Alþýðublaðið - 26.11.1977, Blaðsíða 4

4
Laugardagur 26. nóvember 1977 SjSS1-
Útgefandi: Alþýöuflokkurinn.
Hekstur: Reykjaprent h.f. Kitstjóri og ábyrgðarmaöur: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurös-
son. Aðsetur ritstjórnar er I Sföumóia 11, simi 81866. Kvöldsfmi fréttavaktar: 81976. Auslýsingadeild,
Alþýöuhúsinu Hverfisgötu 10 — sfmi 14906. Askriftar-og kvartanasfmi: 14900. Prentun: Blaöaprent h.f.
Askriftarverö 1500 krónur á mánuöi og 80 krónur f iausasölu.
TVÆR GREINAR
Á SAMA MEIÐI
Landsfundur Samtaka
frjálslyndra og vinstri
manna hóf st í Reykjavík i
gær. Á þessum fundi
verða meðal annars
ræddar tillögur að nýrri
stefnuskrá, en þess má
vænta, að aðalmál fund-
arins verði framtíð Sam-
takanna, starf þeirra á
næstu mánuðum og
f ramboðsmál.
Samtökin náðu veru-
legum árangri skömmu
eftir stofnun. Að undan-
förnu hefur mjög hallað
undan fæti og lítið kveðið
að þeim í stjórnmála-
lifinu, nema þá helzt í
Reykjavík. Upphaflegt
markmið þeirra var að
sameina alla jafnaðar- og
samvinnumenn í einum
flokki, en það hefur
algjörlega mistekist.
Samtökin eru eitt
dæmið um það hvernig
lýðræðissinnuðum sósíal-
istum hefur mistekist
hvað eftir annað að sam-
einast, og efna þannig til
óvinafagnaðar. Sú sam-
eining, sem Samtökin
ætluðu í einlægni að
standa að, hefur orðið að
sundrungu. Margir helztu
forystumenn þessa
flokks hafa horfið frá
honum, ýmist til Alþýðu-
flokks eða Alþýðubanda-
lags.
Það væri bæði eðlilegt
og rökrétt hjá Samtaka-
mönnum, að í stað þess
að efna til framboða og
stuðla þannig að aukinni
skiptingu atkvæða, tækju
þeir þá ákvörðun, að efla
eina flokk jafnaðar-
manna hér á landi,
Alþýðuf lokkinn. Slík hug-
mynd flokkast þó frekar
undir óskhyggju en rök-
vísi. Forystumennirnir,
sem litlu vilja fórna fyrir
málstaðinn, eru of
margir.
Þúsundir Islendinga
hafa frá upphafi
islenzkrar verkalýðs-
hreyfingar alið þá von í
brjósti, að hér á landi yrði
unnt að koma á fót vold-
ugum launþegaflokki, er
byggði á jafnaðarstefn-
unni. Mistök á mistök
ofan hafa veikt þessar
vonir. Þannig hefur
Alþýðuflokkurinn marg-
oft verið klofinn vegna
innbyrðis átaka, nýir
flokkar stofnaðir með
misjöfnum árangri og
jafnaðarmenn eru nú
dreifðir í mörgum
f lokkum.
En Alþýðuf lokkurinn
hefur staðið af sér þessi
pólitísku illviðri og er nú i
meiri sókn en hann hefur
verið um langt árabil. í
forystu hans eru menn,
sem eru ákveðnir í því að
fylgja stefnu lýðræðis-
sinnaðra sósíalista,
jafnaðarmanna, og hvika
hvergi frá henni. Flokk-
urinn er nú í sterkari
tengslum við uppruna
sinn en hann hefur lengi
verið: tengslum við
verkalýðs- og launþega-
hreyfinguna og félags-
hyggjuna.
Viðræður Alþýðu-
flokksins og Samtak-
anna, sem fram fóru
fyrir nokkru, um hugsan-
legt samstarf og sam-
vinnu flokkanna, jafnvel
sameiningu, fóru út um
þúfur, enda ranglega að
þeim staðið. Enginn
merkjanlegur munur er á
stefnu þessara flokka,
enda stendur Alþýðu-
flokkurinn Samtaka-
mönnum opinn og fátt
heillavænlegra gæti gerst
en að þeir kæmu til stuðn-
ings Alþýðuflokks-
mönnum i baráttunni
fyrir þjóðfélagi
jafnaðarstefnunnar.
Landsfundur Samtak-
anna mun skera úr um
það hvort áfram verður
haldið á klofnings-
brautinni, hvort áfram
verður stuðlað að lánleysi
íslenzkra jafnaðar-
manna, hvort áfram
verður greidd gata
íhaldsafla og kommún-
ista á íslandi. Fari svo
tekur það lengri tíma en
ástæða er til, að gera
jaf naðarmannaf lokk,
Alþýðuflokkinn, að vold-
ugu afli í íslenskum
stjórnmálum. — ÁG.
MINNING
Sigríður J. Magnússon
fædd 5. júní
Það var einhvern seinasta
daginn i september sl. að ég átti
sem oítar leiö um Laugaveginn.
Þegar ég var á móts við húsið
nr. 82, hitti ég Sigriði J.
Magnússon, Svanlaugu systur
hennar og Magnús son hennar.
Voru þau rétt t þann mund, að
stiga upp i bilinn, sem flutti þau
á flugvöllinn þvi Sigriður var að
hefja ferð suður til Spánar,
ásamt allstórum hóp aldraðra
Reykvikinga.
