Alþýðublaðið - 06.07.1976, Side 7
Þriðjudagur 6. júlí 1976
7
— Þegar við gengum inn i bygginguna, urðum
við að byrja á þvi að rita nöfn okkar i þar til gerða
bók. Siðan ritaði maður sá sem við vorum i fylgd
með nafn sitt undir. Þegar við forvitnuðumst um
hverju þetta sætti, var okkur sagt að þetta væri
gert i öryggisskyni, og hér eftir bæri fylgdarmað-
ur okkar ábyrgð á okkur og þvi sem við kynnum
að taka upp á, þar til við hefðum yfirgefið
bygginguna.
Þetta var upphafiö á heim-
sókn nokkurra islenzkra blaða-
manns þá.m. undirritaðrar á
irska dagblaðið „The Irish
Press” i Dublin. 1 fylgd með
okkur var blaðamaður sem
starfaði við viðkomandi blað, og
bauð hann að sýna okkur það
markverðasta hvað við þáðum
með þökkum.
Svipað atvik átti sér stað
þegar við komum upp á rit-
stjórnina og hugðumst taka til
við að mynda það sem fyrir
augu bar. Þá kom ritstjórinn
sjálfur á harða spretti og spurði
hvað i ósköpunum gengi eigin-
lega á. Þegar honum hafði verið
sagt að þetta væru aðeins sak-
lausir blaðasnápar frá tslandi i
kynnisferð, varð honum strax
rórra og bauð hann okkur að
ganga um og taka myndir eins
og viö hefðum löngun til.
Forsíðunni breytt sex
sinnum.
„The Irish Press” gefur út tvö
blöð á dag, þ.e. morgunblað og
siðdegisblað. Morgunblaðið
kemur út i tveim mismunandi
útgáfum. önnur þeirra er send
út i nærliggjandisveitir, en hin
WEDNESDAY, 30th JUNE, 1976
EVENINC I
PRESSi
Slðdegisútgáfan „Evening
Post”.
er eingöngu ætluð fyrir borgina.
Munu þessar tvær útgáfur vera
seldar i umþað bil 200.000 ein-
tökum.
Siðdegisblaðið „Evening
Press” kemur fyrst út kl.
2.00e.h. en alls kemur það út i
sjö útgáfum yfir daginn. Hin
fyrsta fer út i sveitirnar, en
hinar sex eru eingöngu seldar i
Dublin. Siðast töldu útgáfurnar
eru frábrugðnar hver annarri,
þvi forsiðunni er breytt i hverju
nýju upplagi á þann hátt að
elztu fréttunum er kippt út, en
nýjustu fréttir settar i staðinn.
Fólk getur þvi keypt siðdegis-
blaðið i hvert sinn sem ný út-
gáfa kemur út og fylgzt með öllu
þvi sem gerist.
Siðdegisblaðið er selt i 300.000
eintökum og eins og nærri má
geta selst stærstur hluti
upplagsins i Dublin.
Um helgar er svo gefið út
sunnudagsblað „Sunday Press”
og selst það i hálfri milljón ein-
taka.
Dreifing blaðanna.
Hvað viðkemur sölu blað-
anna, er ekki mikið lagt upp úr
fjölda áskrifenda, og miklu
minna en tiðkast t.d. hér. Aðal-
áherzlan er lögð á götusöluna,
og er það sá markaður sem
blöðin keppast um. Þá sjá sölu-
turnar að miklu leyti um söluna
og má segja að áskrifendakerfið
náiekki lengra en til þeirra, þar
sem eigendurnir sjá um að
senda blöðin til fastra kaup-
enda, og fá aukaþóknun fyrir.
Allir í einum sal.
Um það bil 200 manns vinna
við „The Irish Press’ þar af eru
60 blaðamenn. Blaðamennirnir
hafa ekki hver sitt vinnuher-
bergi eins og tiðkast hér, heldur
sitja þeir allir i einum stórum
sal með sima sinn og ritvél. Er
þeim raðað niður i salinn eftir
þvi hvaða málum þeir vinna að i
hvert skipti. Það fór ekki hjá þvi
að þarna væri talsverður kliður,
en að sögn blaðamannsin sem
var i fylgd með okkur, var þó
óvenju hljótt, þar sem morgun-
blaðið var nýkomið út, og þvi
litið að gera þessa stundina.
Blaðamennirnir gefa sér
góðan tima til þess að kynna sér
hvert mál áður en þeir hefjast
handa. Sögðu þeir aö stundum
kæmi fyrir að þeir skrifuðu ekki
staf I viku eða meira. — Þegar
þeir væru búnir að setja sig
nægilega inn i það mál sem þeir
hygðust taka fyrir, þá væri ekki
til setunnar boðið, enda fylgdu
þeir málunum eftir eins og
mögulegt væri.
Blaðamennska þykir eftirsótt
starf á írlandi. Bæði er það að
blaðamenn njóta ýmissa sér-
réttinga og svo er blaða-
mennska einna hæst launaða
startiö I landinu. Eru meðallaun
blaðamanns 400pund á mánuði,
en geta orðið hærri ef við-
komandi er fær i starfi.
I beinu sambandi við lög-
regluna.
Inni á ritstjórninni rákum við
augun i litinn klefa, sem var út-
Þegar litið er að gera gripa menn gjarnan dagblöðin, enda er þaO jú þeirra starf aO
fylgjast meö öllu sem gerist.
...og hér kemur „Evening Press” úr prentvélunum.
ÍRSKT DAGBLAÐ
búinn alls kyns tækjum, sjón-
varpi, útvarpi, kasettutækjum,
og móttökutækjum. Þarna hefur
einn blaðamaður fast aðsetur og
sér hann um að fylgjast með út-
varps- og sjónvarpsfréttum.
Þar að auki getur hann hlustað
á bylgju lögreglubilanna og veit
þvi strax ef eitthvað fréttnæmt
er að gerast i borginni. Ef hann
þarf að bregða sér frá þá getur
nann tekið upp á segulband
sem fram fer á meðan.
Það þarf þvi ekki að liða nema
örskammur tími, frá þvi að at-
burðurinn á sér stað og þar til að
fréttin er komin I blaðið, og á
þetta einkum við um siðdegis-
blaðið, en þar er nýjustu
fréttunum skotið inn i um leið og
þær berast eins og áður sagði.
I „helgidóminum".
Þegar við höfðum gengið um
ritstjórnina, prentsmiðju og
skrifstofur, tilkynnti leiðsögu-
maðurinn okkur að nú væri
komið að hápunkti ferðarinnar
— nú skylduná við fá að skyggn-
ast inn I „helgidóm blaða-
manna”. Við þrömmuðum á
eftir honum, full tilhlökkunar,
og höfnuðum inn i bjórkrá
hinum megin við götuna. Munu
blaðamenn „eiga” þessa krá og
skjótast gjarnan þangað til að
ræða málin og fá sér hressingu
eftir strangan dag.
—JSS
Unniö viO setningu slödegisútgáfunnar....