Alþýðublaðið - 28.01.1976, Blaðsíða 16

Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Rekstur: Reykjaprcnt h.f.
Tæknil. frkvstj: Ingólfur Steins-
son. Ritgtjóri: Sighvatur Björg-
vinsson Ritstjórnarfulltrúi:
Bjarni Sigtrygésson Aðsetur rit-
stjórnar Siðumúla 11, simi 8-18-66.
Prentun: Blaðaprent h.f. Áskrift-
arverð: Kr.: 800 á mán. Lausa-
söiuverð: Kr.: 40,-
KOPAVGGS APÓTEK
Opið öll kvöld til kl. 7
Laugardaga til kl. 12
Flokksstarfriö
Kvenfélag Alþýöu
flbkksins í Reykjavík
heldur fund n.k. mánudag
2. febrúar kl. 20,30 i
Iðnó, uppi.
Gestur fundarins verður
Benedikt Gröndal, formaður
Alþýðuflokksins.
Á fundinum verður tekiö
á móti félagsgjöldum, svo
og skilum á fjáröflun
félagsins.
Mætið vel og stundvís
lega.
Stjórnin.
Alþýðuflokksfélögin i
Hafnarfirði
halda fund um bæjarmál mið-
vikudaginn 28. janúar, kl.
20.30 I Alþýðuhúsinu.
Umræðuefni: Fjárhagsáætlun
Hafnarfjarðarbæjar. Frum-
mælendur verða bæjarfulltrú-
ar Alþýðuflokksins, Kjartan
Jóhannsson og Haukur Helga-
son. Kaffiveitingar.
Kvenfélag Alþýðuflokksins,
Félag ungra jafnaðarmanna,
Alþýðuflokksfélag Hafnar-
fjarðar.
Fræðslufundir
Alþýðuf lokksins
eru haldnir i Félagsheimili
prentara, Hverfisgötu 21, og
hefjast kl. 20.30.
t kvöld
Bjarni Guðnason ræðir um
hlutverk jafnaðarmanna-
flokks i nútima þjóðfélagi.
Annað kvöld
Finnur Torfi Stefánsson ræðir
um takmörk framkvæmda-
valdsins
Kópavogur
Alþýðuflokksfélag Kópavogs
efnir til siðdegisfundar i Fé-
lagsheimili Kópavogs i dag,
miðvikudag, klukkan 6-7 sið-
úðgis.
Umræðuefni: Félagsmál.
Alþýðuflokksfólk i Kópavogi
er hvatt til að mæta á þennan
fund.
MEGUM
VIÐ KYNNA
Magnús Guðjónsson
framkvæmdastjóri Sambands
islenskra sveitarfélaga, er
fæddur á Hólmavik i Stranda-
sýslu 13. september árið 1926.
Magnús bjó á Hólmavik allt þar
til hann fluttist til Reykjavikur, 15
ára gamall. Foreldrar Magnúsar
eru Guðjón Jónsson, trésmiður á
Hólmavik, og Kolfinna Jóns-
dóttir. Magnús er kvæntur öldu
Bjarnadóttur, og eiga þau hjónin
tvær dætur, Kolfinnu sem er 11
ára og öldu Sigrúnu 8 ára gamla.
Stúdentsprófi úr Verzlunar-
skóla lslands, lauk Magnús árið
1947, en að þvi loknu fór hann i
Lagadeild H.Í., þar sem hann
burtskráðist árið 1953. Er við
spurðum Magnús um atvinnu
sina eftir lögfræðiprófið, sagði
hann. ,,Ég byrjaði að starfa sem
fulltrúi lögreglustjóra á Kefla-
vikur-flugvelli, þegar lögreglu-
stöðin þar var stofnuð, og var ég
þar i fjögur ár. Að þeim árum
liðnum, gerðist ég bæjarstjóri á
Akureyri, og gegndi ég þvi em-
bætti i 9 ár, eða þar til ég byrjaði
þetta starf, sem ég hef einnig
verið 9 ár i. Jafnframt þessu
starfi er ég framkvæmdastjóri
Lánasjóðs sveitarfélaga, og
Bjargráðasjóðs, sem einnig eru
til húsa hér á Laugavegi 105,”
Er við spurðum Magnús að
lokum, hvaða félagsstörf hann
hefur stundað, og hver væru hans
helztu áhugamál, sagði hann.
„Ég hef alla tið tekið mikinn þátt
i félagsstörfum og væri það
langur listi ef ég færi að telja þau
öll upp, svo ég sleppi þvi. Nú aðal
áhugamái mitt er starfið, og það
sem þvi við kemur. Það tekur svo
mikinn tim'a, að ekkert rúm er
fyrir tiltekið tómstundastarf,
nema það sem fólk gerir flest,
eins og að lesa, fara i leikhús, og
ferðast. Við hjónin förum i sund á
hverjum morgni þegar fært er,
þvi ekki má likaminn gleymast.
