Alþýðublaðið - 29.06.1976, Blaðsíða 9
alþyóu-
blaóió
Þriðjudagur 29. júní 1976.
VETTVANGUR 9
Inger Hilstad og Harald Böhn soknuOu bjórsins, en þótti aftur á móti ódýrt i strætó.
Lausn á húsnæðisvandanum?
nds-
tku.
vera
’olly
skur
þau
luðu
Það
búin
t ár.
ds i
innu
i en
allið
þau
) að
gáfu
u að
ekið
sem
hafa
nilli
, en
aæst
þau
til
cona
lefði
una.
i en
a til
uga
og fóru þau nú að lesa sér til um
land og þjóð. Varð þetta til þess
að þau ákváðu að koma. Sögðu
þau að eftir að hafa verið hér i
þennan tima, tækju þau fylli-
Íega undir orð vinstúlku sinnar.
Við spurðum þau að endingu
hvort þau byggjust við að koma
hingað aftur, og þótti þeim það
ekki ósennilegt, sögðu þau, að
svo lengi sem ekki væri skortur
á heitu vatni á tslandi mættum
við eiga von á þeim aftur — svo
mörg voru þau orð.
Sakna bjórsins.
Við komum að þar sem ungt
par var i óðaönn að pakka
saman tjaldi sinu, þau hétu
Inger Hilstad og Harald Böhn,
háskólastúd. frá Þrándheimi
I Noregi. Þau höfðu dvalizt
hér i þrjá daga er við hittum þau
og var ætlunin að vera hér i þjár
vikur. Hugðust þau fara hring-
inn i kringum landið, auk þess
að skreppa til Vestmannaeyja.
Voru þau ánægð með þau kynni
sem þau hefðu haft af landinu
þann stutta tima sem þau voru
búin að vera, sérstaklega voru
þau undrandi yfir þvi, hvað ó-
dýrt væri að ferðast með
strætisvögnum i Reykjavik.
Sögðu þau að það væri þrisvar
sinnum dýrara i Noregi, en
annars virtist þeim sem verðlag
væri mjög svipað þvi sem
gerðist i Noregi. Við inntum þau
eftir þvi, hvort þau söknuðu ekki
bjórsins.
Sögðust þau örugglega koma
til með að sakna þess að geta
ekki keypt hér áfengan bjór,
þau væru vön þvi að drekka
mikið af honum, eins og Norð-
menn munu vist almennt gera,
en minna af vinum, sterkum
sem léttum. Einnig sögðust þau
hafa lent i vandræðum með að
útvega sér spritt á primus sem
þau væru með. Þótti greinilega
sem það væri fulllangt gengið i
áfengisvörnum. Sögðum við
þeim að hér notuðust allflestir
við gastæki á ferðalögum og
heyrðu hitunartæki sem þeirra
brátt liðinni tið, og að kannski
væri það ein ástæðan til þess að-
tslendingar eru skrltnir og skemmtilegir, sögðu þau Polly og Sky.
spritt jægi ekki á lausu hér um
slóðir, þó að hægt væri að fá það
keypt i apótekum i litlum mæli
og dýru verði.
Of fáir Þjóðverjar.
Við hittum K.H. Hieger, þar
sem hann lá i næðingnum, við
tjald sitt.
Hann er frá Osnabriik i V-
Þýzkalandi og kom til tslands á-
samt tveimur öðrum Þjóð-
verjum hinn 12. júni. Ætla þau
að vera hér i hálfan mánuð.
Mjög fallegt
við Mývatn.
Þann tima, sem Hieger og
félagar hans hafa verið á land-
inu, hafa þau notað vel til ferða-
laga. Þau fóru norður og komu
fyrst til Akureyrar, þaðan til
Mývatns og svo til Húsavikur.
Veðrið var sérstaklega gott fyr-
ir norðan og fannst honum
náttúrufegurðin mikil, sérstak-
lega þó við Mývatn.
Þegar þau komu suður aftur,
skoðuðu þau Gullfoss og Geysi,
fóru svo til Þorlákshafnar og
þaðan með fiskibát til Vest-
mannaeyja.
Hafði heyrt um vinstri
stjórn.
Við spurðu nú, hvernig honum
þætti að vera á Islandi.
Honum fannst mjög dýrt hér.
Þau fengu ekki nema 400 mörk i
gjaldeyri (sem er um 27.000
krónur ) á mann, svo hann
sagði, að þau lifðu ekki óhófslifi
af þeim peningum.
Að öðru leyti hafði hann
ekkert annaö en gott eitt að
segja um ísland og Islendinga.
íslendingar væru mjög vin-
gjarnlegir en þeir brostu mjög
sjaldan. Það væri liklega vegna
þess hvað landið er harðbýlt.
Þau hefðu verið mjög heppin
með veður (þar til þá um nótt-
ina) og það eina, sem hann gæti
sett út á, væri það, að svo litið
væri um Þjóðverja. Þegar hann
var fyrir norðan hitti hann ekki
einn einasta Þjóðverja og ekki
nema 4 eða 5 hér i Reykjavik.
Hann sagðist 'hafa heyrt, að
kommúnistar væru i stjórn hér
á landi og einnig hafði hann
heyrt um þorskastriðið. Við
sögðum honum, að þá stjórn
sem sæti hér að völdum, væri
tæplega hægt að kalla kommú-
nistiska og virtist bonum létta
við þær upplýsingar.
Vill gjarnan koma aftur.
Hieger sagðist mundu fara
heim á laugardaginn og spurð-
um við hann að lokum, af hverju
hann hafi komið til tslands.
Hann sagðist vera mikill að-
dáandi N-Evrópu. Hann hefur
áður komið til Danmerkur, Svi-
þjóðar og Finnlands og fannst
þvi timi til kominn að skoða ís-
land. Hann segir, að mjög fáar
ferðaskrifstofur sjái um ferðir
til tslands i Þýzkalandi, og vissi
hann bara um tvær. Væru þær i
Miinchen. Hann kvaðst hafa átt
góða daga hér á landi i þetta
skipti og vildi gjarnan koma
aftur.
Að tjalda
því sem til er.
Nokkuð frá öðrum tjöldum á
svæðinu, sáum við eitt heljar
stórt tjald. Liturinn á þvi var
bleikur og frekar ljótur. Við
tókum einn ibúa þess tali, og
reyndist hann vera islenzkur.
Hann sagðist vera úr Reykja-
vik en væri að flytjast úr landi
til Noregs. Þar hefurhann verið
áður, bjó þar i fimm ár áður en
hann fluttist til Islands aftur
fyrir tveimur árum. Var hann
búinn að ráðstafa þeirri ibúð,
sem hann hafði og ætlaði að
leigja sér herbergi i einn til tvo
mánuði en ekki tekist. Varð
hann þvi aö kaupa sér þetta
tjald, sem er islenzk fram-
leiðsla.
Tveggja vikna
gamalt og
tvisvar rifnað.
Við fórum að spyrja út i litinn,
af hverju hann hefði valið svo
hræðilegan lit.
Hann sagði, að tjaldið hefði
upplitast svona, upphaflega hafi
það verið rautt. Svo hafi það
rifnað tvisvar sinnum þessar
tvær vikur, sem það hafi staðið.
Þætti honum þetta léleg nýtni og
yrðu islenzkir framleiðendur að
vanda betur til vinnu sinnar, ef
þeir vildu að fólk keypti islenzka
framleiðslu.
Hann vildi helzt ekki láta
nafns sins getið. gek — ATA
ljósm. AB — ATA.