Alþýðublaðið - 11.09.1976, Qupperneq 2

Laugardagur 11. september 1976. SSSHr
2 STJÓRNMÁL / FRÉTTIR
(Jtgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Rekstur: Reykjaprent hf. Ritstjóri
og ábyrgðarinaður: Arni Gunnars-
son. Fréttastjóri: Bjarni Sigtryggs-
son. Otbr.stj.: Kristján Einarsson,
simi 14900. Aðsetur ritstjórnar er i
Siðumúia 11, simi 81866. Auglýsinga-
deild, Alþýðuhúsinu Hverfisgötu 10 — simi 14906. Askriftar -
simi 14900. Prentun: Blaðaprenti h.f. Askriftarverð: 1000
krónur á mánuði og 50 krónur i lausasölu.
alþýðu*
blaöið
Óþarfur
flokkur!
Alþýðubandalagið er sérkennilegur flokkur. Það
byrjaði feril sinn sem kosningabandalag, og var að
sjálfsögðu ætlunin að gera það að venjulegum stjórn-
málaflokki. Aðstandendur þess voru Sameiningar-
flokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn, arftaki
Kommúnistaflokks Islands, og Málfundafélag
jafnaðarmanna. Svo erfitt reyndist að bræða þessa
aðila saman, að það tókst ekki á ar.nan áratug. Það
tókst raunar aldrei, því að Hannibal Valdimarsson og
Björn Jónsson komust að þeirri niðurstöðu, að slíkur
flokkur mundi aldrei verða sannur, lýðræðissinnaður
jaf naðarmannaf lokkur.
Ástæðan var sú, að hinn gamli kjárni Kommúnista-
flokks (slands var enn ríkjandi, í leyndarráðum
flokksins og við flokksblaðið, Þjóðviljann. Þessi
kjarni er enn hið ráðandi afl í flokknum, samböndin
við Sovétríkin eru enn fyrir hendi, gamlir forustu-
menn fara til Sovétríkjanna í hvíldarferðir og Þjóð-
viljinn ber það með sér á hverjum degi, að hann er
málgagn sovétkommúnismans.
Nú hafa árin liðið og ný kynslóð vaxið úr grasi. I
röðum hennar er margt róttækt fólk, sem trúir á
hreinan kommúnisma í einhverri mynd. Þessu unga
fólki finnst gömlu kommúnistarnir i Alþýðu-
bandalaginu og við Þjóðviljann vera á villigötum og
hafa tapað hinum eiginlega rétttrúnaði í dægurþrasi
og ráðherrastólum. Það kallar þessa menn i Alþýðu-
bandalaginu hægrikomma með fyrirlitningu. Þetta
unga fólk hefur klofið Alþýðubandalagið og myndað
flokka, sem þræða hina ýmsu krákustíga
kommúnismans.
Á sama tíma hef ur gamla liðið í Alþýðubandalaginu
klof nað illilega. Þar er kominn valdamikill hópur svo-
kallaðra menntamanna og listamanna, fólk, sem
ekkert þekkir til lífsbaráttu íslenzkrar alþýðu og
engan áhuga hefur á henni. Þetta fólk leitar sér að
einhverjum nútímalegum áróðursmálum, en lætur
venjulega þjóðfélagsstefnu lönd og leið.
Alþýðubandalagsmenn í verkalýðshreyf ingunni
foragta þetta nýja áhrifafólk, sem meðal annars
fyllir þingflokk Alþýðubandalagsins. Sá klofningur
hefur magnazt í seinni tíð og á eftir að draga dilk á
eftir sér.
Það þykir helzt líklegt til valda og ráðherrastóla hjá
hægrikommum og lagsmönnum þeirra að þykjast
vera íslenzkur jaf naðarmannaf lokkur og ekkert ann-
að. Þeir kokhraustustu hafa meira að segja lýst yfir
opinberlega, að þeir ætli að leggja undir sig starfssvið
Alþýðuflokksins í íslenzkri pólitík.
Þeir gleyma þvi, að til er Alþýðuf lokkur í landinu og
óhugsandi að reyna að breyta Kommúnistaflokki
íslands í mynd hans. Þess vegna er hið margklofna
Alþýðubandalag óþarfur flokkur í islenzkri pólitík,
hin raunverulega orsök þeirrar ógæfu, að alþýðu-
samtök hafa verið klofin á íslandi og ekki eignazt
þann pólitíska arm, sem þau þurfa né þann styrk
einingar, sem þau til dæmis hafa um alla norðanverða
Evrópu.
