Alþýðublaðið - 30.10.1975, Blaðsíða 12

alþýðu
Útgefandi: Blaö hf. Framkvæmda-
stjóri: Ingólfur P. Steinsson. Rit-
stjóri: Sighvatur Björgvinsson.
Ritstjórnarfulltrúi: Bjarni
j Sigtryggsson. Auglýsingar og af-
igreiðsla: Hverfisgötu 10 — simar
j 14900 og 14906. Prentun: Blaða-
• prent hf. Askriftarverð kr. 800.- á
mánuði. Verð í lausasöiu kr. 40.-.
KÓPAVOGS APÓTEK
Opið öll kvöld til kl. 7
laugardaga til kl. 12
SENDIBIL ASÍÓDIN Hf
— Veðrið-------
I dag mun að likindum
herða nokkuð á austan-
áttinni og jafnframt
hlýna nokkuð frá þvi sem
var i gær. Ekki eigum við
aö fara á mis við rigning-
una frekar en vanalega.
Haustveðrið mun sem
sagt halda velli áfram.
Gá tan
VC/<K tzbf/K
MDfí. g Þopsrt'/rtssatf'

LJTLIT %ll CJ1!QK
>
5 0P6W
> flr fítd/
Rfísum BFT/fí
QÖK GfiLL fífí
L b/ER/R 1
/nOLfi 5ykuR RfiUF
l II
HLVJF FUOL + 2EUVS £//V-S
f ►
L ur/b v/P/ n-1 —
/nm m S/ífí
MEGUM
VIÐ KYNNA
Jón Baldvin Hannibalsson
er fæddur i Alþýðuhúsinu á Isa-
firði, 21/2 1938. Þar ólst Jón upp
allt til tólf ára aldurs, en á sumrin
var hann i sveit á ögri i Djúpinu,
og var hann, ásamt Jóni Sigurðs-
syni, forstöðumanni Þjóðhags-
stofnunarinnar, kúarektor stað-
arins. Jón er sonur Hannibals
Valdimarssonar og Sólveigar
Ölafsdóttur. Jón er kvæntur
Bryndisi Schram, og eiga þau
hjónin fjögur börn, þrjár stelpur
og einn strák.
„Aldis er elzt systkinanna 16
ára gömul, hún stundaði nám
fyrst á ísafirði, en þar sem ég og
Bryndis kenndu henni bæði, þá
flúði hún til Reykjavikur, og fór i
Hamrahliðaskólann, en það kalla
ég þá stofnun. Strákurinn sem
heitir Glúmur, dreymir um að
verða knattspyrnuhetja, það hef-
ur hann úr móðurættinni. Yngstu
telpurnar eru Snæfriður sjö ára,
og Kolfinna fimm ára”.
,,Ég lauk stúdentsprófi frá
M.R. árið 1958, og fór þaðan til
Edinborgarháskóla, og lagði
stund á hagfræði og skyldar
greinar, og siðan stundaði ég nám
i vinnumarkaðshagfræði við há-
skólann i Stokkhólmi”. Er við
spurðum Jón um áhugamál hans
og tómstundaiðju, sagði hann:
,,Ég stunda bæði blak og
badminton þrisvar i viku, undir
handleiðslu þjálfara mins,
Guðmundar ölafssonar, en þó að
ég sé Isfirðingur, þá stunda ég
skiðaiþróttina meira af vilja en
mætti. En helztu áhugamál min
eru stjórnmál, og einnig hef ég
mikil afskipti af bæjarstjórnar-
málum^en ég var kosinn i bæjar-
stjórn Isafjarðar árið 1971, og er
ég núna forseti hennar. Að end-
ingu sagði Jón Baldvin
Hannibalsson: ,,Að lokum iegg ég
til að þeir fjölmörgu flóttamenn
frá Vestfjörðum, snúi aftur til
heimkynnasinna, þar sem ekki er
vafi á þvi að gjaldeyrissjóður Is-
lendinga myndi íyllast á ný.”