Annars er mitt stærzta áhugamál
að lifa lifinu”.
HEYRT, SÉÐ 0G HLERAÐ
LESIÐ: 1 norska blaðinu
„FISKAREN”, að útflutningur
Færeyinga á fiskafurðum hafi
minnkað um 4% á árinu 1975 frá
árinu 1974. Mestur varð sam-
drátturinn i útflutningi á sild og
fiskimjöli, en hins vegar jókst út-
flutningur á freðfiski og á rækj-
um.
LESIÐ:ísamablaði, að varthafi
orðið við mikinn jarðskjálfta á
Svalbarða snemma morguns
sunnudaginn 18. janúar sl. Upp-
tök jarðskjálftans voru i hafinu
skammt undan Svalbarða og
mældist styrkleikinn 5,9 stig á
Richterskvarða.
HEYRT: Að hlátrasköllin, sem*
dynja yfir meðal áhorfenda
fjandafælumyndarinnar, sem nú
er sýnd i Austurbæjarbió, hafi á
sér yfirbragð taugaveiklunar-
hlátra,en ekki „hetjuhlátra”. Vis
maður hefur á það bent, að hlátr-
arnir komi ekki fyrr en hinum „ó-
hugnanlegu” atriðum sé lokið og
geti þeir undir þeim kringum-
stæðum gegnt nákvæmlega sama
hlutverki og taugaveiklunarvæl
— sem sé þvi, að losa um spennu,
sem myndazt hafi i hugum
manna.
LESIÐ: 1 Akureyrarblaðinu
„ÍSLENDINGI”, að á árinu 1975
hafi Akureyrarbær greitt 9,2
milljónir króna vegna tannvið-
gerða skólabarna, og er það 5
millj .kr. meiri upphæð, en ráð
var gert fyrir i fjárhagsáætlun
bæjarins. Er haft eftir Valgarði
Baldvinssyni, bæjarritara, að
hann telji æskilegt, að strangara
eftirliti yrði komið á varðandi
þessi mál.
LESIÐ: 1 sama blaði, að verðiö á
„þorramatarskammtinum” þar
nyrðra sé 950 krónur. I verzlunum
hér i Reykjavik er „þorrabakk-
inn” seldur á 600 krónur — og
þykir sumum mikið.
GAGNRÝNT: Þótt fólk sé al-
mennt mjög ánægt með frammi-
stöðu og lipurmennsku strætis-
vagnabifreiðarstjóra i ófærðinni í
vetur eru margir mjög sárir og
gramir yfir aðbúð farþega á
Hlemmi. Þegar verstu áhlaupin
hafa komið i vetur hefur fólk
þurft að standa klukkustundum
saman í óupphituðu skýli SVR á
Hlemmi biðandi eftir vögnum og
oft hefur mátt sjá þar börn og
unglinga, vegalaus og ráðvillt,
skjálfandi af kulda. Vagnstjórar
SVR hafa reynt að sinna þessu
fólki eftir beztu getu og oft tekið
þá, sem verst hafa verið leiknir,
inn i kaffistofu sina til þess að
færa þeim yl i skrokkinn — en að-
búnaðurinn að farþegunum er
ekkert skárri þrátt fyrir það.
ER ÞAÐ SATT, að sendmefndin,
sem send var með Geir til London
honum til halds og stuðnings i
viðræðunum við Wilson, hafi
verið send með honum til þess
fyrst og fremst að reyna að passa
að Geir semdi ekki af sér. Með
það I huga, að ólafur Jöhannes-
son var „sendinefndarlaus” þeg-
ar hann samdi við Wilson hér um
árið, hafi þött óráðlegt að senda
Geir einan.
ÖRVAR HEFUR 0RÐIÐ 1^1
Samstarfið við
kommúnista
Meginmál fundar jafn-
aðarmannaleiðtoga frá 18
Ev rópulöndum, sem
haldinn var i Helsingör i
Danmörku um miðjan
þennan mánuð, var að
ræða afstöðuna til komm-
únistaflokka Evrópu. Á
fundinum kom fram
verulegur skoðanamunur
jafnaðarmannaflokka til
samstarfs við kommún-
ista. I Danmörku, Noregi,
Sviþjóð, á Bretlandseyj-
um og i Vestur-Þýzka-
landi eru kommúnista-
flokkar nánast ekki til og
jafnaðarmannaflokkar i
þessum löndum sjá þvi
engan tilgang i samvinnu
við þá. 1 Finnlandi,
Frakklandi, á ítaliu,
Spáni og i Portúgal eru
kommúnistaflokkar hins
vegar öflugir og jafnað-
armenn i þessum löndum
telja rétt að hafa sam-
vinnu við þá — misjafn-
lega mikla — til þess að
tryggja framgang sósial-
ismans. Sameining er
ekki á dagskrá — eng-
umjafnaðarmannaflokki i
þessum löndum kæmi til
hugar að leita eftir sam-
einingu við kommúnista
— heldur samstarf.
