Vísir - 11.02.1975, Blaðsíða 16
Þriðjudagur 11. febrúar 1975
Bollurán!
Já, bollurnar yeru góöar. Þaö
hefur í þaö minnsta þeim, er
frömdu innbrot I Njaröarbakari,
fundizt. Þetta innbrot var framiö
aöfaranótt bolludagsins og hreint
engu var stoiiö nema bollum.
Bakararnir eru árla á fótum
þennan dag, svo boiluinnbrotiö
hlýtur aö hafa veriö framiö fyrir
klukkan þrjú um nóttina. Einhver
hefur ekki staðizt freistinguna, er
hann sá ljúffengu bollurnar i
glugganum og brotizt inn.
Auk bollanna var smávegis
tekiö af skiptimynt. —JB
Frystikistan
fínasta fleti
Pilturinn steinsvaf uppi á
frystikistunni, er iögreglan kom
aö honum. Þaö varð aö hrista
hann tvisvar áöur en hann vakn-
aöi til lífsins, og varö hann þá
hinn reiöasti yfir þeirri endemis
frekju aö draga hann fram úr
þessu ljúfa fleti.
Pilturinn hafði veriö á fylleriis-
rangli uppi i Selási , og er nóttin
skall á, haföi hann krækt upp
glugga þar á einu húsinu og troöiö
sér inn. Þar eö hann var sjálfur úr
ööru borgarhverfi, tók hann þaö
til ráös aö nátta þarna, og lagðist
hann þvi til svefns uppi á frysti-
kistu heimilisins. —JB
Heildoraflinn
121.700 tonn
Átta bátar höföu tilkynnt loönu-
nefnd um afla sinn i morgun frá
þvi á miönætti. Þeir voru samtals
meö 2400 tonn, en þaö voru allt
góöir farmar. Hæstir voru Asgeir
RE og Hilmar SU meö 400 tonn
hvor.
I gær voru 24 bátar með-5200
tonn, þannig að þá voru nokkuð
margir með slatta. A sunnudag
var heildaraflinn 4.300 tonn og á
laugardag 7.000 tonn.
Þetta er tiltölulega litill afli, en
hefur dreifzt mjög vel á löndunar-
staðina. Vestmannaeyjar hafa
aldrei fyllzt algerlega ennþá, og
þróarrými losna smám saman á
stööum austan og norðan nú
næstu daga.
Heildaraflin er þó oröinn 121.700
tonn á vertiöinni, ef með eru tald-
ir þeir átta bátar, sem hafa til-
kynnt sig frá miðnætti.
Hinn níunda febrúar i fyrra var
heildaraflinn hins vegar kominn I
187.950 tonn, svo hann er verulega
minni nú. — SH
Sjálfur lögreglubíllinn er
ólöglegur
„Að sitja inni í honum í rigningu er eins og að vera
sjómaður á dekki á 14 vindstigum,,/ segir
lögreglan í Grundarfirði um versta lögreglubíl landsins
þurft til hans I neyðartilfellum.
,,Um daginn brotnaði hér til
dæmis piltur, og er viö ætluðum
aö flytja hann yfir til Stykkis-
hólms til læknis, komst blllinn
ekki I gáng. Viö urðum þvi að
kalla á lögregluna I Stykkis-
hólmi til aðstoðar ög þeir
brutust slðan hingað eftir piltin-
um”.
Að sögn Rikharðs er ástand
bflsins nú svo, að lögreglan telur
sér vart fært að flytja I honum
sjúklinga lengur, sem á þó að
vera eitt af verkefnum bflsins.
„Það er hætt við að hver sá
sjúklingur, sem upp i bllinn
stigi, biði skaða af. 1 roki og
rigningu miglekur bfllinn, það
mikið að við inni I honum erum
eins og sjómenn á dekki I 14
vindstigum”, hélt Rikharður
áfram.
„Við hálfskömmumst okkar
fyrir bilinn, og á meðan við eig-
um að líta eftir ástandi annarra
blla, erum við sjálfir á ólöglegu
farartæki. Samt verðum við aö
setja hvltan skoðunarmiða á
bflinn til að vera til fyrirmynd-
ar”, sagði Ríkharður.
„Við hefðum eins vel getað
klippt númerið af okkar eigin bll
eins og öðrum görmum. Við
geröum það nú reyndar, er við
fórum síðast á bílnum til
Stykkishólms. Er þangað kom
vildi bfllinn ekki lengra, þannig
að við urðum að skilja hann eftir
á verkstæði i Hólminum. Þar er
hann fastagestur og viðgerða-
kostnaðurinn orðinn himinhá”,
sagði Rikharður Rikharðsson
lögreglumaður I Grundarfirði
að lokum.
