Vísir - 09.03.1974, Blaðsíða 8

8
Vísir. Laugardagur 9. marz 1974.
Eins og þið hafið
eflaust orðið varir við,
lesendur góðir, þá
birtist enginn,
desember-annáll i
blaðinu, enda mundi
það æra óstöðugan að
lesa um þá atburði,
sem hæst bar þann
mánuð, hvað þá að
skrifa um þá. ( Þess
vegna sleppi ég honum
úr almanakinu, en tek
janúar i karphúsið. Og
þá er að byrja:
... SBG7/?
lítfytfST
6ÓL* HUNDt.
FPEMUZ EN
NÆCSSI.
Spangólandi
silfurhross
Þó silfurhrossi bókmennta-
gagnrýnenda dagblaðanna hafi
ekki verið úthlutað fyrr en i lok
janúar, þá finnst mér sjálfsagt
að minnast fyrst á þann atburð.
Að þessu sinni hlaut skagfirska
skáldið Hannes Pétursson
hrossið og þótti flestum skáldið
vel að hrossinu komið. Er ekki
vonum seinna, að fulltrúi mesta
hrossahéraðs landsins hljóti
þessa viðurkenningu. En litt
munu skagfirskir hrossabændur
vera hrifnir af sköpulagi silfur-
hrossins og segja það likjast
spangóla hundi, fremur en
hrossi.
Hvað meinti ólijó?
ólijó, forsætisráðherra, flutti
frábæra hvatningarræðu á
gamársdag, eins og hans var
von og visa. Hann sagði m.a.:
,,..ég held það vanti einhvern
eldmóð i sálina, já ef til vill hálf-
gert ofstæki til að reka úr landi
ýmsar ódyggðir og óvenjur,
sem hér hafa rutt sér til rúms”.
Nú velta framsóknarmenn,
(hvar i flokki sem þeir standa),
því fyrir sér, hvað ólijó, hafi
eiginlega átt við.
2500 á mánuði
„Gullstæðin” á Tollstöðinni
eru nú leigð út fyrir kr. 2500 á
mánuði. Að sjálfsögðu eru það
„aðallega kaupsýslumenn”,
sem hafa ráð á að leigja sér
stæði þarna, en starfsmenn toll-
stjóraembættisins fá þó að nota
stæðin fritt, ef þeir mæta nógu
snemma. Einhvern veginn
verður að fá fólkið til að mæta á
réttum tima i vinnuna. Nú velta
menn þvf fyrir sér hvað yfir-
byggðu stæðin i nýja Seðla-
bankanum muni kosta.
Myndhöggvarar hugsa
hátt
Myndhöggvarafélagið hefur
nú fengið inni i súrheys-
turnunum að Korpúlfsstöðum.
Þar er leigan ólik þvi sem hún
er á tollstöðvarþakinu, aðeins
ein króna á mánuði. Og loksins
geta myndhöggvarar verið
upplitsdjarfir og farið að hugsa
hátt.
Ilaninn háttprúði
Margir misskildu auglýsingar
um sýningar á „hananum hátt-
prúða” á Akureyri. Þeir héldu
að verið væri að auglýsa fund i
bæjarstjórninni.
Skrifaðu undir eða...
að þeir koma þaðan út blankir,
heimilislausir og niðurbrotnir
andlega og hafa því endurtekið
brot sin fljótlega. Fyrrgreind
ráðstöfun ætti að geta bætt úr
skák.
Erfiðleikar
Og nú er Stefán frá
Möðrudal búinn að hijóta þakkir
Danadrottningar fyrir
málverkið, sem hann færði
henni í þann mund sem hún yfir-
gaf land vort á siðastliðnu
hausti. Stefáni gekk erfiðlega að
fá menn drottningar til að taka
á móti málverkinu, og ekki
ætlaði að ganga betur að koma
viðurkenningu og þökkum til
hans. Bréfið til Stefáns flæktist
til Grlmsstaða á Fjöllum og
þaðan til Danmerkur á ný. Loks
komst það til Stefáns að heimili
hans i Reykjavfk.
