Alþýðublaðið - 25.01.1977, Blaðsíða 14

14 LIST'R/MENNING
Þriöjudagur 25. janúar 1977 æ&“:.
kosiö aö höfundur færi ekki úti
þaö aö leysa hnútinn meö út-
skýringum, skipta jú um
persónur i stólnum, en sleppa
spurningum unga læknisins og
svörum konunnar sem haföi
týnst einhversstaöar á leiöinni.
Meistarinn er listavel samiö
verk. Þessiþorpúti á landi, sem
liggja viö sjó og finnast varla á
kortinu þegar snjóar, eruán efa
orku- og hugmyndabankar meö
galopnar dyr aö fagna þeim höf-
undi sem þorir aö stiga inn.
Meistarinn er ekki svo flókiö
verk og maöur hélt af frásögn
höfundar i fjölmiölum. öll sitj-
um viö hjá hálfgeröu lifsskipi og
spáum i gerö þess. Þegar svo
segl eru uppsett, skipiö fullgert,
getur þaö látiö á örlagahafiö
meö eiliföina i lestinni.
Róbert Arnfinnsson hefur nú,
ipersónusköpun sinni, gjörsam-
lega leikiö til óskars, ef hann
væri til hér, og mabur þarf ab
gæta lýsingaroröa sinna og
temja. Leikur hans var mér til
siaukinnar undrunar, meistari
ersá sem svo leikur meö likama
og sál og er svo heilsteyptur aö
finnst ekki rifa, en ég i lok far-
inn aö finna af honum ellilyktina
i bland viö gamlar bækur og
fjörulykt.
Hlátur hans, hreyfingar
handa, og aöeins fingra, leikur
tungunnar á vörum, augun:
lonas Jónasson skrifar
Feröin á klósettiö, falli gólfiö og
sársaukinn bak viö rauliö.
A móti er ungi læknirinn GIsli
Alfreðsson, ákaflega
samhljóma i leik en annari
rödd, hógværö ríkir en
nákævmni og innlifun. Hvergi
falskur tónn, brottvisaö ódýrum
ÞRIÞRAUT
Þorp. Timburhúsiö stendur
vist á sjávarkambinum. Mávar
i feitri f jöru, sifellt þorrablót þvi
enn gefur sjórinn. Lifandi þorp
meö rólegan andardrátt og
nægan tima.
I þessu tafli, þessari þriþraut
Odds Björnssonar, er trflt fram
þremur persónum og þó kannski
bara tveimur. Spurningin vakn-
ar hvort ungi maöurinn sé aö
spá I elli sina og setullf, eöa
hvort fulltrúi ellinnar sé aö
minnast viö spegilmynd sina og
kasta huga til betri tima, ástin
var ekki þögul, likaminn beinn
og gekk óhaltur og blaöran ebli-
leg vatnsveita hans. Meistarinn
situr I umhverfi sem ekki errik-
mannlegt en gefur til kynna
menningarlif, meistarinn hefur
gullmunn og blandar meö
útlensku en málfar hans
mengar engan, þvi hann situr
einn meö sjálfum sér. Þegar nú
meistarinn kallar til
heimsóknar lækninn og erbúinn
aö gleyma hvaö eiginkonan
heitir ef hún heitir þá eitthvaö
upphefstspennurikt samtal sem
þó lætur einkennilega lítiö yfir
sér, nánast eins og einveruhugs-
anir, fálm til festu. Þó fer ekki
hjá þvi,aö er nær dregur leiks-
lokum, hefur maöur aö minnstá
kosti lykt af lausn gátunnar, ef
hún þá er einhver og ég heföi
TÓNLISTARMAÐURINN
SETTUR FYRIR FRAM-
AN HÁSKÓLABÍÓ
viðvikjandi öllu sem að
islenzkum þjóðbúning-
um laut um áraraðir.
Nú er þessi verzlun opin á
laugardögum sem stendur, og á
aöauka þá þjónustu i framtiöinni.
Þar fást vönduö efni, baldiraöir
boröar og allt sem til þarf vandaö
og gott.