Við skiptumst á nokkrum
orðum, og fékk ég tækifæri til að
óska henni góðrar og ánægju-
legrar ferðar. Hún var að vanda
létt i máli og glaðleg, og hlakk-
aði til ferðarinnar. Eigi kom
mér til hugar á þeirri stundu, að
svo stutt yrði, sem raun varð á,
þangað til hún legöi upp i aðra
miklu merkilegri ferð, sem sé
ferðina siðustu, sem við eigum
öll visa um leið og við fæðumst i
þennan heim.
Nú þegar ég lit til baka yfir
árin sem leiðir okkar lágu
saman i starfi að sameiginleg-
um áhugamálum innan Kven-
réttindafélags Islands er sann-
arlega margs að minnast.
Mér er sem ég lifi aö nýju ótal
dýrmætar stundir þegar við,
dálitill hópur starfsfúsra
kvenna, upptendraður af eldi
hugsjóna, komum saman til að
ráðgast um hvað gera skyldi
áhugamálum okkar til
framdráttar.
Sigriður J. Magnússon var
sem kunnugt er um árabil
formaður Kvenréttindafélags
Islands og tvimælalaust ein
þeirra kvenna sem mestan svip
settu á þann félagsskap meðan
hún starfaði þar af fullum
krafti. Og alltaf var áhuginn
1892 - dáin 21. nóvember 1977
samur þótt starfsþrekið minnk-
aði.
Sigriður var vel til forystu
fallin. Hún var góðum gáfum
gædd, ágætlega máli farin og
mjög vel ritfær, auk þess sem
hún var sérlega glæsileg i sjón.
Hún var viðsýn og frjálslynd og
átti sér fjölþætt áhugamál. Hún
var þvi skemmtileg i viðkynn-
ingu, jafnt heim að sækja sem á
mannamótum.
Ég sagði hér að framan, að
margs væri að minnast og
vissulega gæti það verið efni i
langt mál. En þetta áttu aðeins
að vera nokkur kveðju- og
þakkarorð frá mér fyrir langt
ög ánægjulegt samstarf.
Ég votta börnum Sigriðar J.
Magnússon og öðrum vanda-
mönnum einlæga samúð. Henni
sjálfri bið ég Guðs eilifu bless-
unar.
Útför Sigriðar J. Magnússon
verður gerð n.k. mánudag frá
dómkirkjunni kl. 3 e.h.
Guðný Helgadóttir.
t
Kveðja frá Kvcnréttindafélagi
islands
Leiðir Sigriðar Jónsdóttur
Magnússon og Kvenréttinda-
félags Islands lágu fyrst saman,
er hún sem fulltrúi Lestrar-
félags kvenna sat landsfund ■*
KRFl á Þingvöllum 1944.
Lýðveldishátíðin var nýlega
um garð gengin, vor í lofti og
hugir manna tendraðir glóð
frelsis og framfara. Andrúms-
loft landsfundarins var þrungiö
þessum hugblæ, þar voru gerö-
ar veigamiklar breytingar á
uppbyggingu félagsins, ályktað
um þjóðmál og umræður um
réttindi og skyldur kvenna voru
í alglaymingi.
Sigriður hreifst með á fundin-
um, og þegar næsta haust gerð-
ist hún félagi i KRFI. Hún hóf að
starfa fyrir félagið af alúð og
áhuga, og á aöalfundi 1946 var
hún valin varaformaöur. Ari
seinna varð hún formaöur og
gegndi þvi starfi til ársins 1964
eöa alls i 17 ár.
Um árabil átti Sigriður sæti i
ritnefnd ársrits KRFI, „19.
júnl”, og var ritstjóri þess um
skeið. Hún átti sæti i fram-
kvæmdastjórn Hallveigarstaða
og var formaður byggingar-
nefndar hússins seinustu árin,
sem sú nefnd starfaði. I hennar
hlut kom að afhenda húseignina
núverandi eigendum, Kven-
félagasambandi Islands,
Bandalagi kvenna I Reykjavik
og Kvenréttindafélagi Islands.
Sigriður J. Magnússon var
iöulega fulltrúi KRFI á mótum
og þingum erlendis, bæði á
Norðurlöndum og hjá Alþjóða-
samtökum kvennréttindafélaga
— International Alliance of
Women. Hún sótti fjölmörg þing
alþjóðasamtakanna, en þau eru
haldin þriðja hvert ár viðs veg-
ar um heim, einnig átti hún um
tima sæti I stjórn samtakanna.
Sigriður var að upplagi heims-
borgari og var virtur og
glæsilegur fulltrúi félagsins á
erlendum vettvangi og minnis-
stæð þeim er henni kynntust.
Þau 17 ár, sem Sigrfður var
formaður Kvénréttindafélags-
ins voru ár mikilla breytinga I
islensku þjóðlifi, og þvi fjölda-
mörg málefni, sem félagið
þurfti að takast á við. Nefna má
umfjöllun um stjórnarrétt karla
og kvenna yröi stjórnarskrár-
bundið. Enn fremur voru
menntamál, atvinnu- og skatta-
mál stöðugt á verkefnaskrá
félagsins. Siðast en ekki sizt bér
að nefna lög um almannatrygg-
' ingar, en i upphaflegri gerð
þeirra laga var mikill mismun-
ur gerður á körlum og konum.
Framhald á bls. 10