Vísir - 22.07.1969, Blaðsíða 12

12
VlSiR . Prtöjuaagur a-. juh 1389.
I 82)20 a
rafvélaverkstædi
s.melsteds
skeifan 5
Tökum aj okbur:
1 ViBgerðir á rafkerfi
iínainóum og
stört’jram.
■ Mótormselingar.
H Mótorstillingar
■ Rakaþéttum raf-
kerfíð.
'^raMutir á staönum.
Illllllllllllliilll
Rífreiðajkaupendur nú er tími til að gera góð kaup, fyrir
sumarleyfið.
NOTAÐLt BÍLAR: m.a.
RamWer American '65
Mymouth Belvedere '66
Chevrolet Impala '66
Taunus 20 M '65
Chevrolet Cfaevy 11 '66
Chevrolet Chevy 11 '65
Rambler Classic '63
Rambler Classic '65
Rambler Classic '66
Plymoutíi Fury *66
Renault '64
Peugeot *64
Verzlið þar sem úrvalið
er mest og kjörin bezt.
fii| Rambler- , ||H umboÖia (

LOFTSSON HF.
Hringbrauf 121 — 10600|
IIIIIIIIIUIIIIBIlI

[ iwMqaii a jánwBcur hJ.
SKE1EAN 3B
SÍMI-e44«0
LjósastiHingar
SKEIFAN 5
SÍMl 34762
Þrátt fyrir grámóaku regnsins
sannfærðist hann um það, aö því
var ekki logiö i hinum litríku ferða
pésum, aö írland væri grænt. Ljóða
bækurnar, þjóðsögurnar og mynda
bækurnar, sem hann hafði keypt í
bökaverzluninni, höfðu vakið mynd
í huga hans af fjölskrúðugum fjöll-
um og iðgrænum, frjösömum slétt-
um og hrífandi viömótsljúfu fölki.
Samkvæmt þeim fræðum var hon-
um heitið „ástarævintýri i eynni
sígrænu", og hann var staöráöinn í,
að svo skyldi verða. Harm varð svo
undarlega hýr og léttur i skapi,
faver taug i líkama hans var þanin
af þægilegri eftirvæntingu. Foleý
var undir þaö búinn aö stíga fæti á
írska grund og ganga hröðum,
fagnandi skrefum á vit ævintýr-
anna...
!
„HALDIRÐU yftr haf til írlands
...“ rauiaði 'hann fyrir munni sér.
Maður í svörtum einkennisbún
ingi leit til málamvnda á vegabréf
ið hans. Annar einkennisbúinn
maöur drö kritarkross á ferðatösk
una hans án þess að opna hana.
Það var nú það. Þar með var hann
kominn inn i landið, bandariskur
ferðalangur á írskri grund. Fögn-
uðurmn og kviðinn toguðust á um
hann, þar sem hann stóð i mann-
fjöldanum á flugstööinni og virti
fyrir sér auglýsingaspjöldin. Ferða
skrifstofur, bilaleigur. Sum auglýs
ingaspjöldin báru geliskar átetran
ir. Altt i kringum hann féllust
ættingjar og vinir i faóma. Hann
kom auga á nokkra övopnaöa lög-
regluþjóna og veitti sjálfum sér
viðurkenningu í h'uganum fyrir gott
næmi. Lögregluþjónn var garda á
írsku, fleirtala gardai. Þetta hafði
hann þegar lært af ferðapésunum.
Hann fann hönd lagöa á öxl sér.
Hávaxinn og þrekinn, sköllött
ur náungi í hvitri regnkápu, og
yngri maöur með skjalatösku undir
hendinni, mikill um axlir, í bláum
frakka, höföu staðnæmzt hjá hon-
um.
Foley sneri sér að þeim. Buröar-
karlinn hans setti niður ferðatösk-
una. Sá sköllótti spuröi: „Afsakið
.... eruð þér dr. Foley?“
„Jú, sá er maðurinn“
„Parker heiti ég“, sagði sá sköll
ótti. „Félagi minn heitir hr. Mc
Carthy. Við erum umboösmenn
ferðaskrifstofu Thomas Hide á ír-
landi.“ ’ ’
Foley kom það ekki á óvart.
Og eftir þetta hefði honum ekki
komið það á óvart, að feröaskrif-
stofa Ifaomas Hide hefði eftirht
með þvi, að einhver breiddi ofan
á hann, þegar hann gengi til náöa
og færði honum appelsínusafa í
rúmið á morgnana.
