Alþýðublaðið - 09.05.1972, Side 5

UNGIR TÖN-
USTARMENN
HIRB HEILBRIGDISRADHERRAMS
K ORKUMÁl VESTFIRDIHGA
Koma Rogers, bandaríska
utanrikisráöherrans, til islands I
s.l. viku var fréttnæmur at-
burður, sem getur haft ýmsar af-
leiðingar I sambandi við sérstök
hagsmunamál tslands, - vonandi
góðar. Móttaka sú, sem þessi er-
lendi gestur hlaut hjá hópi
stuðningsmanna núverandi rikis-
stjórnar - hirð Magnúsar
Kjartanssonar - er umhugsunar-
verður atburður, óheillavænlegur
og íslendingum auðvitað til
skammar.
Það er fáránlegt að reyna að
blekkja sjálfan sig og aðra á þvi
að þumbast sífellt við undir slik-
um kringumstæðum og segja, að
hirð Magnúsar Kjartanssonar sé
ávallt stikkfri, þegar hún lætur
sem verst. Auðvitað setur hún
með framferði sinu fyrst og
fremst bletti á aðra landsmenn en
sjálfa sig og sinn lærimeistara.
Það eru aðrir, sem verða að bera
kinnroða fyrir þvi, að hér á landi
skuli mega finna slika hjörð and-
lega volaðra vesalinga. Hvorki
liirðin né hirðirinn kunna að
skammast sin.
Þannig hefur það verið, siðan
skipulegt uppeldisstarf var hafið
af andlegu foreldri þessa æsinga-
hóps,- Þjóðviljanum og ritstjóra
hans. Avarpi hirðin gestkomandi
sem morðingja og næstu ná-
grannaþjóðir okkar sem blóö-
hunda, þá skríkir Þjóðviijinn af
fögnuði eins og púki á fjósbita og
smjattar á óþverranum, lofandi
hástöfum andiegt atgervi og sið-
ferðilegan þroska hjá þessu hirð-
fólki núverandi heilbrigðis-
ráðherra. Þannig hafa uppeldis-
aðferðirnar ávaiit verið og er
furða, þótt fólki beri ummerki
fóstursins?
Timinn, málgagn utanrikisráð-
herra, segir að nú sé nóg komið af
svo góðu, nú verði slíkum og þvi-
likum fíflalátum að verða lokið.
Það verður athyglisvert að sjá,
hvernig Framsóknarmenn hyggj-
ast láta lokið og forða utanrikis-
ráðherra frá þvi framvegis að
þurfa að skammast sin niður I tær
frammi fyrir erlendum gestum
vegna framferðis naglaspýtulýös.
Ætli þeir að stemma á að ósi
hirta þeir vitaskuld fyrst samráð-
hcrra Einars og fyrrum ritstjóra
Þjóðviljans og fá hann til þess að
kenna hirð sinni almenna manna-
siði og að brúka þá.
En bæði er, að uppalandinn
mun litt fús til þess að brevta út af
uppeldisreglum sinum og hins
andlegu fósturbörn eru litt fær
um að tileinka sér slika lærdóma.
Rikisstjórnin er nú stödd i
gífurlegum fjárhagsvanda. Sá
vandi verður erfiðari með hverj-
um deginum og sifellt eykst hætt-
an á nýrri gengisfellingu, sem
raunar þegar er orðin gagnvart
ýmsum gjaldmiðlum.
Fyrsta leið rikisstjórnarinnar
út úr vandanum var að auka stór-
lega álögur á allan almenning.
Mjög athyglisvert er, hvernig þær
álögur voru gerðar,- á hverja
þyngstu byrðarnar voru lagðar.
Fyrir valinu varð ekki hæst-
launaða fólkið, breiöu bökin svo
nefndu, heidur fólkið með meðal-
lagslaunin,- frá 400 til 700 þús. kr.
brúttóárstekjur. Þetta fólk var
látið bera þyngstu byrðarnar af
aukaálagningunum.
En ekki nægðu auknar álögur
til að leysa vandann. Þá greip
riki sstjórnin til stórkostlegs
niðurskurðar á nauðsynlegum
framkvæmdum. Nú eru ekki
kosningar fyrir dyrum og þvi er
mjög lærdómsrikt að sjá, hvar
rikisstjórnin ber fyrst niður i
niðurskurði þessum. fbúum
hvaða landshluta refsar rikis-
stjórnin fyrst?
fbúum Vestfjaröa,- þeim, sem
kusu Hannibal Valdimarsson á
þing. Þeim skal refsa fyrst.
Alþýðublaðið skýrði frá þvi I s.l.
viku, hvernig rikisstjórnin hyggst
skera niður allar raforkufram-
kvæmdir á Vestfjörðum. Er rétt
að drepa nokkuð nánar á það mál.
A Vestfjörðum hefur undan-
farin ár rikt hreint neyðarástand I
orkumálum. Orkuskorturinn hef-
Oft er minnzt á æskulýðinn i
blöðum og öðrum fjölmiðlum.