Alþýðubandalagið er nú að missa reynda foringja,
en nýir koma ekki í staðinn. Hugmyndagrundvöllur
bandalagsins er margklofinn og sundrung í hópi
þingmanna og liðsmanna. Þess vegna er Alþýðu-
bandalagið í hnignun.
Á hinn bóginn hef ur Alþýðuf lokkurinn ávallt haldið
hugsjónalegri forustu og gerir enn. Flokknum hefur
vegnað mismunandi vel, en nú er hann greinilega á
uppleið og fram eru að koma í röðum hans margir
ungir og efnilegir menn. Alþýðuflokkurinn er eini,
sanni boðberi íslenzkrar jafnaðarstefnu og engin
stefna fellur eins vel að íslenzkum aðstæðum og
hugarfari.
Alþýðubandalagið er óþarft og hnignandi, en
framtíðin er Alþýðuflokksins.
—B.GR.—
Spjallað við fólk á vinnustað:
VERST ÞEGAR F0LK
HÆTTIR AÐ GERA KRÖF-
UR UM MANNSÆM-
ANDI VINNUAÐSTÖÐU
Blaðamaður og Ijós-
myndari Alþýðublaðsins
litu inn hjá fiskvinnslu-
stöð Bæ jar útgerðar
Reykjavíkur í gær. Þar
var allt í fullum gangi,
enda vinna mikil og hef ur
svo verið i allt sumar.
Ekki virtust allir vera
fullkomlega ánægðir með
vinnuaðstöðuna hjá BÚR.
,,En það er ekki í mörg
hús að venda," sagði ein
konan, sem þarna vinnur.
,,AAaður er fegin meðan
hægt er að ganga að ein-
hverju starfi öruggu, þótt
aðstaðan sé ekki upp á
það bezta. Auðvitað
verðum við smám saman
samdauna umhverfinu.
Það versta er, þegar fólk
hættir að gera kröf ur um
mannsæmandi aðstöðu."
Þannig mæltist henni.
„Viö erurn i karfa,” sögftu konurnar
Ung stúlka var að raöa fisk-
flökum i dall og leit fremur
dapurlega út. Hún sagði að
þetta væri leiðinleg vinna. „Og
það er meira að segja skomið
sólskin úti,” sagði stúlkan.
En svo er hægt að lita á þessi
mál frá annari hlið. t nýút-
kominni skýrslu um atvinnu-
laust fólk segir að alls hafi 5.333
verið atvinnulausir á landinu 31.
ágúst sl. Auk þess má gera ráð
fyrir að þarna eigi fleiri hlut að
máli, þvi skýrslan nær aðeins
yfir þá sem eru á skrá.
Það er þvi ljóst að nokkuð er
farið að bera á atvinnuleysi og
telja ýmsir að það muni aukast
mikið fram að áramótum.
Þegar þannig árar er e.t.v. ekki
við þvi að búast að fólk sé i stuði
til að kvarta undan aðstöðunni.
Þvi þykir gott að hafa vinnu.
Það er þvi samtakamáttur
verkafólks það eina, sem gildir i
baráttunni fyrir bættum
kjörum. Þetta veit fólkið sem
vinnur erfiðustu störfin og ber
minnstúr býtum. Þaðer þvi alls
ekki út i bláinn þegar fólk talar
um nýja stjórn eða nýja
stjórnarstefnu. _bj
Maggi og Eyjólfur
vilja úrbætur
A ganginum uppi á annari
hæð voru tveir ungir menn,
Maggi og Eyjólfur. Ekki vildu
þeir kvarta sérstaklega út af
aðstööunni og sömuleiöis væri
næg vinna. „En það skiptir bara
engu máli hvað maöur vinnur
mikið og hvaö við fáum mikla
peninga. Þetta eru að veröa
verðlausir pappirar. Það lifir
enginn á þessu.” Þannig
mæltist Eyjólfi.
„Við þurfum nýja stjórn. Þaö
er einmitt það sem vantar,”
sagði sá stærri. „Þetta stefnir
allt norður og niður.”
Það var verið aö vinna karfa
og karlar og konur stóðu þarna
við vélarnar, handfjötluðu
fiskinn, færðu til flát eða gerðu
eitthvaö annað álika spennandi.
Maöur meö einhverskonar
hjálm sagði aö bannaö væri að
taka myndir á staðnum, en
þegar hann fékk þær upplýs-
ingar að blaðamennirnir hefðu
leyfi frá verkstjóra lét hann það
gott heita og gekk burt.
Mikil bleyta, hávaöi, raki og óþefur