Vísir - 21.12.1972, Blaðsíða 3

Vfsir. Kimmtudagur 21. dcsember 11172
3
Hiröarnir á Betlehemsvöllum, en það voru nemendur Vogaskóla
sem sýndu helgileik.
við undirleik Sigriðar Sveins-
dóttur. Það voru ýmis islenzk
lög sem Rut söng.
Hátiðinni lauk með þvi að
nemendur Vogaskóla sýndu
helgileik. Skólastjóri Voga-
skóla, Helgi borláksson,
ávarpaði viðstadda áður en
helgileikurinn hófst. Séra
Sigurður Haukur Guðjónsson
hélt jólahugvekju að loknum
helgileiknum.
Á meðan á kaffidrykkjunni
stóð rabbaði fólkið saman, söng
og fékk bækur lánaðar sem voru
á boðstólum, til að lesa yfir
jólin. Stemningin var hin bezta
og heyra mátti á fólkinu, að það
hefði notið þessarar hátiðar, nú
sem alltaf áður.
&
Bjarni Guðmundsson frá Hörgs
holti var á fagnaðinum og hlustar
hér á sönginn.
Hvernig á aö vera hægt að halda jól án þess aö hafa fyrst fariö I
kirkju til aðfá allar upplýsingar um fæðingu Jesú —og allt það?
Börnin af harnaheimilum borgarinnar voru færð i allan sann-
leikann um þá hluti i gær i Neskirkju, Langholtskirkju og
Bústaöakirkju. Þau á myndinni hér að ofan fóru I siðastnefndu
kirkjuna — og þótti tilheyra að taka af sér lopahúfuna og regn-
kápuna, á meðan jólaboðskapurinn var fluttur.
Æ FLEIRI JÓLATRÉ
J J Allt að verða
UT A LAND saa*.
..Það er um greinilega
aukningu að ræða frá fyrri árum,
raunar verður salan meiri ineð
hverju áriiiu, sem liður, en mér
finnst salan á jólatrjánum liafa
gengið fljótt og greiðlega". Þetta
sagði Kristinn Skæringsson hjá
jólatréssölu l.andgræðslusjóðs is-
lands.
Kristinn kvað aukninguna
sennilega vera meiri úti á landi
en i borginni. Fólk, sem ekki
hefur fengið sér tré i stofuna áður
tekur nú upp á þvi. Það hefur
einnig færzt mjög i vöxt, að keypt
væru stór tré til að hafa á torgum
i kauptúnum.
Mest af þeim jólafrjám, sem
Landgræðslusjóður selur að
þessu sinni, eru erlendis frá, þó
voru seld tæplega 4 þúsund tré,
sem vaxið hafa i islenzkri mold.
Krislinn sagði að sér virtist að
þróunin i jólatréskaupum væri
bæði i þá átt að meira væri keypt
og einnig að fleiri vildu stærri tré.
Verðið er mjög mismunandi
eftir stærðum en það lætur nærri
að metrinn af minni trjánum
kosti tvö hundruð og fimmtiu
krónur.
Kristinn’ Skæringsson sagði
enníremur, að hann byggist fast-
lega við að öll jólatrén yrðu seld
upp fyrir jól, ösin hefði verið
meiri en áður, en náð yfir heldur
styttri tima.
Hami náði sér i jólatré þcssi
strákur, en bætt er við, að þeir,
sem hafa orðið á eftir lioiium
með aö drifa sig i jóla-
tréskaupin, liafi ekki getað valið
úr cins og hann.
Það er Ifklega alveg laukrétt að
láta krakkana velja jólatrén,
enda liafa fullorðnir ekkert vit á
sliku. Þó er nú vissara, að pabbi
eða mamma séu einhversstaðar
nálægt, þvi að þau hafa jú
budduna i sinum vasa og svo
vita þau lika betur, hvaö loftið i
stofunni er liátt, en þaö'er ekki
liægt að ætlast til þcss, að þcir,
sem hafa mest gaman af
jólalrjánum, séu að hugsa út i
svoleiðis smáatriði.
„Hátíð Ijóssins" -
af stað í myrkrí
Verðurguðirnir tóku i
gær litið tillit til þess, að
jólin eru hátið ljóssins —
liátið barnanna, og
sviptu Ijósunum af ,,litlu
jólum” nokkurra barna-
heimila borgarinnar,
sem lialdin voru i Bú-
staðakirkju i gærdag.
Þá voru tvö eða þrjú barna-
heimili ókomin til kirkjunnar og
litið annað farið að gera en að
syngja jólalög, á meöan þeirra
var beðið.
„Jesús er bezti vinur barn-
anna....” var sungið fullum hálsi.
Og þegar svo allir voru komnir og
bekkurinn orðinn þéttsetinn, hófst
aðalgamanið: nefnilega brúðu-
leikhús ,,með englum, jesúfólki
og allt’’ — ja, nema kannski jóla-
sveinum. Þetta er nefnilega leik-
rit um fæðingu Jesús. Sögumaður
var Hrefna Tynes, skátahöfðingi
og barnavinur, en brúðuleikhúsið
var smið æskilýðsstarfs Reykja-
vikur, og sýndu smiðirnir sjálfir
— og framleiddu englasöng og
klukknahringingar eftir pöntun
sögumanns.
,,Þetta er annar barnahópur-
inn, sem við tökum á móti i dag
hingað i kirkjuna,” tjáði séra
Ólafur Skúlason blaðamanni Vis-
is. ,,f morgun mættu hingað um
600 börn til skólaslita, og i kvöld
veröur væntanlega einhver
barnafjöldi lika. Þá verður nefni-
lega æskulýðsfélag kirkjunnar
meö kvikmyndasýningar og
ýmislegt annað skemmtiefni.”
Og nú þurfti séra Ólafur að taka
við af Hrefnu Tynes. Hún hafði
lokið sinum þætti jólastundarinn-
ar, og nú ætlaði presturinn að
ávarpa börnin. ,,Ég ætla bara að
hafa þetta fá orð,” sagði hann við
börnin, fullur skilnings á þvi, að
kornungir kirkjugestir geta ekki
setið langtimum kyrrir.
Þegar séra Ólafur hafði lokið
máli sinu og börnin sungið eftir-
lætislagið þessa stundina
„...•.bróðir bezti”, hélt hver hópur
til sins barnaheimilis.
Þeim var ekið á milli i hópferða
bilum. Veðurofsinn var svo mikill
i gær, að þau heföu að öðrum kosti
verið likleg til að takast á loft. En
kirkjuferðinni hefði ekki má'tt
aflýsa fyrir nokkurn mun.
— ÞM