Vísir - 23.01.1973, Qupperneq 2

2
Visir. Þriðjudagur 23. janúar 1973
vfeism:
Telduö þér æskilegt, að
mörgum skemmtistöðum
yrði safnað saman á einn
stað eða f eina götu?
Oisli I'álsson, framkvæmda-
stjóri: Ja, þvi ekki það. Þá væri
auðveldara fyrir fólk að komast á
milli, og það mundi spara fólki
peninga i leigubila.
Arni l’. I.und. bóndi: Það skiptir
mig litlu máli ég er bóndi noröan
af Sléttu og skemmti mér prýði-
lega i Reykjavik eins og hún er.
En hér cr þröngt að dansa fyrir
bónda að norðan.
úlafur Vigfússon, nemi: Það
hel'ði i för með sér einn kost, og
það er að skemmtistaðirnir væru
þá ekki inni i miðju ibúðarhverfi
og eins er það gott fyrir fólk, sem
vill labba á milli. Að öðru leyti
veit ég ekki, hvort það væri æski-
legl.
Kolbrún Sigurgeirsdóttir, starfs-
stúika á Landspitalanum: Ég
held að það væri ekki æskilegt.
Það yrðu allt of mikil læti i kring-
um það.
Sieurður Bjarnason, lögreglu-
þjónn:Það væri áreiðanlega gott.
Mér hefur dottið þetta i hug áður.
Það mundi til dæmis auðvelda
löggæzluna, þvi að fólk rápar
mikið á milli staða og ekur jafn-
vel drukkið á milli vinveitinga-
húsanna.
Hrafnbildur Ingólfs, snyrtisér-
fræðingur: Nei, það álit ég ekki til
bóta. Þá væru allir á sama stað og
fólk þyrfti að fara lengra til að
komast á staðina heldur en nú,
þegar fólk fer á þann stað, sem er
næstur heimili þess.
ISLENDINGAR FURÐU
I Jk |k|I I H|l n — eru stöðugt í efstu
LANULIrllf sœtunum á skýrslu WHO
islen/.k kona á fyrir h.öndum
lengra lif en flestar kynsystur
bcnnar úti i heimi. Aðeins
norskar konur lifa lengur, segja
skýrslur Alþjóðaheilbrigðis-
stofnunarinnar WHO, sem ný-
lega komu út. Islenzkir karlar
eru lika ,,á verðlaunapalli” i
þessari alþjóðlcgu „keppni” ,
en þar eru það sænskir karlar,
sem slá islen/.ka út með nokk-
urra vikna lengri meðalaldri.
I.iklega ber skýrsla WHO
beilbrigðisþjónustu okkar gott
vitni, enda þótt oft sé kvartað
undan ófullkominni heilbrigðis-
þjónustu, ekki si/t úti á landi.
Kikasta land vcraldar, Baiula-
rikin, er mjög altarlega á mer-
inni i þessum efnum, cr um og
undir miðju á lista 33 þjóða, sem
slofnunin hefur i fórum sinum.
I.istinn yfir þjóðirnar 33 litur
aiinars þannig úl:
KARLAR
Meðalaldur
við dauða
1. Sviþjóð 71.8
2. tsland 71.6
3. Noregur 71.3
4. Holland 71.0
5. Danmörk 70.8
6. Grikkland 70.7
7. Sviss 70.1
8. Búlgaria 69.3
9. Japan 69.3
10. Kanada 69.1
11. Malta 68.9
12. England
og Wales 68.7
13. N-trland 68.5
14. Italfa 68.4
15. Frakkland 68.2
16. Nýja Sjáland 68.1
17. Þýzkaland 67.7
18. Belgia 67.6
19. Astralia 67.5
20. Tékkóslóvakia 67.4
21. Lúxembúrg 67.2
22. Pólland 67.1
23. Ungverjaland 67.0
24. Skotland 66.9
25. Austurriki 66.6
25. Bandarikin 66.6
27. Finnland 65.9
28. Panama 65.4
29. Ceylon 63.8
30. Venezuela 63.5
31. Colombia 59.0
32. Mauritus 58.9
33. Chile 58.7
KONUR
Meðalaldur
við dauða
1. Noregur 76.9
2. tsland 76.7
3. Holland 76.6
4. Sviþjóð 76.5
5. Sviss 75.8
6. Kanada 75.7
6. Danmörk 75.7
6. Frakkland 75.7
9. England og Wales 74.9
10. Japan 74.5
11. Grikkland 74.4
12. Astralia 74.2
13. Nýja Sjáland 74.2
14. Bandarikin 74.1
15. ttalia 74.0
15. Pólland 74.0
17. Belgia 73.9
17. Þýzkaland 73.9
19. Tékkóslóvakia 73.8
20. Finnland 73.6
20. Lúxembúrg 73.6
22. Austurriki 73.5
22. Búlgaria 73.5
24. N-lrland 73.4
25. Skotland 73.1
26. Malta 72.4
27. Ungverjaland 72.1
28. Panama 68.9
29. Venezuela 67.7
30. Ceylon 66.1
31. Chile 64.7
32. Mauritus 62.6
33. Colombia 62.4
Það er engin ástæða til að vera með sút, — að vera fæddur á Is-
landi þýðir það, að möguleikarnir fyrir þig eru miklir á að ná
langlifi og góðri heilsu.
