Vísir - 08.06.1974, Blaðsíða 2

2
Visir Laugardagur 8. júni 1974
rismsm:
Notiö þér
strætisvagna?
Jóhann Andrésson, verkamaður:
Ég nota þá, þegar ég er á ferð-
inni og finnst alls ekki óþægilegt
að ferðast með þeim. Ég hef ekki
bílpróf og langar ekkert i bil.
Kristbjörg Gunnarsdóttir, hús-
móðir: Mér finnst betra að nota
strætisvagna heldur en að fara á
bil i bæinn. Ég hef bilpróf og mér
finnst sjálfsagt að fara á bil milli
bæjarhverfa, ef hann er fyrir
hendi. Maður er svo lengi að fara
milli hverfa i strætisvagni.
Finnur Sigurgeirsson, bókari: Ég
nota aldrei strætisvagna. Ég á
bil, en bý auk þess nálægt vinnu-
staðnum. Ég á fáa vini i úthverf-
unum og ef ég fer niður i bæ, þá
labba ég.
Ragnar Ólafsson, nemi: Það
kemur fyrir. Annars er ég ekkf
það mikið á ferðinni. Það getur
verið þægilegt að taka strætis-
vagn, þegar umferðin er orðin
svona mikil og bilastæðin fá.
Lars Vikör, máifræðinemi. Ég
geng yfirleitt. Heima i Osló geng
ég lika eða tek sporvagn. Ég hef
ekki bilpróf, en nota rútur eða
lestir á lengri leiðum.
Unnsteinn Pálsson, starfsmaður
hjá Alverksmiðjunni. Ég nota þá
þó nokkuð og yfirleitt þegar ég
ferðast innanbæjar, þótt ég eigi
bil. Mér finnst yfirleitt nokkuð
gott að nota strætó, og svo eru
þeir ódýrari en einkabillinn.
„Aldrei séð annað eins
segir Sveinn Björnsson rannsóknariögreglumaður,
sem ósamt fleiri lögreglumönnum kynnti sér
óstand fíkniefnamóla í Kaupmannahöfn
svínarí”
Moldarhaugur fyrir framan húsið, borö úr kassafjölum, reiðhjói og ruslahrúgur. Þetta var sjónin, sem
mætti ijósmyndara Visis, er hann fór um Kristjaniu fyrir mánuöi á ferö sinni um Kaupmannahöfn.
Myndin er tekin i hjarta „nýlendunnar”. Ljósm. BG.
/,Ég hef aldrei séð ann-
að eins svínari og þarna í
Kristjaníu. Þarna var
skítugt og sjúkt fólk inn-
an um hunda, ketti og
rottur. Það lá á fletum,
en hrúgur af saur voru úti
á miðjum gólfum."
Þetta er lýsing Sveins Björns-
sonar rannsóknarlögreglu-
manns i Hafnarfirði, en hann fór
til Kaupmannahafnar fyrir
stuttu ásamt þremur öörum lög-
reglumönnum til að kynna sér
starfsaðferðir fikniefnadeildar
rannsóknarlögreglunnar þar.
Ferðin var farin i boði dóms-
málaráðuneytisins. Visir ræddi
við Svein i gær um ferðina.
„Við fórum utan 27. mai og
vorum i fimm daga. Með mér
voru Jón Guðmundsson yfirlög-
regluþjónn á Selfossi, Asmund-
ur Guðmundsson rannsókn-
arlögreglumaður i Kópavogi og
Þorsteinn J. Jónsson, starfs-
maður fikniefnadeildar lögregl-
unnar i Reykjavik.
Við fórum margar ferðir með
lögreglumönnunum dönsku,
mest út i hippanýlenduna
Kristjaniu, sem er núna ekkert
annað en sóðabæli og samkomu-
staður dópista og glæpamanna.
Sérstakir „shuðrarar" —
ekki til hér
Starfsaðferðir dönsku lög-
reglunnar eru að mörgu leyti
ólikar þvi sem hér tiðkast. Þeir
hafa sérstaka menn i þvi að fara
út á kvöldin, leita að fikniefna-
sölum, hlera samtöl manna og
framkvæma handtökur. Þessir
eru borgaralega klæddir byrja
að vinna klukkan sex á kvöldin
og eru ekki búnir fyrr en löngu
eftir miðnætti. Þeirra starf ber
hins vegar mjög góðan árangur,
þvi þeir taka mjög marga. Þeir
meíra að segja stoppa menn úti
á miðri götu og leita á þeim, ef
þeir þykja grunsamlegir,”
sagði Sveinn.
