Vísir - 04.08.1973, Blaðsíða 4

4
Vlsir. Laugardagur 4. ágúst 1973.
Hvar er bezta öku-
manninn að finna?
Hvert skal halda? — Hvaö skal
gera? Þeir eru vlst aeriö margir,
sem hugsa slikt um þessar
mundir þar sem framundan er
lengsta helgi sumarsins. Vmis
mót eru haldin úti I náttúrunni
og gott tækifæri gefst til
óbyggöaferöa. En fólk er margt
og misjafnt, þótt allir hafi sama
takmarkiö, sem sé aö skemmta
sér. Og þaö er annar sameigin-
legur þáttur, sem allir veröa
þátttakendur I, hvort sem þeim
Hkar betur eöa verr, en þaö er
hin mikla umferö helgarinnar,
og enginn ökumaöur kemst hjá
þvi aö sýna, aö hvaöa stigi öku-
hæfni hans er.
Bifreiðin þarf sina að-
hlynningu
Bifreiöinni er sem sé ætlaö
veigamikiö hlutverk og er þvl
flest undir henni komiö. Hún
veröur aö fá sina aöhlynningu,
þvi aö allt veltur á aö hafa hana
góöa. Athuga þarf allan
öryggisbúnaö áöur en lagt er af
staö, hemla, stýri, loft i hjól-
böröum o.s.frv. og ganga þann-
ig frá hnútunum, aö sem allra
minnst veröi um bilanir. En bili
hún engu aö siöur er tryggara
að hafa meö sér nauðsynlegustu
varahluti, sérstaklega viftu-
reim, kerti, kveikjulok, kveikju-
hamar og platinur Þá veröur að
gæta þess að hlaöa bifreiðina
rétt þeim farangri, sem hafa
skal meðferðis ekki ofhlaöa, þvi
þá missir bifreiöin aksturs-
eiginleika sina. Og þá má ekki
gleyma þeim farangri, sem sizt
skyldi vanta og ekkert fer fyrir,
en það er hiö góöa ferðaskap.
Þaö er aldrei hægt að ofhlaða
með því og á þvi veltur, aö öll
feröin veröi sem ánægjulegust.
Hæfni og öryggi
Fjöldi þeirra, sem eru i umferð-
inni, er svo mikill og fólkiö svo
misjafnt, að hver maöur verður
að gera ráö fyrir öllu og treysta
á eigin hæfni og öryggi. Ef þess
er gætt að fara varlega, þar sem
má búast við hættu, gengúr allt
að óskum. Sérstaklega verður
aö aka meö gát á blindhæðum,
beygjum og viö ræsi og brýr.
Þaö er heldur ekki fyrir hvern
sem er aö mæta bifreiðum og
aka fram úr á réttan hátt. Þess
ber helzt aö gæta, þegar bifreið-
um er mætt aö draga úr hraöa,
víkja vel til hægri og gefa ekki
inn aukið benzln fyrr en
mætingin er yfirstaðin, þvl að
annars er mikil hætta á aö stein-
ar spýtist undan bifreiöinni og á
þá næstu, en einmitt viö
mætingar verða flest framrúöu-
brotin.
Börnin í aftursætinu
Þaö er auðvitaö þaö fyrsta, sem
ökumaður setur sér, að aka
samkvæmt aöstæöum og hafa
tillitssemi og ábyrgöartilfinn-
ingu i hávegum. En það er
ýmislegt fleira, sem hægt er að
gera til þess aö tryggja sig sem
bezt, og eru bilbelti einn hlekk-
urinn i þeirri öryggiskeðju. En
engin keðja er sterkari en veik-
asti hlekkurinn, og ef þvi beltin
hanga ónotuð, þegar slys ber að
höndum, þá er hætt viö að keðj-
an hrökkvi I sundur þegar mest
riöur á að hún haldi. Þaö tekur
aöeins 5-10 sekúndur aö spenna
beltin og styrkja þannig til
muna þann hlekk i öryggiskeðj-
unni, sem sizt má vera veikur.
Og i framhaldi af þvi að minnast
á bilbelti þá skal hugað litiö eitt
að börnunum, sem mörg hver fá
að fara með i ferðlagið. Að öllu
ungviöi skal hlú, hvort sem það
eru ungar plöntur, litil lömb eða
börn. Hvað viðkemur börnum
þá eru það foreldrarnir, sem
vernda þau, og ef farið er með
þau i ferðalög þá er verndin alls
ekki fólgin i að sitja meö þau i
framsætinu. Ef slys ber að
höndum þá gætu mæður bjargað
sér frá meiðslum og jafnvel
dauða, en það yröi þá á kostnað
barnanna, sem þær sitja undir.
Þau verða þá vernd fyrir þær og
það lætur engin sönn móðir við-
gangast. Nei börnin eru bezt
hólpin i aftursætum bifreiða, og
helzt trygg i barnabilstólum eðe
bilbeltum.
Nú styttist dagur óöum og þá
einnig sá timi sem menn þurfa
ekki að nota ökuljós. En reynd-
ur ökumaður veit aö útsýn kann
aö byrgjast af öðru en myrkri.
Hann veit að rykský, þpka rign
ing og jafnvel sterk sól kunna að
deyfa útsýn hans fram á veginn.
Þess vegna notar hann alltaf
full ökuljós, þegarhann ekur viö
slik skilyrði.
Hvar er bezta ökumann-
inn aö finna?
Þaö er ekki erfitt, þvi að hann er
auðvitað i hverri einustu bifreið.
