Vísir - 16.06.1969, Blaðsíða 12

12
V í SI R . Mánudagur 16. iúní 1969.
tiBS&S&límlfsim
gæti grátið. Og þó voru þetta raun
veruleg tár, sem hrutu niður vanga
hennar.
Hún kreppti'hnefana og dökkn-
aði í andlitinu, og eitt augnablik
hélt ég, að hún ætlaöi að hella úr
skálum reiði sinnar yfir mig gegn
um tárin.
Ég reyndi að taka um hönd henn
ar, en hún reif hana i burtu.
„Fyrirgefðu mér, Anna.“
Hún hristi höfuðið, og hárið féll
framan íhana.
„Ég hélt þetta ekki i alvöru.
Þetta vár bára óijós hugdetta, eins
og við getum öll fengið á vissum
timum.“
„Ég veit það.“
„Skiluröu mig?“
Hún þurrkaöi sér um augun á
handarbakinu og saug tilgerðar-
laust upp i nefið á sér.
„Þetta er búið“, tilkynnti hún.
„Særði ég þig?“
„Ég kemst yfir þaö.“
„Ég særöi sjálfan mig lika.
Heimskulegt. Ég skiidi þaö strax að
þetta var ekki rétt.“
„Ertu viss um það?“
„Ahna!“
Ég talaði i hálfum hljóðum, án
þess að snúa mér við til að horfa
á hana, og augu min voru blinduð
af sólskininu og litadýrðinni.
„Já?“
„Ég elska þig.“
„Uss!“
hað var skrítinn hreimur í rödd
inni, eins og henni hefði svelgzt á
munnvatni sínu. Svo för hún að
tala um annaö og var eðlileg i
römnum.
„Ertu ekk'rhræddur um, að ein-
hver hnupli dótinu þinu?“
Ég fór að hlæja og hló, eins og
ég ætlaöi aldrei að hætta. Og svo
kyssti ég hana, meöan mávarnir
flögruðu yfir höfðum okkar.
stjórnarinnar var tilkynnt prentuðu
dagblöðin stórum stöfum nöfn
ýmissa staða í okkar hluta heims-
ins, Montmédy, Raucort, Rethel,
sem við höfðum átt í svo miklum
erfiðleikum með að komast til.
Ég fylgdist með þessu eins og
liinir, en mér fannst það gerast í
fjarlægum heimi, sem ég hafði sagt
skilið við í bili.
Ég vildi gjama reyna að skýra
hugarástand mitt, ekki aðeins
fyrstu dagana, heldur alian tfmaim,
sem ég dvaldist-f búðumrm.
Það var strið, og það varð á-
þreifanlegra með hverjum degmpm,
sem Ieið. Og það var mjBg raun-
verulegt, eins og við höfðum fund-
ið sjáíf, þegar ráðizt var á íestína
okkar. Ringluð og óttasiegm höfð-
um við farið yfir stjómlaus svæði,
þar sem engir bardagar höfðn enn
þá orðið, en vofða yfir, og imtndn
brátt verða að vertdeika.
Nú hafðí etta getzt NöiÉn þotp-
anna og borgarma, sem við höfðum
lesið, þcgar við förnm firam hjá
í sölskinimi, gátam við rrú lesið
stónnn sÉBfmn á foTEáðron dagblað
6. KAFLI.
á brott úr hluta Alsace-héraös.
Samt sem áður hafði engirm bú-
izt við þessu svona fljótt, og það
var greinilegt, að stjómentfea- búð-
anna létu hverjum degi nægja sftta
þjáningu.
Morguninn, sem við icomnm,
fluttu dagblöðin fréttir af bardög-
um í Monthermé og vSJ Semoisu
Næsta dag vora Þjóðverjar famrr
að byggja brýr fyrir skrsðdre&a
sína i Dinat. Og 15. maf, ef ég nwn
rétt, sama dag og afsögn frönskn
Falleg, stílhrein úrvalsframleiðsla að a0/ðan. CORONET-eiabústeníétttogar
sameina .handbtögðii v-þýzkra og fslenzkra fagmawita
íiÖfum hin frábæru NEFF v-þýzfcu heramiisfcæki-
Einkaumboðsmenn;
HÚS OG SK3P HF-
Ármúla 5 — SSmar 84é$5 og &Pf#6

Si/J&ZQ£/A/£> HfM' ASEBP ffJM
mOM BfPEAfCfAfG A?fi£'
WARN MG OF
ATTACK ON THAT
SiDE, JANE!
AVALUR “8ANI"
BETRI STÝRISEIGIHLEIKAP
BETRI STÖÐUGLEIXl í BETGJUM
BETRI HEMLUH
BETRI ENDINS
„Vaiaóu mtg við árásum frá peasarl
hlið, Jane.“
„Umkringið hann. Látíð hann eidri „AUt i lagi Greystoke
sieppa laus£m.“ gerast á þetman hátt. I
an Jtírt? Ehtn—“
VettiB yður meiri þasgindi
°9 öryggi f akstri — notið
GOODYEAR G8,
aetn býðuryðurfleiri kosti
fyrir sama verð.
NA, SA DeTNAR Dt 'k
HVORFOR £R DE SA SA
FORHlPPET P4 AT KaVMF
MED / TRCfPPEff ?
w JE6 HAR HEIE ’
IIDEU If/DST 4T
IOÍA-PI6ERNES
RENOMÉ VARBIUFF
„Ég hef allan tíman vitað, að frægð
Lola-systra væri bara svindl.“
„Nú svo þú hefur vitað það. Hvers
vegna þá þessi áhugi fyrir aö vera mcð?“
ég veit líka hvers vegna.*
„Sparaðu þér hótanirnar. Leyfi ég þér
að vera með, verður það af alft ððrum
ástæðum"
„Af þvi að það er ekki mikla peninga
að græða á revíununi. —■ Ég vil heldur
vera með í aðalstykkinu, og ég verð með.
— Því ég veit að Saxie var myrtur og
WM :r n§
$ ■ * ... ' -. f ... .... u. : ;i ...