Vísir - 23.11.1972, Blaðsíða 2

2
Vfsir. Fimmtudagur 23. nóvember 1972
risnism:
Finnst yður að það ætti
að banna „fjárhættu-
spilakassa”?
Bjarni Bjarnason, trygginga-
maður. Já, mér finnst það. Þetta
er óþarfa peningaeyðsla hjá ung-
lingunum. Þeir ættu heldur að
reyna að nota peningana eitthvað
annað.
Ragnar Þórðarson, verzlunar-
maður. Okkur i verzlununum i
kringum Leiktækjahúsið finnst
það. Þaö er mikiö ónæði af þessu.
Mér finnst engin ástæða til að ýta
undirsvona uppeldi. Við erum að
ala upp viðskiptavini fyrir spila-
vitin með þessu.
Gerða lterbertsdóttir, húsmóðir.
Já, það finnst mér. Börnin hafa
ekkert gott af þvi að eyða svona
peningunum.
Ólafur Gunnarsson, verzlunar-
maður.Ég veit það varla. Ég tel
að það þurfi mikið betra eftirlit
með þessu.
Hermann Þórðarson, flugum-
ferðarstjóri. Nei, það á ekki að
banna neitt yfirleitt. Menn eiga
að kunna fótum sinum forráð og
fara eftir lögum og reglum.
Guðmundur Agústsson, verzlun-
armaður.Já, skilyrðislaust. Það
er mjög mikið ónæði af þessu fyr-
ir verzlnair i nágrenni Leiktækja-
hússins.
Þar komast þeir aldrei ó
Enda óalgengt
að
snjór falli
Vestmannaeyingar
hafa getið sér gott orð
fyrir frammistöðu sina i
knattspyrnu, og án efa
eru þeir frambærilegir i
fleiri leikjum sem krefj-
ast þess að boltinn fylgi
með. En ekki er hægt að
segja það sama, þegar
að skiða- eða vetrar-
iþróttum kemur. Nú er
nægur snjór, segja Vest-
mannaeyingar þessa
dagana, og það væri
hægt að fara á skiði, ef
tækifæri gæfist til. En
tækifærið gefst ekki, þvi
að hvergi i allri Heima-
ey er brekka hæfileg
skiðamönnum.
hef“r verf® 1 ^yjym • þrjár vikur, og enn liggur snjóbreiðan yfir öilu. Helgafell gnæfir yfir, en ef
Iitið er bak við blasir við mikil eyðilegging.
Reyndar gerðu nokkrir djarfir
Eyjaskeggjar tilraun til þess að
bregða sér á skiði á eldfjaliinu
Helgafelli fyrir nokkrum árum.
Siðan hafa hvorki þeir né aðrir
brugðið undir sig betri fætinum tii
þessa, þvi ekki tókst betur til en
svo, að einn af görpunum fót-
brotnaði en annar snerist illa á
fæti.
Ilelgafellið hefur siðan gnæft
Eini sumarbústaðurinn i Vest-
mannaeyjum. Bústaðurinn er
slaðsettur nálægt Helgafelli. Þeg-
ar Ijósmyndarinn átti leið þarna
um,kom hann auga á örsmá spor.
Þegar betur var að gáð, lá litil
mús við dyr bústaðarins, þar sem
hún hafði kvatt heiminn.
tigulega á Heimaeynni og þessa
dagana er það alþakið hvitum
snjó. Það eru reyndar allar
eyjarnar, en það þykir nokkuð
sjaldgæft að snjór falli I Eyjum.
Samt skeði það fyrir fjórum eða
fimm árum, að svo mikill snjór
féll, að Eyjaskeggjar komust
margir ekki nema með miklum
MMm, bbbh

