Alþýðublaðið - 13.04.1973, Qupperneq 5

Alþýðublaðsútgáfan hf. Stjórnmálarit-
stjóri Sighvatur B jörgvinsson.
Fréttastjóri Sigtryggur Sigtryggsson.
Ritstjórnarfulltrúi Bjarni Sigtryggsson.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður Freysteinn
Jóhannsson. Aðsetur ritstjórnar Hverfis-
götu 8—10. Simi 86666. Blaðaprent hf.
LÁGMARKS-LÖGGÆZLA
Fréttir hafa borizt af þvi, að fjögur rikjanna i
Sambandslýðveldinu Þýzkalandi hafi óskað eft-
ir þvi við stjórn Brandts, að hún setti löndunar-
bann á islenzkan fisk i Þýzkalandi. Ástæðan
fyrir þessum tilmælum er sögð vera framferði
islenzkra varðskipa gagnvart vestur-þýzkum
togurum á íslandsmiðum.
En hvert er þetta „framferði” islenzku varð-
skipanna? Það er lágmarks löggæzla réttra
aðila á islenzku yfirráðasvæði. Annað ekki.
Þegar Islendingar færðu landhelgi sina út i 50
milur var það gert af brýnni nauðsyn og i fullum
rétti. Auðvitað ætla Islendingar að standa við þá
ákvörðun sina. Fimmtiu milna útfærslan átti
aldrei að vera aðeins til þess að sýnast. Islenzka
þjóðin meinti það, sem hún þá sagði og var og er
staðráðin i að standa við þá yfirlýsingu sina.
Að sjálfsögðu ætluðu Islendingar þvi ekki að
láta landhelgi sina óvarða. Islenzku varðskips-
mönnunum, sem eru nokkurs konar islenzkir
lögreglumenn á löggæzlusvæði islenzku fisk-
veiðilögsögunnar, var falið að gæta svæðisins.
Brezkir og vestur-þýzkir togarar, sem þar
stunda veiðar i óleyfi, eru þvi að brjóta islenzk
lög. Þeir eru að ræna annarra manna eign. Þeir
eru að fremja hliðstæð verk og þjófar, sem
brjótast inn i hibýli manna á næturþeli til þess
að ræna eigum þeirra. Og ef löggæzlan — i þessu
tilfelli Landhelgisgæzlan — er ekki til þess að
koma i veg fyrir slikt framferði og koma hönd-
um yfir þá, sem slikt stunda, — til hvers er hún
þá?
Staðreyndin er nefnilega sú, að það er hreint
öfugmæli að ásaka íslendinga fyrir strangleik i
garð brezku og vestur-þýzku veiðiþjófanna. Þá
mætti fremur saka um hið gagnstæða — of mikið
umburðarlyndi. Til þessa hafa nefnilega is-
lenzku varðskipin látið sér nægja að svipta þjóf-
ana innbrotstækjum sinum, en leyft þeim siðan
að komast undan sjálfum i von um að þeir
myndu sjá að sér og syndga ekki meir.
Aðgerðir islenzku varðskipanna gegn togur-
um Breta og Vestur-Þjóðverja á íslandsmiðum
er þvi alger lágmarkslöggæzla. Það er t.d. eng-
um vafa undirorpið, að þar sýna Islendingar
miklu meira umburðarlyndi, en Bretar og Vest-
ur-Þjóðverjar myndu sýna öðrum við svipaðar
aðstæður. Eins og varaformaður Alþýðuflokks-
ins benti skozkum sjónvarpsáhorfendum á ný-
lega, hvað ætli Bretar myndu gera, ef islenzkt
skip birtist allt i einu i svo sem eins og 50 milna
fjarlægð frá ströndum Skotlands og tæki þar að
bora eftir oliu? Ætli brezku strandgæzlusveit-
irnar myndu bjóða skipshöfnina velkomna? Að
minnsta kosti yrði íslendingum tæplega fagnað
með veizlu.
Það er oft háttur reiðra manna, sem sjást ekki
fyrir, að valda sér og sinum mestum skaðan-
um. Vestur-þýzku útgerðarmennirnir eru reiðir.
