Vísir - 24.04.1971, Blaðsíða 2

Birgitta líka ...
„Árilega lætur ein miHjón fcveima
i Frakklandi eyða 1 sér
fóstri. Ég lýsi því yfir að ég
er ein þeirra", sögðu frönsku
konurnar, sem sagt er frá á sið-
unni í dag. Hverjar? Catherine
Deneuve, Jeanne Moreau og
Miöheline Presle all'lar leifckonur
og staáldifconumar Sagan og
Beauivoiir plús 338 aðrar. Hvem-
ig stendur á því að Brigitte
Bardot sterifaði efcfci nafn sitt
undir yfirlýsinguna? „Vegna
þess“, sagði talsmaður hinna 343
að hún gat það efcki af við-
fcvæmum, persónulegium ástæð-
um, en hiún bauð ofcfcur fjárhags
lega aðstoð.
Löggan eltjr þá beru
Lögreglan í Berkshire, Englandi
ieitar nú um allt að stúlkueinni,
sem hefur upp á síðkastið haldið
sig á siðkvöldum við vegarbrún
ir og hrekkt ökumenn með því
að bintast ailt í einu nakin í Ijós
geislanum frá bifreið þeirra.
Stúlikan er sögð lystilega fög
ur, og stefcfcur allt í einu undan
trjám eða steinum, sperrir sig
framan í ökumenn og kastar
dökku faxinu aftur af sér. Mun
stúlkan hafa fátt utan á sér ann
að en hárið, og gleyma þá öiku
menn stundum að lækika ljós-
geisla sinn, en stíga þess I stað
harkalega á bremsur.
„Reyndar hefur enginn ökumaö
ur kært hana opinberlega“, sagði
lögregluvarðstjóri einn, „en
nokkrir hafa laumað sögunni út
úr sór, jafnvel við iögregluna."
Ein sagan er frá Oxford. Þar i
mágrenninu sá maður allt í einu
stúiítau aöeins fclædda nærbux-
nm og brjóstahöldum, ganga við
veganbrún á móti sér. Hann Tækk
aði ljósin (sagði hann sjálfur) og
haegöi ferðina, en þorðT efcki aö
stoppa.
Annar maður frá Reading, ók
fram á stúlfcu, sem stóð viö veg
aibrún utan við þorp eitt. -Þegar
húu Tjósin ■ lýstu á stúlkuna,
fleygði hún aftur af sér kápunni
og hafði þá ekkert klæöa undir
henni, nema brjóstahöld.
Sá þriðji var frá Wokingham,
Berkchire, og sagöist hann hafa
ekiö fram á stúiku, sem gekk inn
í ljósgeisTa bifreiöar hans úti við
vegarbrún og var aðeins klædd
stígvélum, og héjt á regnhlíf, út
spenntri yfir höfði sér. Konan
hans, sem sat við hlið hans, sagði
seinna: „Maðurinn minn vakti
mig með hrottalegu olnbogaskoti.
Hann sagðist rétt í þessu hafa
séð nakta konu og ég sagði að
hann hefði séð sýnir. Þá sneri
hann viö og ók aftur á sama
staðinn, en þá var ekkert að
s}á.'H
Lögreglan biður nú ökumenn
aö hafa augun hjá sér — og
gefa skýrslu!
5?
í hlutverki ekkju
íí
ekkja Erich Maria Remarque kemur nú
siðustu bók manns sins á framfæri
Paulette Goddard, stjama úr
mörgum kvikmyndum, mun á
næstu vikum aftur standa frammi
fyrir kvikmyndavélum, en þá í
nýju og raunverulegra hlutverki
en hún lék stundum hér áður.
Hún verður í hlutverki ekkjunn-
. ar.
