Helgarpósturinn - 29.05.1997, Side 9

FIMMTUDAGUR 29. MAÍ1997
9
wm
Úr Faunu, útskriftarbók MR-inga
Hrafh Gunnlaucjsson
kvikmyndageroavmaður
Þorbergur Aöalsteinsson, fyrrverandi landsliðsþjálfari
Hvernig líður
að fylgjast með heimsmeistarakeppninni í
handbolta sem almennur áhorfandi?
„Mér líður bara mjög vel með það. Þó finn ég óneitanlega fyrir
svolitlum fráhvarfseinkennum, sem kannski ekki er mjög skrítið,
því ég hef á einn eða annan hátt komið- nálægt hverri einustu
keppni síðan 1976. En ég er bara ánægður með minn hlut samt
sem áður. Enda ekki ástæða til annars, því akkúrat núna er ég
staddur á Englandi á vegum vinnunnar og fyrir framan mig hef ég
einar fimmtíu fisktegundir sem ég er að bragða á. Núna prófa ég
rækjur í ítalskri sósu sem líta afskaplega vei út, þannig að ég get
ekki kvartað!"
/t is better
to understand little,
than
to misunderstand a lot
Mér hefur tekist eitt og
annað,
ætt ég hefum vítt og
breitt
röflað margt en lítið
sannað
haft hefhátt um ekki
neitt
(á hvoifi má lesa)
Já, auðvitað
erþetta pegasus,
fáninn þinn
ÞÖ: „Hvers vegna sitjið
þér svona?“
Krummi: „Mér þykir svo
þægilegt að hafa bókina í
skauti mínu.“
í fyrstu vísunni felst
djúpstæð viska sem
miklu fleiri en Hrafn hafa
tileinkað sér og enn fleiri
ættu kannski að tileinka
sér. Önnur vísan gefur til
kynna að Hrafn sé stabíll
maður og fylginn sér;
hann hefur alla tíð haft
hátt um ekki neitt. Enda
er það vitað mál að slæm
athygli er miklu betri en
engin athygli.
gestir!
U u btfiun
to uodcrttiuid llUttf
to mUuiMkmand a
Við höfum öll fengið
óvænta nýja heimilisgesti.
Þeir mæta allsendis óboðnir
inn í stofu til okkar en þrátt
fyrir það amast enginn við
þeim! Þetta eru vitaskuld nýju
sjónvarpsþulirnir.
En þótt við bjóðum þau vel-
komin þá er óneitanlega við-
kunnanlegra að vita einhver
deili á fólki sem birtist svona
óforvarendis inni á gólfi hjá
manni. Sum þeirra þekkjum
við raunar frá fornu fari eins
og t.d. hana Þuriði Sigurðar,
sem er landskunn söngkona og
spjallar að auki við landsmenn
um umferðarmál á Rás 2. Þur-
íður segir að þegar hringt hafi
verið í sig og hún beðin að
koma í prufutöku fyrir þular-
starf hafi hún strax ákveðið að
slá til. „Mér fannst felast í
þessu ákveðin áskorun því ég
er nú kannski ekki á þeim aldri
sem mest er sóst eftir í vinnu,
sérstaklega ekki í svona störf.
Svo finnst mér líka skemmti-
legt að prófa eitthvað nýtt í líf-
inu.“
Fyrir utan að kynna sjón-
varpsdagskrána fyrir lands-
mönnum situr Þuríður svo
sannarlega ekki auðum hönd-
um því hún sinnir söngnum,
störfum sínum í Umferðarráði,
stundar nám á listasviði í Fjöl-
braut, sér um heimilið og er
heltekin af hestadellu. „Ég get
að minnsta kosti ekki kvartað
yfir aðgerðar- og tilbreytingar-
leysi en ég ætla nú aðeins að
hægja á mér í sumar. Ég sleppi
öllum söng og skólinn er í fríi.
Ég hef því tíma til að njóta lífs-
ins í gúmmískóm á hestbaki,"
segir Þuríður og skellihlær.
Situr og skrifar lokaritgerð
Guðmundur Bragason hefur
birst af og til inni í stofu hjá
okkur í allan vetur, en það er
viðkunnanlega að vita deili á
stofustássinu! Hver er Guð-
mundur og hvað gerir hann
þegar hann er ekki í heimsókn
hjá okkur? „Ég er fæddur og
uppalinn á Hellissandi og flutti
til Reykjavíkur þegar ég fór í
menntaskóla. Núna er ég að
ljúka námi í stjórnmálafræði
og hangi flestum stundum yfir
lokaritgerðinni. Þess á milli
sinni ég heimilinu og tveimur
börnum.“ Guðmundur segist
vera hinn ánægðasti með starf-
ið og það hafi komið sér einkar
vel í vetur með skólanum.
