Alþýðublaðið - 25.03.1977, Blaðsíða 2

2 STJORNMÁL/FRÉTTIR
Föstudagur 25. marz 1977 blai
ðu-
ið
alþýðu-
blaðió
Útgefa.idi: Alþýöuflokkurinn. ’
Reksíur: Reykjaprent hf. Ritstjóri og ábyrgöarmaöur: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Bjarni SigtryggSson.
Aðsetur ritstjórnar er i Siðumúla 11, simi 81866. Auglýsingadeild, Alþýöuhúsinu Hverfisgötu 10 — simi 14906.
-Asknftarsími 14900. Prentun: Blaöaprent h.f. Askriftarverð: 1100 krónur á mánuði og 60 krónur i lausasölu.
100 þúsund ekki nóg
meðan verkafólk fær 70
Nokkur hópur hjúkrun-
arfrædinga hefur sagt
upp störfum frá og með
næstu mánaðamótum.
Taki þessar uppsagnir
gildi getur skapazt mjög
alvarlegt ástand í nokkr-
um sjúkrahúsum. Ástæð-
una fyrir uppsögnunum
segja hjúkrunarfræðing-
ar léleg kjör og mikið
álag.
Byrjunarlaun hjúkrun-
arfræðinga eru liðlega
102 þúsund krónur á mán-
uði. Auk þess njóta þeir
nokkurra hlunninda fram
yfir nokkra starfshópa í
sjúkrahúsum, til dæmis í
sambandi við barnagæzlu
og fleira. — Til saman-
burðar við laun hjúkrun-
arf ræðinga má geta þess,
að byrjunarlaun kvenna í
Starfsstúlknafélaginu
Sókn eru rösklega 71 þús-
und krónur á mánuði,
sem er 30 þúsund krónum
lægri upphæð en hjúkrun-
arfræðingarnir fá.
Með þessum saman-
burði er alls ekki verið að
gera lítið úr kröfum
hjúkrunarf ræðinga um
bætt kjör. Þessi saman-
burður sýnir hins vegar
hið ótrúlega lanalundar-
geð og þolinmæði, sem ís-
lenzk verkalýðshreyf ing
hefur sýnt gagnvart stöð-
ugri kjaraskerðingu.
Hjúkrunarfræðingar eru
ekki ofsælir af liðlega 100
þúsund króna mánaðar-
launum. En hvað má þá
segja um Sóknarkonurn-
ar.
Þetta er sláandi dæmi
um hið gífurlega misrétti
sem íslenzk verkalýðs-
hreyfing er beitt. Á sama
tíma og hópur fólks með
yfir 100 þúsund króna
mánaðarlaun segir upp
störfum sínum vegna
óánægju með launakjör,
bíður enn stærri hópur
eftir hækkun á 70 þúsund
króna laun. Síðarnefndi
hópurinn er búinn að bíða
lengi. Þetta sýnir og
sannar, að verkalýðs-
hreyfingin hefur ekki að-
eins verið sanngjörn og
þolinmóð, heldur einnig,
að kraf an um 100 þúsund
króna lágmarkslaun er í
raun og veru of lág.
Þetta dæmi er svo
skýrt, að ekki nokkur
maður getur verið í vafa
um, að krafan um 100
þúsund króna lágmarks-
laun er ekki aðeins sann-
girniskrafa, hún er svo
sjálfsögð, að ekki þyrfti
að ræða hana. Þessi
hækkun hef ði átt að koma
til framkvæmda fyrir
löngu, og auðvitað hefði
ríkisvaldið átt að sanna
vilja sinn til að bæta kjör-
in, með því að beita sér
fyrir þessari hækkun.
Ástæðan er einföld, það
er ekki hægt að lifa af
lægri launum, og ýmsum
virðist nógu erfitt að lifa
af 100 þúsund króna laun-
um.
I þessu sambandi er
rétt að minna á ummæli
formanns . Félags is-
lenzkra iðnrekenda, sem
sagði ígær,að iðnrekendur
væru reiðubúnir að greiða
starfsfólki sínu verulega
hærri laun, ef iðnaðinum
yrðu búin sömu starfs-
skilyrði og keppinautar
hans búa við. Hér stendur
enn upp á ríkisvaldið.
