Vísir - 05.02.1972, Blaðsíða 2

visntsro
-Eruð þér fylgjandi
eða andvigur þvi, að
verðgildi islenzku
krónunnar verði aukið ?
Guöjón Jónsson, iðnnemi:
— Þvi er ég hiklaust fylgjandi.
Þá þyrfti maður ekki að hringla
meö eins mikið klink I vasanum.
En þá yröi lika lægri krónutala i
launaumslaginu raunar....
Vilhjálmur Vilhjálmsson sima
maður:
— Þvi væri ég fylgjandi. Fyrst og
fremst á þeim forsendum, að
staða gjaldmiðils okkar mundi þá
batna gagnvart erlendum gjald-
miöli, en immamlandsviðskipti
mundu lika auðveldast.
Hannes Þorsteinsson.
aðalféhirðir Landsbankans:
— Fylgjandi, Það hefði að minu
áliti satt . Att mátt vera búið að
gera fyrir löngusíöan. Það veitir
þeim, er krónuna brúka, vissan
móralskan stuðning.
Ragnar Ragnarsson, starfsmað-
ur við jaröboranir:
— Þvi er ég andvigur. Ég kann
bara bezt viö verðgildi krónunnar
eins og þaö er i dag og kæri mig
ekki um neinar breytingar.
Skúli Pálsson, framkvæmdastjóri
fiskiræktarstöðvarinnar við
L,axalón:
— Mér finnst uppástungan
merkileg. Það er fyrirsjáanlegt,
aö verðgildi krónunnar fer fjand-
ans til með þessu áframhaldi.Eg
er þó ekki svo viss um. að enn sé
"kominn rétti timinn til að sporna
á móti þróuninni...
VtSIR. Laugardagur 5. febrúar 1972.
Enginn kann að telja fram
eftir nýju reglunum
- nema Halldór E.
10.000 sem sleppa létt?
Ys og þys var á Skatt-
stofunni i nýja tollgæzlu-
húsinu við Tryggvagötu,
er Visismenn litu þar við
i gær.
Starfsmenn voru á þönum fram
og aftur eöa I djúpum samræðum
við skattgreiðendur, sem þessa
dagana, hópast á Skattstofuna að
fá leiðbeiningar við framtöl sin.
„Það virðist enginn vita ná-
kvæmlega, hverning á að telja
fram núna, nema þá Halldór fjár-
mála og Timinn”, sagöi einn
starfsmannanna,,, og ég held það
hafi sjaldan eöa aldrei verið þvi-
likur fjöldi fólks, sem þarf aö leið-
beina.”
Skattskýrslan frá i fyrra er flestum bezti stuðningurinn við samningu framtaisins, en hin væntaniegu,
nýju skattalög rikisstjórnarinnar rugla margan I riminu: Það skilur þetta enginn nema Halidór E., sögöu
þeir á Skattstofunni.
Skattskyldir einstaklingar a
tslandi eru talsvert yfir 50.000
talsins, og ibúar I Reykjavik eru
riflega 80.000 — og af þessum
tölum sést, hvilikt annriki Skatt-
stofunnar i Reykjavik hlýtur að
vera, ef mjög margir SKattgreio-
endur þurfa að leita aðstoðar þar.
Nú er ekki gott að segja, hvort
sköttum er réttlátlega jafnað
niður á þessa rúmlega 50.000
skattgreiðendur — en ólyginn
sagði undirrituðum ( og þessi ó-
lygni maður hefur vit á), að
kringum 10.000 af islenzkum
skattgreiðendum bæru býsna
létta bagga eftir niðurjöfnun
skattbyrðanna — og kannski það
séu hin 40.000, sem þurfa að heim
sækja Skattstofuna i vandræðum
slnum með að skilja framtals-
reglur.
„Yfirleitt er maður feginn,
þegar þessi framtalshrota er af-
staðin”, sagði einn starfsmann-
mna á skattstofunni,” en hér i'
íýja húsnæðinu er betri aðstæða
með afgreiðsluna frammi.