„Skuggar í Paradís"
Eiginmaöur hennar, heitinn, rit
höfundurinn Erioh Maria Rem-
arque, sem frægastur var fyrir
„Tíðindalaust af vesturvígstööv-
unum“, bók sem úlfaþyt vakti í
Þýzkalandi nasistanna, og heima-
landi höfundar, lézt sem kunnugt
er s.1. haust Þegar hann lézt,
haföi hann samt skrifaö til enda
enn eina bókina, og hefur nú
ekkja hans lokiö viö að búa bók-
ina endanlega til prentunar. Ný-
lega hélt hún blaðamannafund 1
París, þar sem hún skýrði frá
útkomu bókarinnar sem heitir
„Skuggar f paradís". Bókin gef-
ur þýzka forlagið Droemer í
MUnchen út og mun forsvars-
maöur þess fyrirtækis taka við
handritinu úr hendi ekkjunnar á
viöhafnarfundi, sem sjónvarpaö
verður.
Frú Goddard segist ekki ætla
sér aö koma fram í sjónvarps-
dagsfcrám þessum sem syrgjandi
etokja í svörtum fotum, „það
heföi Erich efcki líkað, ég verð 1
bleikum, hvítum og brúnum föt-
um. Ætla að ferðast til Berlínar
og einnig til Osnabruck, bæjarins
þar sem Remarque fæddist. Hin
upphaflegu handrit aó öllum verk
um mannsin^ mfns ætla ég að
hafa meðferðis og færa þau aö
gjöf almenningsbókasafninu i
Osnabruck.
Ádeila.
Þessi síðasta bók Erichs,
„Skuggar í paradís“ er hin per-
sónulegasta af verkum hans“,
segir elkkjan, „hún er byggð á
fyrstu ferð hans til Ameriku,
þaö var árið 1940. Þemaö þaö
þráöur bókarinnar er hið sama
og í öllum bókum hans: hve mað-
urinn er sjálfum sér ómannlegur.
Hún er hávært mótmælaóp. í
vissum skilningi er hún fram-
hafld bókar hans „Nótt í Lissa-
bon“, heldur áfram aö segja frá
flóttamönnum sem voru svo
heppnir aö komast til Bandaríkj-
anna.
Átta útgáfufyrirtæki á Vestur-
löndum hafa keypt útgáfurétt að
„Skuggar I paradfs“ án þess aö
hafa séð eða lesið handritið.
Rússar munu vissulega prenta
það. Bækur Erios eru í flofcki
metsölubóka í Sovétrikjunum, en
Rússar borga aldrei höfundar-
laun og raunar er Júgóslavía eina
Austur-Evrópuríkiö sem greiðir
höfundum fyrir bækur. Þý2fcu út-
gefendumir munu sjá handritiö
í fyrsta sinn eftir viku og þá
munu afrit verða send þeim sem
þegar hafa keypt útgáfurétt. Það
stendur til að birta handritið 1
nokkmm tölublöðum dagblaðs
Avel Springer „Die Welt“ og
einnig i vifcuriti hans, „Sonntag".
Ralph Mannheim, sá er þýddi
mörg leikrita Brechts á ensfcu
vinnur nú að ensku útgáfunni,
sem Harcourt-Brace gefuir út I
sumar.
Reikningur fyrir aftöku
Nasistar hötuðu Eridh fyrir
„Tíðindalaust...“, heldur Paul-
ette Goddard áfram, „þegar
bandariska kvikmyndin eftir sögu
hans var sýnd í Berlin stóðu
þeir fyrir uppþotum. lUniversal
fcvikmyndafyrirtækið sem fram-
leiddi myndina, vildi fyrst að
Erich færj sjálfur til Hollywood
að leika aðalhlutverkið, því að
hann var þegar harm sfcrifaði bók
ina, enn ungur og vel útlítandi,
en hann langaði til að skrifa,
hafði ekki áhuga á að verða leik-
ari.
1933, þegar Hitler komst til
valda, bjó Erioh i Sviss, þar sem
hann keypti hús í Ascona. Hann
var sviptur þýzkum borgararétt-
indum, „Tfðindalaust...“ var
brennd opinberlega og nafn hans
var skrifað á lista hinna dauðu.
Síðar var ein systra hams hand-
tekin og dæmd til dauða. Hún
var hálshöggvin og nasistar
sendu Erioh reikning fyrir af-
töku hennar — verð axarinnar
og laun böðulsins. Hann geymdi
þann reikning og ég á hann.
Bftir að stríði var lýst yfir,
1939, vildi Erich fara til Amerftou
en hann hafði ekkert vegabréf.
