Tíminn - 26.03.1966, Qupperneq 9

LAUGARDAGUR 2G. marz 1966
TIMINN
um tilmælum forsætisráðherr-
ans. Heath taldi greiðslhall-
ann ekki sök íhaldsstjórnarian
ar og sagðist myndu ræða bað
sem honum sýndist. Jo Grim
ond staðfesti að vísu, að hinn
mikli greiðsluhalli hefði verið
arfur frá íhaldsstjórninni, en
sterlingspundið væri undir-
staða efnahagslífsins og það
væri fyrst og fremst stjórn
efnahagsmálanna, sem um yrði
kosið í þessum kosningum.
f framhaldi af þessum um-
ræðum komu fréttirnar um af
stöðu de Gaulles til Nato og
yfirlýsing franska fulltrúans
á fundi Evrópusambandsms,
sem er myndað af Efnahags-
bandalagslöndum og Bretum,
að Frakkar sæju nú ástæðu til
að ætla, að Bretar gætu gerzt
aðilar að Efnahagsbandalaginu.
Síðan hefur afstaðan til Efna
hagsbandalags Evrópu verið að
almál kosninganna og
telja blöðin, að það verði efst
á blaði fram á kjördag. Þeir
Heath og Grimond sögðu, að
Bretar yrðu að gangast undir
ákvæði Rómarsáttmálans án
undanbragða, gerast aðilar, en
semja síðan um umþóftunar-
tíma varðandi landbúnaðaraf-
urðir.
Harold Wilson sagði, að hann
væri fús að leiða Breta inn í
Efnahagsbandalagið, ef vissar
mikilvægar undanþágur fengj
ust varðandi landbúnaðarstefn
una og samveldislöndin. Bret-
ar hlytu að gera þann fyrir
vara að geta áfram keypt hrá
efni sín og landbúnaðarvörur
á ódýrustu mörkuðunum i Sam
veldislöndunum, Ástralíu, Nýja
Sjálandi. og Kanada t.d. Hann
vildi, að Bretar gengju inn í
Efnahagsbandalagið, berandi
höfuðið hátt, en gerðust ekki
aðilar án vissra lífsnauðsyn-
legra skilyrða og skríðandl á
maganum eins og Edward
Heath vildi hafa forystu um.
Verkamannaflokkurinn myndi
aldrei fallast á að fela yfirríkja
stofnun utanríkismál sín og
varnarmál.
íhaldsflokkurinn og Frjáls-
lyndi flokkurinn sögðu, að
hann hefði skellt inngöngu-
dyrum að EBE að stöfum og
þetta væri enn eitt dæmið um
Janusarandlit Verkamanna-
flokksins. Wilson sagðist vilja
gerast aðili að EBE, en setti
um leið fram með öllu óað-
gengileg skilyrði fyrir bandn-
lagið, sem þýddu það, að Bret-
ar gætu ekki gerzt aðilar.

Edward Heath þeytlst um tandið þvert og endilangt. Hann hefur þyrlu til umráða í kosningabar
áttunni. Heath kemur til London á hverju Kvöldi eins og Wilson. Hann stjórnar kosnlngabaráttunni
í hSfuðstöðvum flokksins og heldur blaðamannafundi við Smith-torg á hverjum morgni.
f þeim umræðum, sem efdr
hafa fylgt, hefur Frjálsiyndi
flokkurinn lagt áherzlu á það
að verulegur munur væri á
„Evrópustefnu“ Frjálslynda
flokksins og íhaldsflokksins,
þótt báðir lýstu sig nú fylgj-
andi aðild að EBE. Frjálslyndi
flokkurinn væri andvígur
stefnu de Gaulle varðandi Evt
ópu, og vildi stefna að póli-
tískri og efnahagslegri samein
ingu Evrópu. Edward Heath
hefði hins vegar lýst yfir stuðn
ingi við stefnu de Gaulle og
varið afsitöðu hershöfðingjans
til Nato — og setti Heath að
vara sig á að „verða blikkdós
í rófu á gólískum ketti”, eins
og einn af talsmömium fiokks
ins orðaði það.
Ródesíumálið hefar e'unig
látið til sin taka síðustu daga.