HEYRT, SEÐ
SÉÐ: 1 nýútkomnu timariti verk-
fræðingafélags Islands, að ekki er
til byggingarstaðall um notkun
bindijárns i steinsteypu, en skort-
ur á járnbindingu er að sögn ein
aðal orsök sprungumyndana i
steinhúsum.
SÉD: 1 skýrslu Bandalags skáta
að heildarfjöldi skráðra félaga i
skátafélögum á landinu er 5957.
SÉÐ: Rikisstjórnin hefur ákveðið
að hinn óvinsæli flugvallaskattur
skuli innheimtur áfram á næsta
ári þrátt fyrir fyrirheit um hið
gagnstæða. Skattur þessi kemur
ekki sizt niður á iþróttahreyfing-
unni. T.d. þarf 25 manna fþrótta-
flokkur, sem fer milli Akureyrar
og Reykjavikur til að keppa i ein-
um leik, að greiða 17.500 krónur i
flugvallaskatt, og færi samskonar
hópur til Norðurlandanna,
greiddi hann 62.500 i flugvalla-
skatt samkvæmt útreikningum
Iþróttablaðsins.
SÉÐ: I verzlun gullsmiðs i Rvk.
i gær — rússneskir sjómenn
sem vantaði bráðnauðsynlega
skilding, buðu gullsmiði gift-
ingarhringi sina til sölu. Að sögn
gullsmiða er þetta alvanalegt
þegar austantjaldsskip eru hér i
höfnum, þvi skotsilfur fá sjó-
mennirnir ekkert en margt freist-
andi i verzlunum auðvaldsrikj-
anna.
TEKIÐ EFTIR: Að i leiðara Tim-
ansi gær ersagt aðannað tveggja
sé fyrir hendi, lifskjaraskerðing
ellegar gjaldþrot rikisins. For-
sætisráðherra sagði hins vegar á
dögunum að nú yrðu menn að
sætta sig við óbreytt lifskjör. Atti
hann e.t.v. við óbreyttan stöðug-
leika lifskjaraskerðingar?
OG HLERAÐ
HEYRT: Sagan af togarasjó-
manninum, sem brá sér á dögun-
um til Majorka. Sem væri ekki i
frásögur færandi og hefði ef til
vill aldrei orðið, ef ekki hefði
komið til verkfallið nýafstaðna.
Þvi þá sigldu togararnir inn, en
þvi átti vinur vor ekki von á, og
var þvi þar af leiðandi allsendis
óviðbúinn að konan hans tæki á
móti togaranum þegar flotinn
sigldi inn i fyrri viku.
FRÉTT: Að á fyrsta alþjóðaþingi
Au-pair stúlkna, sem að sjálf-
sögðu er haldið i Englandi og
stendur yfir þessa dagana, sé nú
krafizt kaup- og kjaratryggingar
fyrir stúlkur, sem hingað til hafa
of mikið verið notaðar sem ódýr
vinnukraftur á „betri” heimilum
I Englandi. Meðal krafna eru:
Einn fridag i viku, 7 sterlings-
pund (kr. 2500) i kaup á viku og að
vera ekki látnar vinna erfiðustu
heimilisstörfin.
ER ÞAD SATT: Að hinir tveir
þeldökku körfuknattleiksmenn,
sem hingað hafi verið fengnir fái
misjafnlega bliðar móttökur ým-
issa islenzkra leikmanna — og
svo langt gangi að hnútur fljúgi
og jafnvel svivirðingar um hör-
undslit þeirra meðan á leikjum
stendur?
ÖRVAR HEFUR ORÐIÐt^l
Litlu verður Vöggur
feginn. Samkvæmt frá-
sögn a.þ. i „A viðavangi”
I Timanum i gær virðist
menntamálaráðherra,
Vilhjálmur Hjálmarsson,
telja sér það mjög til
gildis, að íslendingar
verji mun minna hlutfalli
af þjóðarframleiðslu til
menntamála en Norð-
menn. Leggur a.þ. mikla
áherzlu á þennan hag-
stæða (sic) samanburð i
fyrirsögn, birtir mynd af
menntamálaráðherra og
hefur eftir honum með
augsýnil. ánægju, að þeg
ar Norðmenn verja 5,90%
af þjóðarframleiðslu
sinni til menntamála
verðu Islendingar i
sama skyni ekki nema
4.30% af sinni þjóðar-
framleiðslu. Þykja a.þ.
