Vísir - 09.10.1971, Blaðsíða 1
Umferðarfræðsla á stundaskrána?
Drög hafa verið lögð að því að
hrinda af stað umferðarfræðslu
í skólum fyrir sex ára börn. Til-
Iögur Umferðarnefndar Reykja-
víkur þar að lútandi voru nýlega
samþykktar í borgarráði og send
ar fræðsluráði til meðferðar.
Tíð slys barna í umferðinni h?fa
valdið mörgum þungum áhyggjum
og knúið til umræðna þar sem
kallað hefur verið eftir ráðstöfun-
um til að draga úr aukningu barna-
slysanna. En þau hafa verið tals-
verð á þessu ári.
Þær umræður, sem fariö hafa
fram síðustu vikur um umferðar-
fræðslu í skólum, vekja vonir til
þess, að hún geti hafizt strax í vet-
ur, þar sem 6 ára bömum verði
/A
Eiginmaður yðar liggur
fyrir dauðanum
— óhugnanlegf
simagabb í gær
„Góðan dag. Þetta er á Að sögn símastúlkunnar á kemur upp, að því er hún bezt leg reynsla," sagði hún, og efa
T anH 1» i i \7'A Landakotsspítala er þetta í veit — og vonandi f síðasta það sennilega fáir — ÞJM
UanaaKOtSSpitala. VlO fyrsta skipti, sem svona gabb skipti. „Þetta er afar óhugnan-
vorum að fá undir lækn"«"» ■ 1 n —w—«
ishendur eiginmann yð-
ar, alvarlega slasaðan
eftir slys ...“. Eitthvað
á þessa leið var upp-
hringing, sem frú ein í
borginni fékk í gær
Fleiri fengu upphringing
ar af sama tagi og var
öllum gefið í skyn, að
um líf eða dauða væri að
tefla.
Er að var gáð reyndust upp-
hringingarnar gabb eitt. Símnot-
anda með meira en lítið brengl-
aða kímnigáfu hafði bara hug-
kvæmzt að skemmta sér pfnu-
lítið með smá símaati.
Þetta „smáat“ hafði hins veg
ar engin skemmtilegheit f för
með sér fyrir þá er fyrir þiví
urðu. Hann var að minnsta kosti
ekki beinlínis hamingjusamur á
svip, eiginmaðurinn, sem kom á
harðahlaupum á Landakotsspft-
ala þar sem honum haföi verið
tjáð í upphringingu, að kunningi
hans einn lægi fyrir dauðanum.
Þeir hafa verið um átta, sem
fengu upphringingar af þessu
tagi, að því er símastúlkan á
Landakotsspítala tjáði Vísi í
gær og i öll skiptin hafðj það
verið kvenmaður, sem bar fólk-
inu tiðindin. Hvort þar hefði
verið um eldri eða yngri kven-
mann að ræða bar fólkinu ekki;
saman um.
!■■■■■!
jj „Dúfna- jl
\veizla" fyrir’f
jníu milljarðaf:
Sjá bls. 8 í
I------------------1!
ij Stórveldi í
jj símaskránni jj
«jFjölmargar fréttir eru í þættin-\
•Jum í skyndi í dag. Þar má m.a.»[
I'lesa um það hvernig við urðum/
"•stðrveldi í símaskrá Parisar-’*
J«búa. !■
■I Sjá bls. 5
mmmm
/j? 'A
méMm
G-R-R-R... — Það má heyra villidýraurrið suð ur á Hvaleyrarholti á næstunni, þar sem þessir
ungu tígrar hafa nú tekiS sér bólfestu. (Ljósm. Vísis B.G.)
veitt hugsanlega 14 stunda fræðsla
í umferðarmálum.
Um 11 ára skeið hefur verið
gildandi reglugerð, þar sem gert er
ráð fyrir, aö bömum á skólaskyldu
aldri sé veitt umferðarfræðsla, og
meira að segja gert ráð ryrir
kennslutilhögun og sérstakri þjálf-
un kennara til þessarar fræðslu.
En þessi reglugerö hefur að litlu
leyti komiö til framkvæmda enn
sem komiö er.
Framkvæmdanefnd Umferðarráðs
benti sérstaklega á þann drátt, sem
orðið hefur á framkvæmd reglugerð
arinnar, í viðræðum, sem nýlega
fóm fram milli hennar og mennta-
málaráöherra.
I þeim viðræðum vakti nefndin
sérstaka athygli ráðherrans á því,
að engar umferðarkennslubækur
væra á úthlutunarskrá Rikisútgáfu
námsbóka i vetur. Brýndi nefndin
nauðsyn þess, að kennslubókum
um umferðarmál yrði dreift endur-
gjaldslaust' til nemenda.
