Helgarpósturinn - 03.04.1997, Síða 4

4
FIMMTUDAGUR 3. APRÍL1997
Páskaþáttur þeirra
Spaugstofumanna er nú
vægast sagt umdeildur,
en í honum geröu þeir
félagar stólpagrín aö
Biblíusögunum. Biskup
hefur kært Spaugstof-
una og Rannsóknarlög-
reglan er komin meö
máliö til meöferöar.
Hvaö finnst ykkur um
þetta Karl og Siguijón ?
Guðlast eða grín
„Mér fannst þessi þáttur
frekar lítið fyndinn,“ segir
séra Karl Sigurbjömsson,
sóknarprestur í Hallgríms-
kirkju. „Húmor og gleði er
ein af bestu gjöfum Guðs og
ég er sammála einum Spaug-
stofumanninum sem sagði í
útvarpinu að Guð hefði mik-
inn húmor. Erindi Krists við
manninn kallar hann fagnað-
arerindi og gleðin er rauður
þráður í
kristinni
trú. Fjöl-
margt í
nýja
testa-
mentinu,
til að
mynda í
dæmisög-
um
Krists,
bendir til að hann hafi haft
húmor. Þessi fína kímni felst
í því að sjá lífið í nýju ljósi.
Það er eitthvað sem snertir
okkur í þessu innsta og inni-
legasta. Það er góður húm-
or. Eins er virðingin og lotn-
ingin mjög mikilvæg í krist-
inni trú. I þessum þætti á
laugardagskvöldið var dreg-
ið dár að hinu helgasta í okk-
ar trú, dregið dár að Kristi
og sakramentinu, kvöldmál-
tíðinni. Þarna var ekki þessi
fíni góði húmor heldur var
þetta að mínu mati lélegur
húmor og í raun illkvittni.
Raunverulegur húmor getur
verið óþægilegur en hann
meiðir ekki. Raunverulegur
húmor byggir upp en rífir
ekki niður.“
Alltaf
áhæftta
að setja
upp
Andrés Sigurvinsson
leikstjóri er um þessar mundir á fullu
við að undirbúa komu söngleiksins Evítu
á fjalir íslensku óperunnar.
Guðbjartur Finnbjörnsson
leití heimsókn til leikstjórans
á páskadag, fékk sér
gulrótarköku og sterkt kaffi
og hlustaði á tónlistina úr
mynd Kieslowskis Bleu,
á milli þess sem rætt var um
leikstjórn almennt og
söngleikinn Evítu.
„Það er ekki ýkja langt síðan
við hófum undirbúning að
uppsetningu á söngleiknum
Evítu, við höfum fengið það
fjármagn sem til þarf og erum
að ganga frá ýmsum samninga-
málum þessa dagana," segir
Andrés. „Hugmyndin er að
frumsýna um -wnánaðamótin
maí/júní og sýna í sumar og
fram á haust ef Guð lofar.
Vissulega er í mörg horn að
líta þegar verk af þessari
stærðargráðu fer í vinnslu. Það
þarf að útvega samstarfsfólk,
s.s. tónlistarstjóra, leikmynda-
og búningateiknara, danshöf-
und, ákveða húsnæði o.s.frv.
Ég hef verið að vasast í þess-
um framkvæmdaatriðum en
bráðlega taka aðrir við og ég
get þá alfarið einbeitt mér að
undirbúningi sviðsetningar-
innar ásamt samstarfsfólki
mínu.“
Er hugmyndin að setja
upp Evítu hér á landi ekki
meira og minna þín?
„Jú, það má segja það. Ég
hreifst mjög af verkinu og sýn-
ingunni sem ég sá fyrir margt
löngu erlendis. Ég var svo
heppinn að fá tækifæri til að
fara víða erlendis á síðasta ári
í þeim erindagjörðum að
kynna mér sérstaklega upp-
setninguna á söngleikjum og
óperum og að vinna með þetta
form núna er beint framhald af
þeim áhrifum sem ég varð fyrir
á þeim ferðalögum. Það kemur
alltaf að því að mann langar til
að reyna við eitthvað nýtt,
reyna við önnur form, og
kannski var óperan á vissan
hátt næsta stig fyrir mig því ég
hafði ekki gert mikið af að
vinna með þetta leikform. Síð-
ast vann ég við óperettu og
núna er það rokksöngleikurinn
Evíta, sem er ekkert annað en
ópera dagsins í dag.“
Söngjeikurinn Evíta allt
annao en kvikmyndin Evrta
Nú er verið að sýna bíó-
myndina Evítu, lög úr mynd-
inni eru vinsæl. Heldurðu
ekki að myndin eyðileggi fyr-
ir Evítu ykkar?
„Nei, það held ég ekki. Hér er
um svo gjörólík form að ræða.