Þar greinir Verkamannaflokk
inn og Frjálslynda flokkinn
annars vegar og íhaldsflokkinn
hins vegar verulega á. íhalds-
flokkurinn vill, að ríkisstjóm
Bretlands hefji þegar í stað
viðræður við uppreisnarstjórn
Ians Smiths i Ródesíu án þess
að setja fram nokkur skilyrði
fyrir fram og segir, að hinar
efnahagslegu refsiaðgerðir
gegn Smith hafi enga þýðir.gu,
heldur muni aðeins styrkja
hann í sessi. Stjórnin segir aft
ur á móti, að efnahagsaögerð
irnar muni bera árangur í fyll
ingu tímans og brezka stjómin
geti ekki hafið viðræðui við
uppreisnarstjórn gegn krún-
unni, og ennfremur sé ljóst,
að Ian Smith eða fylgismeun
hans muni ekki vilja ræða uin
annað en skilyrðislausa viður
George Brown, efnahagsmálaráðherra, er aðal götuprédikarl
kosnlngabaráttunnar, hann ferðast aðallega um iðnaðarhéruðin
og öskrar sig hásan á gatnamótum og við verksmiðjubyggingar.
kenningu uppreisnarstjórnar-
innar. Hafi Smith skipt um
skoðun geti hann hvenæv sem
er tjáð landstjóra drottningar-
innar í Salisbury það Frjáls-
lyndi flokkurinn styður stefnu
stjórnarinnar í þessu máli, en
telur að hinar efnahagslegu
refsiaðgerðir gegn stjórn
Smiths gangi ekki nógu ’angt
og vill að afli Sameinuðu þjóð
anna verði beitt til að auka á-
hrif þeirra.
Hér eins og í öðrum lýðræð
islöndum eru ríkisútgjöldin
snar þáttur í kappræðum kosn
ingabaráttunnar. Heath hetur
deilt á stjórn Verkamanna-
flokksins fyrir skattahæKkanir
og bruðl í ríkisrekstrinum. Seg
ist Heath muni geta sparað
400 milljónir punda í ríkis-
rekstrinum með fækkun og
endurskipulagningu ráðuneyta
og bættum vinnubrögðum í
ríkisstofnunum. James Callagh
an, fjármálaráðherra segir hins
vegar, að í stefnuskrá íhalds-
flokksins sé a.m.k. fólgin 850
milljón sterlingspunda útgjald3
aukning ríkissjóðs og sé hlægi
legt af íhaldsflokknum að vera
að tala um skattalækkanir Hef
ur Callagan skorað á Heath að
mæta sér I sjónvarpinu til að " :
ræða þessi mál, en ekki vitað
enn, hvort af því verður
Þá hafa íhaldsmenn deilt á
stjórnina fyrir þær verðhækk-
anir, sem orðið hafa á neyzlu
vörum í stjórnartíð Verka-
mannaflokksins. Stjórnin segir
að þessar verðhækbanir stafi
að mestu leyti af þeim aðgerð-
um, sem stjórnin heíði óhjá
kvæmilega orðið að gera til
að rétta við greiðsluhallann,
sem íhaldsstjórnin nefði skilið
eftir sig, og í morgun rak Call
agan fjármálaráðherra smiðs-
höggið á svör stjórnarinnar
með því að birta hagskýrslu
um vísitölur verðlags síðustu
10 mánuðina, sem íhaldsstjórn
in var við völd annars vegar,
og 10 mánuði í tíð Verka-
mannstjórnarinnar hins vegar.
Sýna þessar tölur, að verðhækk
anir hafa verið meiri á ihalds-
tímabilinu en Verkamanna
flokkstímabilinu.
Það mál, sem furðu hljótt er
um — a.m.k. enn sem komið
er — er þjóðnýting stáliðnað
arins, sem VerkamannafloKkur
inn hefur á stefnuskrá smui
en það er þó það mál, sem efst
hefur verið á baugi 1 flokkabar
áttunni s.l. tvö ár. Ennfremur
er hljótt um kynþáttamal og
innflytjendalöggjöf að þessu
sinni, en þau mál höfðu veru-
leg áhrif í síðustu kosnmgum
og felldu m.a. Gordon Walker
fyrrum utanríkisráðherra Wil
sons í aukakosningum, sem
leiddi til þess, að nann varð
að segja af sér. Gordon vValk
er er nú talinn öruggur um að
ná kosningu og segja blöðin
hér, að Wilson mum fá hon-
um sérstakt verkefm i stjcrn
sinni eftir kosningarnar þ.e.
að kanna möguleikana að aðiid
Breta að EBE, en Walker heí
ur verið talinn í þeim arm:
Verkamannaflokksins. sem aud
vígur hefur verið aðild að
EBE.