Byssur á loft við minnsta
mótþróa
Sveinn sagði að sér þætti
mikil harka komin i viðureign
lögreglunnar við fikniefnasala
og neytendur.
m LESENDUR HAFA ORÐIÐ
SENNILEGA
COLUMBUS
ALDREI Á ÍSLANDI
Sigurður ólason lögfr. sendir 2.
dðunni eftirfarandi aths.:
HIÐ gamla ágreiningsefni,
hvort Columbus hafi komið tií
Islands, áður en hann réðst i
Amerikuferð(ir) sina(r), hefir
nýskeð verið vakið upp hér i
blaðinu, i tilefni af fréttafrásögn
um norskan fræðimann, sem nú
telji sig vera i þann veginn að
sanna þetta. Hafi bréfritarar hér
á siðunni bent á, að ekki sé þar
um nein ný sannindi eða
uppgötvun að ræða, heldur hafi
þetta verið kunnugt og vitað hér
á landi sem söguleg staðreynd,
enda tilgreindir höfundar og
heimildir. Ekki hefir þó enn verið
bent á sjálfa frumheimildina,
sem sé frásögn Columbusar
sjálfs, i ævisögu sonar hans, sem
segir frá ferð hans hingað, og
skyldi þá mega ætla, að ekki
þyrfti frekar vitnanna við.
Sannleikurinn er þó sá, að mjög
hefir verið um það deilt, — af
furðulegu kappi og af miklum
fjölda fræðimanna — hvort þessi
frásögn ævisögunnar hafi við rök
að styðjast, eins og reyndar
margt fleira i sambandi við þenn-
an fræga afreksmann veraldar-
sögunnar. Af isl. höfundum benti
Finnur Magnússon á það fyrstur
manna, að C. hafi verið hér á
landi og hér muni hann hafa
fengið fyrstu vitneskju sina um
lönd I vestri. Á sömu skoðun var
Vilhj. Stefánsson, sem skrifaö
hefir itarlega um þetta mál,
ennfr. t.d. Gustav Storm, hinn
norski fræðimaður, dr. Charcot,
(er fórst við Mýrar) og ýmsir
fleiri. Dr. Þorvaldur Thoroddsen
mun hins vegar hafa verið van-
trúaður á þessa Islandsferð C.,
svo og fjöldi erlendra fræði-
manna.
Hér sýnist þvi sitt hverjum og
er gátan enn óleyst, og verður lik-
lega lengst af. Það væri þvi góðra
gjalda vert, ef hinn norski fræði-
maður gæti grafið eitthvað fram,
sem varpaði nýju ljósi á þetta
atriði, og sizt má gera litið úr
þeirri viðleitni hans i þá veru, að
rannsóknarefnið varði ekki annað
en það, sem við höfum alltaf vitað
og fullsannað sé fyrir. Það eru
einmitt sannanir, sem vantar. Og
meira að segja eru veigamiklar
likur gegn þvi, að frásögnin fái
staðizt.Má i þvi efni, til fróðleiks
og gamans, benda lauslega á
þessi atriði:
a) Ævisagan er ekki til i frum-
riti og gæti þvi auðveldlega hafa
færzt úr lagi við afritun, svo sem
algengt var, enda auðsætt og
viðurkennt, að hún hlýturaðhafa
afbakazt i ýmsum einstökum
atriðum.
b) Það dregur og úr sannleiks-
gildi sögunnar þ.á m. frásagnar-
innar um Islandsferð, að C.
skrifaðihana ekki sjálfur.heldur
sonur hans löngu siðar.
c) Hins vegar er tilfrásögnC.
sjálfs i dagbók hans i fyrstu
Amerikuferðinni, þar sem hann
rifjar upp, hversu vitt hann hafi
áður farið, til suðurs, allt til
Guineu, en „til norðurs hefi ég
farið allt norður til Englands”.
Hér hefði hann hlotiðað geta um
tsland, ef hann hefði þangað kom-
iö.
d) Það athugast ennfremur, að
C.teðahöfJ, nefnir hvergi island,
heldur hið forna landfræðisögu-
lega heiti, Thule, sem þá og enn
er nokkurri óvissu bundið. Ef C.
hefði verið hér, myndi hann
vissulega hafa nefnt landið sinu
rétta nafni, enda gefið mál, að C.
sem var kortagerðarmaður og
landfræðíngur, hefir þekkt tilvist
og nafn landsins.
e) Hnattstaða sú, sem upp er
gefin, getur ekki átt við Island,
heldur miklu suðlægari lönd.
Munurinn er of stórkostlegur (10
br.gr.) til þess að með nokkru
móti verði komið heim og saman.
f) Likt er að segja um lýsingar
frá landinu t.d. mismun flóðs og
fjöru (17 m?), sem ekki nær
nokkurri átt, miðað við aðstæður
hér á landi. Óliklegt verður að
telja að bæði þessi atriði og fleiri
eigi rót sina að rekja til
misritunar eingöngu, hitt er trú-
legra, að frásögnin um ferð þessa
sé öll ýkt, meira og minna, enda
þurfi þær ýkjur heldur ekki að
vera frá C. sjálfum komnar.
Ég held þess vegna, að þyki
mönnum málið þess virði, að láta
sig það einhverju skipta, þá væri
réttara að biða átekta og sjá,
hvortrannsóknhins norska sagn-
fræðings kann að leiða eitthvað
nýtt i ljós.
S.ól.
Framboð 2
Einn er vor ágætur flokkur
i andanum virðist hann frjór.
Hans stefnumái er vist það eina
að eflast og verða stór.
En visir þess afls er vist alltaf
einkar visinn og mjór.
Það er taliö hann þynntist um þriðjung
þegar Helgi Sæm. fór.
Ben.Ax.