Sviðsverkið getur aldrei orðið
„Það kemur alltaf að
því að mann langar til
að reyna við eitthvað
nýtt, reyna við önnur
form, og kannski var
óperanávissan hátt
næsta stig fyrir mig,
því ég hafði ekki gert
mikið afað vinnameð
þetta leikform. Síðast
vann égvið óperettu
og núna er það rokk-
söngleikurinn Evíta,
sem er ekkert annað
en ópera dagsins í
dag.“
annað en stund augnabliksins.
í kvikmynd Alans Parker er
fyrst og fremst verið að segja
sögu Evu Peron, sem leikin er
af Madonnu, og allt gert til að
gera veg hennar sem mestan.
Til að mynda er hún iátin
syngja lag sem hjákona Perons
hefur sungið hingað til í svið-
setningunni. Nýtt lag var einn-
ig samið sérstaklega fyrir kvik-
myndina (fyrir Madonnu),
vægi byltingarforingjans er
meira í sviðsetningunni o.fl. í
stuttu máli eru fleiri persónur
kallaðar til en Eva, enda er það
ekki góð saga sem hefur aðeins
eina persónu.“
Allt í einu heyrast miklar
drunur inni í stofunni þar sem
við sitjum og sötrum kaffi.
Klukkan er tvö og stóra stofu-
klukkan hans Andrésar slær
tvö þung og hljómmikil högg.
Við þegjum báðir á meðan
klukkan glymur.
Dýrt að setja upp sviðs-
verk — söngleikur dýrari
Hver verður hin íslenska
Evíta?
„Margar eru kallaðar en að-
eins ein hreppir hnossið. Sama
er að segja um hlutverk Per-
ons, Che, hjákonunnar og Ma-
galdis. Næstu daga verður
áheyrnarpróf og geta þá allir
frá aldrinum 18-50 ára komið
og spreytt sig. Síðan verður
gengið frá mannaráðningum.
Við förum fram á að fólk geti
sungið, dansað og ekki er
verra ef það er sviðsvant. Þor-
valdur Bjarni Þorvaldsson
(Todmobile) verður tónlistar-
stjóri sýningarinnar og stjórn-
ar kór og hljómsveit. Það verð-
ur valinn maður í hverju rúmi
og sama er að segja um annað
starfsfólk mitt, sem þegar hef-
ur gengið til liðs við okkur. Við
ætlum að vanda eins vel til
hlutanna og framast er unnt,
slaka hvergi á kröfum og bjóða
væntanlegum áhorfendum
upp á það besta og aðeins það
besta — og, jú auðvitað kostar
það sitt.“
Sýningin verður á fjölum ís-
lensku óperunnar en Andrés
segir húsið alltaf hafa heillað
sig. Til að mynda hafa verk Pé-
leikhópsins (Heimkoman, Hús-
vörðurinn, Fiskar á þurru landi)
yfirleitt alltaf verið sýnd í ís-
lensku óperunni, en Ándrés er
einn af stofnendum þess hóps.
„Húsið er sniðið fyrir þessa
sýningu og er í raun dásamlegt
hús þrátt fyrir að vera erfitt
leikhús, en það er í raun bíó-
hús og hannað sem slíkt. En
mér hefur alltaf liðið vel í hús-
inu og Evíta á örugglega eftir
að sóma sér vel á fjölum þess,“
segir Andrés.
Er dýrt að setja upp svona
verk?
„Já, það er mjög dýrt að
setja á svið leikrit, hvað þá
söngleik með öllum þeim græj-
um og tækni sem nútímasvið-
setningu fylgir og auðvitað er
þetta áhætta. Það er það alltaf.
Áhorfendur vilja aðeins það
besta, eðlilega, en fæstir gera
sér grein fyrir þeim óheyrilega
kostnaði sem svona sviðsetn-
ing útheimtir. Svo veist þú
aldrei hvort þetta heppnast
eða heppnast ekki, það eru
áheyrendur sem hafa lokaorð-
ið hvað það varðar. Auðvitað
hefur þessi margumrædda
markaðssetning heilmikið með
þetta að gera, en þegar upp er
staðið er það hvernig sýningin
spyrst út. Það er það sem „sel-
ur“ á endanum. Én eins og ég
sagði þá er aldrei á vísan að
róa með þetta frekar en annað.
Ég vona bara að uppsetningin
beri sig og fer ekki fram á ann-
að.“
Vonlaus leikari verður
leikstjóri
Aðspurður hvort leikstjórn
hafi verið æskudraumur segir
Andrés marga vini sína segja
stundum í gríni að þegar hann
komst að raun um að hann
væri vonlaus leikari hafi hann
ákveðið að verða leikstjóri. „Ég
byrjaði sem unglingsfífl heima
í Vestmannaeyjum fyrir alvöru
að vesenast í leiklist og hef
hugsað mér að halda því
áfram. Að ég hafi valið mér að
leikstýra eingöngu felst í að ég
held mínum karakter. Ég nýt
þess að ganga inn í nýjan heim
í hvert skipti, lifa og hrærast í
honum um stund, yfirgefa
hann síðan með trega og mik-
illi dramatík og svífa um stund
í lausu lofti og leita að þeim
næsta.“
Hvernig líst þér á að tak-
ast á við söngleik?
