Vísir - 06.02.1975, Page 16

Tvð tonn af hókarli
úr einni verzlun SE
vism
Fimmtudagur 6. febrúar 1975.
Gœrur brunnu
Eldur kom upp I þuurkklefa á
athafnarsvæöi Gefjunar-Iöunnar
á Akureyri rétt eftir hádegi I gær.
Þurrkklefi þessi er úthús frá
ööru stærra verksmiðjuhúsi, en
slökkviliöinu á Akureyri tókst aö
varna þvi að eldurinn bærist
þangaö. Tókst aö slökkva eldinn
mjög fljótlega.
1 þurrkklefa þessum voru
30—40 gærur i þurrkun og
skemmdist nokkuð af gærum i
eldinum. Þá mun einnig eitthvert
magn af gærum hafa skemmzt
vegna reyks. A klefanum sjálf-
um, sem er steinsteyptur, urðu
ekki verulegar skemmdir. JB
„Þaö er óhem jumikiö aö gera
i þorramatnum. Viö höfum
varla viö. Þaö má nefna sem
dæmi, aö tvö tonn af hákarli eru
farin sföan þorrinn hófst.”
Eftir öllu aö dæma virðist þaö
jafnvel enn vinsælla nú en áöur
aö bióta þorrann. Þaö var hjá
Kjötverzlun Tómasar á Lauga-
veginum, sem viö fengum fyrr-
greindar upplýsingar, og sá,
sem viö ræddum viö sagði, aö
sér virtist þaö mikiö i tfzku aö
halda þorrablót.
„Þaö er þessi vika og sú siö-
asta sem eru annasamastar i
þessu. Siöan má búast við að
þetta fari að minnka. Um siö-
ustu helgi tókum við aö okkur
þorrablót fyrir samtals 490
manns og um næstu helgi verða
þaö 600 manns.”
„Við vinnum hér fram aö
miönætti og svo er mætt klukk-
an sjö á morgnana. Viö sendum
lika ýmislegt í þorramatinn út á
land.”
Naustiö varð fyrst til þess að
endurvekja þennan gamla siö,
og þar er mikiö um að vera aö
vanda. Ib Wessman sagði okk-
ur, aö það væri mjög mikið
sama fólkiö, sem kæmi ár eftir
ár og mest er þá að gera um
helgar.
Ib sagöi, aö Naustiö héldi sig
viö þann siö aö bera þorramat-
inn fram i trétrogunum og
sagöi, aö mörgum félli það vel
aö fá hann þannig, en ekki i
nýtízku bökkum.
„Nei, viö sendum ekkert
heim. Viö gerum ekki meira en
aö anna þessu hér.”
Þegar við höföum samband
viö Múlakaffi, var okkur tjáö,
aö þar væri sent heim, og þeir
sjá um aö útbúa þorramat fyrir
hópa. Þar er lika völ á þessum
ágæta mat I hádeginu og það
var sama sagan þar. Meira en
nóg aö gera.
— EA.
Var rétt að
sofna er eldur-
inn kom upp
A miövikudagskvöldiö fyrir
viku brann ibúöarhús I Flatey á
Skjálfanda til kaldra kola. Einn
maður var í húsinu, Einar M.
Jóhannesson, og bjargaðist
hann úr húsinu, og tókst aö hafa
með sér neyðartalstöö Slysa-
varnarfélagsins, sem var þar til
liúsa, einn dívan og eina sæng.
Taliö er aö kviknað hafi I út frá
kyndingu i kjallara hússins.
Einar hefur undanfarin ár
stundaö útgerö frá Flatey og
verið þar á sumrum meö fjöl-
skyldu sinni, en haft þar skepn-
ur um vetur og skroppið af og til
aö lita eftir þeim. Skepnurnar
liggja við opið, en auk þess er
vetrarbeit með afbrigðum góö i
Flatey og snjólétt.
A þriöjudaginn fyrir viku fór
Einar út i Flatey og haföi meö
sér nokkrar kindur, sem hann
ætlaöi aö skilja þar eftir, og
dvelja sjálfur nokkra daga. Svo
var um talaö, að hann léti vita
af sér um neyðartalstöðina, en
er ekkert lifsmark heyröist, fór
kona hans að verða óróleg og
baö Helga Pálsson, lögreglu-
þjón á Húsavik, að fara til og
gæta aö honum.
Helgi ruddist út I Flatey aö-
faranótt þriöjudagsins i
vonzkuveöri. Þegar hann kom
aö eyjunni, logaöi ekki á vitan-
um né heldur innsiglingarljós-
unum, haföi hvort tveggja bilaö
vegna veöurs. Samt tókst hon-
um að leggjast aö bryggjunni,
og hélt beint aö húsi þvi, sem
Einar hafði á leigu, Sólbakka.
Þar voru þá brunarústir einar.
Helgi sá ekkert lifsmark, og
sagöi aö sér hefði fyrst dottiö i
hug, að Einar hefði brunnið
meö. Samt vildi hann ekki trúa
þvi, heldur hóf nákvæma leit.
Hann fór um alla eyjuna og
skoöaöi i hvert hús, auk þess
sem hann kallaði. Eftir rúmlega
þriggja tima leit fór hann niður i
bát og reyndi að kalla Húsavik
upp 1 talstöðinni, en hún reynd-
ist þá biluð. Þá fór hann aftur að
rústunum og leitaði i þeim, en
fann ekkert, sem liktist likams-
leifum.
