Vísir - 11.06.1971, Blaðsíða 7

cTVIennmgarmál
LANDSHAPPDRÆTTI SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS
DREGIÐ / KVÖLD __________________-
Einn bíll
Tveir bílar- Þrír bílar
....ef heppnin ermeö
jV'ú fer senn að sjást fyrir
endann á þessari kosninga-
baráttu, 'og framiagj sjönvarps
ins tij hennar er lokið. Þv'i
lauk með viðræðufundi forystu
manna stjómmálaflokkanna á
þriðjudagskvöldið, en áður var
sjónvarpið búið að flytja flokka
kynningu og halda framboðs-
fund í sjðnvarpssal, eins og
vikið hefur verið að í þessum
pisthim áður. Er nú ekki annað
eftir af því sjónvarpsefni, sem
snertir kosningarnar, en \sjálf
kosningavakan, fréttaþjónustan
á kosninganótt. Verður fróð
legt að sjá hvernig hún tekst ■
tH, en viðbúnaður sjónvarps
manna mun nú vera meiri en
nokkru sinni fyrr, enda er ætl
nnm að sjónvarpa lengur fram
eftrr nóttu en áður hefur tíðk
azt. Verður væntanlega minnzt
á þetta kosningasjónvarp i
næsta pistli mínum eftir viku.
CtýramaðHr Framboðsflokksins
var efcki hafður með í hring
borðsráðstefnunni, þar eð flokk
mrum hafði dottið það snjalk
ræöi í hug að bincta þátttöku við
þrngfJofckaría aina. Er með því
skapað nokkoð vafasamt for
dæmi, sem getnr hvenær sem
er snúizt upp f mikið óréttlæti,
þvi verðj þetta gert að almennri
regiu eftirlerðis þýðir það í raun
Qg verti að áHir hugsanlegir ný-
ir fiokkar verða settrr skör
iaegra en þeir sem fyrir eru.
Að vfsu er efckj Hfclegt að
s®kt komi nofcknm tfma tii með
að hafa neina úrsiitaþýðingu
fyrrr gengi slfkra flokka, en
söm er gerðin fyrrr því. Og
efeki er víst að allir taki si'iku
með sömu karlmennsku og
nðHístamir, sem hafa látið
það berast út að fjarvera þeirra
hafi ekki gert vitundar ögn tfl,
þar eð flokkstákn þeirra hafi
sfcipað heiðurssess i viðræðun
um, sjálft hringborðið.
Tj’n þá mun mál að snúa frá
þeim, sem ekki voru með,
til hinna, sem voru það. Nokk
uð þótti mér það spilla viðræð
unum og gera þær leiðinlegri
en efni stóðu annars til, hve
mjög þátttakendum hætti til að
hefja löng ræðuhöld. Snögg, hnit
miðuð skoðanaskipti, sögð í fá
um setningum, eru greinilega
ekkj þeirra sterka hlið, enda er
langtum auðveldara að víkja sér
undan beinum tilsvörum í Iöngu
máli en stuttu. Þó rættist úr
þessu með köflum, og einmitt
þá kaflana voru viðræöurnar
skemmtilegastar á að hlýða.
Ég ætla mér hér ekki að ræða
um frammistöðu einstakra
Kristján Bersi Ólafsson skrifar um sjónvarp:
Kosninffabarátta
manna eða gefa þeim einkunnir
fyrir. Það er ósköp hætt við
að slíkt yrði aldrei gert af
réttsýni, svo nærri kosningum,
og jafnvel þótt það tækist er
næsta öruggt, að margir teldu
réttsýnina harla rangsýna, —
svo nærri kosningum.
\6 lokinnj formannaráðstefn-
unni er unnt að gera sér
nokkra grein fyrir kosningabar
áttunni f sjónvarpinu í heild.
Og sannast sagna held ég að
þar séu menn talsvert á villi
götum. Eina raunverulega sjón
varpsefnið var hringborðsráð
stefnan, hitt var allt útvarps-
efni, yfirfært hrátt yfir f sjónvarp
ið. Flokkakynningunni voru þau
kynlegu takmörk sett, að þar
mátti ekki vera með annað en
ræðuhöld, i stað þess aö gefa
flokkunum algjörlega frjálsar
hendur innan venjulegra vel
sæmismarka tij að setja saman
auglýsingar- og kynningarpró-
gram, voru þeir skikkaðir til
þess að vera annað tveggja með
litlausar skrautsýningar eða
leikna samtalsþættj eða sam-
bland af þessu tvennu. Því hef
ur heyFzt fleygt., að tvennt hafi
einkum valdið þessari furðulegu
ákvörðun útvarpsráðs: annars
vegar ótti við það, sem núll-
istarnir kynnu að taka upp á,
hins vegar ótti við það að stórir
flokkar og fjársterkir kynnu að
Ipeita þeim yfirburðum sínum til
að gera langtum íburðarmeiri
og áhrifasterkari þætti en
smærri flokkar hefðu efni á.
Þetta er sjónarmið sem byggist
á miklum misskilningi, þegar af
þeirri ástæðu að fjáraustur er
engin trygging fyrir gæðum út
komunnar enda eru þess mý-
mörg dæmi að áhrifagildi aug-
lýsinga standi í öfugu hlutfalli
við tilkostnaðinn vegna þeirra.
Þótt fjárráðin hafi auðvitað mik
ið aö segja er það þó annað sem
ræður úrslitum.
Ennþá verri en flokkakvnn
ingin held ég þó að framboðs-
fundurinn i sjönvarpssal hafi
verið. Þar stóðu menn upp hver
í kapp við annan og fluttu á-
róðursræður, eins og á fundi
Slikar umræður geta ver'ð áaæt
ar fyrir framan áheyrendur, og
þær eru snöggtum skárri V út,-
varpi heldur en [ sjónvarpi. Mynd
arefnið í þessum umræðum er
nefnilega svo lítið, að þaö
skemmir heldur fyrir aö þurfa
að gera hvort tveggja í senn,
að hlusta og glápa á skerminn.
Það er bæði einfaldara og að-
gengilegra að hlusta eingöngu.
og þess vegna held ég að kapp
ræðurnar i útvarpinu tveimur
dögum síðar hafi um flest verið
betur heppnaðar en sjónvarps-
umræðurnar. Þar var maöur þö
laus við að þurfa að horfa á
þá.
Tjess væri öskandi að þetta
yrði i síöasta skiptið sem
kosningabaráttu í sjónvarpi
veröur hagað á þennan úrelta
máta. Sjónvarpiö býður upp á
óendanlega möguleika til að
koma pólitiskum skoðunum á
framfærj á nýjan og ferskan
hátt, en menn verða aðeins að
koma auga á þessa möguleika
og notfæra sér þá. Og í því satn
bandi mega menn ekki vera
feimnir við að revna eitthvaö
nýtt. ekki hræddir við að tefla
djarft, jafnvel bótt hætt sé á
það, að eitfhvað kunni að mis
takast f leiðinni Þaö er allt
hetra1 en þetta steinrunna form,
sem viöeengizt hefur.