—JB
„Þessi bildrusla er
alveg hörmung”, sagði
Rikharður Rikharðs-
son lögregluþjónn i
Grundarfirði i viðtali
við Visi fyrir skömmu:
Og billinn, sem hann
ræddi um, var ekki lé-
legur bill einhvers
bæjarbúans, heldur
sjálfur lögreglubillinn,
sem á að vera öðTTím til
fyrirmyndar. Billinn er
einnig sjúkrabill stað-
arins.
Lögreglubfllinn, sem Grund-
arfjarðarlögreglan notast við,
er um 10 ára gamall, og var
hann keyptur notaður frá
Búðardal.
„Okkur hefur verið heitið nýj-
um bll, sem koma á til landsins
einhvern tima núna I febrúar.
En við erum bara hræddastir
um, að einhver nái i bflinn á
undan okkur”, sagði Rikharður.
Og lögreglan er óspör á að
telja upp galla bilsins. Tveggja
drifa millikassinn er ónýtur. svo
og driflokurnar. Vélin er alveg
búin að vera enda brennir bill-
inn nú tveim lítrum af oliu á
tveggja klukkutima akstri (bill-
inn er benzlnblll) og rafkerfið er
I Jamasessi.
„Við vorum til dæmis að
koma frá dansleik um daginn,
er öll ljósin fóru snögglega af
bflnum. Þannig voru ljósin allt-
af af og til að fara af bflnum og
eins var billinn lengi vel ein-
eygður. Allar raflelðslur I bfln-
um voru ónýtar orðnar. En fyrir
skömmu keyptum við nýtt raf-
kerfi í bflinn fyrir sunnan, ann-
ars er mjög vont að fá varahluti
I bllinn”, sagði Rlkharður.
„Svo er ægilegt hlaup I stýr-
inu og á morgnana verðum við
að aka nokkra hringi til að koma
bremsunum til”, sagði hann.
„Þá er framrúðan orðin það
slitin og rispuð að vont er að sjá
út um hana”.
Að sögn Rlkharðs hefur það
komið fyrir, að billinn hafi
reynzt ógangfær, er gripa hefur
P-1213 veröur senniiega aö teljast lélegasti lögreglublll landsins.
Komu nemendum sínum í opna skjöldu
Nemendur i meira-
prófsnámskeiði Bif-
reiðaeftirlitsins urðu
heldur betur hissa, er
þeir komu á nám-
skeiðið á föstudaginn.
Bifreiðaeftirlitið hefur
húsnæði undir kennsl-
una i Dugguvoginum
og er nemendurnir,
sem eru um 120 að tölu,
komu fyrir hornið stóð
þar friður hópur bif-
reiðaeftirlitsmanna.
Þarna voru kennararnir
mættir, en nú I þeim tilgangi að
grandskoða ökutæki nemend-
anna. Hver bfllinn af öðrum var
þannig gripinn nemandanum að
óvörum og hann færður til skoð-
unar. Tveim bflum varð að
kippa úr umferð og nokkrir
fengu græna miða.
Óánægja reis meðal margra
nemendanna, er þótti sem kenn-
ararnir kæmu þarna aftan að
nemendum slnum.
Franklín Friðleifsson fulltrúi
hjá Bifreiðaeftirlitinu sagði, að
ekki væri hér farið aftan að
neinum. Nemendunum væri að
jafnljóst og öðrum I hvernig
ástandi ökutækin ættu að vera.
Hins vegar hefði kannski verið
eðlilegra að láta nemendurna
vita fyrirfram, að slik könnun
kynni að verða gerð. „En það
láðist I þetta sinn, að láta vita”,
sagði Franklin.
„Við erum nú að reyna að
auka skyndikannanir okkar og
má lita á þetta sem lið i þvi.
Þeir, sem eru að taka meirapróf,
ættu að vera fyrirmynd annarra
I umferðinni og vita betur en
aðrir i hvernig ástandi ökutækið
á aö vera,” sagði Franklin. _JB
Hœgt að geyma mjólk óskemmda í 3-4 mánuði við
Veriö er aö setja upp i Mjólkur-
búi Flóamanna á Selfossi tæki,
sem eiga aö gera kleift aö ganga
þannig frá mjólk og mjólkurvör-
um, aö unnt sé aö geyma þær ó-
skemmdar viö stofuhita I þrjá til
fjóra mánuöi.
