Vísir - 04.03.1969, Blaðsíða 12

-
12
VISIR . ÞriðjMdagur 4. mara
EFTIR C. S. FORESTER
Ef aöstæðurnar heföu veriö hag-
stæðari, hefðu þau reynt að halda
hví til streitu, að enn væri ekki
'-ominn háttatimi. En þau fundu
að á sér eins og börn gera, að í
þetta skipti væri bezt að taka sam
an bækur sínar.
„í rúmiö! í rúmið!“ skipaði
Tarble með ofsa í röddinni.
„Gláptu ekki svona á mig, dreng
ur minn“, þrumaöi herra Marble.
Hann var skyndilega orðinn næst-
um móðursjúkur af bræði. Hann
barði í borðið með viskíflöskunni,
viti sinu fjær yfir seinlætinu.
John leit í aðra átt og yggldi sig,
og þaö var nóg til að gera föður
hans ennþá æfari, ef þaö var þá
hægt. Hann teygði fram höndina og
sló drenginn fast utan undir meö
flötum lófa, svo að hann riðaöi til
fallfe.
Þau fóru án þess aö segja orð. en
það var eins og einhver sigurblær
yfir yggldu andliti Johns. Úr þvi að
það átti að senda hann i rúmiö á
vafasömum forsendum, ætlaði hann
að minnsta kosti að sjá til þess að
faðir hans missti stjórn á skapi
sínu við aö gera það. John fannst
alitaf, aö hann hefði óbeit á föður
sinum, þegar hann var í þessum
einkennilega ham — og það varð
tíðara og tíðara.
Börnin fóru og herra Marble and-
varpaði af létti. Hann dró hæginda-
stólinn að arninum, og setti litla
borðið við hliöina undir glasið. —
Hann gat fariö að öllu hægt og
skipulega, úr því að þaö var örúgg
vissa fyrir því, að hann gæti fengið
sér glas alveg á næstunni. Hann
hellti löigg í glasiö og hvolfdi henni
í sig. Honuni leið strax betur. Hann
var rólegri, öruggari. Hann bætti aft
ur i glasið og setti þaö við hliöina
á sér. Sfðan settist hann i makind
um við arininn og starði i logana.
Þetta var einmitt það, sem hann
hafði langað til að gera í gær, áöur
þessi bansetti strákur haföi komfð
og eyðilagt kvöldið. En núna var
það jafnvel betra, þvi að þá liafði
hann aðeins nóg í flöskunni í þrjú
glös. Núna átti hann fulla flösku,
sem mundi að minnsta kosti endast
honum i kvöld án þess að hann
þyrfti aó treina sér neitt. Það var
gott aö þurfa ekki að treina sér
vínið. Hann mundi ekki þurfa að

YMISLEGT YMISLEGT
Seljum bruna- og annaö fyllingarefni á mjög hagstæðn verði.
Gerum tilboð í jarðvegsskiptingar og alla flutninga.
ÞUNGAFLUTNINGAR h/f . Sími 34635 . PósthóM 74i
□ SVALDUR
e.
DANIEL
Brautarholti 18 . Sími 15585
SKILTI og
AUGLÝSINGAR
Bílaauglýsingar
Utanhúss auglýsingaf
Tökum að okkur hvers konar mokstar
og sprengivinnu í húsgrurmum og ræs-
um. teigjum it loftpressur og víbra-
úeöa. — Vólaleiga Steindórs Sighvats-
sonai, Álfabrekku við Suðurlands-
braut. sími 30435.
TEKUR ALLS KONAR KL/EÐNtNGAR
FUÓT OS VÖNDUÐ VINNA
ÚRVAL AF ÁKLÆÐUM
MUO«Eðt2-SiMI1M2S HEIMAÉIMIUEM
BÖLSTRUN
Svefnbekkk í úrvaii á verkstæðisverði
á sófa*taE afhcndu111 J
hri»KÍa’
car rentai service ©
Bauðarárstíg 31 — Sími 22022
treina sér eitt eöa neitt næsta háffa
mánuðinn að minnsta kosti, guði sé
!of, og i rmklu lengri tima, ef hann
legöi í að skipta þessum fimm
punda seölum. Og þegar öllu var á
botninn hvolft — hvers vegna
skyldi hann ekki gera það?
