Vísir - 21.12.1972, Blaðsíða 2

2
Yisir. Kimmtudagur 21. desember 1!(72
nhQtsm-.
Er laufabrauð bakað á
þinu heimili?
Gisli Magnússon, stud phil: Já,
það hefur verið fastur liður á
minu heimili fyrir jólin i allmörg
ár, en var ekki áður. Ég held að
þessi siður eigi vaxandi vinsæld-
um að fagna.
Sigriður Pálsdóttir, skrifstofu-
stúlka: Já sannarlega, það eru
engin jól án laufabrauðs. Þetta
heíur verið siður heima hjá mér
alla tið.
Kjartan Kjartansson, ucmi:
Nei, það er það nú ekki. Það var
stundum verið með laufabrauð
þegar ég og systkini min voru
yngri, en þvi var hætt fyrir löngu.
Bergþóra lleynisdóttir, nemi:
Já. t minum augum eru engin jól
ef ekki er laufabrauð. Heima hjá
mér taka allir þátt i laufabrauðs-
skurði og bakstri. Þetta hefur
veriðsiður hjá okkur eins lengi og
ég man eftir mér.
Kristinn Gunnlaugsson, nenii:
Já, það er gert á minu heimili, en
það eru aðallega manna og
krakkarnir, mér þykir það ekki
sérlega skemmtilegt.
Björg Nielsdóttir, afgreiðslu-
stúlka: Nei, það tiðkast ekki á
minu heimili. Það var reynt eitt
árið fyrir löngu, en þvi var ekki
haldið áfram. Annars er svo langt
siðan að ég man varla eftir þvi.
Þeir
eldri
fagna
jólum
— litið við í
jólaboði eldri
Kökurnar voru girnilcgar og kaffið gott, enda i nógu að snúast
hjá þeim, sem gcngu um beina.
borgaranna í
Reykjavík
í gœr
Það eru ekki ein-
göngu barnaskólarnir
sem halda jólafagnað,
heldur gerir gamla
fólkið það einnig, þó
ekki sé beint hægt að
segja að eldri
borgararnir haldi Litlu
jól eins og gert er i
skólanum.
Borgarstjórinn, Birgir ísl. Gunnarsson, ásamt konu sinni Sonju
Buckmunn, Geirþrúði Ilildi Bernhöft og Ilelenu llulldórsdóttur
yfir kaffiborðiuu.
Björnsdóttir, Guðrún Pálsdóttir
og Heiðar Ástvaldsson sem
sýndu nokkra dansa.
Boðið var upp á kaffi og aðrar
veitingar og gerðu allir sér gottt
af þeim. A meðan á kaffi-
drykjunni stóð, voru lesnar upp
visur sem ýmsir aldraðir
borgarar hafa samið og sent,
en mikið berst til Félagsstarfs
eldri borgara af slikum visum.
Að kaffidrykkjunni lokinni,
ávarpaði borgarstj. Birgir tsl.
Gunnarsson, viðstadda. Lýsti
hann ánægju sinni yfir þvi, hvað
félagsstarf eldri borgaranna
nýtur mikilla vinsælda og
þakkaði hann öllum þeim sem
lagt hafa hönd á plóginn.
Þá var sunginn samsöngur, og
voru þar viðstaddir menn sem
konur, sem sáu um sönginn. t
byrjun stóðu nokkrar konur
saman i hóp, en alltaf risu fleiri
og fleiri úr sætum sinum og tóku
þátt i söngnum. Var þarna
myndaður kór, sem flestir voru
sammála um að gæti sómt sér
vel á hvaða söngskemmtun sem
væri.
Rut Magnússon söng einsöng,
Þær mættu iskrautlegum islenzkum búningum frúrnará jólafagnað eldri borgaranna.
Félagsstarf eldri borgaranna
hélt hinn árleg'a jólafagnað sinn
i Súlnasal Hótel Sögu, miðviku-
daginn 20. þessa mánaðar.
Mikill fjöldi fólks var við-
staddur, þó færri en búist var
við að kæmu vegna hins slæma
veðurs, sem þá rikti.
Mest bar á fullorðnum konum
sem báru islenzka búninga, þó
ekki væru þær einar viðstaddar.
