Alþýðublaðið - 18.08.1976, Blaðsíða 7

Alþýðublaðið - 18.08.1976, Blaðsíða 7
alþýóu- biadið Miðvikudagur 18. ágúst 1976 GAMLA FÓLKIÐ, SEM ER VEIKT! Hvað verður um það? Grein þessa hefur Gisli Sigurbjömsson, forstöðumaður Elli- og hjúkrunarheimilisins Grundar, ritað fyrir Alþýðublaðið. Fyrirsögn þessarar greinar er skýr og er ekki um aö villast hvert efni hennar er — en hitt er svo annað mál, hvort lesand- inn les lengra. Hér er um eitt af þessum „leiðinlegu vandræðamálum” að ræða, sem helst enginn vill skipta sér af og þess vegna eru svo margir i vanda með sig og sina. Arum saman hefur verið bent á, i ræðu og riti, að mesta vand- amálið i ellinni er öryggið og hafa einhvern til þess að hjálpa þegar mest er aðkallandi. Um slikt má helst ekki tala. Þetta kemur allt á sinum tima — og ég sé um mig þegar þar að kemur. Þannig hafa menn hugsað og hugsa flestir enn. Nefndir hafa verið skipaöar, sumar hafa tekið máliö alvar- lega og gert samþykktir — sem svo voru sviknar. Þannig hfur þetta gengið árum saman. 1 hvert skipti og kosningar eru i nánd, þá er rokið upp til handa og fóta. Nefndir skipaðar, en i þetta skipti eru hafnar fram- kvæmdir viða á landinu og er verið að reisa elliheimili — i Reykjavik tvö — enda á borgin ekkert. Þá er verið að breyta Hafnarbúðum i langlegudeild frá Borgarsjúkrahúsinu og á gamla fólkið að komast þar aö. Hrafnistumenn hafa hafiö fram- kvæmdir 1 Hafnarfirði / Garða- bæogverður rúm hjá þeim fyrir 240 manns. Sjúkradeild verður þar. Staðirnir eru 10 eöa 12, þar sem elliheimili eiga að risa á næstu árum og er ekki nema gott eitt um það að segja, en kapp er best með forsjá og þess- ir fjörkippir, sem koma, einnig vegna þess að rikissjóður átti aö greiða 30% af stofnkostnaði, verða dýrir þegar til fram- kvæmda kemur, en þó dýrastir, þegar starfrækja á elliheimilin að ég held. Hvert á að fara meö konuna? Hún hafði legið á sjúkrahúsi — veriö i heimahúsum áður mánuðum saman, en datt og meiddist — þá var hægt að koma henni inn á sjúkrahús, en nú voru meiðslin gróin og það varð að taka hana aftur. Við getum ekkert meira gert, hún veröur aðeins að liggja i rúminu, en fyrir hana er ekkert pláss á sjúkrahúsi. Margur leitar til okkar á Grund. Við höfum 364 pláss — þar af megin hlutann veikt og lasburða fólk, meðal- aldur yfir 80 ár. 1 Asi / Ásbyrgi I Hveragerði eru 195 manns — meiri hlutinn aldraö fólk, sem fær pláss á sjúkradeildinni okkar á Grund þegar með þarf. Þess vegna eru sjúkradeildirnar eingöngu notaðar fyrir fólk á stofnunum sjálfum. Við getum komið sjúklingum á sjúkrahús frá okkur þegar á þarf að halda, enda tökum við þá aftur tií okkar að lokinni sjúkra- hússdvöl. ídagkom kona og óskaði eftir plássi fyrir föður sinn, sem er um nirætt. Ég held að konan hafi ekki skilið hvaö ég sagði. Henni fannst svo fráleitt, aö hvergi væri pláss fyrir föður hennar, niræðan heiðursmann, sem á langri ævi hafði unniö landi og þjóð af dugnaði og fyrirhyggju. Nú var honum ofaukið. En þegar ég bað hana um að fara til ráöamanna, ráð- herra, borgarstjóra, landlæknis eða borgarlæknis, þá vildi hún ekki sinna þvi neinu. Ótal sinnum hefi ég hvatt fólk til þess að tala viö áðurnefnda ráða- menn vegna þess, að ég tel lifs- nauðsyn að þeir skilji og vití hversu alvarlegt vandamáliö er. Skipulagsleysið er óskaplegt og óafsakanlegt. Tilgangslaust með öllu að gera tillögur til úrbóta. Grein þessier skrifuð að beiðni Alþýðublaðsins, sem virðist nú vera að fá áhuga á þessum málum, likt og áður var, þegar V.S.V., Vilhjálmur S. Vilhjálmsson.starfaði við blaðið — og ber vissulega að fagna þvi. Verið er að reisa mörg elli- heimili i landinu — sum þeirra eiga aö hafa rúm fyrir sjúk- linga. Þá eru margar búðir fyr ir aldraða að komast upp og enn fleiri eru á byrjunarstigi. Verður þvi ekki skortur á plássi á elliheimilum eftir nokkur ár, en vandamál þeirra, sem sjúkir og aldraðir eru, þar er sorgar- sagan. Veikt