Alþýðublaðið - 22.07.1976, Blaðsíða 11

alþyou*
blaoiö Fimmtudagur 22. júlí 1976.
DÆGRADVÖL
11
Það er aftur annað mál, hvort
fólkinu tekst að halda þetta heit
eða ekki, segir hann. Þrátt fyrir
það á ekki að vera nein ástæða á
þvi, að stofnað sé til hjúskapar
með það fyrir augum að binda
endi á hann siðar meir.
Hjónabandið ekki guðleg
stofnun
Annar prestur álitur hjóna-
bandið ekki vera neina guðdóm-
lega stofnun og að hans dómi er
það réttur manna að breyta
kirkjusiðum sem ekki eru leng-
ur i takt við timann.
Sjálfur telur hann borgara-
legar hjónavigslur eiga fullt
eins mikinn rétt á sér og kirkju-
brúðkaup. Samfélagið viður-
kennir hvort tveggja sem rétt
og löglegt hjónaband. Það er
þvi undir hverjum og einum
komiðhvora leiðina hann velur.
En að sjálfsögðu finnst honum
það ánægjuefni hversu margir
kjósa kirkjubrúðkaup.
Hjónaskilnaðir
sjálfsagðir
Falk-Hansen, prestur i
Taarbæk, telur spurninguna um
að elska og virða hvort annað til
dauðadags ekki skipta svo miklu
máli. Enginn prestur inyndi
nokkurn tima standa
frammi fyrir pari sem svaraði
þeirri spurningu játandi, en
hefði samtimis i hyggju að hér
væri ekki um lifstiðarloforð að
ræða.
Ég hef aldrei heyrt um fólk
sem óskar eftir þvi að gera
hjúskaparsáttmála til nokkurra
ára, segir hann.
En mennirnir eru breyzkir.
Það er ekki nema sanngjarnt að
fólk fái skilnað ef ástin er ekki
lengur til staðar og allt það sem
áður batt það saman er að engu
orðið.
Hið einfaldasta
æskilegast
Einn af alþingismönnum
Dana héfúr eítirTárándi s'koðán-
ir á þessu máli:
Með reynslu nútimamannsins
i huga er ekkert athugavert við
það, að kirkjan breyti helgisið-
um sinum þannig að þeir sam-
ræmist betur liðandi stund. Ég
held ekki að nokkur maður telji
þetta jáyrði fyrir altarinu vera
gefið með fyrirvara — en samt
sem áður væri hið einfaldasta
form á brúðkaupssáttmálanum
og það, sem i sér felur minnst af
skuldbindingum æskilegast.
ætluðu að skoða á leiðinni, og nú
lögðu þær af stað heimleiðis.
Frk. Blackley talaði alla leiðina
og rifjaði hvað eftír annað upp
allt það, sem fyrir þær hafði kom-
ið. Elizabeth skildi Ann eftir við
torgið og hélt svo áfram heim til
frk. Blackley. Skyndilega datt
Ann i hug að heimsækja Robert.
Hana langaöi til að segja honum,
hvað hefði komið fyrir, og hún
hlakkaði mikið til að sjá svipinn á
andliti hans, þegar hún segði hon-
um frá frammistöðu frk. Black-
leys.
Hún gekk upp stiginn að húsi
hans, en allt i einu nam hún
undrandi staðar . A tröppunum lá
einkennilegur böggull, sem frá
heyrðist mjoróma grátur. Ann
laut niður. Barn ...fyrir utan
dyrnar hjá Róberti.
Hún tók barnið varlega upp.
Um stund þagnaði gráturinn.
Barnið grét þreytulega, en það
var lika dálitið annað .. eins og
hrygla i hálsi og fyrir brjósti...
Ann hringdi. Hún skildi ekkert i
þvi, að enginn skildi hafa tekið
eftir barninu, þvi að það var auð-
velt að koma auga á það, en
kannski hafði það ekki legið
þarna lengi.
Hún leit yfir þann hluta þorps-
ins, sem sástfrá dyrum Roberts,
en þar var ekkert grunsamlegt að
sjá. Um leið opnuðust dyrnar, og
frú Snagge, ráöskona Roberts,
stóð fyrir framan hana. — Hvað
er þetta, systir! sagði hún, þegar
hún sá Ann. — Komin hingað með
kornabarn! Er það veikt?
— Má ég koma inn? sagði Ann.
— Ég veit ekkert um barnið, frú
Snagge, þvi að ég fann það hérna
á tröppunum.
Frú Snagge leit skelfingu lostin
á hana. — Barn? A tröppunum
hjá dr. Moore? Var ekkert bréf
með eða svoleiðis? Aðra eins
frekju hef ég aldrei vitað! A
tröppunum hjá dr. Moore!
—Er hann heima spurði
Ann. — Ég er hrædd um , að barn-
ið sé veikt.
Frú Snagge opnaði dyrnar bet-
ur, hún var ekkert bh'ð á svipinn.
— Já, hann er heima og systir
Page er héma lika. Hún kom til
að borða kvöldmat með honum.
Það er ekki viðtalstimi, systir.
— Það veit ég vel sagði Ann, —
og mér þykir þetta leitt. Ég er
sjálf i frii, frú Snagge, en það
skiptir ekkert slikt máli ef ein-
hver er veikur.
— Ég ætlaði að bera inn mat-
inn... byrjaði frú Snagge, en
lengra komst hún ekki. þvi nú
opnuðust dyrnar á vinnustofu
Roberts, og þau Greta komu út.