Hér á Islandi hefur
þetta mál oft komið til
umræðu. Allt frá árinu
1930 hefur hér á landi
verið til stjórnmálaflokk-
ur, þar sem kommúnistar
hafa haft mjög rik itök,
fyrst Kommúnistaflokkur
íslands, svo Sameining-
arflokkur islenzkrar al-
þýðu — Sósialistaflokkur-
inn og nú Alþýðubanda-
lagið. Af og til allt frá ár-
inu 1940 hafa islenzkir
jafnaðarmenn ihugað
samstarf við þann flokk
og það er athygli vert i
sambandi við þær um-
ræður, sem fram fóru á
leiðtogafundinum i
Helsingör, að islenzkir
stjórnmálaflokkar hafa i
rauninni fyrir löngu svar-
að þeirri spurningu, sem
jafnað arm annaleiðtog-
arnir veltu fyrir sér. Þeir
hafa svarað henni með
þvi, að allir stjórnmála-
flokkar á Islandi hafa
gengið til stjórnarsam-
starfs við kommúnista-
flokkinn um lengri eða
skemmri hrið og það er
ekki siður athygli vert, að
það gerðist jafnsnemma
að mesti hægri flokkur
landsins, Sjálfstæðis-
flokkurinn, tók upp
stjórnarsamstarf við
kommúnista og Alþýðu-
flokkurinn — þ.e.a.s. i
Nýsköpunarstjórninni
svonefndu. Það þættu
sjálfsagt tiðindi i Vest-
ur-Evrópu — á Bretlands-
eyjum eða á megin-
landinu — ef ihaldsflokk-
ar þeirra landa teldu
kommúnistaflokka hæfa
til stjórnarsamstarfs og
ekki siður tiðindi, ef
kommúnistaflokkar
þeirra landa teldu sig
geta unnið i rikisstjórn
með i'haldsflokkum, en
hvort tveggja hefur gerzt
hér, þvi bæði Sjálfstæðis-
flokkurinn og Fram-
sóknarflokkurinn hafa
starfað i rikisstjórn með
kommúnistum. Hér hefur
islenzk pólitik talsverða
sérstöðu en e.t.v. sannar
sú sérstaða ekki annað en
það, að þegar öll kurl
koma til grafar eru það
fremur aðstæðurnar i
hverju landi, sem ráða
afstöðu flokka til hvers
annars, en einhverjar
pragmatiskar kennisetn-
ingar um vonda menn og
góða.
fimm á förnum vegi
1,11 \
Virðir þú umferðarreglurnar?
Elisa Gisladóttir, saumakona.
„Já, ég virði umferðarreglurn-
ar út i yztu æsar og geri það allt-
af. Þar að auki hef ég kynnt mér
reglurnar nákvæmlega og þyk-
ist kunna þær vel.”
Sigrún Magnúsdóttir, af-
greiðslumær. „Já, ég verð að
gera það hvort sem ég er akandi
eða gangandi. Ég freistast þó
stundum til þess að leggja ólög-
lega, en það er þá aðeins i brýn-
ustu neyð. Einnig kemur það
kannski fyrir, að maður stelst tii
að hlaupa yfir á rauðu ljósi ef
litil umferð er.”
Signý Sen, húsmóðir. „Já, ég
geri það yfirleitt. Það er sjálf-
sagt að sýna tillitssemi i um-
ferðinni. Þó hugsa ég að það
hafi komið fyrir að maður hafi
svinað og gengið yfir á rauðu
Ijósi.
Sigriður Eva Sævarsdóttir, at-
vinnulaus sem stendur. „Nei,
ekki svo mikið. Ég hirði stund-
um ekki um rauða ljósið og geng
þvi i mót og þá helzt þegar ég er
að flýta mér og nenni ekki að
biða eftir þvi græna. Ég býst
varla við að ég geti talizt til fyr-
irmyndar i umferðinni.”
Björn Stefánsson, vaktstjóri.
„Auðvitað. Þó það nú væri. Það
hefur þó komið fyrir að maður
hafi gleymt sér og gerzt brotleg-
ur. Það borgar sig þó ekki þvi að
háar sektir eru gegn umferðar-
lagabrotum, ef maður er stað-
inn að verki.”