Vísir - 21.06.1971, Blaðsíða 2

Hörkutólin mýkjast
með aldrinum
„Andinn á fundiniim í St Louis
var andi ftiiðar og samheldni gam-
aBa stríöskempa“, sagði Peter
Townsend, fyrnum orrustuiflliig-
maður úr heimsstyrjöldinni fyrri
og kærasti Margrétar prinsessu
frá Bretlandi. Townsend fór til St.
Louis að hitta orrustuflugmenn
frá Þýzkalandi, Bandarikjunum,
Sovétríkjunum og víðar og voru
mennimir að rifja upp í samein-
ingu fomar dáðir. Þjóðverjinn,
sem þama var, hefur án efa haft
nægar sögiir að Isegja hinum, þar
sem Erich Harimann, sem er 49
áxa, skaut niður 350 fiugvélar
fyrir bandamönnum.
„Það var furðulegt að hægt
skyldi vera að senda unga menn
hópum saman upp f loftið að
drepa hvem annan“, sagði Town-
send, „við hefðum sko átt að
setjast niður og fá okkur góðan
drykk saman“.
aaaoaaaaaaa
„.. .ég sem er kaþó!ikki“
Hann var þá ekkjumaður og
borgarstjóri New York City. Hún
var kát pipamiey og þau hittust
á meiriháttar balli árið 1955 og
giftust seinna Robert Wagner og
Barbara Cavanagh. Og gamli
kardínálinn Spellmann, sem nú er
dauður, gaf þau saman, Svo fór
allt í vitleysu. Hjónabandið leyst
ist upp og Wagner endaði sem
fráskilinn ekkjumaður, orðinn 61
árs gamall. Lögskilnaður varð um
daginn, en samt hafði Wagner
gengið út úr íbúð þeirra hjóna
fyrir 2 árum og ekki komið aft-
ur, „Ö!“ æpti Cavanagh, „og ég
sem er kaþólikki og get ekki
hugsað mér að skilja."
□ □□□□□□□□oo
Jennifer og Simon
Hver man eftir Jennifer Jones,
leikkonu? Hún er líka orðin 52
ára og kannski bara eldri kynslóð
in, sem kannast við hana nú
orðið. En Norton Simon, hann er
64 ára og hefur helzt grætt auð
sinn á listaverkasölu og söfnun.
Þetta fólk hittist svo 1. maí s.l.
í veizlu og ástin blossaði í göml-
um hjörtum, eins og hún hefði
aldrei verið þar áður, og um dag-
inn, rétt í byrjun júní, gengu þau
í hjónaband. Hann í annað sinn á
ævinni (skildi 1970 eftir 37 ára
hjónaband) og hún í þriðja sinn.
Jennifer Jones fékk Óskarsverð-
laun 1943 fyrir leik sinn í „Óður
Bemadettu".
. » - '• :
UNCIIN6AR
i
„Ég er nú gersamlega í rusli“,
sagði 19 ára svertingi, sem blaða-
maður einn ræddi við um atvinnu-
horfumar, en drengur þessi, sem
James Black heitir útskrifast 24.
júní úr menntaskóla með B.A.
próf: „Þau okkar sem ekki hafa
efni á að ganga f skóla án þess
að vinna fyrir sér, þau hljóta að
tapa í þessu stríði — ég held
ekki áfram námi, ég sé ekki til
þess nokkra leið, þar sem ég fæ
ekki vinnu“.
Óttalegt ástand
Talan er ekki nákvæmlega
300.000. Að líkindum er hún ein-
hvers staðar á milli 200.000 og
300.000 en þessi mikli fjöldi er
staðsettur í New York og leitar
núna að ævistarfi — starfi sem
það getur haft með höndum, van-
izt og æfzt í næstu mánuði eða
ár. Þeir, sem leita að stöðugri
vinnu eru margir hverjir með
sæmilega menntun úr mennta-
skóla — jafnvel B.A. próf — eða
þá að ekki fer svo mjög fyrir
menntuninni, viðkomandi hefur
verst á ungum svertingjum og
kannski misst einhver ár úr námi
við að fara til Víetnam.
Eins og venjulega lenda öll at-
vinnuvandamál í Bandaríkjunum
Púertó Rícönum.
„Ég hef aldrei á mínum starfs-
ferli verið svona óttasleginn viö
atvinnuleysisvofuna", segir Barry
Gotterhrer, aðstoðarmaður Linds-
ay borgarstjóra í ráðningar- og
atvinnumálum, „hvað unglingana
sjálfa snertir, segir Gottherer, ,,þá
er þetta hræðilegur, óttalegur
tími“.
Ástæður
Ein ástæða þess að atvinnu-
leysi færist svo mjög í vöxt meðal
unglinga, sem enga fagmenntun
hafa, er það, að iðnaður dregst
æ meir saman á New York-svæð-
inu, og er þá einkum átt við létt-
ari iðnað, handiðnað. Meira en
50.000 „blákragar", þ, e. iðnverka
menn, misstu atvinnuna i fyrra
og samt er staðreyndin sú að það
er ekkert annað atvinnusvið en
iðnaðurinn, sem hugsanlega getur
tekið við öllum þeim fjölda ungl-
inga, sem nú streymir út í at-
vinnulífið.
„Hér áður gátum við auðveld-
lega komið strák í verksmiðju-
vinnu“, sagði ráðningarstjóri einn
í blaðaviðtali, ,,en nú er orðið erf-
itt að finna slíkt starf — þau
eru einfaldlega ekki til. — Það
eru þó enn til stöðu,- eða störf,
sem endalaust er hægt að koma
ungu fólki í“, segir ráðningarstjór
inn, „New York-borg hefur til að
mynda næstum botnlausa þörf
fyrir vélritunarfólk. Og hjúkrunar
konur, eöa konur, sem eitthvað
hafa grautað í hjúkrunarnámi fá
vinnu. En vélritunarstúlkur eru
vinsælastar. Það gagna,- ekkert
að kunna tungumál og hafa góð
próf — ef ekki er hægt að vél-
rita“.
Sennifega eru kríngum 300.000 unglingar í New York
á ráfi þar um stræti að leita að stöðugri atvinnu. Þessi
fjöldi er margfaldur á við það sem var í fyrra þegar
skólum lauk og möguleikar þessara unglinga á að fá
eitthvað að gera eru næsta litlir.
/A
Eg er / rusli"
Yolanda King ger-
ist leikkona
Þeim fannst það meiri háttar
leikhúsviðburður í Atlanta, þegar
Yolanda, hin 15 ára gamla dóttir
Martins Luthers King jr. tók að
leika aðalhlutverk í leikriti einu,
og á móti henni í hlutverki elsk-
huga hennar eT 22 ára leikari,
„og það er ekkert dónalegt eða
gróft við hlutverkiö", sagði Yol-
anda, en leikurinn heitir „The
Owl and the Pussycat" Leikstjór
inn heitir Walter Roberts og er
sérlega ánægöur með ungfrú
King, „hún er fullkomin I þessu
Hvort King hefur viljaö aö dóttir
hans geröist leikkona er ekki gott
aö segja — en hún „verður föður
sinum til sóma“, sagði leikstjór-
inn, sem
hlutverki", segÍT hann,
fullkomin sem Doris“.
„hreint
uppfærslu Yolöndu