Nýlega hefur Ríkisútgáfa náms-
bóka gefið út 10 vinnublöð, sem ætl
uð eru til notkunar við umferðar-
fræöslu yngstu barnanna. Era vinnu
blöðin sérstaklega sniðin með tfl-
liti til kennslubókar, sem út kom
hjá Ríkisútgáfunni haustiö 1969, og
ber heitið „Á fömum vegi“. Gerð
vinnublaðanna er þannig háttað, að
á þeim er nær ekkert lesmál, en
teikningar geröar af Hauki Hall-
dórssyni, og er yngstu börnunum
ætlað að glöggva sig á nokkrum
undirstöðuatriðum umferðarinnar
eftir þeim og leiðbeiningum bókar-
innar „Á fömum vegi“. — GP
VIÐ HVAÐ
ERU ÞÆR
HRÆDDAR?
„Því miður eru það ekki
margar, sem starfa með Ieyfi frá
okkur, en ég veit að það er mik-
ið af konum út; um bæ, sem
ekki hafa samband við okkur.
Við hvaö þær eru hræddar veit
ég ekki“, segir Ásdis Kjartans-
dóttir fóstra sem starfar hjá
Félagsmálastofnun Reykjavíkur-
borgar.
Ásdís faefur haft með skrán-
ingu að gera á konum, sem vilja
taká að sér barnagæzlu. Hún
segir að 15 konur hafi fengiö
leyfi fyrir bamagæzlu auk 9
annarra, sem hafa komið tii,
skráninga'r fyrir tilstuðlan fé-
lagsskapar einstæðra foreldra,
„Þetta er ófremdarástand",
segir Ásdis ennfremnr. „Hér hjá
okkur hafa konumar yfirleitt
tekiö 3.500 kr.—4000 kr. fyrir
barnagæzlu flestar. en ég hef
heyrt að verðið sé komið upp
í sex þúsund krónur. Það er
með þetta eins og húsaleigima,
veröið er sprengt upp vegna
þess, að þaö er svo mikill hörg-
ull á barnagæzlu“. — SB
NA/VWWWWWWWWN.
TIGRISDYR I SÆDYRASAFNINU
— tv'ó dýr komin frá Sv/Jb/oð, en eftir er
að fá leyfi til oð sýna þau almenningi
Tvö tígrisdýr eru komin í Sæ-
dýrasafniö í Hafnarfirði. — Dýr
þessi eru frá Svíþjóð komin, og
verða hér um þriggja mánaða
skeið. Þau fæddust sl. vor, bæði
en hafa samt (að áliti ófróðra
Vísismanna) náð talsverðri
stærð.
Við skruppum í Sædýrasafnið í
gærmorgun til að heilsa upp á kett; ' um.
voru starfsmenn safnsins mjög að
amast við því að við mynduðum
dýrin, þar sem yfirdýra'r- knir hef-
ur enn ekki litiö á þau, eða gefið
safninu leyfi til að sýna þau al-
menningi.
Við fórum aftur á stúfana í gær-
kvöldi og vorum á svo heppnir að
komast (með brögðum nokkrum)
að dýrunum og ná af þeim mynd-
þessa, en fengum þá heldur óblíð-
legar móttökur. Ekk; hjá figrisdýr-
unum reyndar. þau kúrðu róleg úti
í horni gríðarstórs búrs, heldur
Við höfðutn svo tal af Jónj Gunn-
arssyni, forstöðumanni Sædýra-
safnsins, og skýrðum honum frá
stráksskap okkar við myndatökuna.
„Eins gott að dýrin átu ykkur
ekki“, sagði Jón, „því að þau eiga
að venjast næsta kaldranalegum
matseðli.
Þau boröa þrjú kíló af nauta- eða
kindakjöti hráu .daglega, og fá
þann skammt einu sinni á dag.
Þar fyrir utan fá þau þorskalýsi
og nóg af vatni. Á mánudögum
fasta þau — fá ekkert annað en
mjólk, fjóra Ktra af henni og sex
egg. Einu sinni í mánuði fá þau
veizlukost: Alfiðraöa hænu eða
kaninu með skinni og öllu saman“.
Sagði Jón, að því miður gæti
safnið ekk; sýnt dýrin almenningi
strax, „en það verður auglýst um
leið og þaö verður leyft. Við bíðum
eftir aö yfirdýrálæknir gefi sam-
þykki sitt, og því miður er ekki
víst að það verði núna um helg-
ina“.
Dýrin eru 1 nýju búri, sém haft
er inni í húsi þar á lóð Sædýra-
safnsins, og sagöi Jón þau næsta
gæf en hrædd, þar sem þau
hefðu ekki enn vanizt nýju um-
hverfi og nýjum gæzlumönnum.
„Svíarnir hafa selt þau í dýra-
garð i Hannover en þeir seldu þau
með því fororði, að við fengjum að
hafa þau .hér fyrst um tfma“. sagði
Jón, „einkar elskulegir menn þessir
Sv'iar — og tígrisdýrin reyndar
líka“. - GG