Alþýðublaðið - 26.07.1973, Blaðsíða 6
5 MINUTUR
EÐA
DAUÐINN!
l'irnm minútum áður en
japunska risaþotan, sem rænt
var á föstudaginn og stóð í
þrjá sólarhringa á flugvellin-
um i Dubai við Persaflóa, lenti
á Bengazi i-Libýu greip einn
flugræninginn hljóðnema
vélarinnar og tilkynnti far-
þegum, að þeir hefðu fimm
minútur til að komast úr vél-
inni eftir að hún stöðvaðist^þar
tii hún yrði sprengd i loft upp.
öilum 140 farþegunum tókst
að forða sér, og ræningjarnir
sprengdu vélina.
LINNU-
LAUSAR
ÁRÁSIR
Ákveðið hefur verið, að
brezkir sendiráösstarfsmenn i
Kambodiu, makar þeirra og
börn, verði flutt frá Phnom
Penh sökum hættu á, að
skæruliðar taki borgina.
iiarðir bardagar geisuðu i
nágrenni borgarinnar i gær og
fyrradag,og um 16 km fyrii
sunnan hana er sagt, að 100
skæruliðar hafi verið drepnir.
Bandarikjamenn halda uppi
stöðugum árásarferðum
með B-52 sprengjuflugvélum
yfir svæðið þar sem barizt er.
Níu ára gamall
smásagnahöfundur
9 ára gamall smásagna-
höfundur, Ari Matthiasson, var
að koma ofan úr útvarpi i gær,
þegar blaðið náði tali af honum.
Þar var systir hans að lesa inn
tvær sögur, sem verða fluttar i
Morgunstund barnanna, þegar
lokiðer sögunni af Hönnu Mariu
og villingunum, eftir Magneu
frá Kleifum. Hólmfriður, systir
Ara, er 10 ára . Hún las upp
söguna „Þvottabalinn, sem
dansaði” og „í baði”. Hún segir
að Ari geti alltaf gert sögur, og
ólikt vandasamara verk að lesa
upp. „Svo segja menn,, að það
sé erfiðara að búa til sögur en
lesa þær upp”, sagði hún. Ara
finnst það fyrir neðan allar hell-
ur, hverju fólk treður ofan i sak-
laus salerni, þaðan sem allt
rennur út i Nauthólsvik.
Frá þessu segir i annarri sög-
unni, enda fara þau systkinin
nú orðið ævinlega upp i öskju-
hlið, en ekki i Nauthólsvikina
lengur.
Nú vinna þau bæði i skóla-
görðum Reykjavikur og eru
þegarfarin að taka upp radisur,
grænkál og spinat. Annars er
hinn ungi rithöfundur að fara i
sveit austur i Þykkvabæ. Hann
er nú að semja sögu um gamla
manninn og hafið. Þegar við
spurðum hann um, hvort hann
vissi að Hemingway hefði :
skrifað sögu með þessu nafni,
neitaði hann þvi, og finnst þessi
Henningmay bara vera frekju-
kall að nota þetta nafn á sögu.
Hann myndi ekki breyta sinu
nafni, enda væri sagan um
gamlan mann og hafið.
Demantar eyðast aldrei
ÁSTMÆR R/
••
VERÐA OSKQ
í:! i K*! ' f::-í ■;!
Norma Levy, hin 26 ára ga
stúlka, sem átti sökina á að !
settir lávarðar urðu að p£
saman i Bretlandi og yfir
embættin sin. Nú hefur No
ákveðið að gerast siðsöm sti
þ.e. þegar hún er búin að gera
reikningana við brezk yfirvöh
Hún flýði ásamt manni sinum, Colin, frí
landi til Spánar, og þar situr hann nú i fai
og hefur nú fregnað að hann verði ásakað
morðtilraun, en hann reyndi að ráða koni
bana. t litlu sjávarþorpi þar i landi leigð
sér Mereedes Benz bil, og að sögn reynd
að aka Normu niður i þröngri götu þar i þc
Norma segir sjálf að hún hafi fullko
verið á valdi mannsins sins. Hann lét han
hafa peninga, hann svelti hana, og han
vegabréfinu hennar. Auk þess hindraði
konu sina á hvern hátt i að komast til b;
Englands.
En eftir að maðurinn var kominn i tnk
tók hún sig til og fór heim til Englands afti
sem hún var handtekin á flugvellinum. Á
á hendur eiginmanninum hljóðar upp á
samlega tekjuöflun”, það er að segja að
sem melludólgur — og láta konu sina
þannig inn fyrir sig peninga, — og sj
Norma ákærð fyrir að stunda vændi.
Það eina sem mig langar til þessa stun<
að róta burt allri fortiðinni og koma mér
nýjan leik, segir Norma Levy. Helzt v:
opna einhvern litinn matsölustað i Suss
Kent i Englandi.
„Spegill, spegill,
stærst i heimi er...
herm þú mér, hvert hneyksli
” (Cummings i Sunday Express)
Myndin er tekin i flugvélinni á leið ti
lands, og hún skálar i kampavini, segir i r
textanum, sem fylgdi með frá fréttastoí
$
v
8
w.