Joseph Kennedy, þáverandi am-
bassador USA i London, útveg-
aði honum vegabréf og komst
Erioh til USA um Ellis-eyju, eins
og aðrir flóttamenn. Hann hafði
þá lokið við að skrifa skáldsögu
um nasistana, „Flotsam". Banda
ríski útgefandinn , greiddi honum
ávísun sem fyrirframgreiðslu og
bauð honum næsta dag til há-
degisverðar til að ræða ensku
þýðinguna við hann. Útgefandinn
sagði honum þá að bókin væri
of sterk, það þyrfti að slæva tón-
inn eitfihvað, Erich reif ávísunina
Paulette Goddard og Erich Maria Remarque eftir aö þau giftust
árið 1958.
og fann strax nýjan útgefanda.
Kvikmyndafyrirtækin keyptu
strax réttinn og bókin var kvik-
mynduð þegar í stað, það var árið
1940, og hét myndin „So Ends
Our Night“, með Fredric Marcfa,
Margaret SuTlivan og Von Stro-
heim.
Kvikmyndif hafa verið gerðar
eftir öllum bókum Erichs og nú
hafa mörg fyrirtæki gert mér
tilboð um að kvikmynda aftur
„Tiðindalaust...“. Scott Fitzger-
aid skrifaði kvikmyndahandrít að
„Þrir félagar" og Erich gerðist
svo á endanum leikari er hann
lék í þýzfcu myndinni eftir sögu
hans „A Time to live and a
Time to die“. Hann fékk góöa
dóma fyrir leik sinn“.
Chaplin, Meiedith og Remarque
Paulette Goddard var gift
Charlie Chaplin -(hún er eina leik-
konan, sem hefur leikið á móti
honum i tveimur meiriháttar kvik-
myndum, „Nútímanum" og „Ein-
ræðisherranum"), og eftir að hún
skildi við hann, var hún stutta
hríö gift Burgess Meredifih. Hún
skiidi við hann og hitti Remarque
skömmu síðar í blómabúð í Holly-
wood.
„Seinna, þegar ég var 1 New
Yorfc eftir stríðið, hitti ég hann
af tilviljun á Fimmtu breiðgötu.
Viltu borða með mér á föstudag-
inn?“ spurði hann. Ég tók boðinu
en hélt að hann mundi hringja í
mig til að staðfesta boðið. Hann
gerði það ekki, en ég fór samt
og við vorum saman til hans ævi-
loka.
Hann var ætíð mjög leyndar-
dómsfullur yfir þvi sem hann var
að gera. Hann ræddi aldrei bók
sem hann var að skrifa og hann
ræddi aldrei bækur sem hann hafði
skrifað. Hann skrifaði ailtaf með
blýanti og hafði strokleður við
höndina, leiðrétti jafnóðum og
hann hélt áfram. Hann skrifaði sfð
ustu bók sína upp sex sinnum, eins
og allar hinar“.
Fyrst í „hot pants“
Goddard hcfur engin áform á
prjónunum varðandi kviikmyndir.
„Ég er orðin hálfvegis spillt. Ég
hef leikið undir stjóm Chaplins,
De Mille og Jean Renoir og þess
vegna er skiljanlegt að ég vilji
fá leikstjóra, sem óg trúi og
treysti á: Sem stendur er ég blaða-
fulltrúi mannsins míns. Ég hef
einnig verið beðin að skrifa minn-
ingar mínar, en það geri ég aldrei,
ég hef of mikið að gera við að lifa
þær. Og bíðið við drengir, hér er
söguleg tízkufrétt af mér! Það var
ég sem fann upp stuttbuxnatízloma
„hot pants". Ég lét sauma mér
einar slikar i Hollywood 1940 og
gekk i þeim út á Hollywood Boule-
vard. Það varö uppþot og þeir
kölluðu þetta hneyksli. Það var nú
í þá daga“.
Jackle Kennedy leggur stundum ýmislegt á sig við að sýna og sanna að hún elski Ara sinn, jafnvel þótt hann sé gamall...
Það eiga sumir vont með að skilja og skrifa endalaust um hið gagnstæða. Myndin var tekin á Aþenuflugvelli fyrir nokkrum
vikum, er Jackie kom úr reisu um Evrópu.