Hún var ekki einkennisklædd,
heldur i mjög fallegum bláum
kjól. Þau störðu bæði undrandi á
Ann, en svo gekk Greta til hennar
og sagði reiðilega: — Hvað er þú
að gera hérna, Ann... hvað ertu að
gera við þetta barn?
Ann stóð kyrr með barnið i
faðminum. — Ég fann það fyrir
utan, sagði hún. — Það er veikt.
Robert blóðroðnaði. — Funduð
þér það fyrir utan hjá mér?
spurði hann dræmt.
— Já,er það ekki frekt, læknir!
sagði frú Snagge. — Þetta er
áreiðanlega tatarabarn! Það er
tjaldbúð skammt frá bænum.
Þeir taka upp á svona hlutum.
— Nei, sagði Ann, — þetta er
ekki tatarabarn! Ég er hrædd um
að það sé meö lungnabólgu, lækn-
ir.
— Eg ætla að lita á það, sagði
hann.
Ann settist á stólinn i for-
stofunni oghélt á barninu, meðan
Robertlosaði varlega um reifarn-
ar, sem það var sveipað i.
Greta stóð fyrir aftan þau súr á
svipinn. En, hvað Ann var and-
styggileg að koma núna, hugsaði
hún. Roberthafði einmittverið að
dást að nýja kjólnum hennar og
Bridge
Harðar i skallann!
I keppni milh Oslo og Gauta-
borgar sigruðu Norðmenn
glæsilega með 103 stigum gegn
77. Norska kvennaliðið stóð sig
með prýði og áttí góðan þátt i
sigrinum. Hér er spil úr kvenna-
keppninni. Þærnorsku sátu N-S.
Norður:
▲ Á G 8 5
D 10 6 3
♦ 74
Vestur:
♦ 63
tfG 98 4
*A 9 8 5 3 2
*10
.AG
Austur:
♦ D4
V 752
fKDG 10 6
4 763
Suður:
4 K 10 9 7 2
V
♦
K
K D 9 8 5 4 2
Sagnir gengu:
Norður: : Vestur : Austur Suður
1 hj. 2 tig. 2sp. Pass
4sp. Pass 4gr. 5 tig.
5gr. Pass 6sp. 7 tig.
Pass Pass 7 sp. Pass
Pass Pass
Vestur spilaði tígulási, sem
trompaður var i borði og spaða-
kóngi slegið út. Vörnin lét smá-
spaða i og litlum spaða var
slegið út af hendi. Þegar Vestur
lét lágt, hugsaði sagnhafi sig um
smástund en ákvað svo að láta
slag standa og lét ásinn^ og
drottningin kom siglandi i. Þar
með stóðu 14 slagir á borðinu!
Á hinu borðinu léku N-S sér
nægja 6 spaða, enda voru þeir
ekki reknir i alslemmuna. #Það
var þeirra heppni, þvi siðari
spaðanum var svinað og vömin
fékk einn slag.
il
t
og svo
var það
þessi
um...
Og svo var það þessi
um .. .f yrirlesarann, sem
sagði: „Hvað er meiningin
að trufla fyrirlestur minn
með hávaðamasi?” „Afsak-
ið ég hlýt að hafa talað i
svefni”.
t
FRÉTTA-
GETRAUN
Sérfróðir menn,
læknar og leikmenn,
hafa bent okkur á vissa
hættu, sem getur verið
samfara þvi að leysa of
margar getraunir á
dag (sbr. tillögu i gær).
Þeir bentu á, að of stór
skammtur af fréttaget-
raun á dag gæti orðið
vanabindandi. Við
hvetjUm þvi aðdáendur
getraunarinnar til þess
að láta sér nægja eina
daglega.
MEÐ
1. Hver er maðurinn?
2. 1 þættinum „Úr dagbók
blaðamanns”, sem birtist i
blaðinu i gær, var minnzt á kött,
sem tók að sér mjög óvenjulegt
fósturbarn. Af hvaða dýrateg-
und var fósturbarn þetta?
3. Hvað hefur áfengissala ATVR
aukizt mikið l.aprfl -30. júni,
miðað við sama tima i fyrra?
4. Hvernig fór skák Guðmundar
Sigurjónssonar og Ungverjans
Sax i 12, umferðinni á IBM
skákmótinu i Amsterdam?
5. Hvað voru margir laxar
komnir i gegnum laxateljarann
i Elliðaánum fyrir helgina?
6. Leikaranum Steve McQueen
hefur boðizt aðalhlutverkið i
frægu leikriti eftir Ibsen. Hvað
heitir leikritið?
7. Hvaða ár var Skálholtskirkja,
sem nú stendur, vigð?
8. Hvað er áætlað, að mörg sút-
uð skinn verði flutt út á þessu
ári?
9. Hver er sveitarstjóri á
Vopnafiröi?
10. Hvað heitir ritstjóri Alþýöu-
mannsins á Akureyri?
I Lelguflug— Neyðarffug
HVERT SEM ER , '
HVENÆR SEAA ER
FLUGSTÖÐIN HE
Siroar 27122-11422
Svör
‘uossuiij3||C]{ jnjiaijof]] oi
•UOSSnugBN UBtjSIJJl '6
■punsinj sgi s
£961 'L
'jnguiQjuQpfc] '9
'008 uif] c
•jQBdB] jnpuniuQno 't
dæ] uif] j:
•iSunjEsnui jba QiujBqjn]soj
* SUB
-quBqctqæiJBdiBtH jnQBiunQO]s
-joj ‘uosspjpuy JnjinSjofa I