Oftast er þá verið að segja frá
ýmsu, sem miður fer. Ungt fólk
lendir undir manna höndum fyrir
ölvun, það neytir fiknilyfja, það
er hávaðasamt á mannfundum,
það sezt á gólfið i opinberum
stofnunum, það er fundið að
klæðaburði þess og háttum
o.s.frv. Ekki eru þessar linur rit-
aðar til þess að bæta við þessi
skrif eða auka á fjölbreytni
þeirra. Þær eru skrifaðar af til-
efni þess, að sá sem þær ritar, fór
fyrir skömmu enn einu sinni á
nemendatónleika Tónlistarskól-
ans i Háskólabiói. Þar léku
nemendahljómsveit skólans und-
ir stjórn Björns Ólafssonar kon-
sertmeistara og þrir ungir ein-
leikarar. Er skemmstaf að segja,
að einleikararnir, tvær ungar
stúlkur og einn piltur, reyndust
þroskaðir tónlistarmenn, sem
höfðu til að bera ótviræðan tón-
listarhæfileika og mikla
kunnáttu. Og hljómsveit hins
unga fólks, sem naut að visu dá-
litillar aðstoðar kennara sinna,
skilaði hlut sinum þannig, að ó-
blandinn ánægja var á að hlýða.
Auðheyrt var, að Björn ólafsson
hefur á undanförnum árum unnið
verk, sem ekki verður nefnt öðru
nafni en þrekvirki.
Það kann að vera, að eitthvað
hafi verið á þessa hljómleika
minnzt i blöðum og öðrum fjöl-
miðlum. En mikið hefur það
áreiðanlega ekki verið. Sannleik-
urinn er þó sá, að frásagnir af at-
burðum eins og þessum eiga
miklu meira erindi til almennings
en mikið, ef ekki flest, af þvi, sem
sagt er frá ungu fólki i fjölmiðl-
um. Sá stóri hópur ungmenna,
sem sat á sviðinu i Háskólabiói
þennan laugardag, lætur ekki
mikið yfir sér, hann vekur ekki
athygli á sér með einum eða nein-
ur staðið atvinnulifi þar fyrir
þrifum, þvi orka sú, sem nú
stendur Vestfirðingum til boða,
nægir ekki einu sinni til þess að
fullnægja eftirspurn þeirra at-
vinnutækja, sem nú eru starfrækt
þar. Hafa fyrstihús vestra orðið
að draga úr starfsemi sinni á
ákveðnum timum vegna orku-
skorts og hefur þetta nú þegar
kostað Vestfirðinga bæði fé og
fyrirhöfn, svo ekki séu nefndir
þeir möguleikar til eflingar at-
vinnulífs, sem Vestfirðingar
verða árlega að afsala sér vegna
orkuskortsins.
Undanfarin ár hefur raforku-
sala á Vestfjörðum aukizt um 7%
á ári. Miöaö við þá aukningu
vcrður viðbótarvirkjun að verða
fullgerö ekki siðar en árið
1974/1975, ef algert vandræða-
ástand á ekki að skapast i fram-
leiðslumálum Vestfirðinga.
íbúar Vestfjarða gera sér þetta
Ijóst og hafa sameinast um kröfur
um úrbætur. Sú barátta þeirra
leiddi m.a. til þess, að stjórn Raf-
magnsveitna ríkisins var falið að
láta athuga viðbótarvatns-
virkjanir á Vestfjörðum. A
grundvelli þeirra athugana lagði
stjórn Rarkis til, að heimiluö yrði
virkjun Mjólkár frá Langavatni
til Borgarvogs, og yrði það 8000
hestafla virkjun. Kostnaður var
áætlaður 180,2 m.kr. miðað við
um hætti. Hann vinnur verk sitt,
þjónar list sinni, og fegrar með
þvi og bætir sitt eigið lif og lif
annarra. En þetta má islenzkur
almenningur gjarnan fá að vita
betur en á sér stað. Þjóðin á skilið
að vita, að meðal æskulýðs henn-
ar er afbragðs fólk, sem mikils
má af vænta og við eigum þaö að
þakka, að við getum verið bjart-
sýn á framtið islenzkrar þjóðar.
Menntamáiaráðuneytið hefur, I
samvinnu við heilbrigðis- og
tryggingamálaráðuneytið og
dóms- og kirkjumálaráöuneytið,
gefið út fræðslurit varðandi
ávana- og fiknilyf og efni.
Höfundur ritsins er dr. Þorkell
Jóhannesson, prófessor.
Fræðsluriti þessu verður dreift
til nemenda og kennara i skólum
ofan skyldunáms. Einnig verður
ritið fáanlegt hjá Bókaútgáfu
Menningarsjóðs og Þjóðvina-
félagsins Ská Iholtsstíg 7,
Rey kjavik.
EFTIR HELGINA
Sighvatur Björgvinsson skrifar:
verðlag I okt. 1971 og orkufram-
leiðslugeta virkjunarinnar
áætluð 36 gigavattstundir á ári,
en framleiðslugeta núverandi
virkjunnar i Mjólká er 5 giga-
wattstundir.
Samkvæmt áætlun Rarik var
áformað að viðbótar virkjunar-
framkvæmdunum viðMjólká yrði
lokið 1974 og fjármagnsþörfin
yrði þessi: Arið 1972 43,2 m.kr.,
árið 1973 52,2 m.kr., árið 1974 39,8
m.kr.
Fyrrverandi rikisstjórn hafði
lýst sig samþykka þessari áætlun
og hafði lýst þeim vilja sinum, að
við hana yrði staðið. En nú-
verandi rikisstjórn er á annari
skoðun.
Þrivegis hefur hún látið endur-
skoða framkvæmdaáætlunina *
fyrir árið 1972 og þrivegis hefur
hún skorið framkvæmdaféð nið-
ur. Nú er fjárveitingin til
virkjunarframkvæmdanna
Framhald á bls 2
Þriðjudagur 9. maí 1972