Þaö er nauösyn aö konur hér I
bæ og úti á landi, sem hafa áhuga
fyrir þjóöbúningi okkar, viti hvert
þær eigi aö snúa sér. ósk mín er
sú sama og áöur, aö ein sauma-
stofa veröi sen> fyrst sett á lagg-
irnar af duglegum konum, svo viö
megum viöhalda okkar viröulegu
þjóöbúningum um ókomna
framtiö á þviformi sem hann var
og á aö vera.
Ragnheiður Brynjólfsdóttir.
Myndastyttunni „Tónlistar-
maöurinn” hefur veriö valinn
staöur á grasreit framan viö and-
dyri Háskólabiós.
Tónlistarmaöurinn er gerö af
ólöfu Pálsdóttur listakonu, sem
nú er búsett i London og sýnir hún
mann viö sellóleik. Fyrirmynd
styttunnar er Erling Blöndal
Bengtson sellóleikari.
Borgarráö samþykkti
fyrrgreint á fundi sinum fyrir
stuttu. Aö sögn Páls Lindal var
ekki fullráöiö hvenær styttunni
veröur komiö fyrir, búist er viö aö
þaö veröi seinni part vetrar eöa
þegar vora tekur.
—AB
leikbrögöum. I þöglum leik i
fyrstu og fáum oröum I lok
leiks, er Margrét Guömunds-
dóttir einkennilega sterk.
Augnaráðið brennandi,
bjóöandi, vonandi og til minnist
um þaö sem var, likaminn vakti
andrúmsspennu. Frábær þri-
leikur og spennandi mann-
gangur og talfinu réöi Benedikt
Arnason og var gott og mikil
giebi aö sjá i fyrirrúmi, viröingu
fyrir verkefninu, persónunum
og umhverfi þeirra.
Kjallari Þjóðleikhússins
veröur merkileg guilkista að
lokum.
Leiktjöldin eru eftir Birgi
Engilberts og visast nú til
’jpphafs þessarar greinar.
Ahorfendur virtust njóta vel.
Best dæmi sú þögn, sú óvenju-
lega hlustun þeirra, þegar leik-
urinn fór um stund fram utan
sviösins og var eins og hugur
þeirra heföi fylgt leikpersónun-
um fram. Slikt er framandi og
sýnir þau tök sem allir höfundar
sýningarinnar höföu.
Gleöistund!
21. janúar 1977
Jónas Jónasson.
Eiginkonan, Læknirinn (Gisli Alfreösson) og Meistarinn
Eiginkonan (Margrét Guömundsdóttir) og Meistarinn (Róbert
Arnfinnsson).
SAUMANAMSKEIÐ A
ÍSLENZKUM ÞJÓÐ-
BÚNINGUM
Ráðgert er að halda
saumanámskeið á
islenzkum þjóðbúning-
um, á vegum kvenfélaga
úti á landi, og þeim til
leiðbeininga vil ég geta
þess að okkar ágæta
verzlun Baldursbrá hef-
ur fengið nýjan kaup-
anda Kristinu Eyfells
kennara og er hún dóttir
frú Ingibjargar Eyfells,
sem veitti þjóðinni
ómetanlega þjónustu
Hringið til okkar
og pantið föst
hverfi til að
selja blaðið í;
Alþýðublaðið -
afgreiðsla
sími 14900
í . .
Tækni/Vísindi
1. Einn athyglisveröasti, en
jafnframt einn óljósasti kaflinn
i sögu jaröarinnar fjallar um
isaldirnar. Meöan á þeim stóö
lagöist þykkur isskjöldur yfir
mikinn hluta noröurhvels
jaröar.
í þessari viku: Skýringar á isöldum 1,
2. A sföustu 700 þúsund árumV
hafa 7 megin isaldir rikt hér á
jöröinni og i raun og veru hefur
noröurhveliö. einungis veriö
„Isfrltt” 15% þessa timabils.
3. Margar kenningar hafa veriö
settar fram sem skýringar á til-
urö Isaldanna, en fram á siöustu
daga hefur engum tekistaö færa
fullgildar sannanir fyrir kenn-
ingu sinni.
i nfyA
4. Nú nýlega setti ástralskur :
vfsindamaöur fram kenningu i
þar sem hann tengir isaldirnar I
viö breytingar á hringferli
jaröar um sólu. Þessu til
stuönings hefur hann sjávarrof
á klettum I Nýju Guineu og meö
þvf fengiö nákvæmar upp-
lýsingar um breytingar á
sjávarstööu.