Það er því út hött að
segja, að ríkisstjórnin
eigi ekki að hafa afskipti
af kjarasamningum.
Verulegur þáttur í lausn
kjararhálanna, fyrir utan
beinar launahækkanir,
byggist á pólitískum á-
kvörðunum ríkisstjórnar-
innar um kjarabætur,
sem ekki hafa hvetjandi
áhrif á verðbólguna.
—ÁG
FRÍMERKJASÝNING A HÚSAVÍK
Dagana 9. og 10. april
næst komandi verður
haldin frímerkjasýning
i barnaskólanum á
Húsavik. Sýningin er
haldin á vegum Frim-
erkjaklúbbsins öskjuog
er fyrsta frimerkjasýn-
ingin, sem haldin hefur
verið i sýslunni.
Tilgangurinn meö sýningunni
er fyrst og fremst sá, aö kynna
frímerki og er þaö vón þeirra
öskjumanna, aö meö henni
veröi vakinn áhugi almennings
á söfnun frimerkja Sérstakt
pósthús veröur opiö á sýning-
unni þann 9. apríl og ennfremur
veröa til sölu sérstök umslög
sem klúbburinn hefur látiö
gera.
Frimerkjaklíibburinn- Askja
var stofnaöur 29. april 1976 af
nokkrum áhugamönnum um
frimerkjasöfnun á Húsavik og i
Suður-Þingeyjarsýslu. Núver-
andi formaöur er Eysteinn Hall-
grímsson, Grimshúsum, Aöal-
dal.

Ný áætlun
Alþjóðabankans:
Aukin
framlög
til fátækra
og van-
þróaðra þjóða
Fulltrúar 26 þjóða á-
kváðu á fundi i Wienar-
borg, að beita sér fyrir
auknum fjárframlögum
til fátækra og vanþró-
aðra þjóða, sem renna
skyldu um hendur Al-
þjóða hjálparsjóðsins
(IDA).
Þessar sameiginlegu ákvarö-
anir munu veröa sendar áfram,
til staöfestingar allra þátttöku-
rikjanna. Þaö er auövitaö tilskil-
iö, aö ekkert þátttökurikjanna
I hefur skuldbundið sig til fram-
laga, fyrr en samþykkt hafa verið
1 lög þar um i hlutaðeigandi riki.
Með hliðsjón af sivaxandi þörf-
um hinna bágstöddu rikja siðan
1973, þegar fjórða hjálparáætlun
var gerð, er nú I þessari fimmtu
áætlun lagt til, að aðstoðin verði
•aukin um 7,6 milljarða dollara.
Aætlunin er gerð til þriggja ára,
frá 1. júli 1977 til 30. júni 1980.
Þarsem vitaöer, aö staðfesting
löggjafa allra þátttökurikja muni
ekki hafa borizt fyrir 1. júli I ár,
var ákveðið aö veita samt bráöa-
birgðahjálp unz staðfesting allra
hefur endanlega borizt.
Heildarupphæö áætlunarinnar
er tæplega 7.638 milljónir dollara
og er skipting milli þátttökurikja
áætluð. Þau riki, sem áætlaö er,
aö leggi fram yfir 500 milljónir
dollara, eru, sem hér segir:
Bandarikin 2400, Vestur-Þýzka-
land 838,8, Brezka samveldið
814,3, Japan 792. Hlutur Islands er
hér áætlaður 2,2. Þrjú ný riki, eöa
rikjasambönd hafa nú bætzt I
hópinn. Það eru Kórea,
Saudi-Arabia og Arabisku fursta-
dæmin.
Sextiu og sex riki i Asiu, Afriku
og Suður-Amerlku hafa nú oröiö
aðstoöar aðnjótandi frá sjóðum
IDA, sem einkum er beint til
hjálpar hinum fátækustu. Meira
en 3/4 aöstoðarinnar hafa failið I
skaut 28 rikja þar sem árlegar
tekjur manna eru frá 60-130 doll-
urum á mann, eða um þaö bil 16
centa daglaun. Við þessi kjör býr
um einn milljarður manna!
Um það bil helmingur aðstoöar
fjórðu áætlunarinnar, sem nú er
að renna út (1. júli) hefur fariö til
Afrikurikja sunnan Sahara.