Auðvitað var öldungis óliætt að
fara meö pundsseólana og fimm
punda seðlarnir ættu ekki að vera
neitt hættulegri. Þeir mundu ekki
koma upp um neitt, jafnvel þótt
hægt yrði að rekja þá frá Medland
til hans sjálfs.
Og ef hann færi að öllu með gát
og skipti þeim aðeins á stöðum, þar
sem enginn þekkti hann, þá yrði
alls ekki hægt að rekja þá til neins.
Og hvaöa máli skipti ailt þetta?
Það var kjánalegt að hugsa sér,'
að hann hefði lagt allt þetta erfiöi
á sig i gær til aö borga skúld, sem
var ekki nema skitin þrjátíu pund.
Þegar frú Marble kom aftur inn
úr eldhúsinu, sá hún mann sinn
teygja sig áfergjulega i viskíglasið
á borðinu við hlið sér og drekka
innihald þess í stórum teygum. Þá
WILTON TEPPIN SEM ENDAST 0G ENDAST
EINSTÆÐ ÞJGNUSTAÍ — KEM HEIM TIL YÐAR MEÐ SÝNISHORN. — TEK MÁL
OG GERIBINDANDIVERÐTILBOÐ YÐUR AÐ KOSTNAÐARLAUSU!
Daníel Kjartansson . Sími 312S3
aa#sm.
ALLTRAILy
MU5T ENO. N'DEMA-
EVEN OURS-! .
/=/GHT!
Hvers vegna bendir hún á mig, Chula?
Sú gamla sigar mannætunum á Mörtu.
Tómhentir gegn glerspjótum. Ertu viö-
búinn, Melónuhaus? Allar Ieiöir enda ein-
hvers staðar, N’Dema... jafnvel okkat.
BerjumsL
vissi hún, að ekki yrði hægt að
nálgast Will blessaöan, það sem
eftir var kvölds. og hún yríB af þvá
að rabba við harm um, hvað Jim
hefði gert fyrir þau, eins og hön
var búin að hlakka tii allan dagiim.
Frú Marble var svoh'tið vomsvMrin.
ÞRItíJl KAFLI.
í nokkrar vikur hikaðí lte*sa
Marble við að skipta fknmpunda
seðlumun. Það vora miöar aod-
stæöur i skapgerð hans. Þegar hann
hafði verið eins og innikróuð rotta,
hafði haim barizt sem slikur, af
örvæntingu, tekið allar áhættur,
en nú, þegar hann hafði komizt
j undan, hugsaði hann ekki um ann
að en að flýja og afmá sporin sin.
Og hann fékk rækilega borgun i
fyrir þessa fáu pundsseðla. Hjarta
hans, sem haföi barizt svo þungt
þetta stormasama kvöld, barðist ai
veg eins þungt stundum núna. Hann
gat ekki varizt þvi að hugsa upp
atburöi, sem kynnu að gerast i
framtiðinni, nýjar, sjúklegar hugs
anir um komu lögreglunnar, sem
starfsfóíkið á höteli Medlands
hefði sent út af örkinni, eða ein
hverja övænta fyrirspum frá bank
anum um þaö, hvaðan honum hefði
komiö þessi skyndilega fjáreign.
Við þetta fór hjarta hans að slá
æðislega, þar til hann gat ekkert
annað en hallað sér afturábak í
stólnum og tekiðandköf.Hannvakn
aði lika í svitakófi á nætumar, meö
sóttheitt blóöið undir húðinni,
rennandi heitt, þegar einhver fár-
ánlegur möguleiki stakk upp koll
inum í sofandi huga hans. Þá var
hann vanur aö engjast og bylta
sér til i rúminu og muldra lítillega,
kvalinn af hræðslú við hið þekkta
og óþekkta. Og þaö kom fyrir,
þegar hann hafði sofið mjög illa,
að ein eöa tvær hryllilegar minn-
ingar ásæktu hann: hann mundi
tvö starandi augu og munn á
drengjalegu andliti, ataðan froöu.
Þaö var verra en allt annað.
Hann fann sjálfan sig ekki einu
sinni þegar, hann sat einn i borð
stofurmi við Malcom Road, með
flösku fuila af einasta vini sínum
sér viö hliö, rólegur i þeirri vissu,
að enginn var að snuðra i garö
ínum. Vls&fið bom hcnum bara
að bugsa me&r,a tíl að byrja með
/