Þessl fallega stúlka heifir
Elisa Sheriff, ættuð frá Gíbraltar.
Hún er Ijósmyndafyrirsæta að
atvinnu. Hún hefur boðið slg
fram í Fulham-k|ördæmi sem
óháður frambjóðandi. Þing-
maður Fulham er Mlchel Stewart,
utanríkisráðherra. Myndin er
tekln þegar Ellsa afhendlr fram
boðsskjöl sfn.
í upphafi kosningabaráttunn
ar sendi Edward Heath Wilson
bréf og skoraði á hann að
mæta sér í kappræðum í BBC
sjónvarpinu daginn fyrir kjör
dag í Kennedy-Nixon-stíl. Wil
son svaraði þessu og sagðist
vilja taka þátt 1 kappræðum
þar sem Jo Grimond, leiðtogi
Frjálslynda flokksins yrði
einnig þáttakandi asamt leið-
togum íhaldsflokksins og
verkamannaflokksins. Heath
svaraði og sagði, að Wilson
þyrði ekki að mæta sér einum,
hann vildi hafa Grimond með
til að geta skotizt bak við
jakkalöf hans, þegar l harð-
bakka slægi. Óháða sjónvarpjð
ITV, hefur boðað flokksleiðtog
unum á kappræðufund í þess
ari viku, en Heath situr fast
við sinn keip og heimtai ein-
vígi við Wilson, en kveðst ekki
hafa á móti, að Wilson og
Framhald a 14 siðu
ir nu a
J
Sýn
Akureyri -
í Helsinki í haust
í dag opnar Helga Weiss-
happel, listmálari, málverka-
sýningu í sal Landsbankans á
Akureyri, og sýnir þar 26 vatns
litamyndir og olíumálverk
fram eftir næstu viku, en frú-
in er nýkomin frá Finnlandi
og Danmörku. þar sem hún var
í sambandi vig fyrirhugaðar
sýningar á verkum hennar síð-
ar á árinu, að því er frúin tjáði
blaðamanni Tímans, þegar hún
var að leggja af stað með mál-
verkin norður til Akureyrar.
— Hvað er helzt að fretta af
utanferðinni síðustu?
— Ég fór í fyrsta lagi lii
Helsipki, þar sem mér hafði
verið boðið að halda sýningu.
og þar dvaldist ég nokkrar vik-
ur í góðu yfirlæti, varð mikið
hrifin af byggingarlistinni þar
í borg, og af finnskum verkum
í söfnum og á sýningum hreifst
ég mest af höggmyndalistinni.
Tvær sýningar á verkum
tveggja nútímameistara stóðu
yfir í borginni um þetta leyti,
það voru þeir Braque og Kand-
insky, og ánægjulegast var að
skoða verkin eftir Kandinsky,
þetta var yfirlitssýning, sem var
haldin í þrem stórum sölum
Þá má ekki gleyma samsýn-
ingu finnsku málaianna, sem
haldin var í Konsthallen Segja
má, að víðar sé pottur brotinn
sn hér heima á gamla Fróm
og líkt ástatt með samkomu-
lagið meðal listamanna. Margir
sendu verk sín til dómnefndar
þessarar sýningar og vegna
þess, hve mörgum var hafnað
og þótt gæta hlutdrægni í
meira lagi varð út af þessu
óskaplegt rifrildi, sem dró þann
dilk á eftir sér, að þegar sýn-
ingunni lauk, sáu forstöðumenn
sér ekki annað fært en efna
til sérsýningar á þeim mynd-
um, sem hafnað hafði verið, og
hlaut sú sýning miklu meiri að-
sókn en hin fyrri útvalda.
— Og þarna í Helsinki var
ákveðin sýning á verkum þín-
um?
— Já, ég varð svo nrifin af
Finnum og staðnum, sem inér
var boðið að sýna í, hann nefn
ist Pinx og er á Boulevard 6,
í hjarta borgarinnar, eins og
það er oft kallað. Sýning mín
verður opnuð 17. september n.
k. Síðan fór ég til Kaupmanna-
hafnar, og mér stendur til boða
að sýna í sal, sem nefnist „Det
Framhald á 14. síðu.
Helga Weisshappel