„Gott kvöld“, sagði hann. ,,Hr.
Hide minntist ekkert á, að tekið
yrði á móti mér.“
„Við höfum umboð fyrir nokkr-
ar bandariskar ferðaskrifstofur, og
höfum samband við viðskiptavin-
ina eftir því sem okkur er fært.“
Foley veitti þvi athygli, að Park
er þessi talaöi ekki með irskum
málhreim. Öllu heldur áströlskum,
hann gat ekki almennilega áttað sig
á því.
„Ef þér hafið örstutta stund af-
lögu“, mælti Parker enn, „þá mætt-
um við kannski bjóða yður ofur-
litla hressingu. Bjóða yður velkom
inn, ef svo mætti segja.“
„Þakka yður fyrir þá hug»ísemi.“
„Ágætt.. .**
Hr. Parker sagöi eitthvað við hr.
McCarthy, sem sagði eitthvað við
buröarkarlinn og fékk honirni
nokkra skildinga. Burðarkarlinn
þrammaði af staö meö stóru ferða
töskuna.
„Það fer áreiðanlega vel um yð-
ur að Hötel Erin“, sagði Parker.
„Það er nýjasta og nýtízkulegasta
hötel á írlandi.“
„Hr. Hide sagði að það væri eitt af
elztu gistihúsum á írlandi. Að Elisa
bet drottning hefði gist þar...“
sagði Foley.
Hr. Parker varð allt í eima a&-
varlegur á svipinn. „Hr, Hide er
maður gamansamur. Haim vhrö
ist álíta þaö einstaklega fyndS5 að
telja mönnum trú um að EJísabet
drottning hafi sofið á bgmm ö-
likiegustu stöðum. Að sjá2fsögð« er
það dálitið varhugaverður smekforr
að minnast á Elisabetu drottniugo
eða CromweH hér á írianffi.**
Þeir tóku sér sæti í djúpum bæg-
indastólum frammj í anddyríms.
„Hafið þér reynt irska kaffið okk
ar, hr. Foley? Við veröum að £á
okkur gias, þér veriS að rejma
það.“
Hann gaf þjóninum bending»
með hendinni. Fingumir voru hnöa
mikhr og hvitir. Á Iöngutöng bar
harm innsigfisbring með fanga-
marki sínu — eða einirvers ann-
ars. Sannteikurinn var sá, sagði
hann, að þessi árin var byggt svo
m8dö af gfeta>ústan á írteidi, að
•það var ekM að nndra, þótt marg-
■or rugiaðist í þvf, hvert þeirra
væti nýjast — jafnveí «ddd svo
anfteeft að segja um það á stund-
um. GistHwfe, verksmiðjur, skrif-
stofubyggingar, íbúðadiús... já,
það var mikið byggt og íriand var
áreiðaniega tend fnamtiðarHiaar.
Litið tend að vfsu og þjótSn fS-
menn, ea veigengni jókst ár frá
ári. Og nú var fegurstí tími áns-
ins á iriandi. Heimsókn jafnkumœa
gesta og dr. Poíeye sýndl faeast,
iusaS irlaod befðí margt aö tgöða.
ths v/azíbi a».5í I : ...1
SSARCHINS Hi/\M / HNQWI
\F 7WSÝ WNÐ HlM, I < AURfit-
CANN’QTÆÚÁXÁNTES \CMAht$E5
HJS CiV'E.. 0R5APE7V' ) SC...!
AND WHAT
CF AURlC
HEAD? .
N'DEMA
!9 AWAKE.
BUT VBRV
WE.AK,
TARZANl
iT WJLL
BE A
MONTH
BERQRE
WB CAM
MOVE
WUM J

„N’Dema er vakandi en mjög veik-
burða, Tarzan. Það verður mánuður áð-
ur en við getum lu-eyft hann.“ „Og hvað
usn heill Aurics?“
„Wazirimenn eru að Ieita að honum.
Ef þeir finna hann get ég hvorki ábyrgzt
líf hans né öryggi.“ „Ég veit það. Auric
breyttist svo.“
„Hann var ailtaf svo mikill hugsjóna-
maður... svo örnggur, a!1t benti tO að
honum famaðist vel. Nú snýst hngur
hans allnr nm byssnr og morðingja og
aö leggja það i rúst sem honom ftrmst
EDDIE CONSTANTINE
„Eg þori ekki þangað.“ — „Vítleysa. Svona, opnið þér nú dyrnar. Ég skal „Það er enginn héma inni.“
skýla yður.“ „Ég skal nú sjálf athuga þa2L“
Ví\\\’fWm