Richard J. Daley
i
Borgarstjórinn í Chic
s
V.tJ
i
it
I
i
§
á
&
•Sr
l
ítt
<t
i
I
I
,y.ú
U
Ég vil gjarnan kaupa demanta fyrir um tvær milljónir. Er hægt að
bjarga þvi við?
Þetta mun ekki vera óalgeng spurning hjá skartgripasölum i Stokk-
hólmi, og verður algengari með hverri vikunni, sem liður. Þeir, sem
svona spyrja eru fjársterkir menn. sem hættir eru að treysta á verð-
bréf, gjaldeyri og fasteignir, þvinú eru það demantar, sem hækka i
verði. Og sem dæmi um það má nefna að tveggja karata demantur
hækkaði um 50% i verði á siðastliðnum vetri.
ff/
ífi
$
w
Þegar mínnst er á Chi-
cagó minnir það marga á
ógnarstjórn bófaforingja
og þeirra fylgjara, og ekki
að ástæðulausu, því að
Chicago vará sínum tima
höfuðborgin í bófastór-
veldi Al Capóne, og
margir aðrir þekktir
glæpakóngar eru þaðan
runnir. Voldugasti maður
þar í borg er þó tvímæla-
laust Richard J. borgar-
stjórinn, sem hefur setið í
því embætti svo lengi, að
það er leit að þeim
borgarbúum, sem vita
eða muna hvað forveri
hans hét. Og auk þess að
vera borgarstjóri, þá er
Richard J. Daley einnig
formaður voldugustu
„stjórnmála-vélarinnar”
í Bandarikjunum —
demókrataf lokksins í
Cook County, eða í
Chicagó og nágrenni.
Daley hefur haft sterk tök á
stjórnartaumunum i Chicagó öll
þessi ár. Þegar hann var endur-
kosinn i fimmta skiptið i april-
mánuði 1971, hlaut hann
greiddra atkvæða. Það er fyrir
atbeina flokksvélarinnar og
„bossanna”, að hann hefur
getað haldið slikum tökum, og
einnig ráðið miklu, ef ekki
mestu, við útnefningu forseta-
efna demókrataflokksins.
Fylkið Illinois hefur i rauninni
úrslitavald þar, með sinum 59
fulltrúum, og það var Daley,
sem réði útnefningu Kennedys,
og það var lika hann sem sá svo
um að Hubert Humphrey var
tekinn fram yfir Eugene
McCarthy, 1968.
Það var þegar útnefningar-
ráðstefnan var haldin i Chicagó
það árið, sem Daley beitti þvi
lögregluofbeldi, er vakti gifur-
lega reiði bæði i Bandarikjunum
og erlendis. Ekki getur neinn
vafi á þvi leikið, að það var van-
hugsuð skipun þvi að i kjölíar
þeirra aðgerða sigldi hin mesta
óöld. Aðgerðirnar eiga sér þó
skýringu, svo langt sem hún
nær. Um þetta leyti rikti slik
spenna i kynþáttamálum i
Bandarikjunum, að margir
kviðu þvi að minnsti gneisti gæti
orðið til að setja öll ríkin i bál og
brand — og það er ekki óliklegt
að Chicagó verði sú borg þar
sem borgarastyrjöldin brýzt út.
1 Chicago býr um ein milljóna
hörundsblakkra. Væri negra-
hverfunum þar slegið saman,
mundi þar verða sjötta stærsta
borgin i Bandarikjunum. Og
ekki er öll sagan þar með sögð.
Chicagó er slikt samsafn ólikra
þjóðflokka, að borgin er að
skiptast i fjölda smáborga, er
gera hana að skripamynd af
þeirri frægu, bandarisku
bræðsludeiglu.
I Chicagó eru búsettir fleiri
kaþólskir en i Róm, og það er
þvi ekki að kynja þó að bill
kardinálans þar beri nr. 1. Það
eru þvi sem næst jafn margir
Pólverjar i Chicagó og i Varsjá,
og þar eru gefin út dagblöð á
mörgum þjóðtungum.
Hvergi i Bandarfkjunum rikir
jafn gagnger kynþáttaaðskiln-
aður og i Chicagó. Negrahverfin
leggja stöðugt undir sig nýjar
götur, en þeir hvitu flýja skelf-
ingu lostnir, myndasamtök gegn
þeim blökku og reyna að halda
sinum borgarhlutum „hvitum”,
en ekkert kemur þeim að
notum.
Þarna er á minnzt nokkur
helztu vandamálin, sem Daley á
við að striða, og hann beitir þar
sinum eigin baráttuaðferðum.
„Rikarður kóngur”, eins og
hann er oft kallaður, stendur nú
á sjötugu. Hann er irskur að
uppruna. Sú valdaaðstaða, sem
hann hefur náð, hefur ekki
unnizt með neinum vettlinga-
tökum. Hann er bardagagarpur,
90 kg að skrokkþyngd, og vegna
O
Fimmtudagur 26. júlí 1973.
*s&**S,