Alþýðublaðið - 29.06.1976, Blaðsíða 10

10
blálfð*
Húsbyggjendur
Kúptir þakgluggar
af ýmsum stœrðum
og gerðum fyrirliggjandi
Framleiðendur:
Borgartúni 27
Simi 27240
Blikksmiðjan
Yogur hf.
Auðbrekku 65k
Simi 40340
Vegna sumarfria og afleysingar-
örðugleika verða eftirfarandi brey tingar á
starfsemi barnadeildar Heilsuverndar-
stöðvar Reykjavikur i júlimánuði:
1. Kúabólusetningar falla niður frá 1.-31.
júli.
2. Breiðholtsútibú verður lokað frá 1.-23.
júli, en börn úr þvi hverfi verða af-
greidd á aðalstöð barnadeildar Heilsu-
verndarstöðvar Reykjavikir á meðan á
lokun stendur.
3. Langholtsútibú verður opið á mánu-
dögum en lokað á fimmtudögum frá 1.-
31. júli.
4. Árbæjarútibú verður opið að vanda á
þr ið juda gseftirmiðdögum.
5. 3-4 ára börn verða afgreidd einungis
eftir þvi sem aðstæður leyfa frá 1.-31.
júli.
Heisluverndarstöð Reykjavikur
Geymið auglýsinguna.
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi: Bretti — Hurðir — Vélarlok —
Geymslulok á Wolkswagen i allftestum litum. Skiptum á
einum degi meö dagsfyrirvara fyrir ákveðið verð.
Reyniö viðskiptin.
Bilasprautun Garðars Sigmundssonar.
Skipholti 25 Simar 19099 og 20988.
UTIVISTARFERÐIR
Sumarleyfisferðir
9.—19. jtili Flateyjardalur.
10.—18. — öræfajökull — Skaftafell.
12. —21. — Hornstrandir — Hornvik.
13. —22. — Suðursveit — Hoffellsdalur.
14. —28. — Vopnafjörður — Langanes.
15. —21. — Látrabjarg.
20.—28. — ornstrandir — Aðalvik.
22.-29. — Álftafjarðaröræfi.
24.—29. — Laki — Eldgjá — Hvanngil.
22.-28. — Grænlandsferð (einnig 29/7 — 5/8).
Ennfremur ódýrar vikudvalir i Þórsmörk,
6.200 kr. GTIVIST,
— Geymið auglýsinguna — Lækjarg. 6,
— Leitið upplýsinga — simi 1606.
VIPPU - BltSKORSHDRÐW
SLUÍ^tSMIBJAK
Siöumúla 20, simi 28220
TROLOFUNARHRrNGAR',
; Fljót afgreiðsla. **
Sendum gegn póstkröfu J
GJUDM. bORSTEINSSON
gullsmiður, Bankastr. 12
Köttur er
lifca lífvera
Köttur er dásamlegur
heimilisvinur. Hann er hrein-
legur, oft mjög gælinn og alltaf
skemmtilegur, sé rétt með hann
farið.
En þegar illa er farið með
kött, risa vandamálin...
Einhver vinsælasti heimils-
vinurinn úr dýrarikinu á is-
lenzkum heimilum er kötturinn.
Oftast er hann leikfélagi barn-
anna, en honum er einnig lagið
að hafa ofan af fyrir fullorðnu
fólki við margvislegustu að-
stæður. En þvi miður er
kötturinn stundum misskilinn
og meðferð hans önnur en vera
skyldi. Þegar svo ber undir,
skilur fólk ekki, að köttur er lika
lifvera.... Með tilfinningar og
skyn, sem nægir honum til að
bregðast viö mótlæti með
varnaraðgerðum og þeim ekki
alltaf æskilegum. Við öðru þarf
ekki að búast. Köttur sem
gleymist, þegar fólk hefur
fengið nóg af honum eða hefur
ekki haft lag á að lynda við
hann, á oft ill örlög. Það er með
ólikindum hvað sumir eru van-
þroskaðir i umgengni við aðrar
lifverur. Köttur, sem lent hefur
hjá sliku fólki, eroftastdæmdur
tilaðleggjastút.ef hannþá lifir
af meðferð miskunnarleysis og
skilmingsskorts mannfólksins.
Þá er viðbúið að ævin endi
sviplega með aflifun.
Mannvonzkan er söm við sig,
þar sem á henni krælir.
Þess vegna er þeim, sem
hugsa umþað að fá sér kött,
hollt að hugleiða vandlega,
hvort þeir i rauninni hafa þann
áhuga og þær aðstæður, sem
köttur þarfnast. Og þá ber alltaf
að hafa það i huga, aðköttur er
ekki ungur nema einu sinni, eins
og þar stendur. Það verður að
hugsa um þann tima, sem kött-
urinn er fullorðinn, þótt hann sé
fenginn kettlingur. Þegar
aldurinn færist yfir köttinn,
breytast að sjálfsögðu hættir
hans, og oftast verulega eftir
þvi, hvernig hann kemst af við
eigendur sina. Skemmtileg og
vinsamleg sambúð, heldur
kettinum ótrúlega lengi ung-
legum i háttum, en gagnstæö
sambúð getur á skömmum tima
gerthann viiltan eða að minnsta
kosti leiðan i sinni.
Með og móti köttum.
Algengustu athugasemdir
þeirra sem eru á móti köttum,
eru þær, að kötturinn beri með
sér vonda lykt, að hann eyði-
leggi húsgögnin og aö ekki sé
hægt að treysta honum.