Loks varð honum gengið fram
hjá skúr niðri viö höfnina, og sá
þar I gegnum glugga koffort og
úlpu, sem hann kannaöist ekki
viö, en Helgi er þaulkunnugur i
Flatey. Hann reyndi þá á hurö-
ina og endaði með að sparka
henni upp, og fann þá Einar sof-
andi.
Einar hafði verið rétt
ósofnaður á miðvikudagskvöld-
iö 29. janúar, þegar hann varð
eldsins var. Magnaöist bálið svo
skjótt, aö ekkert varð við ráöið
enda ekkert vatn nærtækt fyrr
en i tjörn á aö gizka 100 metra
neöan við húsið. Tókst honum
engu aö bjarga nema þvi sem
fyrr segir, en leitaði siðan skjóls
i kofa þeim, sem fyrr frá grein-
ir, sem er vel einangraöur og
meö góöum hita. Ekki gat hann
notað neyðartalstööina þar sem
loftnet og annaö henni tilheyr-
andi varö eldinum aö bráö.
Þaö er af skepnunum i eynni
aö segja, að þær gætu ekki verið
betur framgengnar, þótt þær
heföu veriö i húsi, sagöi Helgi.
Enda hefur aldrei sorfið aö
þeim þann tima, sem Einar hef-
ur haft þær i eynni, þrátt fyrir
hrakspár.
Svo slæmt var veðrið á Skjálf-
anda um þessar mundir, að leit
var hafin aö Helga Pálssyni,
þegar hann skilaði sér aftur
heim á Húsavik. — SH.
Árekstradagur í gœr
1 myrkri og rigningu I gærdag haröur varö á mótum Elliðavogs
og I gærkvöldi varö fjöldi og Suðurlandsbrautar. Annar
árekstra I Reykjavik. Einn all- bíllinn kom akandi suöur Elliöa-
„Hundruð milljóna
fara í súginn"
„Ég lít á þaö sem ábyrgöar-
hluta aö draga öllu lengur að
koma meö verö fyrir loönu til
frystingar. Nokkur hundruö
milljónir króna fara I súginn, ef
ekki er hægt aö sættast á raun-
hæft verö,” sagöi Guöjón B.
Ólafsson, framkvæmdastjóri )
sjávárafurðadeild SIS, I viötali
viö blaöið.
„Þessi verðmætasköpun fer
ella I vaskinn,” sagði Guöjón.
Verölagning á loðnu til frysting-
ar er komin i hendur yfirnefnd-
ar verölagsráðs. Fyrir liggur,
aö erfitt er að selja þessa afurö,
og Guöjón sagði, að ekki mætti
dragast I marga daga enn aö
setja verö, sem væri I samræmi
viö raunveruleikann og geröi
unnt aö frysta loönu á þessari
vertiö.
„Þaö er ekki hægt aö semja
um fiskverö, fyrr en efnahags-
aögerðir rikisstjórnarinnar
liggja fyrir,” sagði Guöjón um
þaö deilumál, hvar eigi að
„byrja” og skapa „útgangs-
punkt” i þeirri klemmu, sem út-
vegurinn er I. „Auðvitað kemur
ekkert annað til greina en aö
skrá gengi krónunnar rétt á
hverjum tima,” sagði hann.
Meiri fisk-
auglýsingar i
Bandarikjunum
Fasta fer nú i hönd hjá
vog og hinn ætlaði aö beygja inn á
Suöurlandsbrautina, er árekstur-
inn varö. ökumennirnir sluppu
meö lítil meiösli.
Ljósm. Bj.B j.
- fúist ekki strax
raunhœft verð ó
loðnu til frystingar
— sagði Guðjón B.
Ólafsson,
framkvœmdstjóri
kaþólskum i Bandarikjunum.
Þetta hefur stundum ýtt undir
fisksölu, þar sem heittrúaðir
foröast kjöt þennan tima. „1
fyrra var engin vertíð á föst-
unni, hvorki veiði hér né sala
þar,” sagði Guðjón. Fastan
kann aö laga fiskverðiö en þó
hefur hún misst þýöingu siöustu
ár.
Hins vegar sagði Guöjón, að
nú væri meira gert en áður til að
auglýsa fisk í Bandarikjunum.
Vonandi hefði það eitthvað að
segja.
—HH
Milli hinna striöandi fylkinga situr Jón Sigurðsson, forstjóri þjóöhagsstofnunar, sem I gær skýröi stööu
atvinnuveganna og þjóöarbúsins á samningafundi. Honum til hægri handar eru fulltrúar vinnuveitenda,
Gunnar J. Friöriksson, Ólafur Jónsson og Gunnar Guöjónsson, og til vinstri fulltrúar launþega Björn
Jónsson, Snorri Jónsson og Jón Sigurösson.
Greinargerð Jóns Sigurðssonar
Verzlun og iðnaður
standa mun betur
„Staðan er ekki uppörv-
andi, en vonandi, að einhverjar
lausnir veröi til,” sagöi ólafur
Jónsson, framkvæmdastjóri
Vinnuveitendasambandsins, I
morgun.
„Þó kom fram hjá Jóni Sig-
urðssyni, aö verzlun og iðnaður
stæöu miklu betur en sjávarút-
vegur,” sagði ólafur, en tók
fram, að það þýddi ekki, að
staðan væri góö. Mörg ljón
væru á veginum.
„Þetta voru glöggar upplýs-
ingar. Viöræður verða á morg-
un, þó ekki almennur samn-
ingafundur. Annars er beðiö eft-
ir fiskveröi og aðgeröum stjórn-
valda.”
A samningafundi ASI og
vinnuveitenda i gær geröi Jón
Sigurösson forstjóri þjóöhags-
stofnunar grein fyrir stööu at-
vinnuveganna. —HH