Ekki kveðst hann verða fyrir
neinni áreitni þótt hann sé
stöðug boðflenna á heimilum
fólks en stundum verði hann
var við að fólk kannist við sig
úti á götu. „Það kemur Iíka
stundum fyrir að fólk gengur
að mér og hreinlega spyr hvað-
an í óSköpunum það þekki mig.
Mér finnst þetta hið besta mál,
enda mjög truflandi þegar
maður kemur einhverjum ekki
fyrir sig. Þá er einfaldasta og
besta ráðið að spyrja bara við-
komandi!" Guðmundur segir
framtíðina óráðna, hann sæki
nú grimmt um hin og þessi
störf milli þess sem hann skrif-
ar ritgerðina.
Aprílgabb!
Einar Örn Stefánsson er
enginn nýgræðingur hjá sjón-
varpinu. Margir muna eflaust
eftir honum sem haukfránum
fréttamanni fyrir u.þ.b. tíu ár-
um. „Fjölmiðlar eru enn sem
fyrr mitt lifibrauð því fyrir utan
þularstarfið rek ég fjölmiðla-
og almenningstengslafyrirtæk-
ið Helst. Svo er ég með puttana
í einu og öðru, t.d. er ég nú að
leggja síðustu hönd á handrit
að mynd um lífið við Þingvalla-
vatn.“
Einar Örn umvefur okkur
með blíðlegri rödd sinni, því
það er ekki bara í gegnum sjón-
varpið sem hann talar til okkar
heldur er hann einnig afleys-
ingaþulur hjá Ríkisútvarpinu.
En hvernig kom til að hann
gerðist sjónvarpsþulur? „Þann
fyrsta apríl hringdi síminn og
rödd í símanum falaðist eftir
mér í starfið. Ég fór að skelli-
hlæja, sannfærður um að þetta
væri smellið aprílgabb. Þegar
tókst að sannfæra mig um að
svo væri ekki þá fannst mér
hugmyndin gersamlega fráleit.
Ég eins og margir aðrir var
haldinn þeim fordómum að
þulur ættu að vera ungar og
sætar stelpur og skiljanlega
átti ég því erfitt með að sjá mig
í þeirra hópi! En þegar ég velti
þessu betur fyrir mér þá er
auðvitað verið að
skapa sjónvarpinu
aðra ímynd með
því að fá fólk á öll-
um aldri og af báð-
um kynjum í þetta
starf. Ég ákvað því
að gerast eins kon-
ar brautryðjandi og
er bara hinn
ánægðasti með
starfið.“
Útilegumaður í
lögfræði!
Margir hafa ef-
laust séð Halldór
Björnsson leika
einhvern allt annan
en sjálfan sig frá
því hann lauk prófi
frá Leiklistarskólanum 1987.
Nýjasta hlutverkið er semsagt
að leika sjónvarpsþul! Fyrir ut-
an „þularhlutverkið“ er Hall-
dór einnig í hlutverki nema á
öðru ári í lögfræði, föður og
eiginmanns. Halldór segist alls
ekki hafa sagt alfarið skilið við
leiklistina þótt hann hafi skipt
yfir í lögfræði. „Það eru margir
leikarar sem hafa menntun og
starfsvettvang á öðru sviði en
leiklist en hætta þó ekki endi-
lega alveg að leika. Mér finnst
gaman að gera eitthvað nýtt og
ég er nú svo skrítinn að mér
finnst alveg sérstaklega gaman
að læra lögfræði. Svo hef ég nú
ekki kastað leiklistinni frá mér
því með náminu hef ég verið
að lesa inn á teiknimyndir." Að
sumarlagi breytist Halldór aft-
ur á móti í útilegumann á fjöll-
um með hópa af túristum í eft-
irdragi, sem hann þvælir með
sér upp á hvern fjallstindinn á
fætur öðrum. Hann er mikill
útivistarmaður og hefur meira
að segja arkað um Himalaya í
fimmtíu daga. „Það var ansi
góður göngutúr. Ég ákvað
samt að reyna ekki við Mont
Everest heldur lét mér nægja
að horfa uppeftir fjallinu þar
sem ég stóð við rætur þess. Ég
var einhvern veginn ekki í
skapi til að klífa tindinn þann
daginn en dríf mig kannski
seinna," segir Halldór og glott-
ir mjög óþularlega.
UU1U?Í
V-
V