„í augnablikinu er það mest
spennandi verkefni sem rekið
hefur á fjörur mínar; takast á
við þetta nýja, samhæfa alla þá
krafta sem koma að sýning-
unni, lifa og hrærast í þessum
heimi um stund... Já ég er
spenntur fyrir þessu og ekki í
minnsta vafa um að okkur á
eftir að takast í sameiningu að
gera góða, lifandi og áhuga-
verða sýningu,“ segir Andrés
að lokum.
Páll Óskar Hjálmtýsson hefur fengiö þaö erfiða hlutverk aö syngja fyrir hönd íslands í Júróvisjón-keppninni sem fram fer í maí.
Flestir hafa trúlega heyrt lagið hans, Minn hinsti dans, og sýnist sitt hverjum. Allir eru þó sammála um aö lagiö sé öðruvísi en
gengur og gerist í þessari keppni. En í hvaða sæti ætli viö lendum Páll? „Ég þori virkilega ekkert aö
spá í það í hvaða sæti við lendum. Staðreyndin er sú að lagið mitt sker sig duglega út úr allri
keppninni. Ég er búinn að heyra þó nokkur lög og það er ekkert sem býður mínu lagi birginn. Ég trúi
því að lög sem eru öðruvísi komist vel áfram í keppninni, en það eru 24 lönd sem eiga eftir að
dæma lagið og sum löndin eru þegar búin að dæma sum löndin fyrirfram. Auðvitað vona ég hið
besta og treysti því að það sem ég er að fara að gera þarna úti sé rétt.“
Hvaöa listamaður hefur haft mest áhrif á þlg?
Dusty Springfield, Divine, John Waters, Walt
Disney og Madonna.
Hvaða stjórnmálamaður lifandi eða látinn er í
mestu uppáhaldi hjá þér?
Stjórnmálamenn! Prrrrr. Þeir mega allir drepast
fyrir mér. (Mikill hlátur.)
Hvaða skáldsagnapersónu vildiröu helst líkj-
ast?
Linu langsokk.
Hvaöa persóna mannkynssögunnar vildiröu
helst hafa verið?
Kleópatra, út af öllum faröanum og mjólkur-
baöinu.
Ef þú fengir að lifa lífinu aftur myndlrðu þá
breyta einhverju?
Nei, ekki aö ræöa þaö. Þaö er alger eyðsla á
orku.
Hver er merkilegasti atburöur sem þú hefur
upplifað?
Aö veröa ástfanginn í fyrsta sinn.
Hver er merkilegasti atburöur sem þú ætlar
að upplifa?
Aö liggja á gegnsærri vindsæng í risastórri
hjartalagaöri sundlaug einhvers staöar í Kali-
forníu og á botni sundlaugarinnar stendur stór-
um gylltum stöfum P og Ó.
Hvaða atburöur, verk eða manneskja hefur
mótað lífsviðhorf þitt framar öðru?
Allar gömlu gufubaðsdrottningarnar.
Ef þú ættir kost á að breyta einu atriði í þjóð-
félaginu eöa umhverfinu, hvað yrði fyrir val-
inu?
Ég myndi breyta því að alls konar lúðar fengju
að vaöa uppi meö fullt af ranghugmyndum og
komast áfram í-lífinu meö lygum, svikum og
prettum.
Sérðu eitthvaö sem ógnar samfélaginu öðru
fremur?
Fólk sem lifir á lygum, svikum og prettum.
Mottó?
Áfram Island — tólf stig. (Hlátur.)
„Hvað segirðu, á ég að
vera hressi jákvæði aðilinn í
þessu álitamáli?“ seglr Sig-
uijón Kjartansson, annað
höfuð Tvíhöfða og grínisti
mikill. „Mér finnst það voða-
leg helgislepja að vera að
setja út á þennan sárasak-
lausa þátt og hann særði
ekkert trúartilfinningu mína,
langt í frá. Þetta grín þeirra
Spaugstofumanna um Biblíu-
sögurnar fór alls ekki yfir
neitt strik
að mínu
mati.
Annars
þarf mað-
urað
jjassa sig
á að fara
ekki yfir
þetta
fræga
strik sem
ari. Eitt sinn vorum við
i Gnarr búnir að gera
einn af mörgum stuttþáttuin
fi við gerðum fyrir Dags-
. Þessi þáttur okkar fór
hvað fyrir brjóstið á
rnönnum. l3ví þurftum við að
breyta honum Iítillega til að
við fengjum ekki á okkur
guðlastsákæru."
Varþað i svipuðum dúr
og hjá Spaugstofumönn-
um?
„Nei, mér fannst þáttur
irra ósköp sakleysislegur,
am í raun ekkert á
si tvískinnungs-
• biskups að vera að
st eitthvað út í Spaug-
: út af þessum
; saklausa þætti
lUedanmáls