þetta harla merkar og á-
nægjulegar fréttir og má
vart á milli sjá af frásögn
hans hvor sé ánægðari —
a.þ. eða menntamálaráð-
herra.
örvar minnist þess, að
um 1970 var birt i Alþýðu-
blaðinu grein eftir þáver-
andi menntamálaráð-
herra, Gylfa Þ. Gislason,
þar sem hann rakti þró-
unina i menntamálum á
þeim tima, sem hann
hafði farið með stjórn
þeirra mála. Með þessari
grein fylgdi m.a. tafla,
sem sýndi i hlutfalli af
þjóðartekjum hvert
framlagið hefði verið til
menntamála árlega yfir
talsvert langt timabil og
voru til samanburðar
samsvarandi tölur fyrir
lönd i Evrópu og Ameriku
— en framlög til mennta-
mála þannig mæld eru al-
mennt viðurkennd sem
glögg visbending um,
hver staðan sé i mennta-
málum hverrar þjóðar.
örvar man ekki ná-
kvæmlega hvert þetta
hlutfall var orðið við lok
7. áratugsins — hann
minnir, að þá hafi tslend-
ingar verið farnir að
verja eitthvað yfir 5% af
þjóðarframleiðslu sinni
til menntamála — en hitt
man örvar, að saman-
burður þessisýndi það, að
við upphaf þess tima, sem
Alþýðuflokkurinn tók við
stjórn menntamála á ts-
landi, var framlagið til
menntamála sem hlutfall
af þjóðarframleiðslu eitt
það lægsta i Evrópu, en
um það bil sem Alþýðu-
flokkurinn lét af stjórn
þeirra mála, voru íslend-
ingar orðnir þriðju eða
fjórðu i röðinni — að ofan.
Aiþýðuflokkurinn taldi
það sér til gildis að hafa
stuðlað að slikri þróun.
Timinaa.m.k. hann a.þ.
— virðist hins vegar telja
Vilhjálmi Hjálmarssyni
þaðtil gildisaö hafa snúið
henni við. Það gildir þvi
um þetta hið fornkveðna,
að hver hefur sinn smekk.
En gaman væri, ef a.þ.
fengi upplýsingar hjá
menntamálaráðherra
um, hver þessi þróun i
framlögum til mennta-
mála hefur oröið siðan
Alþýðuflokkurinn lét af
stjórn menntamála og
birti sambærilegar tölur
frá öðrum löndum. Tim-
anum hlýtur að vera sér-
lega ljúft að gera slikt,
eins ánægður og hann er
með það, að Islendingar
skuli vera miklir eftirbát-
ar Norðmanna
PIMM á förnum vegi
Sættir þú þig við kjaraskerðingu?

Gunnlaugur Vilhjáimsson,
stöðumælavörður: Nei, ég er
ekki sammála henni, mér finnst
eins og það sé farið aftan að
hlutunum, að allt hækki nema
kaupið.
Þorgrímur Þorgrimsson, verzl-
unarmaður: Já það finnst mér,
ef hún er nauðsynleg. Ef hún er
kölluð yfir okkur, þá verðum við
öll að fórna einhverju.
Edda Hákonardóttir, vinnur
fyrir farinu út: Ég er að flytja
til útlanda, og nenni ekki að
svara þessari spurningu. Ég
hugsa ekki um þessa hluti.
ivar Asgeirsson, nemi: Nei, það
geri ég ekki, þar sem ég vonast
til að fá námslán næsta ár, og
legg ég til að stjórnin segi af sér.
Kristbjörg Sigurðardóttir, hús-
móðir: Ja, þegar ég hugsa um
það hvað við höfum það gott, þá
geri ég það ef það er til ein-
hverra bóta fyrir þjóðfélagið.