýðilega leikið og
leikstjórinn kann vel til verka. En
verkið mætti stytta.
Þótt hundrað þursar... Skemman Ak-
ureyri, laugardagskvöld Beávvas
Shámi Teáther, Þjóðleikhús Sama
mætt til leiks í höfuðstað Norður-
lands. Aðeins þessi eina sýning.
Kirsuberjagarðurinn **** Héðins-
húsið, sunnudag kl. 15.
Skilaboð til Dimmu Hlaðvarpinn,
fimmtudagskvöld. Þórey Sigþórsdóttir
leikkona fer á kostum.
Alheimsferðir Erna Hlaðvarpinn, ***
föstudagskvöld. Leikstjórn Hlínar er
óaðfinnanleg.
Sápa tvö Hlaðvarpinn. laugardags-
kvöld. Ekki svo galið að taka sjón-
varpsform og henda því á leiksvið.
Leggur og skel Hlaðvarpinn, laugar-
og sunnudag kl. 15. Barnabrúðu-
söngvaspil sem byggir á Jónasi.
Tangó Lindarbær, fimmtu-, föstu og
sunnudagskvöld Nemendaleikhúsið:
frábært leikrit, fyrirtaksskemmtun,
næstsíðasta sýningarhelgi og bara...
ekki missa af þessu.
Þetta „tag“ er
að finna fyrir
utan dyr Ró-
senbergkjall-
arans. Eins og
mörg önnur
tög lítur þetta
út eins og ar-
abíska í aug-
um almúgans
en innvígðir
graffarar sjá
strax að
ráfuðu um þennan
hnött teljast meðal
merkustu fornminja
sögunnar. Veggjakrot
nútímans er hins vegar
litið óhýru auga og
flokkast almennt sem hver
annar sóðaskapur og
skemmdarverkastarfsemi.
Þessu eru þó ekki allir sam-
mála og benda á að flókin
menning er að baki þessari
misskildu list dagsins í dag.
„Það er margra ára hefð á bak við
þetta eins og við þekkjum það í dag.
Ég meina, graffitið er búið að vera
til á marga áratugi og það er reynd-
ar komið svo að sumir graffara vilja
ekki lengur kalla þetta graffiti held-
ur „spraycan-art“ eða „aerosol-
art“ til að aðgreina þetta,“ segir
Steini sem er ókrýndur konungur
íslenskra graffara.
Ein hlið veggjakrotsins eru sér-
kennileg merki sem graffararnir
skilja eftir sig; bæði til að merkja sér
myndir og eins eingöngu til að sýna
að þeir hafi verið á staðnum. í aug-
um almúgans gætu þessi merki ver-
ið gerð úr arabískum táknum en
innvígðir graffarar lesa auðveldlega
úr þeim. Á fagmáli kallast merkin
„tag“ og að sögn Steina eru mjög
skýrar reglur í veggjakrotskúltúrn-
um í kringum þau.
Annar skæruliða-graffari á þetta
„tag“ en ef vei er gáð má sjá að
þarna stendur AKSYZ.
mannverurnar sem
Systurnar Helga Braga (leikkona) og Ingveldur Yr
(söngkona) Jónsdætur um myndina af sjálfum sér.
Þessi dökka er ábyggilega einhver „designer11 - hún er svo
hryllilega smart eitthvað. Hún er greinilega lauslát og er að
benda hinni á eitthvað
rosalega skemmtilegt.
Kannski eitthvað í
sambandi við karlmenn, en það er samt ekki hægt að slá því
alveg föstu. Hún gæti verið að tala um eitthvað allt annað, en
það er ólíklegt - svona af svipnum á þeim báðum að ráða.
Hún er örugglega ítölsk og virkar nokkuð töff týpa. Og hún er
svolítil tík líka - en samt alveg rosalega skemmtileg. Svolítið
kaotísk svona. Hún er líka eldri, veit svolítið meira um lífið en
hin. Sú er aftur austur-evrópsk, þessi Ijósari. Tékknesk, ung-
versk eða rúmensk líklega. Hún er ekki alveg eins kekk og
hin, en miklu yfirvegaðri. Jarðtengd án þess að vera jarð-
bundin. Hún er ábyggilega eitthvað tengd heilun, það er svo
mikið Ijós yfir henni. Hefur einhverja sefandi orku. Það er erf-
itt að staðsetja hana nákvæmlega í lífinu, en hún er ekki
„straight“. Hún semur eitthvað, er skapandi. Og ekki bara á
einu, heldur á mörgum sviðum. Gott ef hún er ekki norn. Já,
þær eru líklega báðar nornir. Því það er óneitanlega eitthvað
líkt með þeim. Sú dökka er alls ekki ítölsk eftir allt saman;
þær eru báðar frá Rúmeníu, rúmenskar nornir. Frá ströndum
Svartahafsins - hún streymir frá þeim báóum, þessi Svarta-
hafsorka. Þær eru altént tengdar á einhvern hátt. Jafnvel
skyldar. Eru ekki allar nornir skyldar?