Vill láta greiða
Lesendur
JSl hafa
/JjjXorfáf
Heiðar (íuðbrandsson, fisksali:
„Vegna skrifa i dagblöðum og
frétta i útvarpi vil ég sem fisksali
taka fram, að umrædd lausn á
vanda þeim, sem fisksölumálin
eru kornin i, getur ekki komið til
álita, þó að vilviljaðir menn vilji
leysa vandann með þvi að
skikka hluta flotans til að landa
fisk i Reykjavikurhöfn, þá leysir
það takmarkaðan vanda. ,
t fyrsta lagi kæmu þær ráðstaf-
anir til litilla nota, vegna þess
hversu langt er á miðin, til að
mynda hafa trollbátar sótt á mið-
in fyrir sunnan land, jafnvel aust-
ur fyr'r Eyjar.
Og sá fiskur, sem þangað er
sóttur, er orðinn sex til sjö daga
gamall, þegar hann kemur á
land, og þvi lélegt hráefni fyrir
fisksala.
Eina leiðin, og sú, sem fisksalar
hafa bent verðlagsráði á, er
hækkun álagningar frá þvi sem
nú er, vegna þess að i fjölda ára
hefur verðlagsráð rýrt álagningu
á fiski og talið að sama krónutala
nægði.
Saumaklúbburinn vill sjá,
„Hvað er í
kassanum?
/#
Sigriður bringdi fyrir nokkrar
vinkonur i saumaklúbb:
„Getum við ómögulega fengið
að sjá aftur gamlárskvöldsþátt-
inn — „Hvað er i kassanum?"?
Allt an'nað virðist endurtekið.
en þrátt fyrir þrábeiðni márgra
fær maður ekki að sjá þennan
þátt, sem þótti svo ágætur.”
Tíeyringar vefjast fyrir
Kristin bringdi:
„Er það virkilega svo að kaup-
menn taki ekki lengur við tieyr-
ingum fyrir greiðslu?
Eg var að senda út i verzlun
áðan peninga til greiðslu, en þá
neitaði afgreiðslustúlkan að taka
við þeim og sagði, að þeir væru
ekki gildir.”
Vissulega eru tieyringar fullgild-
ur gjaldniiðill. enda sagði við-
koniandi kaupmaður okkur, að
þetta hlyti að vera misskilningur
afgreiðslustúlkunnar. — Þegar
bann gætti að, kom i ljós, að hún
hafði haft i niiklu aö smiast og gat
ekki tekið við tieyringunum þá
stundina. en veitti þeiin viðtöku
siðar, þegar henni gafst betra
næði til að telja þá.
niður fisk
Fyrir nokkrum árum var nóg
að eiga gamlan bilskrjóð til aö
flytja fisk neðan frá höfn að búð-
unum, og hafa skúr eða smáskot
til að selja fiskinn jafnóðum. En
núna erum við flestir með dýrar
búðir með frysti- og kælitækjum
auk annars dýrs útbúnaðar og
stóra og dýra bila, sem taka 3-4
tonn, til flutninga á fiski, sem fæst
kannski einu sinni eða tvisvar i
viku, og þá þarf hann að keyra 6-
12 hundruð kilómetra leiö eftir
honum.
Væri ekki ráð að greiða niður
fiskinn eins og kjötið? Það kæmi
betur fyrir stærri og efnaminni
fjölskyldur. Litið kostaði fiskur-
inn með sömu niðurgreiðslu og
kjötið.
Það væri gaman að heyra álit
húsmæðra, áöur en öllum fisksöl-
um i Reykjavik verður lokað með
tölu, eins og komið hefur til tals.”
Hver skrifar Helenu?
Kftirfarandi bréf barst okkur frá
Lakselv i Noregi:
„Ég heiti Helen Eriksen og ég
bý lengst i norðri i Noregi, i bæ
er heitir Lakselv. Ég er 16 1/2 árs
og er i gagnfræðaskóla. Ég skrifa
til ykkar i von um að verða ekki
fyrir vonbrigðum á ný. Ég skrif-
aði nefnilega Morgunblaðinu og
baö þá að vera svo góða að reyna
að hjálpa mér með að finna is-
lenzkan pennavin. En ég hef
aldrei heyrt neitt frá þeim, ekkert
bréf. Mig grunar, að það hafi
þurft peninga. Getið þið hjálpað,
þótt ég borgi ekki?
Ég er full af áhuga fyrir Sögu-
evnni, íslandi, það er land dags-
ins i dag. ég vildi gjarna kynnast
landinu betur með þvi að skiptast
á bréfum við tslending. Helzt
vildi ég skrifast á við strák, 16-20
ára eða svo, en vitaskuld er ekk-
ert að þvi að skrifast á við stelpur
lika. Ahugasvið mitt er mjög vitt,
allt frá tónlist til mannkynssögu,
stjórnmálum til leikhúss, tungu-
mála, trúarbragða, náttúru og
lista alls konar.
Ég skrifa bæði ensku, þýzku og
norsku (bókmálið og eins
nýnorskuna, sem likist meir is-
lenzku), finnsku og öll hin
Norðurlandamálin,” segir Helen,
og hér er heimilisfangið hennar,
og áreiðanlega verða margir les-
enda til að senda henni bréf:
Helen Eriksen,
Box 132, 9700,
Lakselv, Norge.