Ekki er að efa það. En ef þeim tekzt að fá þvi
framgengt, að löndunarbann verði sett á is-
lenzkan fisk i Þýzkalandi þá munu þeir senni-
lega skaða sitt eigið fólk til muna meira en Is-
lendinga. Það myndi nefnilega leiða til alvar-
legs skorts á fiski i Vestur-Þýzkalandi og þvi til
mikillar verðhækkunar á fiskafurðunum. Og
vestur-þýzku húsmæðurnar þyrftu að borga
brúsann.
SOKNARHUGUR HJA FUJI REYKJAVIK
ÖFLIIGT FUNDARSTARF
Fimm fundir af sex i fundar-
seriu FUJ i Reykjavik eru nú
búnir og hafa miklar umræður
verið á fundunum. Alþýðublaðið
skýrði fyrir nokkru frá fyrstu
tveimur fundunum. Þriöji fund-
urinn fjallaði um verkalýðs- og
launamál, og hafði Pétur Sigurös-
son, varaform. Sjómannafélags
Reykjavikur, framsögu. Var sú
skoðun mjög uppi hjá fundar-
mönnum, aö sjávarútvegurinn
væru sú atvinnugrein, sem
tryggði verkafólki stöðugasta at-
vinnu og skapaöi beztu kjörin.
Nýta bæri bæði grunnmiöin og
f jarlæg miö við veiðarnar, svo
nægur afli fengist til fiskverk-
unarstöðvanna. bað væri hins
vegar einungis hægt með útgerð
stórra togara jafnhliöa bátaflot-
anum, enda væru togararnir
grundvallaratvinnutæki þétt-
býlisins, þar sem verkalýðurinn
væri fjölmennastur.
Fjórði fundurinn fjallaði um
borgarmál og haföi Björgvin
Guðmundsson, borgarfulltrúi
framsögu á þeim fundi. Beindust
umræður einkum að samstarfi
minnihlutaflokkanna i borgar-
stjórn og væntanlegum borgar-
stjórnarkosningum. Rætt var
m.a. um þá hugmynd að stilla upp
sameiginlegu borgarstjóraefni
minnihlutaf lokkanna.
Fimmti fundurinn fjallaði um
atvinnumál og var Pétur
Pétursson, alþm. framsögumaö-
uráþeim fundi. Snérust umræður
að mestu um málefni iðnaðarins,
þótt viða væri reyndar komið við,
enda var það samdóma álit
fundarmanna, áö atvinnumál
væru mál málanna fyrir ungu
kynslóöina . Bent var á, aö iðnaö-
urinn væri langfjölmennasta at-
vinnugrein landsmanna og eina
greinin, sem treysta mætti á, aö
gæti tekið viö hinni gifurlegu
fólksfjölgun á vinnumarkaðinum
á næstu árum. Sérstaklega taldi
fundurinn aö efla bæri iðnað, sem
tengdur væri framleiðslu lands-
manna sjálfra, eins og t.d. skipa-
smiði og fullvinnslu matvæla-
framleiðslunnar i sjávarútvegi og
landbúnaði. Harmaði fundurinn
skilningsleysi núverandi stjórn-
valda á málefnum iönaðarins,
inntóman belging þeirra um af-
rek, sem engin eru og greinilega
mistök i einstökum fram-
kvæmdamálum.
SVIPMYNÐIR
FRÁ FUNDUNUM
EFST: Frá fundi með
Pétri Sigurðssyni um
verkalýðsmál.
I MIÐJU: Frá fundi
með Björgvin Guð-
mundssyni um borgar-
mál.
NEÐST: Frá fundi
með Pétri Péturssyni um
atvinnumál.
SUJ - STÖRF, STAÐA
Félag ungra jafnaðarmanna í
Reykjavík boðar til fundar n.k. mánu-
dagskvöld kl. 20.30 að hótel ESJU.
Fundarefni: Störf og stefna samtaka
ungra jafnaðarmanna.
Ollum er heimill aðgangur.
FUJ
FULLTRÚARÁÐ
Kjörfundur sá, sem auglýstur var í
Alþýðublaðinu í gær og fyrradag, þar
sem kjósa átti í fulltrúaráð Alþýðu-
flokksfélaganna í Reykjavík, getur af
óviðráðanlegum ástæðum ekki farið
fram um næstu helgi, eins og áformað
var. Réttur fundartími verður auglýst-
ur síðar.
KJÖRSTJÓRN
Föstudagur 13. april. 1973.
o