Vísir - 11.06.1971, Blaðsíða 6

VÍSIR. Föstudagur 11. júní 1971,
Smurbrauðstofan I
BJORIMIIMINI
Njálsgata 49 Sími 15105 |
svo oft fyrir sjónir manns, að
þeir setja sinn svip á umhverf-
ið. Aftur á móti eru bílar SVR
og Ff snyrtilegri.
Svona mættum viö líta ögn í
kringum okkur, og fríkka upp á
umhverfið.“
9 O-grínið teygt of
langt.
Steinn skrifar:
MANNSLÍFIN ERU
„Aldrei hafa jafnmargir gert jafn
mikið fyrir jafnfáa". — Þessi um-
snúningur á frægum ummælum lýs
ir kannski betur en margt annað
þeim breytingum, sem orðið hafa
í heilbrigöisiþjónustu undanfarinna
ára, þegar útgjöld til heilbrigöis-
mála hafa veriö eins og snjóbolti á
leið sinni niöur fjaMshlíö í bláku.
— Þegar líf eða dauöi eru annars
vegar er örugglega ekki lengur
hugsað um fjárútlát á íslandi. Vel-
ferðarríkið hefur fært okkur ,;lúx-
us“ risamikils heifbrigðiskerfis, sem
sogar til sín síhækkandi framlög
ár hvert. Umdeilanlegt er, hversu
vel fjármagnið nýtist. Hitt er ekki
umdeilanlegt, að síhækkandi hlut-
fall þjóöarframleiðslunnar rennur
ti'l heilbrigðismála.
Fáir gera sér sennilega grein fyrir
því, að heilbrigðisþjónustan notax
a. m. k. fimmtándu hverja krónu,
sem til ráðstöfunar er/í landinu.
Á áratugnum 1960—70 jukust heild
arútgjöld ti'l heilbrigöismála úr 297
milljónum króna í 2.3—2.4 millj-
arða (áætluð taia) eða um a. m. k.
800%. Sem hlutfall af þjóðarfram
leiðslunni jókst þessi útgjaldaliðui
úr 3.5% i 6%. Þetta er miklu meiri
aukning en almennt er gert ráð fyr-
ir meðal hátekjuþjóða samkvæmt
skýrslu alþjóðahei'lbrigðismálastofn
unarinnar WHO. I henni er gert ráð
fyrir, aö aukning útgjalda til heil-
brigöismála gleypi um 1% af þjóð-
arframleiðslunni til viðbótar' á
hverjum áratug. Þar er jafnframt
gert ráð fyrir, að þetta hlutfaM verði
komið upp fyrir 10% hjá sumum
fyrir lok þessarar aldar. Árið 1967
var þetta Mutfall hæst í heiminum
í ísrael eöa 5.9% af þeim löndum
sem skýrslan náði yfir. Og ísland
fylgir fast á eftir.
En hvað fær þjóðin fyrir allt
þetta gífurlega fjármagn, sem renn
ur til heilbrigðisþjónustunnar? —
Sumir læknar eru þeirrar skoðunar,
að miðað við fjármagnið sé það
ekki nógu mikið. Ljóst er að ein-
beita verður kröftunum til að nýta
betur aðstööu, sem þegar er fyrir
hendi. 10% nýting þýði jú ekkert
annað en 10% meira fjármagn.
Leggja verði síaukna áherzlu á fyrir
byggjandi læknisaðgerðir. Betra sé
að komast fyrir sjúkdóminn, en að
læfcna hann síðar.
Tómt mál er þó að tala um nýt-
ingu í öllum tilvikum. íslendingar
hafa efni á því að meta ekki manns-
l£f ti'l fjár. Dýrasta heilbrigðisþjón-
usta, sem veitt er á íslandi í dag,
er meðferð sú, sem veitt er í nýrna
reinsunard. Landspítalans. Þar hafa
6 sjúklingar alls verið til með-
ferðar, ;af nauðsyn í ,þgu , 2%^ár,
sem hún hefur starfað, en ícostnaö-
urinn við hvem sjúkling skiptix
miHjónum. Þessum sjúklingum væri
dauðinn einn vís, ef þessi þjónusta
væri ekki fyrir hendi. Nýrnahreins-
unardei'ldm hefur nú 3 sjúklinga,
sem eru til meðferðar að staðaldri.