Aö sögn Stefáns Björnssonar,
forstjóra Mjólkursamsölunnar,
heita tæki þessi UHT, sem er
skammstöfun yfir Ultra-High
Temperature, eöa yfirhitun, enda
er mjólkin hituð 1140—160 gráður,
en síðan kæld. Úr þessum geril-
sneyðingartækjum fer hún I sér-
staka pökkunarvél, þar sem
pakkaefnið kemur I hólkum og er
einnig gerilsneytt, þannig að með
aðferð þessari er mjólkin ger-
samlega gerillaus. I venjulegri,
gerilsneyddri mjólk er alltaf
eitthvað af gerlum, sem valda
þvi, að hún geymist ekki nema
takmarkaðan tima.
Mjólkurbú Flóamanna og
Mjólkursamsalan eiga þessi tæki
i sameiningu, og standa vonir til,
að ekki verði ýkja langt þangað til
að hægt verður að hefja tilraunir
með það. Aftur á móti er hluti af
tækjunum ekki kominn til lands-
ins, og gjaldeyrisþrengingarnar
geta haft einhver áhrif á, hve
fljótt er hægt að byrja.
Stefán sagöi, að framleiðsla
þessi væri einkum með þá staði i
huga, sem að einhverju leyti eru
afskekktir og ekki hægt að koma
við daglegri sölu. Tilgangurinn
með þessu nýja áhaldi er fyrst og
fremst sá að auka nýtingu á
mjólk og mjólkurvörum, og þá
með þvi að auka geymsluþol
þeirra fyrir þá, sem illa eru settir
með aðdrætti.
Framan af veröa einkum gerð-
ar tilraunir með kókómjólk, og ef
þær takast eins og efni standa til,
stofuhita
má búast við, að kvlarnar verði
færðar út.
Sá böggull fylgir skammrifi, að
ekki er hægt að breyta pakkning-
um nema með nýjum pakkninga-
vélum, en sú stærð, sem kemur úr
þeirri pakkningavél, sem vænt-
anleg er nú, er einn peli, eða 1/4
liter. Umbúðirnar eru sams kon-
ar og á hinum nýju, vinsælu eins
liters mjólkurpakkningum sam-
sölunnar. —SH
Bylting í
prenttœkni
dagblaða:
Verða prentararnir
— Pressumennirnir lifa lengst
Dagblööum og blaöaprent-
smiöjum hafa undanfariö borizt
tilboö frá bandarlsku fyrirtæki,
sem selur sjálfvirkar tölvur, er
taka viöhandritum blaöamanna
og myndum Ijósmyndara og
ganga frá þessu efni I dagblaöa-
siöu — álplötum, sem setja má
beint I offsetprentvélarnar.
Með tilkomu þessara tækja
þurrkast út verkefni prentara I
prentsmiðjum dagblaða, ann-
arra en pressumanna.
Tölvurnar lesa handritin og
myndirnar, raða textanum i
dálka, leiðrétta hann eftir fyrir-
sögn prófarkalesara, brjóta slð-
urnar um með texta og myndum
eftir fyrirsögn útlitsteiknara
blaðanna, ljósmynda slðan sið-
urnar og færa yfir á álplötur, til-
búnar til prentunar.
Þessi bylting I prenttækni á
rætur að rekja til uppfinninga,
sem gerðar hafa verið I sam-
bandi við geimferðir. Verðið er
nokkuð hátt enn sem komið er,
en er talið munu lækka, þegar
fleiri fyrirtæki, sem eru að
vinna að gerð svipaðra tölva,
koma einnig með sln tæki á
markaðinn. Búizt er við svip-
aðri þróun og I annarri tölvu-
tækni, sem jafnt og þétt hefur
orðið ódýrari.
Þessum tölvum er talið það til
gildis, að þær spara glfurlegan
mannafla og ennfremur rekstr-
arvörur, tima og húsrúm.
óþarfir?
Nokkur kerfi af þessu tagi
verða sett I gang i Bandarlkjun-
um á þessu ári, og liklega eitt i
Evrópu.
—SH
Hér er prentari aö vinna viö
dagblaöapressu Blaðaprents.
Pressumenn eru slöasti hlekkur
blaðaframleiöslunnar, og mun
nýbyltingin ekki koma niður á
starfi þeirra, — en hinsvegar á
starfi allra annarra starfs-
manna prentsmiöju sem þess-
arar.