Kattavinir halda þvi aftur á
móti fram, að kettir séu hrein-
legsutuheimilisdýrin (kötturinn
þvær sér i tima og ótima)! og aö
þeir eigi eðli sinu og stolti vin-
sældir si'nar að þakka. Óþægindi
af köttum, hverfa eins og dögg
fyrir sólu, þegar fólk kann að
meta kosti þeirra.
Óþægindin verða fyrst tilfinn-
anleg, þegar fólk kann ekki
réttu tökin.
Afvikinn staður!
Auðvitað er ólykt af ketti, ef
honum er ekki séð fyrir af-
viknum stað við sitt hæfi. Hann
þarf einhvers staðar að hafa að-
gangað kassa með einhverju i,
sem þiggur vökvun, eins og t.d.
upplesin dagblöð. En bezt er að
hafa sand i kassanum. Katta-
sandur i kassa er gjarnan
blandaður einhverjum lyktar-
efnum, sem draga úr fýlu. Ef
F R AMH ALDSSAGAN
Drake reyndi að bera fram
mótbárur, en Mary vildi ekkert á
hann hlusta. Hún snéri baki við
honum, og loks lét hann undan.
Mary stóð kyrr og horfði til
himins. Snjókornin féllu á andlit
hennar, en hún lét sig það engu
skipta. — Við höfum beðið eftir
þessu barni I sex ár, systir, sagði
hún hljóðlát. — Ég þorði næstum
ekki aö trúa þvi, þegar það kom
loksins. Ég veit vel, að ég gæti átt
barnið heima, en ég vil fara á
spitalann. Þér vitiö ekkert,
hvernig það veröur, ef David
þyrfti að annast mig ofan á allt
annað. Við vitum ekki einu sinni,
hvort mennirnir komast i þessu
veðri, og kannski einangrumst
við alveg...
Ann sagði ekki fleira. Hún
heyrði, að dráttarvélin nálgaöist.
Mary leit brosandi á hana.
— Hvað sagði ég ekki? Mér
tekst þetta!
Ann flýtti sér inn til aö sækja
töskuna slna og hitapokana.
Dráttarvélin kom akandi, og
Drake stökk niður af henni. Hann
lyfti Mary upp i dráttarkerruna
og setti hana upp á nokkra þurra
poka. Ann setti hitapokana við
hlið hennar og vafði hana inn í
teppi. — Nú fer vel um mig, Dave,
sagöi Mary brosandi. — Þú getur
svo séð um allt, meöan ég er aö
heiman. Dinah og vinnumennirn-
ir koma á morgun. Hugsaöu nú
vel um sjálfan þig og haföu ekki
áhyggjur af mér.
Hann laut niður og kysstí hana.
— Ég tel dagana.þangað til aðþú
kemur aftur heim, ástín min.
Hún brosti. — Það geri ég
Uka... og h ugsa ðu um þa ð, hva ð ég
kem m eð! Hún rým di t il fyrir Ann
I kerrunni. Drake setti vélina i
gang, og þau óku hægt eftir
snæviþöktum veginum. Það var
hvasst og vináurinn næddi um
þau. Ekkert nema snjó að sjá.
Drake reyndi eftir beztu getu aö
halda dráttarvélinni á veginum,
en af og til ók hann út af og varð
að hristast upp á hann aftur. Ann
haföi hjartslátt. Hún skildi svo
vel, hvernig Drake hlaut að vera
innanbrjósts, og henni fannst, aö
þetta yrði ekki svo auðvelt sem
Mary hélt. Bylurinn var orðinn
svo þéttur, að þau sáu ekki
handaskil. Vegurinn virtíst enn
lengri, þegar þau sáu ekkert frá
sér. Ann hefði svo gjarnan viljað
biöja Mary um að snúa við, en
hún þekkti Mary. — Þolið þér
allan þennan hristing? spurði hún
áhyggjufull.
— Ég neyðist til þess, sagöi
Mary þreytulega. — Svo stendur
það heldur ekki til eilifðar nóns.
Ann hallaði sér aftur á bak og
hristingurinn hélst áfram. Þetta
varð svo slæmt, aö hún gat varla
þolað þaö, og hún sá, hve spennt-
ur Drake var á svipinn. Hann fór
aftur út af götunni, og dráttar-
kerranhentist til og frá.Þau voru
næstum hálfnuð og nú sáu þau
glitta I fjárhúsið. Ann leit við til
aö minnast á lömbin við Mary til
að dreifa huga hennar, en oröin
dóu á vörum henar, þegar hún leit
á hana. Mary sat með lokuð
augun og svitinn perlaði á enni
hennar. Hún stundi lágt, og Ann
hrópaöi: —Mr.Drake! Við getum
ekki beðið eftir þvf aö komast á
þjóðveginn! Við verðum að flýta
okkur inn i fjárhúsið!
Drake slökkti á dráttarvélinni
og leit hræddur um öxl: — Systir,
það er þó ekki...Guð minn góður!
Það er þó ekki...
— Jú! sagöi Ann ákveðin. —
Akiö að fjárhúsinu!
Drake varð skelfingulostinn. —
Við verðum aö ná i sjúkrabflinn, i
lækni! sagði hann hræðslulega.
— Það gefst enginn timi til
þess! sagöi Annrólega. — Akiðað
skúrnum með hraði!
Þau óku að fjárhúsinu. Mary
opnaöi augun og leit á Ann. Hún
brosti veiklulega. — Þér höfðuð á
réttu að standa, systir. Afsakiö
þrjóskuna.
— Bara róleg, sagði Ann
róandi. —Þetta gengur allt vel, ef
við komumst I hlýjuna.
Hjúkmnar-
konan
Þýðandi Ingibjörg Jónsdóttir