Raunar gengur þetta eins fyrir
sig og á gamla staðnum — við
sitjum hér inni i herbergjum og
sinnum fólkinu. Plássið kringum
okkur hefur ekki vaxið — þessu er
bara haganlegar fyrir komið”.
Um 50 manns vinna á Skatt-
stofunni og virðist sannarlega
ekki veita af þessa dagana.
Fólk hefur óskað eftir þvi við
Visi, að við reyndum að fá Skatt-
stofuna til að hafa opið I dag,
laugardag, og jafnvel á sunnudag
lika, en það mun ekki standa til,
að þvi upplýst var á Skattstofunni
i gærdag. -GG
■
Hvernig i fjáranum á maður að koma saman skattframtalinu? Hundruð Reykvikinga leita nú á náðir starfsfólks Skattstofunnar.
^AAAAA^AAAAAAA/VW^^WVAAAA/WVWW^^^^^VW^^^^^^^^WWWWWWW^^'W
„Utvarp áfengi
— góðan dag!”
„Loksins kom að þvi, að út-
varpið tók áfengismálin á dag-
skrá. Þessum málum hefur
skammarlega litið verið sinnt af
fjölmiðlum hingað til. Það er
helzt, aö einhverjir sjálfskipaðir
bindindispostular hafi fengið að
halda hálftima áróöursræður i út-
varpi nokkrum sinnum á ári, og
eru þær oftast afspyrnuleiðin-
legar.
A laugardagskvöldið var fluttur
fyrrihluti þáttar, sem Páll
Heiðar Jónsson hefur gert um
könnun á áfengismálum, og er
þátturinn bezta innlegg i þessi
mál, sem útvarpaö hefur verið til
þessa. Þarna komu fram læknir,
prestur, áfengissjúklingar og
eiginkonur ofdrykkjumanna, svo
eitthvað sé nefnt. Hlustendur
fengu að heyra blákaldar stað-
reyndir, og hefur vafalaust
mörgum brugðið. Seinni hlutinn
verður fluttur á laugardagskvöld-
ið, og vil ég hvetja sem flesta til
að hlusta, um leið og ég þakka
Páli Heiöari fyrir hans ágætu
útvarpsþætti.”
H. M.
Eru dœlur Almanna-
varna of hraftmiklar?
„Það liggur i augum uppi, hvað
á að gera, þegar fólk er i þann
veginn að drukkna i eigin
húsum”, sögðu nokkrir starfs-
menn Landsimans, sem komu að
máli við Visi i gær, „hér i höfninni
liggur varöskipið Ægir, það nýja,
að sögn ósjófært. Um borð i varð-
skipinu eru nokkrar handhægar
dælur, flytjanlegar,sem þar fyrir
utan eru eign Almannavarna. Og
það vill svo vel til, aö forstjóri Al-
mannavarna er Pétur Sigurös-
son, forstjóri Landhelgisgæzlunn-
ar um leið.
Þið sögðuð i Visi i gær, eftir
Rúnari Bjarnasyni, að slökkvilið-
iö heföi aðeins getað lánað bil
stutta stund til að dæla úr kjallar-
anum i Breiðholti. Hvers vegna
var ekki notuð ein af hinum kraft-
miklu háþrýstidælum almanna-
varna i Mosfellssveitinni? Er það
ekki heldur undarlegt að bera þvi
við að dælurnar séu svo afkasta-
miklar, að ekki sé hægt að beita
þeim?
Og svo sagði slökkviliðsstjóri
að Almannavarnir væru svo van-
máttugar, hefðu ekki starfsmann
á launum — við hefðum reyndar
haldið það. En fólk bara flettir
ekki upp i launaskrám til að at-
huga, hvort lögregla, slökkvilið
eða Almannavarnir hafi starfs-
menn á launum, þegar það stend-
ur i vatni upp i háls. Það bara
hringir — i lögguna eða slökkvi-
liðiö eða það simanúmerið sem
fyrst er fyrir... og varðskipið Æg-
ir liggur ósjófært i höfninni með
dælur Almannavarna um borð.
Hvers vegna voru þær ekki notað-
ar, fyrst þessar kraftmiklu sem
geymdar eru i skúr úti i sveit
eru of merkilegar?”