Tíminn - 28.10.1966, Blaðsíða 11

FÖSTUDAGUR 28. október 1966
TfMINN
J1
GJAFABREF
F R Á SUHDLAUCARSJÓDI
SKÁLATÚNSHEIMILISINS
ÞETTA BREF ER KVITTUN, EN ÞO MIKLU
FREMUR VIDURKENNING FYRIR STUÐN-
ING VID GOTT MÁLEFNI.
jurmr/r. p.
f.K SmtdhngwlMt Si
HETJA AÐ ATVINNU

EFTIR MAYSIE GREIG
GjafaQréf slóðslns eru selo a
skriístofu Stryktarfélags fangeftnna
Laugavegi 11 é rhorvaldsensbazai
I Austurstrætl og t bókabúð Æskunr
ar, Klrkluhvoll
Árnað hailla
f fyrradag átti sextugsafmæli Dag
biört ívarsdóttir, Hitaveituforgi 1,
Smáiöndum. Dagbjört hefur i nokk
ur ár séð um veitingarekstur í fé-
lagsheimili Framsóknarfélaganna í
Tjarnargötu 26 og notið í þvf starfi
almennra vinsæida. Mjög var gest
kvæmt hjá Dagbjörtu á afmælisdag
inn.
leiðrétHng
f viðtalinu við Axel Thorstein
son hér í blaðinu s. 1. sunnudag
slæddust inn prentvillur á tveim
stöðum. f fyrsta dálki á 18. síðu
neðarlega stendur Guðríður Jó-
hannesdóttir, átti að vera Guð
fríður Jóhannesdóttir. í næsta
dálki stendur „Þegar ég var kom
inn á fermihgaraldur, fór móðir
mín með'inn að Rauðará einn góð
an veðurdag, þegar móðir
mín var stödd hér í bænum“ Ilér
eru tvær hjákátlegar villur, en
rétt er setningin þannig: „Þegar
ég var kominn á fermingaraldnr,
fór móðir mín með tnig inn að
Rauðará einn góðan veðurdag, þeg
ar Halldór á Hvanneyri var stadd
nr hér í bænum. „Leiðréttist þetta
hér með, um leið og aðilar eru
beðnir afsökunar.
Hjónaband
25
— Susan hlustaðu á mig, sagði
hann ákafur — heldurðu að þú
gætir gleymt David? Gætirðu hætt
að hugsa um hann. Jafnvel þótt
hann væri ekki dáinn?
— Hvað áttu við? hvíslaði hún.
— Jafnvel þótt hann væri ekki
dáinn. Þú veizt vel, að ég gæti
það ekki. Ég get ekki elskað neinn
annan en David — ef hann er lif
andi — og þótt hann væri dáinn.
Hann sleppti takinu á henni.
Það var þögn. Hún hallaði sér aft
ur á bak í sætinu.
Hérna, taktu vasaklútinn minn
Hann er næstum hreinn, sagði
hann allt að því hranalega.
Dansherra Fleur sagði síð n —
Maður gæti haldið, hún hefði séð
draug. Hún starði yg srarði á
manninn. Ég veit, að þessi við-
bjóðslegi maður rakst á okkur, en
hvers vegna þurtfti að liða víir
hana.
David neyrði óp Fleur. Hann sat
við borðið og talaði við nokkra
félaga sína. Hann leit snöggvast
að hópnum, sem beygði sig yfir
Fleur. Hann sá báksvipúia á há
vöxnum, rauðhærðum manrn, en
þegar hann kom út á góllið, vir
hann horfinn-
Hann sneri sér að V’-ii sínum,
meðan þeir viðu eftir þjóninum
með brennivínið.
— Hvað gerðist? Hver var þessi
maður?
— Það þýðir ekkert að spvrja
mig. Einhver dóni. Hann' rakst á
ofckur.
— Já. David var óþolinmóður.
— En hvers vegna æpti Fleur?
— Kannski hefur hann stig-
ið ónotalega ofan á hana.
Fleur hvíslaði, þegar hún komst
til meðvitundar, en þó svo lágt,
að aðeins David heyrði til hennar.
— Var, það hann? Það var svo
líkt honum — og þó alls ekki. En
hver getur hann verið? Og augun
— það voru augu Daniels .. .
— Vertu róleg, sagði hann- —
ég skal aka þér heim, Fleur.
— Já, hún greip í hann. — Aktu
mér heim strax.
Hún lagði höfuðið á öxl hans í
bílnum, en hann kom ekki við
hana.
— David, endurtók hún í sí-
fellu. — Þetta getur ekki hafa ver
ið hann? Nei, það getur ekki ver-
ið.
— Ég veit það, ekki Fleur, taut
aði hann ráðþrota-
— En hvernig mætti það vera?