m lílii
mrn

Alltaf sama
skiltið -
„closed"
í glugga
bankaútibúsins
„Þannig er mál með vexti, að á
Keflavikurflugvelli hefur nú loks-
ins, eftir um 25 ára starfrækslu
verið sett upp nokkuð myndarlegt
útibú af islenzkum aðila, og er
ekki nema gott eitt um það að
segja. En nokkuð skýtur skökku
við um alla afgreiðsluhætti úti-
búsins i lang-stærstu umferða-
miðstöð landsmanna. Þarna er
aldrei opið á þeim timum, þegar
aðal-straumur farþega er út og
inn i landið, sem sé snemma á
morgnana og seinni hluta dags.
Erlendir farþegar sem koma til
landsins með flugvélum (og þeir
eru ekki fáir) vilja gjarnan skipta
sinni mynt yfir i islenzka, að ein-
hverju marki, áður en þeir fara út
úr flugstöðinni, þar sem þeir
þekkja ekki til annarra viðskipta-
hátta i gjaldeyrisviðskiptum til
að byrja með hérlendis, en þvi
miður — alltaf sama skiltið i
glugga bankans ( „CLOSED”
(lokað).
Nú væri fróðlegt að fá svör frá
viðkomandi ráðuneyti varðandi
ástæðuna fyrir þvi, að þarna er
ekki opið á aðal-annatimum
vegna erlendra og reyndar inn-
lendra ferðamanna, eins og vani
er á slikum stööum sem þessum,
og sem aðrar þjónustustofnanir á
staðnum hafa samið sig að. Hver-t
skyldi nú svarið verða?
Kyrirspurn til dómsmálaráðu-
neytis:
Hver eru rökin fyrir þvi, að
alltaf skulu birt nöfn og númer is-
lenzkra fiskibáta, sem staðnir eru
að ólöglegum veiðum innan land-
helgi? Eru þetta einu skráöu
flutninga- og farartækin sem
birta má opinberlega á afbrota-
lista? Hvers vegna er eigendum
ökutækja sem verða völd að óbæt-
anlegu tjóni hlift við birtingu
númers eða nafns? Getur verið,
að lagabókstafur kveði á um
þessa sérstöku mismunun?”
„Stundarfrœg
var rœða
Björns . . ."
G.R. skrifar i dagbl. Visir s.l.
laugardag, 11. nóv. 1972, lofgrein
um hreinskilni og fórnfýsi Löngu-
mýrar-Björns. Bert er, að G.R.
þekkir Löngumýrar-Björn litið,
eða alls ekkert. Þessi ræða
Björns, er G.R. vitnar i, var einn
af þeim skemmtiþáttum, er
Björn flytur, venjulega tvisvar á
hverju þingi, oft skemmtileg
markleysa, enda hló allur þing-
heimur. Stundarfræg var t.d.
ræða Björns, er hann flutti á s.l.
þingi er fjárlögin voru til þriðju
umræðu. Björn fann frumvarpinu
flest til foráttu, og það réttilega.
En að lokum sagði Björn: „Ég
greiði frumvarpinu jáyrði,
hversu vitlaust sem það er.”
Þessi ummæli Björns eru þess
eðlis, að þau ber að skrá með feit-
asta letri i þingtiðindin, — öðrum
til viðvörunar. Sama gerðist á
siðasta þingi, er hin makalausu
skattalög voru til umræðu, Björn
kyngdi öllu ranglætinu og vitleys-
unni og varð ekki flökurt af.
Þarna má sjá hann allan.
1 ræðu þeirri, er G. R. dáir
mjög, taldi Löngumýrar-Björn
upp langan lista, er fella mætti
niður úr fjárlögum, þ.á.m. fram-
lög til landgræðslu og skógrækt-
ar, en Björn er með þeim ósköp-
um til oröinn, að hann má ekki sjá
Skógarhrislu. Þá kvað Björn og
að lækka mætti laun þingmanna
nokkuð. Að vonum varð G.R. hrif-
inn af þessari gullvægu fórnfýsi.
Björn vissi, að þetta yrði ekki
samþykkt, þ.e. lækkað kaup þing-
manna og þvi óhætt að slá þessu
fram. Það vitnaði þó alltaf um
drengilegt hugarfar tillögu
manns. Og orðin ein voru ódýr.
Þá er ekki ónýtt að hafa numið
þessar setningar: „Ef við gerum
kröfur til annarra, þá skulum við
byrja á að gera kröfur til sjálfra
okkar.” Þetta eru fögur orð og
vel meint af mörgum, er þau hafa
fyrr mælt og breytt samkvæmt
þvi. Já, orðin ein gefa oft rneiri
arð en gerðirnar. „Guð, ég þakka
þér að ég er ekki eins og aðrir
menn”, o.s.frv. mælti Fariseinn
forðum. Ef Löngumýrar-Björn
meinar það, sem hann réttilega
segirum laun þingmanna, þá eru
mörg ráð til að skila þeim aftur til
þjóðfélagsins, t.d. getur hann
gefið riflega til þjóðþrifamála. Vil
ég benda Birni á að gefa árlega,
meðan hann heldur þingsætinu,
svo sem hálfa millj. kr. til land-
græðslu á öræfum og skógræktar.
Hann þarf ekki sjálfur að sjá eða