fólk, ungt eða gamalt, þarf að komast á sjúkrahús, þegar nauðsyn krefúr. A sjúkrahúsum er að sjálfsögðu margt eldra fólk, sumsstaðar 20-30% af öllum plássum. En samt er það ekki nægilegt, vegna þess að öldruðu fólki fjölgar hlutfallslega meira en öðrum aldursflokkum og þegar aldurinn færist yfir þá bilar heilsan oft og tiðum. Um þessar staðreyndir er ekki deilt. Um hitt eru menn ekki sammála hvernig freista skuli að leysa vandann. Ég tel fyrir mitt leyti alveg tvimælalaust bestu lausnina vera þá, sem nefnd skipuð af borgar- stjóranum i Reykjavik gerði á sinum tlma, en nefndin lagöi til, að keypt væri og flutt inn tilbúið hús, sem hefði rúm fyrir 40 s júk- linga og átti húsið, aö vera reist á lóð Borgarsjúkrahússins og verða starfrækt frá þvi. Þetta var samþykkt, en ekki fram- kvæmt. Langlegudeildir fyrir aldrað fólk og aðra, starfræktar ibeinu sambandi við sjúkrahús, er sú leið, sem nú er verið að fara annars staðar og verður auðvitað einnig farin hér — en hvenær — það er spurning, sem ekki er hægt að svara. Mér finnst svo litill áhugi vera á þessu öllu, aö stundum fer maður að örvænta, hvað veröur um allt þetta blessaöa gamla fólk þegar það verður veikt og þarf að komast á sjúkrahús. Ef einhver, sem lesið hefur greinina hefur áhuga á þessu mikla vandamáli, væri mér ánægja, að hann eða hún hringdi eða kæmi til skrafs og ráða- gerða. Gisli Sigurbjörnuan Sterk sýning í Gallerí Súm A finum sandinum framan við iistaverkin má sjá blóðsletturnar, sem væntaniega er ætlað að auka á spennu þessarar pólitisku uppstillingar, sem sýningin i heild er. Þetta er málvcrk af fjármálaráðherra, Matthíasi A. Mathiesen. Myndlistarsýning Sigurðar Þóris Sig- urðssonar i Galleri SÚM er að þvi leyti sér- stök, að þar er um að ræða fyrstu hápólitisku myndlistasýningu, sem sett hefur verið upp á íslandi. Listamaðurinn tekur fyrir vandamál íslenzku þjóðarinnar á liðandi stund, sem hann telur að rekja megi til þeirra, sem með valdið fara, stjórnmálamannanna. Samkvæmt skoðunum listamannsins eru stjórnmálamennirnir fulltrúar auðvalds- skipulagsins, sem hér rikir. Þessir fulltrúar fá siðan gæðastimpil fyrir hugsjónir og baráttu, sem miðar að þvi, að blekkja al- menning og beina sjón- um hans frá raunveru- legum vandamálum og að hégómaskap. 1 sérstöku bréfi til sýningar- gesta segir svo: „A Islandi er stéttaþjóðfélag þar sem auð- stéttin er rikjandi. Þessi stétt á sér menningu, sem þjónar henn- ar hagsmunum og er það sú menning, sem haldið er mest á lofti af islenskum fjölmiðlum. 1 hinni borgaralegu list er lögð aðaláhersla á formið á kostnaö innihaldsins. En vissulega er hin borgaralega list ekki inni- haldslaus. Hennar innihald er að dreifa huga fólks frá barátt- unni. í list alþýðunnar er inni- haldið hins vegar aðalatriðið. Listin er eitt af baráttutækjun- um gegn kúgaranum.” 1 upphafi bréfsins segir á þessa leið: „Það má öllum vera ljóst að islenskir valdhafar, auðstéttin, er stöðugt að styrkja stöðu sina. Hlaðið er undir þá riku á kostnað verkafólks. Vald- hafarnir skirrast ekki við að beita fyrir sig dómsvaldi og lög- reglu til framdráttar hagsmun- um sinum. Réttarsaga tslands er gleggsta vitnið þessu til sönn- unar. Það er einnig ljóst að islenskt auðvald stendur ekki óstutt að þessari þróun, til þess nýtur það stuðnings heims- kapitalismans. Samanber aukna aðsókn auðhringa til arö- ráns á tslandi.” Sigurður Þórir Sigurðsson er fæddur 31. mars 1948 i Reykja- vik. Hann stundaði nám við Myndlista- og handiðaskóla tslands 1968 til 1971 en er nú við nám við Akademiuna i Kaup- mannahöfn. Þetta er fyrsta einkasýning Sigurðar, en hann hefur áður tekið bátt i samsýn- ingum bæði hér heima og i Kaupmannahöfn. Hver svo sem afstaða manna kann að vera til boðskaparins er sýningin vel þess virði að á hana sé litiö, þótt ekki væri nema af sögulegum ástæðum einum. —BJ 1

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.