Fagnaöurinn hófst á þvi, að
Helen Halldórsdóttir setti sam-
komuna, en hún hefur starfað
mikið að málefnum aldraða
fólksins. Margt var á dagskrá til
skemmtunar fólkinu. Barnakór
Háteigskirkju söng, Sigriður
Auðuns lék á pianó og siðan var
danssýning. Það-voru Ingveldur
Lesendur
hafa
Viðurgjörningur
flugfarþega
Kinar Adolfsson hringdi:
,,Það hefði þurft að koma á
framfæri við Flugfélag islands
tveim tillögum. Önnur snertir
þjónustu við farþega i utanlands-
ferðum, þegar slikt hendir — eins
og kom fyrir mig á dögunum,
þegar ég var að koma frá Kaup-
mannahöfn — að brottför seinkar
um rúmar sex klukkustundir.
Eftir að hafa beðið úti á
Kastrupfiugvelli vegna þessarar
tafar, voru farþegunum afhentir
ávisanamiðar, sem giltu fyrir
hressingu — kaffibolla og litilli
snittu eða smáköku. Eftir rúm-
lega sex stunda bið!
Margur þarna hefði þegið kaffi-
hressinguna fyrr, og jafnvel eitt-
hvað riflegra en þessa smásnittu.
Hin tillagan viðkemur þvi að
engar veitingar er að fá i innan-
landsferðunum. Væri ekki hægt
að gefa farþegunum kost á að
kaupa sér einhverja hressingu,
eins og t.d. i morgunferðunum
austur á Egilsstaði, þegar lagt er
af stað frá Reykjavik, áður en
nokkur greiðasala opnar? —
Hvarvetna þar sem ég hef áður
flogið með erlendum flugfélögum
á innanlandsferðum þeirra, er
farþegum boðnar veitingar — að
visu ókeypis.”
Ekki hœttulaus
kerti
Jóna Kjartansdóttir hringdi:
„Hvergi hef ég séð eða heyrt
sagt frá slysi, sem varð fyrir utan
Alaska um siðustu helgi, en það
væri þó ástæða til — svona öðru
fólki til viðvörunar.
Þessi svonefndu „útikerti" —
vaxkeéti i blikkdósum, sem látin
eru loga utan dyra — eru ekki
alveg hættulaus.
Sex ára drengur varð fyrir þvi
hjá Alaska, að fá brennandi heitt
kertavaxiðiandlitið, þegar annar
drengur sparkaði blikkdósinni
um koll. Hann hlaut annarrar
gráðu bruna af.
Blikkdósin hafði hitnað svo út
frá kertaljósinu, að hún hélt
bráðnuðu vaxinu brennandi heitu,
og kom i veg fyrir að það næði að
kólna og’Storkna aftur.”
Fóum við þó að
sjó ökuprófið?
Gisli bringdi:
,,Ég vorkenni ekki svo mjög
þessum strætisvagnabilstjóra,
sem skrifaði ykkur i lesenda-
þáttinn á dögunum. Mér sýnist að
minnsta kosti sumir bilstjórar
SVR vera ekki of vel að sér i
meginundirstöðureglum um-
ferðarinnar.
Mér er efst i huga, þegar ég um
helgi var staddur niður i Aðal-
stræti, en þar höfðu safnazt
saman hátt á þriðja hundrað börn
til að sjá jólasveininn. Strætó kom
eftir strætinu, og þótt mér og
öðrum sýndist alltof mikil áhætta
að reyna að aka þarna i gegnum
hópinn. þá vilaði hann það ekki
fyrir sér. Annar kom svo á eftir
og geröi slikt hið sama. Renndi
sér — að visu rólega — i gegnum
þvöguna.
Það er vægt til orða tekið, að
segja, að þeir hafi sýnt fádæma
bjartsýni.
Annars vakti það undrun okkar,
sem á horfðum, aðþarna hjá voru
lögregluþjónar, sem létu þetta til-
tæki vagnstjóranna gott heita.
Það var ekki fyrr en einn á bif-
hjóli kom þarna að sem reyndist
nógu skeleggur að benda á, að
þetta næði ekki nokkurri átt.
Hann stöðvaði þriðja vagninn, og
beindi honum burt úr strætinu.
Annars vildi ég spyrja
umferðaryfirvöld að þvi, hvort
þau viljiekki birta þetta ökupróf,
sem reyndir atvinnubílstjórar eru
að fallera á?
Ef ekki, þá vildi ég spyrja,
hvers vegna ekki?
— Mér sýnist augljóst, að þorri
manna mundi kanna getu sjálfs
sin til að svara prófspurn-
ingunum, og sjálfsagt fletta upp i
umferðarreglunum, ef hann vissi
ekki svarið”.
Einn blaöamaniia Visis sótti
fund, sem lögregla og umferðar-
ráö efndu til með fréttamönn-
um, þegar skýrt var frá þessari
könnun lögreglunnar. Ilann bað
um að fá prófið til birtingar, en
þvi var tekið fjarri.