Flestum finnst þeir aka svo
dæmalaust vel. En þaö er mis-
jafn sauður i mörgu fé, og þess
vegna látum við fljóta með upp-
skrift, sem ætti að rifja upp áð-
ur en lagt er i feröalagið:
1. Aður en lagt er af stað, þarf
að athuga bifreiðina vel,
öryggisútbúnað, loft i hjól-
börðum, hvort bifreiðin sé
rétt hlaðin o.s.frv.
2. I akstri eiga bilbeltin að vera
spennt og börnin að sitja i aft-
ursæti.
3. A þjóðvegunum á að halda
jöfnum hraða i samræmi við
umferðina, ekki aka of hratt
og ekki of hægt og haga
akstrinum alltaf miðað við
aðstæður.
4. Þegar bifreiðum er mætt þarf
að vikja vel til hægri, draga
úr ferð og gefa ekki inn aukiö
benzin fyrr en mæting er yfir-
staðin. Með þvi minnka lik-
urnar á þvi, að brotnar séu
framrúður hjá öðrum.
5. Ef stanzað er einhvers staö-
ar, má bifreiðin aldrei vera
þannig á veginum, að hætta
geti safað af.
6. Verið i góðu skapi og litiö ekki
á umferðina sem kappakstur,
heldur sem skemmtilegt
ferðalag. Góða ferð
GÓÐA HEIMKOMU.
(Frá Umferðarráði).
BÍLAR UMFERÐ TÆKNI
y. ^ j y. m
MJL
*
Q
jL

Leo prins í London, mónudagsmynd:
Hinn kœrleiks-
ríki moður
Það er langt síöan önnur
eins biðröð hefur verið fyrir
utan Háskólabíó á mánu-
degi, og s.l. mánudag þeg-
ar fyrsta sýningin var á
„Leó prins i London". Lik-
lega afa þó einhverjir orðir
fyrir vonbrigðum, sem
héldu, að hér væri um að
ræða venjulega, enska
gamanmynd.
En Leó prins er enginn venju-
legur prins, og myndin er heldur
engin venjuleg mynd. Hún er ein
mynda i bylgju ádeilukvikmynda,
sem sameina ákveðið skemmt-
anagildi, gæöi i töku og leik og
beinharða ádeilu á rikjandi þjóð-
félagsform. Þessar myndir eru
vægast sagt ákaflega misgóðar,
og misáhrifarik ádeila. Sumar
eru aðeins yfirborðskenndar til-
raunir til aö fylgjast með
straumnum og ádeilan bæði
grunn og illa unnin. Ekki verðúr
það þó sagt um þessa mynd. Hún
er ákaflega skýr og hnitmiðuö, en
einhvern veginn er þó eins og að
ádeilan verði aldrei raunverulega
áhrifarik.
Um leik er myndin mjög mis-
góð, og oft yfirkeyrir stilfærður
leikmáti hinn raunsanna veru-
leika myndarinnar. Fátækra-
hverfi Lundúnarborgar eru raun-
veruleg og oft gefur myndin mjög
sannfærandi mynd af þvi ástandi
sem þar rikir. Hins vegar eru
kvik.
mynair
vistarverur aðalsfólksins stil-
færöar og nálgast hreinan fárán-
leikastil. Einhvern veginn er eins
og þessar tvær aðferðir fari ekki
saman i myndinni og myndi ekki
þá heild, sem þær þurfa.
Leikur Marcello Mastroianni i
hlutverki hins „góða” prins, sem
fylgist með eymd heimsins i
gegnum kiki úr glugga hallar
sinnar, er yfirleitt mjög góður og
sannfærandi. Maður fær ósjálf-
rátt samúð með þessum hjarta-
góða, en um leið grunnhyggna
aðalsmanni, sem er tilbúinn að
fórna öllu til þess að bjarga þvi
fólki, sem hann sér með eigin
augum kvalið og niðurlægt. Minn-
ir grunntónn myndarinnar
óneitanlega dálitið á samtal Ólafs
Kárasonar og Arnar Úlfars i
Ljósvikingnum um hinn kærleiks-
rika mann, sem þolir ekki að sjá
eymd, vegna þess að honum
finnst hún snerta sig sjálfan, en
getur vitað af heilum þjóðum
murkuðum i hel, ef hann bara sér
þær ekki.
Þótt myndin nái að minu viti
ekki tilætluöum áhrifum hvað
ádeilu snertir, er hún mjög vel
gerð að flestu leyti. Notkun tón-
listar i myndinni er mjög áhrifa-
rik og sömuleiðis myndatakan.
Það verður enginn svikinn af Leó
prinsi, þótt tilraunir hans til þess
að bjarga þjóðfélagi sinu hefðu
trúlega orðið áhrifarikari, ef
meiri raunsæis hefði gætt I gerð
myndarinnar.
Umsjón:
Þórunn Sigurðardóttir
RÍKISSPÍTALARNIR
lausar stöður
Starfsstúlku vantar i eldhús Kópa-
vogshælis. Nánari upplýsingar gefur
matráðskonan, simi 41500.
Landspitalinn óskar eftir að ráða
sendil til sendistarfa innan spitalans
og á spitalalóðinni.
Umsóknum, er greini aldur, menntun
og fyrri störf, ber að skila til skrif-
stofunnar. Umsóknareyðublöð
fyrirliggjandi á sama stað.
Reykjavik 2. ágúst 1973.
SKRIFSTOFA
RÍKISSPÍTALANNA
ÍKSGÖTU 5, SÍMI 11765