Ungu mönnunum i lögregl-
unnimun mörgum hverjum lika
það miður að mega ekki safna
hári og skeggi eins og aðrir.
Greipur varðstjóri segir, að
hægt sé að toga i skeggið og
teyma menn fram og aftur á
þvi. Mér er spurn. Hvernig veit
Greipur það?
Biræfnir þjófar
Þjófar gerast æ biræfnari.
Um miðjan janúar bauð maður
nokkur til sin fólki að afloknum
dansleik „i einu veitingahúsi
borgarinnar” eins og segir i
varlega orðuðum fréttum.
Heimboðið launaði fólkið með
þvi að binda gestgjafann og
labba út frá honum með 150
þúsund króna stereó.samstæðu.
Ég segi nú bara fyrir mig, að
aldrei mundi ég bjóða svona
fólki heim.
Ég var sveimér heppinn að
vera ekki i Klúbbnum, þegar
lyftingamennirnir voru með
undirskriftalistann sinn á móti
honum Halli vini minum. Hver
þorir annað en að skrifa undir,
þegar svona jakar biðja mann
að gera það? Maður veit svosem
hvað þeir geta, ef þeir kæra sig
um, það sýndi sig best i þjóna-
verkfallinu.
Hvað með tima-
sprengjurnar?
Visir segir frá þvi, að hinir
grunuðu i sprengjumálinu hafi
verið látnir lausir og haft fjar-
vistarsönnun, af þvi þeir hefðu
verið i öðrum borgarhluta
nokkrum minútum eftir spreng-
inguna. Hvernig er það annars.
Eru timasprengjur komnar úr
tisku?
Fangar á sjóinn
Loksins kom að þvi að rétt-
vlsin kom vitinu fyrir sjálfa sig.
Nú á sem sagt aö manna bát-
ana með mannskap frá Litla-
Hrauni. Þetta hefði mátt gera
fyrir löngu. Hvernig væri til
dæmis að manna úthafs-
togarana með þessum strákum,
sem flestir eru þaulvanir sjó-
menn? Það hefur löngum verið
vandamál hjá þeim, sem
afplánað hafa dóma á hrauninu,
'v> V /y A. ■ '
S7EFAH rW /FióbrruML
Pattonnabbisveinn
Patton slökkviliðsstjóri, sem
kallaður var Nabbi, þegar við
vorum I skóla, hefur nú hlotið
rétt eina viðurkenninguna og
það frá Washington. Já, það á
ekki af Sveini vini minum að
ganga. Hver heiðursviður-
kenningin á fætur annarri dynur
yfir hann og kemur mér af þvi
tilefni i hug visuparturinn:
„Það sem helst hann varast
vann, — varð þó að koma yfir
hann.
Sitt hár og skegg
Komu ekki aftur
Aðrir biræfnir þjófar hringdu
dyrabjöllu á húsi i Reykjavik.
Húsráðandi kom til dyra.
Mennirnir höfðu ekki fyrir þvi
að heilsa, heldur gengu rakleitt
'inn i ibúð mannsins og siðan út
aftur með fangið fúllt af ferða-
útvarpstæki og bókum. Þeir
komu ekki aðra ferð, og varð
„maðurinn að vonum ákaflega
hissa og hringdi i lögregluna”.
Bréfsnef lika heiðraður
Við skulum slá botninn i
þennan annál með þvi að geta
litillega heimsóknar Bréfsnefs
til Kastrós á Kúbú. Kastró
heiðraði Bréfsnef eins og við
mátti búast, og Bréfsnef varð
voða glaður. Fyrir hvað
heiðurinn var sýndur fylgir ekki
sögunni, en menn ættu að vera
færir um að geta sér þess til.
Kærar kveðjur
Boggi.
rsrfrttvEr \,*eo
VUDfi <bJ‘Lt>L£.
r
TE'/MS) PiBNN F/ZNm OG mFTON /9 FV*.