Hann var ekkert líkur Daniel, fyr
en ég leit í augun á honum. Það
voru augu Daniels. Þau horfðu
beint á mig — eins og hann ásak
aði mig, David.
— En því skyldi hann ásaka
þig. Þú — við höfum ekfcert gert
af okkur.
— En ég var svo fljót að
gleyma honum. Ég — ég ætlaði
að giiftast þér.
Hann tók eftir, að hún notaði
þátíð, en hann sagði ekkert.
— Þú hlýtur að skilja, að ég
verð að vita vissu mína. Ég get
ekki haldið þessu áfram annars.
— Ég geri það. Ó, David, ég
elska þig — ég sver það. En ef
hann er á lífi . . . Hún þagnaði
og það fór skjálfti um hana.
Hann tók utan um hana. — Hvað
er að Fleur.
— Ég veit það ekki. Ég er
hrædd, David. Ég veit ekki, hvern
ig mér væri innanbrjósts, ef hann
væri á lifi — veit elcki, hvað ég
mundi gera. Hann hefur alltaf haft
vald yfir mér. Og alltaf gert mig
óhamingjusama. Hvernig á ég að
ráða fram úr þessu. Hann hefur
aldrei elskað mig, en samt hef
ég ekki getað hætt að hugsa um
hann! Ó, ég vildi óska, að hann
væri dauður.
Rödd hennar var skræk af geðs
hræringu.
Hann neyddi sig til að segja.
— En auðvitað getur hér verið
um misskilning að ræða. Þú mátt
ekki æsa þig upp .. .
Hann faldi andlitið í höndum sér
og stundi upp.
— Ó, Fleur, ef ást þín til mín
væri bara nógu sterk.
— Ég elska þig. Ég geri það.
En ef hann væri lifandi . . . Þú
verður að komast eftir því.Skilurðu
ekki, að ég verð að vita það.
— Ég verð Uka að vita það. Ég
þoli ekki óvissuna lengur. Ef
hann er lifandi, hvers vegna lætur
hann þá ekkert frá sér heyra. Við
höfum e'Mci gert annað en það,
sem skyldan hefur borið okkur, en
samt er mér innanbrjósts eins og
ég væri glæpamaður.
— Hann horfði á mig eins og
ég væri götudrós, hvíslaði hún.
16. kaflL
Eftir að hafa rekið Fleur heim
fór David rakleitt aftur til Quent-
in. Hann- náði tali af Richardo
yfirþjóni og Richardo sagði hon-
um að fyrr um kvöldið hefði hann
nokkur andartök haldið að þessi
óeinkennisbúni skeggjaði og ó-
svífni herra væri Frenshaw yfir-
liðsforingi.
David þakkaði fyrir og fór.
Hann hélt til íbúðarinnar, en
gat ekki sofið. Var hugsanlegt að
þessi Richard Carleton væri Daniel.
Allar líkur. bentu til þess. Eu
hvers vegna gaf hann sig ekki
fram. David fannst að sjálfur hefði
hann ekkert aðhafzt annað en
skyldan bauð, en samt leið honum
illa og var mjög órótt.
Og svo var það Fleur. Nú mundi I
hún sjálfsagt skipta enn um skoð-
un og giftast bróður hans. Hún j
hafði að vísu játað David ást sína, j
en jafnskjótt og minnsti grunur
um að Daniel væri lífs, gerði vart
við sig, fór hún að draga í land.
Og Susan. Hann sá hana standa
við arininn, dapurlega og niður-
dregna. Hann hugsaði með sér
hversu ólík hún hefði verið i kvöld
því sem hún var alltaf þegar þau
voru saman í Afriku. En það
leit út fyrir að henni líkaði betur
við Daivd yfirmann Bombowombo-
héraðsins heldur en við hann í
gerfi Frenshaw yfirliðsforingja.
Það var ^ eins og hún hefði sagt
upphátt. — Kannski ertu miki)
hetja og drýgir alls konar hetju
dáðir, en þú hefur samt ekki roð
við David.
Hún hafði ekki farið dult með
að hún hafði elskað David. Hann
hafði ekki grunað að hún elskaði
sig svona innilega. Hefði nann
vitað það, ætli það hefði breytt
einhverju?
Um tíu leitið næsta morgun
var hann kominn í Utanríkisráðu
neytið. Herra Cubertsson tók strax
á móti honum. Hann var sjálfur
all áhyggjufullur.
Daniel gat valdið hneyksli ef
hann vildi og það mundi skaða
land og þjóð. Cubertson hafði
haft á tilfinningunni, meðan
hann talaði við Daniel og að unga
manninum væri skemmt að hafa
komið þeim hinum í bobba.
David sneri sér beint að efninu.