Tveir sjúklinganna hafa látizt af
sjúkdómum, sem þeir höfðu meö-
fram nýmaskemmdum, en fjóröi
sjúfclingurinn þarf nú ekki lengur
á þessari þjónustu að halda. Enginn
efast um réttmæti þessarar deildar.
Hún er forsenda þess, aö sjnklingar
með nýmaskemmdir fái lifað (sem
næst eðlilegu lífi) meðan önnur ráð
eru fundin eöa jafnvel til fram-
búðar.
En þaö er f'leira dýrt. Sjúkrarúm
á vel búnu sjúkrahúsi kostar nú
ekki undir 5—6 milljónum króna
að meða'ltali eða eins og glæsileg-
ustu einbýlishús. Aöeins vaxtakostn
aðurinn af slfku rúmi nemur hátt
í 2.000 krónum á dag. En menn
koma ekki aöeins á sjúkrahús til aö
njóta hvfldarinnar. Þar skiptir þjón
ustan höfuðmáli. Og það er hún,
sem þrátt fyrir allt er dýmst. Meö
auknum framfömm f læknisfræði
hafa kröfurnar til hennar jafnan
aukizt. Kostnaðurinn við baráttuna
fyrir lengra lífi og betri heilsu
virðist aukast hraðar en aukningu
meöalaldurs nemur. Enda er hann
þegar orðinn með því hæsta, sem
þekkist í heiminum.
Islendingar geta vissulega veriö
stoltir af því að vera komnir í hóp
þeirra tveggja—þriggja þjóða, sem
verja hlutfallslega mestu fé ti'l
heilbrigðisþjónustu sinnar. Og ár-
angurinn er enn merkilegri fyrir
þá sök, að heilbrigðisráðuneytið var
til skamms tíma aðeins einn full-
trúi í öðm ráðuneyti, og aö þessi
veigamiklu mál voru hjástörf dóms-
og iðnaðarráðherra til skamms
tíma. Jóhann Hafstein, núverandi
forsætisráðherra, hefur lengst af g
verið ráðherra heilbrigðismála á 1
tímabili núverandi stjómarsam- I
starfs, en fyrir ári tók Eggert G. !
Þorsteinsson við því starfi. m
BCosningjS8«Sg9egil!ðnsi er konninn út
Kosningahandbók fyrir öll kjördæmi (villulaus) fylgir.
(Hlutlausar) upplýsingar ilm frambjóöendur.
Blandið alvöru í grínið og takið Spegilinn með yöur í
kjörklefann.
Undirritaður óskar eftir áskrift
(10 blöð, 420 kr.):
Nafn: .........................
Heimilisfang................................
Staður ...................... (aldur) .....
Pósthólf 594 — Sími 20865
fHi) MGMég hvili f. i;
með gleraugum fm 1\fll
Austurstræti 20. Sími 14566.
0 Áfram með
hreinsunina.
Borgarbúi skrifar:
„Skrif blaðsins um umhverfis-
vemd og sóðaskapinn í borginni
hafa borið góðan árangur, og um
leið og ég þakka Vfsi framlagið,
vil ég benda ykkur á, að láta
ekki staðar numið, þótt lóðir
séu hreinar orðnar.
Þaö er ýmislegt eftir samt,
sem hrellir feguröarsmekk okk-
ar. Ég vil bara nefna sem dæmi,
hvemig t. d. bílar Mjölkursam-
sölunnar koma manni fyrir sjón-
ir. Þeir em Ijótir' og nánast 6-
geðslegir, en gætu vel haft yfir
sér annað yfirbragð með t. d.
litfögrum og fjömgúm aug-
lýsingum um hollustu mjólk-
urafurða. — Þessa bila ber
„Mér og fleiri var svipað
innanbrjósts, þegar við sáum, að
Alþýðubandalagið hafði á
skemmtiskrá kosningafundar
síns „0-frambjóðanda“. Okkur
fannst þeir seilast þar í annarra
manna grín. Það er ósköp klént,
og minnir á einfeldninga, sem
heyra einhvem fara með fyndni,
og vilja þá apa það upp eftir
honum — haldandi sig sjálfa ó-
sköp fyndna líka.“
HRINGIÐ í
SÍMA1-16-60
KL13-15
mmsmm
EKKI LENGUR
METIN TIL FJÁR