— Það er maður sem gengur
um og kallar sig Richard Carleton
Hann skrifaði ávísun upp á þúsund
pund og nafn Daniels bróður míns
undir. Er til maður, sem heitir
þessu nafni eða er hér um bróðir
minn að ræða.
Ég er hræddur um — eða rétt-
ara sagt — ég er glaður að geta
Nýtt haustverð
300 kr- daggjald
KR.: 2,50 á ekinn km.
15. okt. voru gefin samon í hjóna
band af sóra Óskari J. Þorlákssyni
ungfrú Siguríður Jónasdóttir og
Heimir Lárusson. (Nýja Myndastof
an, Laugavegi 43b, sími 15125).
ÞER
LEIK
-M . / 'i't |
- * * r'

BÍLALEICAN
'ALUR e
áauðarárstíg 37
sími 22-0-22
tilkynnt, leiðrétti hann sig fljót-
mæltur — að Richard Carleton
er Daniel bróðir yðar.
— Hvers vegna létuð þér mig
efcki vita?
— Mér skildist á bróður yðar,
að hann ætlaði að færa yður bess-
ar gleðifréttii í eigin personu.
Ætlið þér að segja, að þér hafið
enn ekkert frá honum heyrt’
— Víst hef ég heyrt frá honum,
sagði David reiðilega — síðiistu
24 tímana hef ég varla heyrt »:n
annað en Ríchard Carleton. Og ég
tel mig hafa séð hann í fjarlægð
sem snöggvast í gær. En hvers
ÚTVARPIÐ
Föstudagur 28./ október
7.00 Morgunútvarp i2ihi Hadeg
isútvarp.
13.15 Lesin
dagskrá
næstu viku. 3.30 Vjð vmnjna:
rónleikar 14.40 Við sem henna
sitjum Hildur Kalm m æs sög-
una „Upp við fossa 1 e<Tir Þnrgils
gjallanda (3) 15.00 Miðdegisut-
varp 16.00 Síðdegisúlvarp 16 40
Utvarpsaga harnanna. ,,fng) og
Edda leysa vandann • eftir Pórí
Guðbergsson Hó* les 17 00 Frott
ir 19.00 Fréttir 19 20 Tilkvnn-
ingar 19.30 Kvöldvaka M a.:
Á höfuðbólum landsms ^rnór
Sigurjónsson rithöf ftytur erindi
um Reykjahlíð vjð vfVvatn 21 «o
Fréttir og veðurfreamr 2130
Kórsöngur Robert A/agner kor.
inn syngur I hálfa Klukkustund.
22.00 Gullsmiðurinn i Æðev fisc
ar Clausen rithöfundur ijvrur
þriðja frásöguþátt sinn 22 20 t rá
tónleikum Sinfóniunlltimsvebr.r
fslands i Háskólabiói lc’öldlð að.
ur Hljómsveitarstióri 'verre
Bruland fré Osló Einleikari á
pianó' Kurt Walldén frá H-iisinKÍ.
23.25 Fréttir f stuttu máli Dag-
skrárlok
Laugardagur 29. okt.
7-00 Morgunútvarp. 12.00 Há-
degisútvarp.
13.00 Óska-
lög sjúklinga
Sigríður Sigurðardóttir kýnnir-
14.30 Vikan framundan Har-
aldur Ólafsson dagskrárstjóri
o^ Þorkell Sigurbjörnsson tón-
listarfulltrúi kynna útvarpsefni.
15.00 Fréttir 15.10 Veðrið í
vikunni. Páll Bergþórsson veð-
urfræðingur skýrir frá. 15 20
Einn á ferð. Gísli J Ástþórsson
flytur þátt ■ talí og tónum 16.
00 Veðurfregnir Þetta vi) ég
heyra Guðrún Árnadóttir stud
arch. velur sér hljómplötur 17.
00 Fréttir. Tómstundaþáttur
barna og unglinga. Örn Ara-
son flytur. 17.30 ór myndabók
náttúrunnar Ingimar Gskar.s3.1n
talar um maríulykla. 17 50
Söngvar í léttum rón 18.00 fil
kynningar. 19 00 Fréttir. ,9 3u
„Skáldið" smásaga eftir Her
mann Hesse í þýðingu Málfrið
ar Einarsdóttur. Steingerður
Þorsteinsdóttir les. 19.50 Kór-
söngur: Karlakór Reykjavíkur
syngur j Austurbæjarbiói Hljóð
ritun frá samsöng 24. f. m 20.
20 Leikrit: „Colombe- eftir
Jean Anouilh Þýðandi: Geir
Kristjánsson. Leikstjóri Bene
dikt Árnason^21.00 Frétíir og
veðurfregnir. 22.30 Framhaid
leikritsins „Colombe" eftir
Anouilh. 22.35 Danslög. 01.0C
Dagskrárlok.